Varlıklı bir ailenin tek evladı olan genç kız, eğitimini yurt haricinde tamamladıktan daha sonra döndüğü Türkiye’de pek fazlaca şirketlerde üst seviye yöneticilik yaptı.
Teze bakılırsa pek hayli şirkette mesai arkadaşlarıyla yaşadığı geçimsizlik sebebiyle sık sık iş değiştirdi.
İş ömrü çalkantılı giden genç bayan, bir daha teze bakılırsa anna ve babasını uzun yıllar ziyarete gitmedi, onların hatırını bile sormadı.
Evlatlarının hayırsız olduğunu düşünen milyonlarca lira servet sahibi anne baba ise evlatlarını vasiyatname ile mirastan reddetti.
MİRASTAN YOKSUN BIRAKAN AİLESİNİ DAVA ETTİ
Mahkemenin kapısını çalan genç bayan, yurt haricinde eğitimini tamamladığını, annesi ile şirket kurduklarını ve şirket müdürü olarak çalıştığını; hiç bir vakit anne ve babasını ihmal etmediğini, daima olarak ve imkanları dahilinde ilgilendiğini, bir evladın ailesine göstermiş olduğu saygıyı, sevgiyi ve ihtimamı her vakit için gösterdiğini lisana getirdi.
MÜNASEBETLERİNİ SIRALADI
Babası tarafınca noterlikte düzenlenen vasiyetnamede belirtilen konuların gerçeği yansıtmadığını, annesiyle bir arada kurdukları şirketin, haber verilmeden tadilat açıklamasıyla kullanılmaz hale getirildiğini, şirketin kayıt ve muhasebe evraklarının annesi tarafınca habersizce alındığı ve şirketin işleyişini imkansız hale getiren davranışlarda bulunulduğunu öne sürdü.
VASİYETNAMENİN İPTALİ İSTENDİ
hayatını devam ettirmek için arkadaşlarının takviyesini aldığını, babasıyla ile görüşmelerinin aralıklarla devam ettiğini, buna karşın annesinin, babasının vefatını gizlediğini, babasının hazırladığı vasiyetnamelerin içerik olarak mirasçılıktan çıkarmak üzere yapıldığını kaydederek, vasiyetnamenin iptaline karar verilmesini talep etti.
Davalı anne ise davacının ana ve babasına gösterdiği ilgiye yönelik olarak ileri sürdüğü tezlerin, yurt ortasındaki ağır çalışma hayatı haricinde 1998 yılına kadar geçerli olduğunu, davacının çalışma hayatı müddetince ortaklarıyla anlaşamayan, çalıştığı şirketlerde geçimsizliğinden dolayı işine son verilen birisi olduğunu lisana getirdi.
Davacının babası tarafınca mirasçılıktan çıkartılmasını haklı kılan tüm hukuksal niçinlerin açıkça kanıtlandığını savundu.
Mahkeme, davacının, babasının toplumsal ve ekonomik durumu itibariyle yurt haricinde okutulduğunu, epeyce rahat bir hayat sürmesi sağlanmış bulunmasına karşın ticari hayattaki beklentilerinin gerçekleşmemesi üzerine ailenin yanından ayrıldığına dikkat çekti.
MAHKEME ‘HAYIRSIZ EVLAT’ GEREKÇESİYLE REDDETTİ
Mahkeme sonucunda, “Ailesinin onaylamadığı bir evlilikten daha sonra boşanmış ve sonrasındasında nikahsız bir birliktelik ortasında bulunmuş ve lakin babası tarafınca öteki şahıslar aracılığıyla bulunarak hastalığı sırasında meskenine getirtilebilmiştir. Davacı miras bırakana ve öz annesine yönelik olarak ziyaret etmeme, hatırını sormama, onların ve toplumun genel kabulü haricinde ailenin onurun ihlali olarak bedellendirilen nikahsız birlikte yaşama üzere hareketler yanında; ziyaret ettiğinde babasına yönelik olarak ‘bunun mezar yeri var mı?’ formunda olumsuz tabirler kullanılmak suretiyle Türk Uygar Kanununun 510. hususunda belirtilen şartların gerçekleşmesine sebep olmuştur. Muris de bu sebeplerle davacıyı mirasçılıktan çıkarmıştır. Mirasçılıktan çıkarma niçini olarak vasiyetnamesinde belirtilen şartların gerçekleştiği davalı tarafça ispatlandığı’ nedeni öne sürülerek davanın reddine karar verilmiştir” denildi.
YARGITAY’DAN EMSAL KARAR
Davacı genç bayan sonucu istinafa götürdü. Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi, davanın kabülüne hükmetti.
Bu defa davalı sonucu temyiz edince devreye Yargıtay 3. Hukuk Dairesi girdi.
Emsal nitelikteki kararda, anne babanın hatırını sormayan evladın mirastan rededilebileceği vurgulandı.
“ANNE BABAYI ARAYIP SORMAYAN EVLAT KUSURLUDUR”
Kararda şu sözlere yer verildi: “Davalı anne, vasiyetnamede belirtilen ıskat sebeplerini ispat etmek için şahit dinletmiştir. Davalı şahitlerinin, murisi uzun vakittir tanıdıklarını özel günlerde yanlarında olduklarını lakin davacıyı hiç yanlarında görmediklerini birinci kere duruşma salonunda gördüklerini; davacının anne babasına haber vermeden kayıplara karıştığını lisana getirmişlerdir.
Davalının daha evvel kızının meskenini bilmediğini; davacının adresinin tespit edilmesinden daha sonra muris ve davalının bu adrese çiçek yaptırarak gittiklerini lakin davacının babasına ’ne işiniz var niçin geldiniz’ söylemiş olduğini öne sürmüşlerdir. Bir kısım şahitlerin ise murisin kızlarının olduğunu dahi bilmediğini; davacının miras bırakana ve davalı annesine karşı ilgisiz kaldığı, hastalığı ile ilgilenmediği dinlenen şahit beyanları ile sabit olmuştur. Bilakis önemli ve inandırıcı kanıt ve olaylar bulunmadıkça asıl olan şahitlerin gerçeği söylemiş olmalarıdır. Belgede, şahitlerin gerçek olmayan olayları gerçekmiş üzere tabir ettiğini kabule kâfi kanıt ve olgu da bulunmadığından şahitlerin kelamlarına paha vermek gerekmektedir. Bu durumda bölge adliye mahkemesince, dinlenen şahit beyanlarına nazaran, dava konusu vasiyetnameler ile mirasbırakanın davacı kızını mirastan çıkarma niçini olarak ileri sürdüğü hadiselerin mirasçılıktan çıkarma niçini sayılabilecek nitelik ve nicelikte bulunduğu, özetlemek gerekirse davacının anne ve babası olan mirasbırakana karşı mükellef olduğu aile hukukundan doğan yükümlülüklerini büyük ve kusurlu davranışlarla yerine getirmediği gözetilerek karar verilmesi gerekirken; yanılgılı kıymetlendirme ile yazılı biçimde karar verilmiş olması, metot ve yasaya alışılmamış olup, bozmayı gerektirmiştir.
“AİLE MİSYONLARINI İHMAL EDEN MİRASÇILIKTAN ÇIKARILABİLİR”
Açıklamalar ışığında somut olaya bakıldığında; mirasbırakanın, vasiyetnameler ile kendisi ile annesinin isteği haricinde meskeni terk ettiği, dönmesi için haber gönderilmesine karşın gelmediği, tanımadıkları birisi ile kendisine ve annesine haber vermeden evlendiği, ağır hastalığa yakalanmasına ve haber gönderilmesine karşın bakmayacağını, ilgilenmeyeceğini, meskene gelmeyeceğini bildirdiği; bayramlarda ve başka değerli günlerde yıllar uzunluğu meskene uğramadığı, telefonla aramadığı; boşandığı eşi ile birlikte nikahsız olarak yaşadığı, son periyotta yapılan rica ve minnetler ile zoraki meskene geldiği lakin ilgilenmediği yabancı biri üzere davrandığı; ’yatacak mezar yeri var mı bu adamın’ dediği; kiracılara özel hayatları ve geçmiş ile ilgili birtakım şeyler anlattığı, anne babasının berbat beşerler olduğunu söylemiş olduği, bu sebeple davacının ailevi nazaranvlerini ağır bir biçimde ihlal ettiği nedeni öne sürülerek, mirasçılıktan çıkardığı görülmektedir. Bölge Adliye Mahkemesi sonucunın ortadan kaldırılmasına oy birliği ile hükmedilmiştir.”
Teze bakılırsa pek hayli şirkette mesai arkadaşlarıyla yaşadığı geçimsizlik sebebiyle sık sık iş değiştirdi.
İş ömrü çalkantılı giden genç bayan, bir daha teze bakılırsa anna ve babasını uzun yıllar ziyarete gitmedi, onların hatırını bile sormadı.
Evlatlarının hayırsız olduğunu düşünen milyonlarca lira servet sahibi anne baba ise evlatlarını vasiyatname ile mirastan reddetti.
MİRASTAN YOKSUN BIRAKAN AİLESİNİ DAVA ETTİ
Mahkemenin kapısını çalan genç bayan, yurt haricinde eğitimini tamamladığını, annesi ile şirket kurduklarını ve şirket müdürü olarak çalıştığını; hiç bir vakit anne ve babasını ihmal etmediğini, daima olarak ve imkanları dahilinde ilgilendiğini, bir evladın ailesine göstermiş olduğu saygıyı, sevgiyi ve ihtimamı her vakit için gösterdiğini lisana getirdi.
MÜNASEBETLERİNİ SIRALADI
Babası tarafınca noterlikte düzenlenen vasiyetnamede belirtilen konuların gerçeği yansıtmadığını, annesiyle bir arada kurdukları şirketin, haber verilmeden tadilat açıklamasıyla kullanılmaz hale getirildiğini, şirketin kayıt ve muhasebe evraklarının annesi tarafınca habersizce alındığı ve şirketin işleyişini imkansız hale getiren davranışlarda bulunulduğunu öne sürdü.
VASİYETNAMENİN İPTALİ İSTENDİ
hayatını devam ettirmek için arkadaşlarının takviyesini aldığını, babasıyla ile görüşmelerinin aralıklarla devam ettiğini, buna karşın annesinin, babasının vefatını gizlediğini, babasının hazırladığı vasiyetnamelerin içerik olarak mirasçılıktan çıkarmak üzere yapıldığını kaydederek, vasiyetnamenin iptaline karar verilmesini talep etti.
Davalı anne ise davacının ana ve babasına gösterdiği ilgiye yönelik olarak ileri sürdüğü tezlerin, yurt ortasındaki ağır çalışma hayatı haricinde 1998 yılına kadar geçerli olduğunu, davacının çalışma hayatı müddetince ortaklarıyla anlaşamayan, çalıştığı şirketlerde geçimsizliğinden dolayı işine son verilen birisi olduğunu lisana getirdi.
Davacının babası tarafınca mirasçılıktan çıkartılmasını haklı kılan tüm hukuksal niçinlerin açıkça kanıtlandığını savundu.
Mahkeme, davacının, babasının toplumsal ve ekonomik durumu itibariyle yurt haricinde okutulduğunu, epeyce rahat bir hayat sürmesi sağlanmış bulunmasına karşın ticari hayattaki beklentilerinin gerçekleşmemesi üzerine ailenin yanından ayrıldığına dikkat çekti.
MAHKEME ‘HAYIRSIZ EVLAT’ GEREKÇESİYLE REDDETTİ
Mahkeme sonucunda, “Ailesinin onaylamadığı bir evlilikten daha sonra boşanmış ve sonrasındasında nikahsız bir birliktelik ortasında bulunmuş ve lakin babası tarafınca öteki şahıslar aracılığıyla bulunarak hastalığı sırasında meskenine getirtilebilmiştir. Davacı miras bırakana ve öz annesine yönelik olarak ziyaret etmeme, hatırını sormama, onların ve toplumun genel kabulü haricinde ailenin onurun ihlali olarak bedellendirilen nikahsız birlikte yaşama üzere hareketler yanında; ziyaret ettiğinde babasına yönelik olarak ‘bunun mezar yeri var mı?’ formunda olumsuz tabirler kullanılmak suretiyle Türk Uygar Kanununun 510. hususunda belirtilen şartların gerçekleşmesine sebep olmuştur. Muris de bu sebeplerle davacıyı mirasçılıktan çıkarmıştır. Mirasçılıktan çıkarma niçini olarak vasiyetnamesinde belirtilen şartların gerçekleştiği davalı tarafça ispatlandığı’ nedeni öne sürülerek davanın reddine karar verilmiştir” denildi.
YARGITAY’DAN EMSAL KARAR
Davacı genç bayan sonucu istinafa götürdü. Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi, davanın kabülüne hükmetti.
Bu defa davalı sonucu temyiz edince devreye Yargıtay 3. Hukuk Dairesi girdi.
Emsal nitelikteki kararda, anne babanın hatırını sormayan evladın mirastan rededilebileceği vurgulandı.
“ANNE BABAYI ARAYIP SORMAYAN EVLAT KUSURLUDUR”
Kararda şu sözlere yer verildi: “Davalı anne, vasiyetnamede belirtilen ıskat sebeplerini ispat etmek için şahit dinletmiştir. Davalı şahitlerinin, murisi uzun vakittir tanıdıklarını özel günlerde yanlarında olduklarını lakin davacıyı hiç yanlarında görmediklerini birinci kere duruşma salonunda gördüklerini; davacının anne babasına haber vermeden kayıplara karıştığını lisana getirmişlerdir.
Davalının daha evvel kızının meskenini bilmediğini; davacının adresinin tespit edilmesinden daha sonra muris ve davalının bu adrese çiçek yaptırarak gittiklerini lakin davacının babasına ’ne işiniz var niçin geldiniz’ söylemiş olduğini öne sürmüşlerdir. Bir kısım şahitlerin ise murisin kızlarının olduğunu dahi bilmediğini; davacının miras bırakana ve davalı annesine karşı ilgisiz kaldığı, hastalığı ile ilgilenmediği dinlenen şahit beyanları ile sabit olmuştur. Bilakis önemli ve inandırıcı kanıt ve olaylar bulunmadıkça asıl olan şahitlerin gerçeği söylemiş olmalarıdır. Belgede, şahitlerin gerçek olmayan olayları gerçekmiş üzere tabir ettiğini kabule kâfi kanıt ve olgu da bulunmadığından şahitlerin kelamlarına paha vermek gerekmektedir. Bu durumda bölge adliye mahkemesince, dinlenen şahit beyanlarına nazaran, dava konusu vasiyetnameler ile mirasbırakanın davacı kızını mirastan çıkarma niçini olarak ileri sürdüğü hadiselerin mirasçılıktan çıkarma niçini sayılabilecek nitelik ve nicelikte bulunduğu, özetlemek gerekirse davacının anne ve babası olan mirasbırakana karşı mükellef olduğu aile hukukundan doğan yükümlülüklerini büyük ve kusurlu davranışlarla yerine getirmediği gözetilerek karar verilmesi gerekirken; yanılgılı kıymetlendirme ile yazılı biçimde karar verilmiş olması, metot ve yasaya alışılmamış olup, bozmayı gerektirmiştir.
“AİLE MİSYONLARINI İHMAL EDEN MİRASÇILIKTAN ÇIKARILABİLİR”
Açıklamalar ışığında somut olaya bakıldığında; mirasbırakanın, vasiyetnameler ile kendisi ile annesinin isteği haricinde meskeni terk ettiği, dönmesi için haber gönderilmesine karşın gelmediği, tanımadıkları birisi ile kendisine ve annesine haber vermeden evlendiği, ağır hastalığa yakalanmasına ve haber gönderilmesine karşın bakmayacağını, ilgilenmeyeceğini, meskene gelmeyeceğini bildirdiği; bayramlarda ve başka değerli günlerde yıllar uzunluğu meskene uğramadığı, telefonla aramadığı; boşandığı eşi ile birlikte nikahsız olarak yaşadığı, son periyotta yapılan rica ve minnetler ile zoraki meskene geldiği lakin ilgilenmediği yabancı biri üzere davrandığı; ’yatacak mezar yeri var mı bu adamın’ dediği; kiracılara özel hayatları ve geçmiş ile ilgili birtakım şeyler anlattığı, anne babasının berbat beşerler olduğunu söylemiş olduği, bu sebeple davacının ailevi nazaranvlerini ağır bir biçimde ihlal ettiği nedeni öne sürülerek, mirasçılıktan çıkardığı görülmektedir. Bölge Adliye Mahkemesi sonucunın ortadan kaldırılmasına oy birliği ile hükmedilmiştir.”