kunteper
Member
Yeni Şafak muharriri İsmail Kılıçarslan, “İbriğin sapını kimler tutuyor?” başlıklı yazısında AKP seçmeninin rahatsızlıklarını sıraladı ve AKP’nin telaffuz üstünlüğünü kaybettiğini söylemiş oldu.
Kılıçarslan, AKP’deki kimi vazifelerdeki bireyleri de eleştirdiği yazısında seçimin kararınu gençlerin değil orta sınıfın memnuniyetinin belirleyeceğini kaydetti.
“AK PARTİ’YE DUYDUĞU HEYECANI VE İNANCI KAYBEDERSE CEZAYI KESER ATAR”
Yeni Şafak müellifi Kılıçarslan şu tabirleri kullandı:
“İdris Küçükömer’den ilhamla söyleyebilirim ki ‘AK Parti seçmeni’ diye isimlendirdiğimiz seçmen tipi, Türkiye’nin en ‘değişim yanlısı’ seçmenidir. 20 yıldır hizmetlerine, mantalitesine, yaklaşımlarına oy verdiği AK Parti’ye duyduğu heyecanı ve itimadı kaybederse cezayı keser atar.
Zira kendisinin ‘daha âlâ kurallarda hizmet alması gerektiğini’ düşünen bir kitledir ve bu yanıyla bütün politik ajandasını buradan ilerletir AK Parti seçmeni.
CHP seçmeni ise değişim talebi olmayan, kendini “esastan yenilemeyi” önemsemeyen bir seçmendir. O denli olsaydı kaçıncı seçim hezimetini aldığını hatırlamadığımız genel liderlerine itiraz geliştirirlerdi. Bu yanıyla CHP seçmeninin kederi “korkunç öteki” diye tanımladığı başkalarını ne kıymetine olursa olsun yenmekken, AK Parti seçmeni kendine dönük bir seçmen olarak temayüz etmiştir. O değer PKK ile seçim ittifakı olsa fark etmez CHP seçmeni için. halbuki AK Parti seçmeni “hafifçe kekre” bulduğu Ahmet Davutoğlu’na sandıkta gerekeni yapmış, iletisini vermiş bir seçmendir.”
“’MARKET LOBİSİ’ TELAFFUZUNUN DE TOPLUMDA BARİZ BİR KARŞILIK BULDUĞU SÖYLENEMEZ”
“Vapura konulan karton bardakla mezara konulan plastik ibriğin CHP seçmenini heyecanlandırması, Çanakkale Köprüsünün ise AK Parti tabanını heyecanlandırmaması ise yalnızca ‘kalibre ve ufuk’ farkıyla açıklanamaz” diyen İsmail Kılıçarslan, AKP seçmeninin rahatsızlıklarını şöyleki aktardı:
“Diğer yandan, AK Parti tabanının memnuniyetsizliğini birkaç ana unsurda toplamak iktiza eder. Bunlardan birincisi ve emsalsiz en değerlisi memleketin içerisinde bulunduğu ekonomik haldir. Makro dataların güzelleşmesi, düzelmesi falan vatandaşı alakadar ediyor görünmüyor. Çünkü kendi iktisadının daraldığını hisseden vatandaş kendi kaygısına düşüyor. Kaldı ki “market lobisi” telaffuzunun de toplumda besbelli bir karşılık bulduğu söylenemez. Vatandaş direkt cebindeki paranın hem bollaşmasını birebir vakitte satın alma gücünün kuvvetlenmesini istiyor ki bu da en doğal hakkıdır.
“BİR DÜNYA BAKAN, VEKİL, BELEDİYE YA DA TEŞKİLAT LİDERİ İSMİ SIRALIYORLAR KIZGINLIKLA”
İkinci büyük memnuniyetsizlik ise direkt AK Partili takımların inisiyatif almadıklarına, Recep Tayyip Erdoğan’ın ufkunu anlamadıklarına, onun işini kolaylaştırmadıklarına dair yaygın kanaat. Bu kanaat haklıdır ya da değildir onu bilemem lakin AK Parti’ye gönül vermiş beşerlerle konuştuğunuzda derhal bu sıkıntıdan açıyorlar bahsi. “Reis yalnız kaldı” ile başlayıp “Allah Tayyip Beyefendiye uzun ömürler versin” duası ile bitiriyorlar. Ortada ise “isimleri her seferinde değişen” bir dünya bakan, vekil, belediye ya da teşkilat lideri ismi sıralıyorlar kızgınlıkla.
“ORTA SINIFLAR MEMNUNİYETSİZLİK ÜRETİYORLAR DURMADAN”
Üçüncüsü ise bence şu. AK Parti’nin iktidara gelir gelmez ivme kazandırdığı “orta sınıflaşma konsepti” tüm dünya ile bir arada Türkiye’de de duvara yaslanmış görünüyor. Orta sınıflar memnuniyetsizlik üretiyorlar durmadan ve üste hakikat yükselmeyi hayal etmekle aşağıya düşmenin korkusunu yaşamak içinde tuhaf, patolojik bir yerde kurguluyorlar artık hayatlarını. CHP’nin iktidara gelmesini istiyorlar örneğin lakin ekonomiyi düze çıkaracak tek isim olarak da Tayyip Erdoğan’ı görüyorlar. Gerçeklerle dilekler içinde sıkışıp kalmış tipik bir orta sınıf refleksi gösteriyorlar yani.”
“FOTOĞRAFININ NASIL ÇIKTIĞINI DÜŞÜNMEKTEN DİĞER İŞE YARAMAYAN ‘SOSYAL MEDYA EKİPLERİ’ İLE OLMAZ”
Kılıçarslan yazsının şöyleki noktaladı:
“Yeri gelmişken söyleyeyim. daha sonraki seçimlerin kararınu zannedildiği üzere genç seçmen değil bu orta sınıfın memnuniyet derecesi belirleyecek. “Orta sınıflaşmanın” doğal koşulu “sürdürülebilir memnuniyet” üretmektir ve bilinir ki orta sınıf kolay kolay şad olmaz. Olmaz çünkü hayalleri cebindeki paranın daima ve her vakit üzerindedir.
Gelelim “söylem üstünlüğü” sorununa. Bu telaffuz üstünlüğünü “sürekli defansa çekilmeyi” başararak biz kendi ellerimizle verdik adamlara. Onlar da ibrikten gündem oldular. İbriğin sapını tuttukları özgüvenden ve hamasetten bize de lazım. Alışılmış, her biri kendi temsil ettikleri siyasalın fotoğrafının nasıl çıktığını düşünmekten diğer işe yaramayan “sosyal medya ekipleri” ile olmaz bu özgüven ve yürek işi.”
Kılıçarslan, AKP’deki kimi vazifelerdeki bireyleri de eleştirdiği yazısında seçimin kararınu gençlerin değil orta sınıfın memnuniyetinin belirleyeceğini kaydetti.
“AK PARTİ’YE DUYDUĞU HEYECANI VE İNANCI KAYBEDERSE CEZAYI KESER ATAR”
Yeni Şafak müellifi Kılıçarslan şu tabirleri kullandı:
“İdris Küçükömer’den ilhamla söyleyebilirim ki ‘AK Parti seçmeni’ diye isimlendirdiğimiz seçmen tipi, Türkiye’nin en ‘değişim yanlısı’ seçmenidir. 20 yıldır hizmetlerine, mantalitesine, yaklaşımlarına oy verdiği AK Parti’ye duyduğu heyecanı ve itimadı kaybederse cezayı keser atar.
Zira kendisinin ‘daha âlâ kurallarda hizmet alması gerektiğini’ düşünen bir kitledir ve bu yanıyla bütün politik ajandasını buradan ilerletir AK Parti seçmeni.
CHP seçmeni ise değişim talebi olmayan, kendini “esastan yenilemeyi” önemsemeyen bir seçmendir. O denli olsaydı kaçıncı seçim hezimetini aldığını hatırlamadığımız genel liderlerine itiraz geliştirirlerdi. Bu yanıyla CHP seçmeninin kederi “korkunç öteki” diye tanımladığı başkalarını ne kıymetine olursa olsun yenmekken, AK Parti seçmeni kendine dönük bir seçmen olarak temayüz etmiştir. O değer PKK ile seçim ittifakı olsa fark etmez CHP seçmeni için. halbuki AK Parti seçmeni “hafifçe kekre” bulduğu Ahmet Davutoğlu’na sandıkta gerekeni yapmış, iletisini vermiş bir seçmendir.”
“’MARKET LOBİSİ’ TELAFFUZUNUN DE TOPLUMDA BARİZ BİR KARŞILIK BULDUĞU SÖYLENEMEZ”
“Vapura konulan karton bardakla mezara konulan plastik ibriğin CHP seçmenini heyecanlandırması, Çanakkale Köprüsünün ise AK Parti tabanını heyecanlandırmaması ise yalnızca ‘kalibre ve ufuk’ farkıyla açıklanamaz” diyen İsmail Kılıçarslan, AKP seçmeninin rahatsızlıklarını şöyleki aktardı:
“Diğer yandan, AK Parti tabanının memnuniyetsizliğini birkaç ana unsurda toplamak iktiza eder. Bunlardan birincisi ve emsalsiz en değerlisi memleketin içerisinde bulunduğu ekonomik haldir. Makro dataların güzelleşmesi, düzelmesi falan vatandaşı alakadar ediyor görünmüyor. Çünkü kendi iktisadının daraldığını hisseden vatandaş kendi kaygısına düşüyor. Kaldı ki “market lobisi” telaffuzunun de toplumda besbelli bir karşılık bulduğu söylenemez. Vatandaş direkt cebindeki paranın hem bollaşmasını birebir vakitte satın alma gücünün kuvvetlenmesini istiyor ki bu da en doğal hakkıdır.
“BİR DÜNYA BAKAN, VEKİL, BELEDİYE YA DA TEŞKİLAT LİDERİ İSMİ SIRALIYORLAR KIZGINLIKLA”
İkinci büyük memnuniyetsizlik ise direkt AK Partili takımların inisiyatif almadıklarına, Recep Tayyip Erdoğan’ın ufkunu anlamadıklarına, onun işini kolaylaştırmadıklarına dair yaygın kanaat. Bu kanaat haklıdır ya da değildir onu bilemem lakin AK Parti’ye gönül vermiş beşerlerle konuştuğunuzda derhal bu sıkıntıdan açıyorlar bahsi. “Reis yalnız kaldı” ile başlayıp “Allah Tayyip Beyefendiye uzun ömürler versin” duası ile bitiriyorlar. Ortada ise “isimleri her seferinde değişen” bir dünya bakan, vekil, belediye ya da teşkilat lideri ismi sıralıyorlar kızgınlıkla.
“ORTA SINIFLAR MEMNUNİYETSİZLİK ÜRETİYORLAR DURMADAN”
Üçüncüsü ise bence şu. AK Parti’nin iktidara gelir gelmez ivme kazandırdığı “orta sınıflaşma konsepti” tüm dünya ile bir arada Türkiye’de de duvara yaslanmış görünüyor. Orta sınıflar memnuniyetsizlik üretiyorlar durmadan ve üste hakikat yükselmeyi hayal etmekle aşağıya düşmenin korkusunu yaşamak içinde tuhaf, patolojik bir yerde kurguluyorlar artık hayatlarını. CHP’nin iktidara gelmesini istiyorlar örneğin lakin ekonomiyi düze çıkaracak tek isim olarak da Tayyip Erdoğan’ı görüyorlar. Gerçeklerle dilekler içinde sıkışıp kalmış tipik bir orta sınıf refleksi gösteriyorlar yani.”
“FOTOĞRAFININ NASIL ÇIKTIĞINI DÜŞÜNMEKTEN DİĞER İŞE YARAMAYAN ‘SOSYAL MEDYA EKİPLERİ’ İLE OLMAZ”
Kılıçarslan yazsının şöyleki noktaladı:
“Yeri gelmişken söyleyeyim. daha sonraki seçimlerin kararınu zannedildiği üzere genç seçmen değil bu orta sınıfın memnuniyet derecesi belirleyecek. “Orta sınıflaşmanın” doğal koşulu “sürdürülebilir memnuniyet” üretmektir ve bilinir ki orta sınıf kolay kolay şad olmaz. Olmaz çünkü hayalleri cebindeki paranın daima ve her vakit üzerindedir.
Gelelim “söylem üstünlüğü” sorununa. Bu telaffuz üstünlüğünü “sürekli defansa çekilmeyi” başararak biz kendi ellerimizle verdik adamlara. Onlar da ibrikten gündem oldular. İbriğin sapını tuttukları özgüvenden ve hamasetten bize de lazım. Alışılmış, her biri kendi temsil ettikleri siyasalın fotoğrafının nasıl çıktığını düşünmekten diğer işe yaramayan “sosyal medya ekipleri” ile olmaz bu özgüven ve yürek işi.”