İstanbul’un Sultangazi ilçesine bağlı Eski Edirne Asfaltı Caddesi üzerinde bulunan ayakkabı mağazasına alışveriş yapma mazeretiyle giren iki kişi, bir süre reyonları inceledi.
Şahıslardan biri, bir çift ayakkabıyı yanındaki poşete koyarak mağazadan çıkarken, mağaza çalışanlarından Mehmet Akgümüş (25) durumu fark etti.
Şüphelinin peşinden koşan Akgümüş, kısa müddette şahsı yakalayarak çalınan ayakkabıyı geri aldı.
Akgümüş, mağazadan çıkan öbür şüpheliyi ise yumrukla etkisiz hale getirdi.
KAMERAYA YANSIDI
Yaşanan anlar, mağazanın güvenlik kamerası tarafınca saniye saniye kaydedildi.
İmajlarda, elinde mavi poşetle koşarak dışarı çıkan şüphelinin peşinden koşan Akgümüş’ün, elinde mavi poşetle geri geldiği ve bu sırada mağazadan çıkan öteki şüpheliye yumrukla saldırdığı anlar yer aldı.
“KADIN ÇALIŞANLARDAN NUMARALARINI İSTİYORLARDI”
Akgümüş, yaşadıklarını şu sözlerle tabir etti:
“Bunlar mağazaya 2-3 kere daha gelmişlerdi. Ben bunlardan şüphelendiğim için her geldiklerinde takip ediyordum. Onların daha evvel çaldıkları eserler benim mola süreme denk geldi. Son olarak mağazanın kapanmasına son iki saat kala gelmişlerdi. Akşam saatleriydi, ben bunları gördüm. İçeri girerken selam da veriyorlardı. Bunlar gelirken yalnızca hırsızlıkta yapmıyorlardı. Mağazada çalışan bayan işçilerden numaralarını istiyorlardı. Arkadaşlarımız da ısrarla numaralarını vermek istemiyorlardı. Açıkçası biraz da bundan dolayı sinirlenmiştim.
“BEN ESERLERİ ÇALAN KİŞİYİ İZLİYORDUM”
Aslında bunlar dört bireyler. Bir tanesi ortalığı gözlüyor, ikincisi bir arkadaşımızı oyalıyor. Bir oburu de çaldığı eserleri mavi poşete koyup kaçıyor. Ben eserleri çalan kişiyi izliyordum. Eserleri alıp koşarak kaçtığında ben de peşinden koşarak gittim. ondan sonrasında yakalayıp eserleri aldım. Geri geldiğimde bayan çalışma arkadaşlarımızdan numaralarını isteyen kişinin çıktığını gördüm. Sonlanarak ona da yumruk attım.
“MAĞAZA SORUMLUMUZ ŞİKAYETÇİ OLMADIĞI İÇİN ÖZGÜR BIRAKILDILAR”
Kameraya yansımayan manzaralarda şahıslardan bir diğeri bana bıçak çekti ve bana saldırdılar. Polise haber verdik, geldi, bunları aldı. Fakat mağaza sorumlumuz şikayetçi olmadığı için özgür bırakıldılar. Lakin ben dava açsam dava açılıyor. Ayakkabı benim ayakkabım mı? değil. Çalındığı vakit bizden mi kesiliyor? Bizden kesiliyor. niye benden gitsin de sizden gitmesin? Siz niçin davacı olmuyorsunuz ve kurum olarak benim yanımda durmuyorsunuz?
“İŞ ÇIKIŞI ART KAPIDAN BENİ GÖNDERİYORLARDI”
Bu hadiseden daha sonra üç kişi beni vefatla tehdit etmeye başladı. Bunu çalıştığım firmama söylemiş oldum. Mevtle tehdit edildiğim ve yaşanılan olayın unutulması için 1 ya da 2 hafta müsaade istedim. Müsaade vermediler. Öbür bir mağaza şubesinde çalışmak için teklif de bulundum. Buna da olumsuz yanıt verdiler. Her gün iş çıkışı art kapıdan beni gönderiyorlardı. Ben de bana çalıştığım kurum tarafınca sahip çıkılmadığı için işten çıktım. Kendim ferdi olarak gidip, husus uzar diye şikayette bulunmadım.”
Şahıslardan biri, bir çift ayakkabıyı yanındaki poşete koyarak mağazadan çıkarken, mağaza çalışanlarından Mehmet Akgümüş (25) durumu fark etti.
Şüphelinin peşinden koşan Akgümüş, kısa müddette şahsı yakalayarak çalınan ayakkabıyı geri aldı.
Akgümüş, mağazadan çıkan öbür şüpheliyi ise yumrukla etkisiz hale getirdi.
KAMERAYA YANSIDI
Yaşanan anlar, mağazanın güvenlik kamerası tarafınca saniye saniye kaydedildi.
İmajlarda, elinde mavi poşetle koşarak dışarı çıkan şüphelinin peşinden koşan Akgümüş’ün, elinde mavi poşetle geri geldiği ve bu sırada mağazadan çıkan öteki şüpheliye yumrukla saldırdığı anlar yer aldı.
“KADIN ÇALIŞANLARDAN NUMARALARINI İSTİYORLARDI”
Akgümüş, yaşadıklarını şu sözlerle tabir etti:
“Bunlar mağazaya 2-3 kere daha gelmişlerdi. Ben bunlardan şüphelendiğim için her geldiklerinde takip ediyordum. Onların daha evvel çaldıkları eserler benim mola süreme denk geldi. Son olarak mağazanın kapanmasına son iki saat kala gelmişlerdi. Akşam saatleriydi, ben bunları gördüm. İçeri girerken selam da veriyorlardı. Bunlar gelirken yalnızca hırsızlıkta yapmıyorlardı. Mağazada çalışan bayan işçilerden numaralarını istiyorlardı. Arkadaşlarımız da ısrarla numaralarını vermek istemiyorlardı. Açıkçası biraz da bundan dolayı sinirlenmiştim.
“BEN ESERLERİ ÇALAN KİŞİYİ İZLİYORDUM”
Aslında bunlar dört bireyler. Bir tanesi ortalığı gözlüyor, ikincisi bir arkadaşımızı oyalıyor. Bir oburu de çaldığı eserleri mavi poşete koyup kaçıyor. Ben eserleri çalan kişiyi izliyordum. Eserleri alıp koşarak kaçtığında ben de peşinden koşarak gittim. ondan sonrasında yakalayıp eserleri aldım. Geri geldiğimde bayan çalışma arkadaşlarımızdan numaralarını isteyen kişinin çıktığını gördüm. Sonlanarak ona da yumruk attım.
“MAĞAZA SORUMLUMUZ ŞİKAYETÇİ OLMADIĞI İÇİN ÖZGÜR BIRAKILDILAR”
Kameraya yansımayan manzaralarda şahıslardan bir diğeri bana bıçak çekti ve bana saldırdılar. Polise haber verdik, geldi, bunları aldı. Fakat mağaza sorumlumuz şikayetçi olmadığı için özgür bırakıldılar. Lakin ben dava açsam dava açılıyor. Ayakkabı benim ayakkabım mı? değil. Çalındığı vakit bizden mi kesiliyor? Bizden kesiliyor. niye benden gitsin de sizden gitmesin? Siz niçin davacı olmuyorsunuz ve kurum olarak benim yanımda durmuyorsunuz?
“İŞ ÇIKIŞI ART KAPIDAN BENİ GÖNDERİYORLARDI”
Bu hadiseden daha sonra üç kişi beni vefatla tehdit etmeye başladı. Bunu çalıştığım firmama söylemiş oldum. Mevtle tehdit edildiğim ve yaşanılan olayın unutulması için 1 ya da 2 hafta müsaade istedim. Müsaade vermediler. Öbür bir mağaza şubesinde çalışmak için teklif de bulundum. Buna da olumsuz yanıt verdiler. Her gün iş çıkışı art kapıdan beni gönderiyorlardı. Ben de bana çalıştığım kurum tarafınca sahip çıkılmadığı için işten çıktım. Kendim ferdi olarak gidip, husus uzar diye şikayette bulunmadım.”