Venole
Active member
Prof. Dr. Gündüz, 2 seneye yakın pandemi periyodunda çocuklarda konutta kalma ve ailelerin çocuklarıyla etkileşiminde yetersiz kalmaları niçiniyle özellikle 1-6 yaş kümesindeki çocukların lisan ve bağlantı sorunlarının arttığını söylemiş oldu. Gündüz, pandemi devrinde çocuklarda hayli önemli etkileşim ve irtibat sorunları ile karşı karşıya kaldıklarını lisana getirerek, şu biçimde konuştu:
“Pandemi öncesi sayılara ve istatistiklere baktığımız vakit bize başvuran 100 çocuktan 30 adedinde gelişimsel lisan gecikmesi sorunu görüyorduk. Ama pandemi periyodunda bu oranın yaklaşık yüzde 65lere çıktığını gördük. Yani 2 katına kadar büyüyen bir sorunla karşı karşıyayız. Pandemi devrinde ortaya çıkan irtibat ve etkileşim yetersizliği ile lisan sorunu 2 katına çıktı diyebiliriz. Sözel olarak kendini söz etmeye başlayan; 1-6 yaş içindeki tüm çocuklarda bu görülmeye başlandı; lakin en epey erken çocukluk evresi dediğimiz 1-3 yaş kümesi içindeki çocuklarda bu problemle karşı karşıya kaldık.”
‘Dil gelişimlerinde gecikmeler oldu’
Prof. Dr. Gündüz, bunun kıymetli sorun olduğuna dikkat çekerek, “Bu sorun etkileşim ve bağlantı sorunlarının art planında sonuç olarak bir lisan gelişim sorunu ortaya çıkardı. Çocuklar bilhassa uyaran eksikliğine bağlı olarak, akran etkileşiminin yetersizliğine bağlı olarak ve bununla birlikte pandemi devrinde ailelerle birlikte meskenin içerisinde kalmalarına karşın anne ve babanın işe odaklanması niçiniyle ekrana kilitlenmiş olarak kaldıkları için çocukların lisan gelişimlerinde hayli önemli gecikmeler oldu ve bu gecikmelerde çocukların tüm gelişim alanlarını olumsuz tarafta etkiledi. Yani pandemi çocukları epeyce önemli olarak etkileyerek maalesef lisan gelişimlerinde epeyce büyük sorunlara yol açtı” diye konuştu.
Prof. Dr. Gündüz, bu tip rahatsızlıkları bulunan çocukların kronolojik yaşları olan gerçek yaşları ile lisan yaşları içinde farklılık ortaya çıktığına dikkat çekerek, “Gelişimsel lisan gecikmesi birlikteinde birtakım problemlerin da işareti olabilir. Atipik otizm ya da gelişimsel bozukluklar üzere sorunların ön işareti de olabilir ve çocuk bilhassa pandemi periyodunda etkileşim bağlamında problemler yaşadığı için bu tıp çocukları bu kapsamda pahalandırmak gerekir” dedi.
‘Aileler farkında olmalı’
Prof. Dr. Gündüz, ailelerin, çocuklarında bu sıkıntılardan kaçmamaları gerektiğini belirterek, “Örneğin birtakım aileler erkek çocuğu geç konuşur üzere bir anlayışla maalesef biraz bekliyorlar. Çocuklarımızın hayatındaki en kıymetli evre 0-2 ve 2-4 yaş aralığında nöroplastisitenin hayli kuvvetli geliştiği devirde çocuklarımıza bu imkanı tanımak lazım. Çocuk bu periyodu faal olarak geçiremediği taktirde bu maharetleri kazanmakta hayli zorlanıyorlar. birinci vakit içinderda aileler farkında olmalı, bu durumu kabullenmeli ve etkileşim bağlamında çocukları ile fazlaca düzgün oynayarak uzman dayanağı ile birlikte bu meselelerin çözülebileceğini unutmamaları lazım” diye konuştu.
“Pandemi öncesi sayılara ve istatistiklere baktığımız vakit bize başvuran 100 çocuktan 30 adedinde gelişimsel lisan gecikmesi sorunu görüyorduk. Ama pandemi periyodunda bu oranın yaklaşık yüzde 65lere çıktığını gördük. Yani 2 katına kadar büyüyen bir sorunla karşı karşıyayız. Pandemi devrinde ortaya çıkan irtibat ve etkileşim yetersizliği ile lisan sorunu 2 katına çıktı diyebiliriz. Sözel olarak kendini söz etmeye başlayan; 1-6 yaş içindeki tüm çocuklarda bu görülmeye başlandı; lakin en epey erken çocukluk evresi dediğimiz 1-3 yaş kümesi içindeki çocuklarda bu problemle karşı karşıya kaldık.”
‘Dil gelişimlerinde gecikmeler oldu’
Prof. Dr. Gündüz, bunun kıymetli sorun olduğuna dikkat çekerek, “Bu sorun etkileşim ve bağlantı sorunlarının art planında sonuç olarak bir lisan gelişim sorunu ortaya çıkardı. Çocuklar bilhassa uyaran eksikliğine bağlı olarak, akran etkileşiminin yetersizliğine bağlı olarak ve bununla birlikte pandemi devrinde ailelerle birlikte meskenin içerisinde kalmalarına karşın anne ve babanın işe odaklanması niçiniyle ekrana kilitlenmiş olarak kaldıkları için çocukların lisan gelişimlerinde hayli önemli gecikmeler oldu ve bu gecikmelerde çocukların tüm gelişim alanlarını olumsuz tarafta etkiledi. Yani pandemi çocukları epeyce önemli olarak etkileyerek maalesef lisan gelişimlerinde epeyce büyük sorunlara yol açtı” diye konuştu.
Prof. Dr. Gündüz, bu tip rahatsızlıkları bulunan çocukların kronolojik yaşları olan gerçek yaşları ile lisan yaşları içinde farklılık ortaya çıktığına dikkat çekerek, “Gelişimsel lisan gecikmesi birlikteinde birtakım problemlerin da işareti olabilir. Atipik otizm ya da gelişimsel bozukluklar üzere sorunların ön işareti de olabilir ve çocuk bilhassa pandemi periyodunda etkileşim bağlamında problemler yaşadığı için bu tıp çocukları bu kapsamda pahalandırmak gerekir” dedi.
‘Aileler farkında olmalı’
Prof. Dr. Gündüz, ailelerin, çocuklarında bu sıkıntılardan kaçmamaları gerektiğini belirterek, “Örneğin birtakım aileler erkek çocuğu geç konuşur üzere bir anlayışla maalesef biraz bekliyorlar. Çocuklarımızın hayatındaki en kıymetli evre 0-2 ve 2-4 yaş aralığında nöroplastisitenin hayli kuvvetli geliştiği devirde çocuklarımıza bu imkanı tanımak lazım. Çocuk bu periyodu faal olarak geçiremediği taktirde bu maharetleri kazanmakta hayli zorlanıyorlar. birinci vakit içinderda aileler farkında olmalı, bu durumu kabullenmeli ve etkileşim bağlamında çocukları ile fazlaca düzgün oynayarak uzman dayanağı ile birlikte bu meselelerin çözülebileceğini unutmamaları lazım” diye konuştu.