kunteper
Member
Nurcuların yayın organı Yeni Asya gazetesi Genel Yayın Direktörü Kâzım Güleçyüz bugünkü köşesinden CHP Genel Lideri Kemal Kılıçdaroğlu’nun “helalleşme” çıkışına “Fikir ayrılıkları ve meşveret” başlıklı yazısıyla karşılık verdi.
Kâzım Güleçyüz, yazısında “Bizler de istemeden dahi olsa kaynağı yahut muhatabı olduğumuz gerginlik ve kusurlardan dolayı helalleşmeli; süreksiz sebeplerden kaynaklanan uyuşmazlıkların kalıcı dargınlık ve kopuşlar üretmesine müsaade vermemeliyiz” sözlerine yer verdi.
Kâzım Güleçyüz’ün yazısı şu biçimde:
“Şimdiye kadar yaşanan birfazlaca örnekle de görüldü ki, ömrünü tıpkı hizmete vakfetmiş beşerler içinde bile mizaç uyumsuzluğundan ve bir hususta fikir ayrılığından kaynaklanan uyuşmazlıklar olabiliyor.
Önemli olan, bunları daha fazla büyümelerine fırsat vermeden izale etmeye çalışmak yahut mümkün olduğu ölçüde küçültüp, tesanüd ve ittihad manalarını tahrip edecek boyutlara ulaşmalarını engellemek olmalı.
Bunun için istişare yerleri en uygun biçimde değerlendirilmeli. Üstad da “Medar-ı niza bir sorun var ise meşveret edin” demiyor mu?
Herhangi bir bahiste ortaya çıkabilecek farklı fikir ve yaklaşımlar, meşveret yerlerinde olgun, düzeyli, yapan ve sakin üslûplarla müzakere edilmeli; haşin, kaba ve kırıcı telaffuzlardan muhakkak uzak durulmalı.
Çünkü özellikle hassas mizaç sahipleri açısından, gönüller bir defa kırıldı mı, bilâhare tamir etmek kolay, hattâ mümkün olamayabiliyor. Ki, ihtilafların yol açtığı en büyük tahribat bu biçimde üzücü hallerle tezahür ediyor.
Bu noktada, hasbelbeşer küskünlük ve kırgınlıklar olması halinde izale ve tamiri açısından büyük değer taşıyan bir çıkış formülü:
“Sıkıntıdan neş’et eden [kaynaklanan] gerginlikler ve kusurlar yüzünden İhlâs Risalesi’nin düsturları koruma edilmediğinden, siz birbirinizle tamam helalleşmek lâzımdır ve mecburidir. Siz birbirinize en fedakâr nesebî kardeşten daha fazla kardeşsiniz. Kardeş ise kardeşinin kusurunu örter, unutur ve affeder.”
Denizli hapsinden çıkış vaktinin yaklaştığı günlerde Üstadın oradaki talebelerine yazdığı mektuptaki bu kelamlar hepimiz için geçerli.
Bizler de istemeden dahi olsa kaynağı yahut muhatabı olduğumuz gerginlik ve kusurlardan dolayı helalleşmeli; süreksiz sebeplerden kaynaklanan uyuşmazlıkların kalıcı dargınlık ve kopuşlar üretmesine müsaade vermemeliyiz.
Şahs-ı manevî Risale-i Işık ölçülerine dayalı ana çizgi ve istikametin bozulmasına, hizmetin hukukuna ziyan verecek sapmalara müsaade vermez; fakat “Hîn-i meşrûtiyette tevbe kapısı açıktır” prensibinin gereği olarak yanılgıdan dönüş yolunu ve kapısını da açık fiyat.
Sonuçta Zübeyir Gündüzalp’in dediği üzere:
“Nur-u Kur’an hizmetinde bir ve birlikte çalıştığınız kardeşler ve ehl-i iman ortasında, gücenen ve küsen, gücendiren ve küstürenlerden olmayınız. Değmiyor dünya bu biçimde işlere…”
Kâzım Güleçyüz, yazısında “Bizler de istemeden dahi olsa kaynağı yahut muhatabı olduğumuz gerginlik ve kusurlardan dolayı helalleşmeli; süreksiz sebeplerden kaynaklanan uyuşmazlıkların kalıcı dargınlık ve kopuşlar üretmesine müsaade vermemeliyiz” sözlerine yer verdi.
Kâzım Güleçyüz’ün yazısı şu biçimde:
“Şimdiye kadar yaşanan birfazlaca örnekle de görüldü ki, ömrünü tıpkı hizmete vakfetmiş beşerler içinde bile mizaç uyumsuzluğundan ve bir hususta fikir ayrılığından kaynaklanan uyuşmazlıklar olabiliyor.
Önemli olan, bunları daha fazla büyümelerine fırsat vermeden izale etmeye çalışmak yahut mümkün olduğu ölçüde küçültüp, tesanüd ve ittihad manalarını tahrip edecek boyutlara ulaşmalarını engellemek olmalı.
Bunun için istişare yerleri en uygun biçimde değerlendirilmeli. Üstad da “Medar-ı niza bir sorun var ise meşveret edin” demiyor mu?
Herhangi bir bahiste ortaya çıkabilecek farklı fikir ve yaklaşımlar, meşveret yerlerinde olgun, düzeyli, yapan ve sakin üslûplarla müzakere edilmeli; haşin, kaba ve kırıcı telaffuzlardan muhakkak uzak durulmalı.
Çünkü özellikle hassas mizaç sahipleri açısından, gönüller bir defa kırıldı mı, bilâhare tamir etmek kolay, hattâ mümkün olamayabiliyor. Ki, ihtilafların yol açtığı en büyük tahribat bu biçimde üzücü hallerle tezahür ediyor.
Bu noktada, hasbelbeşer küskünlük ve kırgınlıklar olması halinde izale ve tamiri açısından büyük değer taşıyan bir çıkış formülü:
“Sıkıntıdan neş’et eden [kaynaklanan] gerginlikler ve kusurlar yüzünden İhlâs Risalesi’nin düsturları koruma edilmediğinden, siz birbirinizle tamam helalleşmek lâzımdır ve mecburidir. Siz birbirinize en fedakâr nesebî kardeşten daha fazla kardeşsiniz. Kardeş ise kardeşinin kusurunu örter, unutur ve affeder.”
Denizli hapsinden çıkış vaktinin yaklaştığı günlerde Üstadın oradaki talebelerine yazdığı mektuptaki bu kelamlar hepimiz için geçerli.
Bizler de istemeden dahi olsa kaynağı yahut muhatabı olduğumuz gerginlik ve kusurlardan dolayı helalleşmeli; süreksiz sebeplerden kaynaklanan uyuşmazlıkların kalıcı dargınlık ve kopuşlar üretmesine müsaade vermemeliyiz.
Şahs-ı manevî Risale-i Işık ölçülerine dayalı ana çizgi ve istikametin bozulmasına, hizmetin hukukuna ziyan verecek sapmalara müsaade vermez; fakat “Hîn-i meşrûtiyette tevbe kapısı açıktır” prensibinin gereği olarak yanılgıdan dönüş yolunu ve kapısını da açık fiyat.
Sonuçta Zübeyir Gündüzalp’in dediği üzere:
“Nur-u Kur’an hizmetinde bir ve birlikte çalıştığınız kardeşler ve ehl-i iman ortasında, gücenen ve küsen, gücendiren ve küstürenlerden olmayınız. Değmiyor dünya bu biçimde işlere…”