kunteper
Member
Bugün hangi kapıyı açsanız, kiminle konuşsanız tek gündem savaş. Kim savaş konusunu açarsa çabucak aklıma kuzenlerimle hengame ettiğimizde merhum babaannemin söylemiş olduği ‘koskoca dünyaya herkes sığdı bir siz mi sığmadınız’ kelamları gelir.
halbuki barış kadar kutsal bir kıymet varken, insanlık tarihi boyunca âdemoğlu bu kutsal bedele sahip çıkamamış ve her ne hikmetse bir biçimde savaşmıştır. Ucunda kan, gözyaşı ve mevtin olduğunu bilerek tıpkı vakitte. Onca evladı anasından, onca çocuğu babasından ayırmak var üstelik serde.
Savaş her ne kadar yokluk, yoksulluksa, barış bir o kadar bolluk ve rahmet değil mi? Yani kısacık şu ömürde tahminen bir hiç uğruna inatlaşıp günlük, güneşlik günleri karartmaya bedel mi? Üstelik günümüz bilim ve teknoloji çağı, bu çağda barış üzere kutsal bir emanet varken sahi savaşmak fazilet mi?
Komplo teoricileri ‘Kaynaklar artık insanoğluna yetmiyor, dünya nüfusunun bir biçimde düşürülmesi savaş için baş sebep’ diyor sahi ucunda ne olursa olsun şu kelamları söyleyenin yüzü hiç güler mi? Haydi her şeyi geçtim, akıl ve mantık sahibi bir insan diyalog yollarını kapatıp savaşmayı hiç diler mi?
halbuki Nesimi Çimen ne hoş özetlemiş barış güvercini türküsünde barışın değerini. Ve insanlığa bırakmış bu türkü ile barışın emanetini.
***
İnsancıl beşerler barıştan yana
Fakat zalim olan kıyar beşere
Barış aşkı yayılmalı cihana
Barış güvercini uçsun dünyada
***
Nesimi der ki ey füze yapanlar
Acımasız zalim cana kıyanlar
Bırak ey yaşasın bütün beşerler
Barış güvercini uçsun dünyada
***
Bu haftalık da bana ayrılan mühletin sonuna geldim. Yolu barışa çıkan her insanı en samimi hislerimle selamlıyor, bu türkü yardımıyla merhum Nesimi Çimen’i rahmetle anıyor ve haftaya görüşene kadar herkese keyifli bir hafta diliyorum.
Köylük bir yerde dolanan iki yaşlıdan küçük olanı bir süre daha sonra yürürken arkadaşının fermuarının açık olduğunu anlıyor. Biraz yürüdükten daha sonra arkadaşının fermuarını kapatacağı yok en sonunda onu uyarma gereksinimi duyuyor.
-Hüsam fermuarın açık kalmış, unuttun herbiçimde.
-Yok Mehmet unutmuş değilim, bırak açık kalsın.
-O niçin, niye açık kalıyor?
-Ben olağanda gece uyurken boynumu boğazımı atkı ile sararım. Geçen gece sarmayı unuttum, boğazım açık yatmışım sabah kalktım boynum, boğazım kazık üzere. Üç gündür boğazımı ovuyorum yumuşamıyor, bizimki de umut işte bırak açık kalsın.
Haftaya görüşmek üzere sevgi ve hürmetlerimle hoşça kalın…
Onur Düzyatanlar
halbuki barış kadar kutsal bir kıymet varken, insanlık tarihi boyunca âdemoğlu bu kutsal bedele sahip çıkamamış ve her ne hikmetse bir biçimde savaşmıştır. Ucunda kan, gözyaşı ve mevtin olduğunu bilerek tıpkı vakitte. Onca evladı anasından, onca çocuğu babasından ayırmak var üstelik serde.
Savaş her ne kadar yokluk, yoksulluksa, barış bir o kadar bolluk ve rahmet değil mi? Yani kısacık şu ömürde tahminen bir hiç uğruna inatlaşıp günlük, güneşlik günleri karartmaya bedel mi? Üstelik günümüz bilim ve teknoloji çağı, bu çağda barış üzere kutsal bir emanet varken sahi savaşmak fazilet mi?
Komplo teoricileri ‘Kaynaklar artık insanoğluna yetmiyor, dünya nüfusunun bir biçimde düşürülmesi savaş için baş sebep’ diyor sahi ucunda ne olursa olsun şu kelamları söyleyenin yüzü hiç güler mi? Haydi her şeyi geçtim, akıl ve mantık sahibi bir insan diyalog yollarını kapatıp savaşmayı hiç diler mi?
halbuki Nesimi Çimen ne hoş özetlemiş barış güvercini türküsünde barışın değerini. Ve insanlığa bırakmış bu türkü ile barışın emanetini.
***
İnsancıl beşerler barıştan yana
Fakat zalim olan kıyar beşere
Barış aşkı yayılmalı cihana
Barış güvercini uçsun dünyada
***
Nesimi der ki ey füze yapanlar
Acımasız zalim cana kıyanlar
Bırak ey yaşasın bütün beşerler
Barış güvercini uçsun dünyada
***
Bu haftalık da bana ayrılan mühletin sonuna geldim. Yolu barışa çıkan her insanı en samimi hislerimle selamlıyor, bu türkü yardımıyla merhum Nesimi Çimen’i rahmetle anıyor ve haftaya görüşene kadar herkese keyifli bir hafta diliyorum.
Köylük bir yerde dolanan iki yaşlıdan küçük olanı bir süre daha sonra yürürken arkadaşının fermuarının açık olduğunu anlıyor. Biraz yürüdükten daha sonra arkadaşının fermuarını kapatacağı yok en sonunda onu uyarma gereksinimi duyuyor.
-Hüsam fermuarın açık kalmış, unuttun herbiçimde.
-Yok Mehmet unutmuş değilim, bırak açık kalsın.
-O niçin, niye açık kalıyor?
-Ben olağanda gece uyurken boynumu boğazımı atkı ile sararım. Geçen gece sarmayı unuttum, boğazım açık yatmışım sabah kalktım boynum, boğazım kazık üzere. Üç gündür boğazımı ovuyorum yumuşamıyor, bizimki de umut işte bırak açık kalsın.
Haftaya görüşmek üzere sevgi ve hürmetlerimle hoşça kalın…
Onur Düzyatanlar