Kimi şirketlerde ve iş alanlarında vakit zaman rastlanan marka ismiyle özel iş hazırlama durumu, Yargıtay’a taşındı.
Özel bir şirkette satın alma sorumlusu olarak çalışan genç, mesai saatleri içerisinde özel iş aldı.
Kendi ismine ticaret yaptığı teziyle tazminatsız kovulan genç, İş Mahkemesi’nin kapısını çaldı.
TİCARET YAPTIĞINI KABUL ETMEDİ
Satın almacı vazifesini yapan genç, işten çıkarılmadan evvel zarurî olarak müsaadeye gönderildiğini, müsaade bitimi daha sonrasında iş akdine son verildiğini, ne kendi isim ve hesabına ne de davalı şirket ismini kullanarak, kendi nam ve hesabına ticaret yapmadığını öne sürdü.
ALACAKLARINI TALEP ETTİ
hiç bir surette patronun itimadını berbata kullanmadığını, doğruluğa ve bağlılığa uymayan bir davranışının da bulunmadığını tez ederek; kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık müsaade fiyatı, hafta tatili fiyatı, fazla mesai fiyatı, genel tatil fiyatı ve minimum geçim indirimi alacaklarının faiziyle bir arada davalıdan tahsilini, talep etti.
ŞİRKETİN MÜSAADESİ DIŞINDA İŞ YAPAMAYACAĞI SÖYLENDİ
Davalı patron ise şirketin müsaadesi haricinde diğer bir iş yapamayacağını, diğer bir işyerinde çalışamayacağını, müşterilerden borç alamayacağını, menfaat temin edemeyeceğini, birebir ve maddi fayda sağlayamayacağını sav etti.
İŞİN FESHİ GEÇERLİ GÖRÜLDÜ
Davacının bu düzenlemelere muhalif davrandığını, emekçinin patrona karşı sadakat, doğruluk ve itinayla iş görme borcu olup, davacı tarafınca bunun açıkça ihlal edildiğini, davacının fazla mesai dahil tüm ödemeleri yazılı kanıt ile sabit olduğunu, lisana getirdi. Mahkeme; davalı işverence yapılan feshin geçerli niçine dayalı fesih olduğu, bu niçinle davacının kıdem ihbar tazminatlarına hak kazandığı ve ödenmeyen fiyat alacakları da bulunduğu nedeni öne sürülerek davanın kısmen kabulüne karar verdi.
DAVA YARGITAY’A GİTTİ
Davalı patron sonucu istinafa götürdü. Bölge Adliye Mahkemesi, İş Mahkemesi sonucunı yerinde buldu. Davalı bu sefer sonucu temyiz edince devreye Yargıtay 9. Hukuk Dairesi girdi.
PATRON HAKLI BULUNDU
Emsal nitelikte bir karara imza atan Yargıtay 9. Hukuk Dairesi, çalıştığı işyerinde patronun ismini kullanarak kendi nam ve hesabına ticaret yapan emekçiyi haksız buldu.
Kararda şöyleki denildi: “Yapılan incelemede davacının patron ismine avokado satın aldığı, öbür bir firmaya satış yaptığı ve ödemenin patron tarafınca yapılacağını söylemiş olduği, lakin kendi hesabından 22 gün daha sonra ödeme yaptığı anlaşılmaktadır. Bu olaydan daha sonra davacının kendi hesabına ticaret yaptığı öteki şahıslar olup olmadığının araştırıldığı ve davacının vakit zaman kendi hesabına ticaret yaptığının tespit edildiği sabittir. Davacının sabit olan bu hareketi; hem taraflar içinde geçerli olan iş mukavelesi kararlarına, hem işyeri yönetmeliği kararlarına, birebir vakitte personelin sadakat borcuna karşıtlık teşkil etmektedir. Açıklanan niçinle, davalı işverence yapılan fesih süreci haklı niçine dayandığından kıdem ve ihbar tazminatı taleplerinin reddi yerine, yazılı biçimde kabulü kusurludur. Temyiz olunan İş Mahkemesi sonucunın ve bu karara karşı istinaf başvurusunu asıldan reddeden bölge adliye mahkemesi sonucunın bozularak ortadan kaldırılmasına oy birliği ile hükmedilmiştir.”
Özel bir şirkette satın alma sorumlusu olarak çalışan genç, mesai saatleri içerisinde özel iş aldı.
Kendi ismine ticaret yaptığı teziyle tazminatsız kovulan genç, İş Mahkemesi’nin kapısını çaldı.
TİCARET YAPTIĞINI KABUL ETMEDİ
Satın almacı vazifesini yapan genç, işten çıkarılmadan evvel zarurî olarak müsaadeye gönderildiğini, müsaade bitimi daha sonrasında iş akdine son verildiğini, ne kendi isim ve hesabına ne de davalı şirket ismini kullanarak, kendi nam ve hesabına ticaret yapmadığını öne sürdü.
ALACAKLARINI TALEP ETTİ
hiç bir surette patronun itimadını berbata kullanmadığını, doğruluğa ve bağlılığa uymayan bir davranışının da bulunmadığını tez ederek; kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık müsaade fiyatı, hafta tatili fiyatı, fazla mesai fiyatı, genel tatil fiyatı ve minimum geçim indirimi alacaklarının faiziyle bir arada davalıdan tahsilini, talep etti.
ŞİRKETİN MÜSAADESİ DIŞINDA İŞ YAPAMAYACAĞI SÖYLENDİ
Davalı patron ise şirketin müsaadesi haricinde diğer bir iş yapamayacağını, diğer bir işyerinde çalışamayacağını, müşterilerden borç alamayacağını, menfaat temin edemeyeceğini, birebir ve maddi fayda sağlayamayacağını sav etti.
İŞİN FESHİ GEÇERLİ GÖRÜLDÜ
Davacının bu düzenlemelere muhalif davrandığını, emekçinin patrona karşı sadakat, doğruluk ve itinayla iş görme borcu olup, davacı tarafınca bunun açıkça ihlal edildiğini, davacının fazla mesai dahil tüm ödemeleri yazılı kanıt ile sabit olduğunu, lisana getirdi. Mahkeme; davalı işverence yapılan feshin geçerli niçine dayalı fesih olduğu, bu niçinle davacının kıdem ihbar tazminatlarına hak kazandığı ve ödenmeyen fiyat alacakları da bulunduğu nedeni öne sürülerek davanın kısmen kabulüne karar verdi.
DAVA YARGITAY’A GİTTİ
Davalı patron sonucu istinafa götürdü. Bölge Adliye Mahkemesi, İş Mahkemesi sonucunı yerinde buldu. Davalı bu sefer sonucu temyiz edince devreye Yargıtay 9. Hukuk Dairesi girdi.
PATRON HAKLI BULUNDU
Emsal nitelikte bir karara imza atan Yargıtay 9. Hukuk Dairesi, çalıştığı işyerinde patronun ismini kullanarak kendi nam ve hesabına ticaret yapan emekçiyi haksız buldu.
Kararda şöyleki denildi: “Yapılan incelemede davacının patron ismine avokado satın aldığı, öbür bir firmaya satış yaptığı ve ödemenin patron tarafınca yapılacağını söylemiş olduği, lakin kendi hesabından 22 gün daha sonra ödeme yaptığı anlaşılmaktadır. Bu olaydan daha sonra davacının kendi hesabına ticaret yaptığı öteki şahıslar olup olmadığının araştırıldığı ve davacının vakit zaman kendi hesabına ticaret yaptığının tespit edildiği sabittir. Davacının sabit olan bu hareketi; hem taraflar içinde geçerli olan iş mukavelesi kararlarına, hem işyeri yönetmeliği kararlarına, birebir vakitte personelin sadakat borcuna karşıtlık teşkil etmektedir. Açıklanan niçinle, davalı işverence yapılan fesih süreci haklı niçine dayandığından kıdem ve ihbar tazminatı taleplerinin reddi yerine, yazılı biçimde kabulü kusurludur. Temyiz olunan İş Mahkemesi sonucunın ve bu karara karşı istinaf başvurusunu asıldan reddeden bölge adliye mahkemesi sonucunın bozularak ortadan kaldırılmasına oy birliği ile hükmedilmiştir.”