Komünist Türk Amiral Ecevit’e nasıl karşı çıktı

kunteper

Member
Hikmet Çiçek

1966 yılında elinde “Sosyalizm Sözlüğü” ile karargâhta dolaşan bir subay.

Farklı bir devrin farklı bir subayı.

ABD’nin “istenmeyen adam” ilan ettiği amiral.

NATO’ya bağlı bir ordunun subayıydı ve bu ordu kademesinde yükselmek için Pentagon’dan onay gerekliydi.

Amiralliğinde o da bu yol için Amerika’ya gönderilir. ABD’nin göz kamaştırıcı dünyası, genelde Üçüncü Dünya ülkelerinden gelen subayları devşirmek için âlâ bir prosedürdür.

Aynı tezgâhı ona da sunarlar. ABD seyahatinin sonunda bir Disneyland gezisi vardır, Amerika, genç subayı düşler âlemine götürmüştür, fakat subayın başı değişik bir fikirle doludur:

“Paranın su üzere aktığı, dolarların savrulduğu cümbüş merkezinde dikkatimi en çok çeken şey, çocukların ne kadar besili ve sağlıklı göründükleri oldu. Gözlerimin önüne gazetelerde yayınlanan Vietnamlı ve Kamboçyalı bir deri bir kemik çocuk fotoğrafları geldi. Günüm zehir oldu.”

Sadece günü değil geleceği de zehir olacaktır Vedii Amiral’in…

Çünkü o ABD ile değil Vietnam’la birleşecek bir gelecekten yana tercihini kullanır ve bu onun meslek hayatının da sonu olur.

Antiemperyalistlere, devrimcilere yer yoktur NATO ordusunda. Amerika kendisini istenmeyen adam ilan etmiştir, emekli edilecektir.

TÜRK SOLU

Türk Solu, 1967 yılında çıkmaya başlayan ve Ulusal Demokratik İhtilal hareketinin sözcülüğünü üstüne alan haftalık siyasi mecmuadır. Sahipliğini Şerif Tekben, sorumlu yazı işleri müdürlüğünü Vahap Erdoğdu, Ahmet Say ve Bora Gözen yapmıştır.

Vedii Bilget yaşı 90’a varırken ise Türk Solu saflarına katılacaktır.

Vedii Amiral aradığı devrimciliği burada bulacaktır.

“Darbecilik”ten emekliye sevkedilmişti ancak aslında “darbeci” değil bir devrimciydi.

Annesinin ismi Atiyye’ydi.

Bugünkü Türkçeyle “armağan” demekti.

Babası bir gün oğluna niye ismini Vedii koyduğunu şu biçimde anlatır:

“Senin ismini Vedii koydum. Vedii emanet edilen demek. Atiyye’mi sana emanet edeceğim vakti gelince.”

Annesi çabucak itiraz eder:

“Vedii koydum ismini, yurdun kurtuluşu için ben savaşamıyorum, savaşı sana emanet ediyorum.”

Genç subay Vedii Bilget anne ve babasının iki görüşü içinde yetişir lakin “ana” ile “anavatan” içinde sıkışıp kalmaz:

Aslolan vatandır; analar oğullarını vatan için doğururlar zira.

Nitekim Vedii Bilget de çabucak sonrasında şöyleki anlatacaktır seçimini:

“Belki de annemin kelamlarını daha önemsediğimden, daima kendime emanet edilen bir yurt iyiliği için çabaladım durdum. 30 yıla yakın meslek hayatımda İstanbul Mecidiyeköy’de lakin 60 küsür metrekarelik bir mesken sahibi olabildim.”

seneler daha sonra konutuna yerleşmek ister lakin mesken kiradadır. Kiracıyı çıkartıp konuta yerleşmeyi kendi sosyalistliğine alışılmamış bulur ve çıkartamaz kiracıyı. Üç katı fiyata öteki bir mesken kiralar ve oraya yerleşir.


“İSTENMEYEN ADAM”

1971’de Turan Çağlar’dır telefondaki ve sorar Vedii Bilget’e:

“Amerikalılara ne yaptın sen? Seni istenmez adam ilan etmişler!”

Üzülmez keyiflenir elbette Vedii Amiral…

Devam eder Turan Çağlar:

“Bak Vedii Amiral, epey değerli bir adamsın artık. Koskoca CIA senin istenmez adam olduğunu bildirmiş Ankara’ya. Langley,(CIA Lideri HÇ)) işi gücü bırakmış seninle uğraşıyor. Dünyada epey az şahsa nasiptir bu. Keyfini çıkar!”

“ECEVİT NECİ?”

Vedii Amiral, emekli edilip sivil olunca da devrimciliğe devam edecektir. Fakat CHP ona nazaran değildir.

Cevabı katidir:

“Ben devrimciyim, Ecevit neci?”

Bülent Ecevit’in o dönemki sloganı “Ortanın solu”dur.

Ama Bilget, ortanın solu oltasına düşmeyecektir:

“Ne ortanın solu diye bir şey vardır ne de solun ortası. Bunların hepsi şamata. Atatürkçü olan her şeydilk evvel devrimci olur. Orta seyahat devrimciliğe küfürdür!”

CEMAL GÜRSEL’İ ANKARA’YA GÖTÜREN KİŞİ

Vedii Bilget, Donanma Komutanlığı Başçarkçılığı, Deniz Kuvvetleri Komutanlığı Merkez Daire Başkanlığı, Plan ve Prensipler Daire Başkanlığı, Teknik Daire Başkanlığı ve Lojistik Başkanlığı misyonlarında bulundu.

27 Mayıs 1960 sabahı, Cemal Gürsel’i İzmir’den Ankara’ya götüren kişi oydu. Deniz Kuvvetleri kanadındaki devrimci hareketin sorumluluğunu yüklendi.

16 Mart 1971’de Kara ve Hava Kuvvetleri’nden 4 General ve 8 Albay ile bir arada emekli edildi. Kimi siyasal partilerden gelen teklifleri reddetti. Cumhuriyet, Milliyet, Dünya ve Vatan gazetelerinde yazdı. 1984 yılında örgütlenen Barış ve Silahsızlanma İçin Memleketler arası Emekli General ve Amiraller Birliği’ne (GPD) ve bu kuruluşun 1993’deki yeni yapılanması olan Emekli General ve Amiraller Üniversal Müşavere Birliği’ne (WCARGA) Türkiye’den tek üye seçildi. Amiral Bilget, Nisan 2010’da hayatını yitirdi.

Vedii Bilget sosyalistti. NATO zıddıydı. Kemalist Devrim’in sürdürülmesinden yanaydı. Erol Bilbilik, Vedii Bilget’in emekli olduktan daha sonra 1997 yılında Fransız Komünist Partisi üyesi olduğunu belirtiyor. Bilget bununla birlikte “Barış ve Silahsızlanma İçin NATO’dan Emekli Generaller Birliği”nin Türkiye üyesiydi.

Tuğamiral Vedii Bilget kümesi 1968 yılı sonlarında kurulmuş, 1969 yılında Madanoğlu- Avcıoğlu kümesine katılmıştı. D. K. K. Lojistik Lideri Tuğamiral Vedii Bilget liderliğindeki kümenin çekirdek takımı ortasında Dz. K. K. Lojistik Başkanlığı’ndan Binbaşı Erol Bilbilik, Dz. Binbaşı Sabahattin Sağıroğlu, Dz. Yarbay Rasim Örnek, Kurmay Albay Faruk Yılmaz, Denizaltı Kurmay Albay Vural Vural, Dz. Kurmay Binbaşı İtimat Erkaya, Kara Kurmay Albay Eşref Bitlis, Piyade Kurmay Albay Bülent Türker üzere isimler bulunuyordu.

12 Mart’ın ordudan tasfiye ettiği bir subay olan Amiral Bilget’in 17 Kasım 1985 günlü Cumhuriyet’teki şu kelamları dikkat çekmektedir:

“Burjuvazi, Türkiye üzere çağının gerisinde bıraktırılmış ülkelerde, kapitalizmden tekelciliğe gerçek sıçramalar yaparken, bir ekip tutkulara saplanır. Devlet bürokrasisini tümüyle kendine bağlamak, işçi sınıfların demokrasi çabasını engellemek, tüm ulusal güç ve kaynakları sırf kendi faydasına araç edinmek, bu tutkuların önde gelenleridir. Türk tekelci burjuvazisi de, bi prosedürlerden hissesine düşeni gerçekleştirmede sakınca görmedi…

Yabancı sermaye ile içli dışlı olmuş yerli sermaye etrafı, ortasına fesat soktukları gençlik aksiyonları ile, Türkiye’nin, anarşik olayların kazanında kaynayan, her gün asayiş tellerinin biraz daha gerildiği, her vatandaşın sonunun yıprandığı, demokrasinin temellerinin gümbür gümbür sarsıldığı bir ortama girildiğinden yakınır oldular. Demokrasiyi yok etmek isteyen bu çevreler, demokrasiyi savunma maskesi gerisine sinerek, geniş halk yığınlarına dehşet aşıladılar. Üniversal sermaye kutbunun sözcüsü birtakım basın organları da, yel takım fırtına biçerek, 12 Mart’a niye oluşturmak için tüm kurumlarını seferber ettiler. İşçi sınıflarını sindirmeyi amaçlamış, gözü dönük burjuvazi, garip bir tesadüf olarak(!) bu ortamın oluşturulması için CIA’nın tüm halkçı hükümetlere karşı harekete geçtiği bir periyodu seçti. Tekelci sermaye etrafları, kendilerinin yaratıp bir daha kendilerinin kışkırttıkları anarşik hareketlerle, orduyu bir iç savaş tehdidine tahlil getirmeye zorluyordu…”
 
Üst