Venole
Active member
İnsan sıhhati bedenen, ruhen ve toplumsal taraftan tam bir yeterlilik hali olarak tanımlanır. Bu üçünden birinde bozukluk olması durumunda sıhhat durumu tehlikeye girmektedir. Gereksiz yere alınan vitaminler, bedende özgür radikaller oluşturur. Bu DNA hasarına kadar yol açan ziyanları durumları birlikteinde getirebilir.
Meyve ve sebzeler açısından güçlü olan ülkemizde olağan ölçülerde bu eserleri tüketen sağlıklı bireylerin besinlerine ek olarak vitamin almalarına gereksinim yoktur. Fakat kişinin vitamin eksikliği var ise isteğine bağlı olarak değil tabip denetiminde ek vitaminleri alması gerekir.
C ve E vitaminlerinin en kıymetli özellikleri, antioksidan olmaları ve bedenimizi özgür radikallere/oksidasyona karşı korumalarıdır. Çok fazla alındığı vakit bu antioksidanlar kendileri oksidasyona yol açıyor, radikal üretiyor ve bedende radikal üretildiği vakit hücre hasarı yapabilir, DNA hasarı yapabilir, hücrelerin vefatına yol açabilir. Bu niçinle bedenin muhtaçlık duyduğu kadar vitamin desteği almak gerekmektedir.
Masaya oturduğunuz vakit tabağınızı dörde bölün, çeyrek kısmı sebze-meyve, çeyreği protein, yanında bir süt eseri ve yanında tahıl bulunduğu vakit, gereksiniminiz olan minerali elementi karşılamış olursunuz.
D vitamini ve B vitaminleri kanda ölçülebilirken, öteki vitaminler ölçülememektedir. Örneğin, C vitamini kanda ölçülemiyor. 500 miligram C vitamini aldığımız vakit bu bedende emiliyor lakin 1000 miligram aldığımız vakit emilmiyor. Fazla vitamin aldığımız vakit, bilhassa fazla C vitamininin, böbrek taşı yapma ihtimali fazlaca güçlü. Uzmanlar bireylerin destek yahut vitamin almak yerine bu besin hususlarını doğal besinlerden almasını öneriyor.
Nasıl makine çalışabilmek için bir yakıta gereksinim duyarsa, insan bedeni da çalışabilmek için vitaminler denilen organik bileşiklere muhtaçlık duyar. Yediğimiz biroldukça besinde bulunan vitaminler, metabolizmamızın sıhhat bir biçimde çalışabilmesi için dayanak olur.
Bedenimize yararı saymakla bitmeyen vitaminler, biroldukca hastalığın tedavisinde de altın bir anahtar nazaranvi üstlenir. Fakat çağdaş tıbbın kurucularından biri kabul edilen Paracelsus’un meşhur kelamında de denildiği üzere ‘zehir ile ilacı ayıran dozdur.’ Her şeyin fazlası ziyanlı olduğu üzere vitaminlerin de fazlası ziyanlıdır. Bu niçinle bir makine olarak kabul edebileceğimiz bedenimizin da kapasitesini aşmayalım, gereksiz müdahalelerde bulunmayalım.
Meyve ve sebzeler açısından güçlü olan ülkemizde olağan ölçülerde bu eserleri tüketen sağlıklı bireylerin besinlerine ek olarak vitamin almalarına gereksinim yoktur. Fakat kişinin vitamin eksikliği var ise isteğine bağlı olarak değil tabip denetiminde ek vitaminleri alması gerekir.
C ve E vitaminlerinin en kıymetli özellikleri, antioksidan olmaları ve bedenimizi özgür radikallere/oksidasyona karşı korumalarıdır. Çok fazla alındığı vakit bu antioksidanlar kendileri oksidasyona yol açıyor, radikal üretiyor ve bedende radikal üretildiği vakit hücre hasarı yapabilir, DNA hasarı yapabilir, hücrelerin vefatına yol açabilir. Bu niçinle bedenin muhtaçlık duyduğu kadar vitamin desteği almak gerekmektedir.
Masaya oturduğunuz vakit tabağınızı dörde bölün, çeyrek kısmı sebze-meyve, çeyreği protein, yanında bir süt eseri ve yanında tahıl bulunduğu vakit, gereksiniminiz olan minerali elementi karşılamış olursunuz.
D vitamini ve B vitaminleri kanda ölçülebilirken, öteki vitaminler ölçülememektedir. Örneğin, C vitamini kanda ölçülemiyor. 500 miligram C vitamini aldığımız vakit bu bedende emiliyor lakin 1000 miligram aldığımız vakit emilmiyor. Fazla vitamin aldığımız vakit, bilhassa fazla C vitamininin, böbrek taşı yapma ihtimali fazlaca güçlü. Uzmanlar bireylerin destek yahut vitamin almak yerine bu besin hususlarını doğal besinlerden almasını öneriyor.
Nasıl makine çalışabilmek için bir yakıta gereksinim duyarsa, insan bedeni da çalışabilmek için vitaminler denilen organik bileşiklere muhtaçlık duyar. Yediğimiz biroldukça besinde bulunan vitaminler, metabolizmamızın sıhhat bir biçimde çalışabilmesi için dayanak olur.
Bedenimize yararı saymakla bitmeyen vitaminler, biroldukca hastalığın tedavisinde de altın bir anahtar nazaranvi üstlenir. Fakat çağdaş tıbbın kurucularından biri kabul edilen Paracelsus’un meşhur kelamında de denildiği üzere ‘zehir ile ilacı ayıran dozdur.’ Her şeyin fazlası ziyanlı olduğu üzere vitaminlerin de fazlası ziyanlıdır. Bu niçinle bir makine olarak kabul edebileceğimiz bedenimizin da kapasitesini aşmayalım, gereksiz müdahalelerde bulunmayalım.