kunteper
Member
HDP Onursal Genel Lideri Ertuğrul Kürkçü, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın Anayasa Mahkemesinde HDP’nin kapatılması ve kendisinin de ortalarında olduğu 451 kişinin “5 yıl boyunca siyasi partilerde aktiflik göstermek”ten yasaklanması istemiyle açtığı davada, yazılı savunmasını mahkemeye sundu.
Kürkçü savunmasında kapatma davası için, “Anayasa Mahkemesi önünde görülmeye başlamış olsa da kesinlikle, eninde sonunda yurttaşların birbirleriyle temasa geldikleri yerde, kamusal alanda, sokakta sonuçlanacaktır. Kazanacağımızdan kuşkum yok” diyerek haklarındaki kararın toplum tarafınca verileceğini belirtti.
Kürkçü’nün savunması özetle şöyleki:
İKTİDAR DEVLETİN GÜÇ AYGITLARINI RAKİBİNİN ÜZERİNE SEVK EDİYOR: Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı’nın, Halkların Demokratik Partisi’ne karşı açtığı kapatma davası, mahkemeniz önünde yürütülmekte olan bir hukukî süreç üzere görünmekle bir arada, özü ve temeli itibariyle iktidardaki AKP-MHP-Ergenekon blokunun egemenliğini pekiştirme atağının önünü kesen bir legal muhalefet dinamiğini gayri legal yollardan ve bir an evvel bertaraf etmeyi hedefleyen bir siyasal akındır. Bu davada problem “suçu” ve “suçlu”yu tespit ve gereğinin yerine getirilmesi için Anayasa Mahkemesi Yargısı’na müracaat etmek değildir; sorun, iktidarın siyasal terslerini, “zorun da karıştığı yöntemlerle” bertaraf etmeye ve bu amaçla devletin “zor” aygıtlarını rakiplerinin üzerine sevk etme sıkıntısıdır. Bu dava, devletin sıkıntı kullanma inhisarının meşruiyet zırhına büründürüldüğü yargı aygıtının en yüksek kurumunun araçsallaştırılması ve gayri legal bir halde Halkların Demokratik Partisi üzerine sevk edilmesi amacıyla Anayasa Mahkemesi önüne getirilmiştir. Bir siyasal tertiptir.
HDP’NİN ‘SUÇ’U ALTERNATİF ANLATI SUNMAYI BAŞARMASI: “HDP’yi kapatma davası”nın bir tertip yapıtı olduğunu görmeye yalnızca Kobanê dava evrakındaki “TEM belgesi” bile kâfi ispat sayılabilir. Fakat bu tertibe niye muhtaçlık duyulduğunun yanlışsız anlaşılması da en az bunun kadar kıymetlidir. İktidarın HDP’ye duyduğu öfkenin, hareketi berhava etme hırsının gerisinde yatan, HDP’nin “terörizm”e başvurarak kamu nizamını yıkmaya, “vatanı bölme”ye yönelmiş olması değil, tam aksine oyunun kuralları ortasında kalarak, topluma resmi anlatıyı çelen bir alternatif anlatı sunmayı başarmış olmasıdır. Kırk yıllık “törörö” edebiyatının HDP’nin siyaset sahnesinde görünüşüyle bir arada ıskartaya çıkarılmak zorunda kalınmasıdır. HDP’nin toplumun çoğul, epey kimlikli, hayli etnili, hayli dinli, epey lisanlı, çatışan çıkarlara sahip sınıflardan oluşan gerçek karakterini tanıyan bir lisanla konuşmasının kabul görmesi, legal kabul edilmesidir.
HDP, AÇIK SİYASETİN GERÇEK YOLUNDAN YÜRÜDÜ: Sonunda HDP’ye beden verecek olan Halkların Demokratik Kongresi (HDK), 2011’den başlayarak, şiddet eksenli gayret biçimlerine müracaat etmeksizin, demokratik ve barışçı siyaset yordamlarıyla halkın yaşadığı ve çalıştığı alanlarında inisiyatif, kelam ve karar sahibi olmasının yollarını açan, meclisler temelinde kendi kendisini yönetmesine dayalı bir yeni siyaset usulü ortaya çıkardı. Osmanlı Devleti’nden müdevver, kadim, iki kutuplu klasik siyaset alanını bir uçtan ötekine yaran üçüncü bir kutup oluşturdu. Kürtlerin demokratik özerklik talebiyle, Türklerin demokratik cumhuriyet talebi içinde bir köprü kurdu. Silahlı çatışmadan değil, tam bilakis, “çözüm ve müzakere” sürecinden beslendi. Kürt halkının ve Kürt siyasetinin “barış” iradesinin rüzgarını gerisine alarak Türkiye’nin batısında Kürtlerin hak ve taleplerinin tercümanı oldu. HDP işte bu yer üzerinde doğdu, yükseldi.
HDP, ‘ÜÇÜNCÜ KUTUP’LA BİRLİKTE DOĞDU: HDP siyasetinin toplumsal onay kazanması, kendisini kabul ettirmesi etkinliklerinin şiddete dayanmasından değil, dayanmamasındandı. HDP “suç” işlemedi, yaptıklarının bugün hata sayılması, toplumsal olanı siyasete çeviri ederek konseyi nizamın ötesine bakması ancak büsbütün yasal bir yönelişle, iktidarın muhafazakâr ve adaletsiz toplum modelinin karşısına yenilikçi ve özgürlükçü bir ülke ve toplum tasavvuru üzerinde yükselen elle tutulur, samimi ve gerçek bir siyaset ortaya koymasındandı. İktidar sahipleri, saklı gündemlerini cemaatlerin kuytuluklarında pişirir, kamusal alanda takiyyeyle sureti haktan görünürken HDP pervasızca açık siyasetin gerçek yolundan yürüdü. Toplum bu siyaseti benimsedi, ödüllendirdi. “HDP kapatılsın” diyenlere ardını döner, baraj altına gömerken HDP’yi birinci imtihanı olan Haziran 2015 genel seçimlerinde omuzlarının üzerine alarak on yıllardır altına ittirildiği seçim barajının üzerinden aşırdı ve ona siyasal toplumun baş köşesinde bir yer sundu. Toplum “çözüm ve müzakere” sürecine takviye verdi ve HDP’nin önünü bilhassa bu süreçteki rolü ötürüsıyla açtı. Bu mecrada konseyi nizamın hiç hesap etmediği lakin HDP’nin varlık sebebi olan bir üçüncü kutup, bir üçüncü sosyo-politik eksen oluştu. Bu eksen Kürtlere, bu memleketin öz sahibi olma yetkisiyle Türkler’in yanı sıra açık kimlikleriyle fiili ve legal bir hak gayretine girişmelerinin ve kendi kendilerini direktörün yolunu açtı. Kürt halkı hükümetin bütün Kürt oylarının kendisine akacağı zehabıyla kalkıştığı barış sürecine kendi geleceği için epeyce büyük bir manevi yatırım yaptı. Bütün ümitlerini, hayallerini, gelecek planlarını en az bir jenerasyon boyunca tekrar silahlı çatışmaya dönülmeyeceği var iseyımı üzerine kurdu.
TÜRKİYE ‘ÇÖZÜM VE MÜZAKERE’ DEVRİNDE 4 YILDA 4 BİN FERSAH YOL ALDI: 2011-2015 içinde Diyarbakır, Van, Mardin başta olmak üzere bütün kentlere yeni birer kent eklendi. Bütün Kürt kentleri büyüdü, beşerler yastık altındaki servetlerini ortaya döktüler, konut aldılar, konut sattılar. Özel okullar açıldı, dünyanın neresinde ne var ise Kürt kentleri kendilerinde de ondan olsun istediler. Oğulları ve kızları için öteki bir gelecek hayali kurdular. Gençler çatışmalarda hayatlarını kaybedip doğdukları kentlere tabutlar ortasında dönmediler. Kentin varlıklı kesitleri artık doğdukları topraklara yatırım yapmaya; evvelki çatışma devirlerinde göçmüş olan Asuriler, Süryaniler köylerine kentlerine geri dönmeye başladılar ve olağan olarak siyasal temsilcileri olarak yüzlerini iktidar partisine değil HDP’ye döndüler, ne vakit oyları sorulsa kendi partilerine verdiler… Bu muazzam maddi ve manevi dönüşüm, bunların hepsi, silahlı çatışmaların askıya alındığı 2011-15 -özellikle 2013-15- periyodunda oldu, Türkiye dört yılda, 4 bin fersah yol aldı. Bu manada, Türkiye’nin çağdaş tarihini, bir bakıma “çözüm ve müzakere sürecindilk önce” ve “çözüm ve müzakere sürecinden daha sonra”, ya da “HDP’dilk önce” ve “HDP’den daha sonra” olarak da dönemselleştirmek pekâlâ mümkün.
BUGÜNKÜ İKTİDAR BLOKU 7 HAZİRAN GECESİ KURULDU: Ne var ki, insanlık için, ülke için, toplum için bir bir daha doğuş, bir yenilenme çığırı olan bu vakitte toplum elverişli toplumsal ve iktisadi gelişmelerin de katkısıyla hummalı bir halde bu süratli gelişime denk düşecek yeni bir siyasal tertip arayışına girişirken, konseyi sistem gidişattan, sistemin bozulduğu, lisana, dine ve etnisiteye dayalı “Türklüğün” tehdit altında olduğu kararınu çıkardı. Bugünkü iktidar bloku 7 Haziran 2015 gecesi, HDP’nin barajı yıkarak Türkiye’nin üçüncü gücü olarak sahneye çıktığı, tek parti hakimiyetine son verdiği, Erdoğan’ın artık Devlet Bahçeli olmaksızın ayakta duramayacağının tam olarak idrak edildiği an kuruldu. Irkçılık ve siyasal İslam, Türkiye’nin ufkunda beliren “yeni yaşam”a savaş ilan etti. Bu savaşın esasen daha 2014’te planlanmaya başladığı 2017-18’de medyaya sızan “çöktürme harekât” planı evraklarıyla doğrulandı. Bu dokümanlarda HDP ima edilerek, şu biçimde deniyordu: “Bundan daha sonra asla iç tehdit olmayacak. Meşru alanda örgütlenmesinin verdiği avantajlar, anayasanın kendilerine verdiği Anayasal hakları ve muhafaza zırhı terör destekçisi partiyi, dağdakilerden daha avantajlı duruma getirmiştir. Devletimizin ve milletimizin birlik ve bütünlüğüne kasteden bu hain küme, devlet imkanlarını da devletimize karşı kullanarak her türlü hokkabazlığı yaparak ülke bütünlüğümüzü tehdit derecesine varmışlardır.” Açıkça görüleceği üzere, devletin güvenlik aygıtı, açık demokratik siyaset yaptığı, şiddetle iştigal etmediği ve bu siyaseti toplum tarafınca ödüllendirildiği için hem HDP’yi hem toplumu cezalandırmaya hazırlanıyordu.
HDP ÇÖKTÜRÜLEMEZSE, TÜRKİYE ÇÖKTÜRÜLEMEZ: HDP’nin iktidar blokunun gayesi haline gelişinin ve bu davanın Anayasa Mahkemesi önüne taşınmasının gerçek sebebi, HDP’nin tek parti istibdadına karşı TBMM’deki biricik yasal ve şartsız direniş odağı olması, geçmişe, savaşa, sömürgeciliğe, istibdada, otoriterliğe, ırkçılığa, cinsiyetçiliğe ve faşizme dönüş önündeki en temelli sosyo-politik pürüz olmasıdır. HDP, açık, etkin ve legal bir sosyo-politik güç olarak var çok ne dinin ne etnistenin başat olduğu bir onarım için çoğunluğun isteğinin üretilemeyeceğinin, HDP çöktürülmedikçe Türkiye’nin çöktürülemeyeceğinin iktidar sahiplerince idrak edilmesidir.
MAKSAT, FAŞİZME TIRMANIŞI TEPEYE ULAŞTIRMAK: “HDP’yi kapatma davası” bugün Anayasa Mahkemesi önüne, iktidar blokunca bir yandan HDP’yi 2023 seçimleri öncesinde demokratik siyasette bir politik seçenek olmaktan çıkarırken, Anayasa Mahkemesini de faşizmin politik aparatı olarak bir daha tasarlamayı, mümkünse ondan büsbütün kurtulmayı hedefleyen bir politik operasyonun kesimi olarak getirilmiştir. Bu operasyonun muvaffakiyete ulaşması, beş yıldır mühlet giden ve toplumun kararlıkla geri püskürttüğü faşizme tırmanışın tepeye ulaşması demektir. HDP’nin kapatılması, Türkiye’nin “kapatılması”, 100 yıldır mühlet giden demokrasi ve eşitlik çabamızın toplumsal ve politik kazanımları içinde büsbütün budanamamış olanların da Türkiye toprağından kazınması demektir. HDP’nin kapatılmasının sonuçları, oluşacak politik vakum ötürüsıyla öbür bir vakitte kapatılan rastgele bir partinin yokluğunun neticelerindan farklı olacaktır.
HDP TÜRKİYE’NİN İNSANLIK TARİHİNE SUNDUĞU ÖZGÜN BİR KATKIDIR: Bütün bu niçinlerle, Anayasa Mahkemesi önündeki bu davanın nasıl sonuçlanacağı sadece HDP’nin sorunu değildir ve HDP de sırf HDP’den ibaret değildir. HDP Türkiye’nin çağdaş tarihinde, sosyalizm ve devrimciliğin uzak görüşlülüğünün Kürt halkının kararlılık ve uğraş azmi ve emekçi sınıfının organik aydınlarının yaratıcılık ve zekâsıyla, bayanların özgürlük kavgasıyla, ihmal edilen, dışlanan ve horlanan toplulukların onur isyanıyla birleşmesinden doğmuş istisnai bir politik tecrübedir. HDP, Türklerin ve Kürtlerin toplumsal muhalefet güçlerinin, Türkiye’nin bütün ezilenlerinin itirazlarıyla buluşarak oluşturdukları, milletlerarası müktesebatta da bir gibisi olmayan, özgün -ve başarılı- bir siyasal örgütlenme tecrübesidir. HDP Türkiye’nin insanlık tarihine sunabileceği memleketler arası kıymet ve pahaya sahip pek az özgün siyasal katkıdan biridir. HDP doğuncaya kadar, dünyada ve Türkiye’de hiç bir politik hareket ezilen milletin özgürlük gayretiyle, toplumsal kurtuluş dinamiklerini, bayanların kurtuluşu davasıyla, çalışanların sınıf çabasını, mütedeyyin Müslümanlarla, LGBTİ aktivistlerini, bağımsız sendikal hareketlerle, Alevilerin özgürlük hengamesini, hiç birinin özgün renk ve karakterini ötekine feda etmeksizin bu kuvvet ve süreklilikte bir ortaya getirebilmiş değildi. HDP’nin ortasından doğduğu HDK’de bir ortaya gelen oldukçaluk ve çoğulluğu hiç bir “terörist” örgüt 10 yıldır aralıksız mühlet giden resmi ve gayri resmi şiddet altında bir ortada uğraş alanında tutmayı başaramazdı.
HDP ONURSAL GENEL LİDERİ SIFATININ BEDELİ her neyse ÖDENECEKTİR
Yaşadığım nispeten uzunca ömrün ima ettiği, kimi birtakım kıl hissesi atlatılabilmiş risklere rağmen sağ ve salim olarak partimizin programında tabirini bulan “sınıfsız ve sömürüsüz” bir dünya gayretinde yer almayı hala sürdürebildiğim için bahtiyarım. Devrimci hareketimiz, siyasal uğraşımın daha en başında beni DEV-GENÇ genel başkanlığına seçerek taçlandırmıştı, 40 yıl daha sonra halklarımızın devrimci ve demokratik güçlerinin ortaklaştığı Halkların Demokratik Partisi kongresince sevgili Sebahat Tuncel ile bir arada partimizin siyasal alana çıkışına HDP Eş Genel Liderleri olarak yol göstermekle bakılırsavlendirilişimiz ve misyonu devrettiğimiz Kongre’de HDP “Onursal Genel Başkanı” olarak taçlandırılmamla olağan olarak gurur duyuyorum. Bu nazaranv ve sıfatların külfetleriyle birlikte gelmesinin siyasal çabanın tabiatı gereği olduğunu olağan olarak biliyorum. Bu pozisyonları ve bu sıfatları taşımanın bedeli her neyse olağan olarak ödenecektir ve üstelik bu bedeller bu uğraşta hayatlarını vermiş olanların ödedikleri yanında hiç bir şeydir.
HDP’NİN KAPATILMASI TÜRKİYE’NİN KAPATILMASI DEMEK OLUR: birebir vakitte, HDP’nin kapatılmasından doğacak sonuçların şahsi boyutları, asıl büyük toplumsal ve politik boyutlar yanında değersiz bir sıkıntıdır. Kelamını etmeye bile değmez. Üstte da deklare ettiğım üzere bu davanın merkezi sorunu, hangi nazaranvde olursa olsun olsun HDP’de sorumluluk yüklenmiş bayan ve adamların daha sonraki hayatlarında maruz kalabilecekleri hak kısıtlamaları değildir. Problem, partimizi var eden, maddi ve manevi katkılarıyla dev politik güçlerle uzunluk ölçüşebilmeye muktedir bir politik hareket inşa eden milyonlarca taraftarımız, üyemiz ve gönüllümüzün özgürce seçme ve seçilme hakkının, siyaseten cezalandırılma telaşına kapılmış müflis ırkçı ve mezhepçiler iktidarı bir devir daha Türkiye’ye musallat olabilsin diye gasp edilmesi sıkıntısıdır. Sorun, HDP’nin bu gayri legal yordamlarla bertaraf edilerek faşizmin önünün açılması sorunudur. Buna Türkiye’nin bütün demokratik ve toplumsal muhalefet güçlerinin bir defa daha dikkatini çekmek istiyorum: HDP’nin kapatılmasından iktidar haricinde hiç bir politik ve toplumsal dinamik için bir yarar doğmaz. HDP’nin kapatılması Türkiye’nin kapatılması demek olur. Üstelik bu sırf Türkiye’nin sıkıntısı de değildir; bu, rejimin ırkçı, fetihçi ve istilacı bir güç ve daima bir savaş ve yıkım dinamiği olarak bölge barışına ve memleketler arası barışa vereceği ziyanlarla ilgili bir milletlerarası problemdir.
FAŞİZMİ VE TAASSUBU ENİNDE SONUNDA YENECEĞİZ: Bütün bu niçinler ve münasebetlerle Anayasa Mahkemesinin, adil bir yargılama kararında HDP’nin varlık ve haklarına her insanın hürmet duymasını sağlayacak, demokratik standartları yükseltmeye ve kendi yargı alanını rejimin tahakkümünden müdafaaya katkıda bulunacak bir karara ulaşmasını diliyorum. Partimizin kapatılmasına sonuna kadar direnmeye kararlıyım. Türkiye’nin toplumsal ve demokratik güçlerinin, dünyanın dört bucağındaki uygarlık dinamiklerinin, HDP’nin taammüden yok edilmesi teşebbüsüne müsaade vermeyeceğine bu davayı kazanacağımıza ve faşizmi ve taassubu eninde sonunda yeneceğimize kalpten inanıyorum. İnsanlığı davamıza sahip çıkmaya çağırıyorum. Son kelamımız çabucak hemen söylenmedi… (HABER MERKEZİ)
Kürkçü savunmasında kapatma davası için, “Anayasa Mahkemesi önünde görülmeye başlamış olsa da kesinlikle, eninde sonunda yurttaşların birbirleriyle temasa geldikleri yerde, kamusal alanda, sokakta sonuçlanacaktır. Kazanacağımızdan kuşkum yok” diyerek haklarındaki kararın toplum tarafınca verileceğini belirtti.
Kürkçü’nün savunması özetle şöyleki:
İKTİDAR DEVLETİN GÜÇ AYGITLARINI RAKİBİNİN ÜZERİNE SEVK EDİYOR: Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı’nın, Halkların Demokratik Partisi’ne karşı açtığı kapatma davası, mahkemeniz önünde yürütülmekte olan bir hukukî süreç üzere görünmekle bir arada, özü ve temeli itibariyle iktidardaki AKP-MHP-Ergenekon blokunun egemenliğini pekiştirme atağının önünü kesen bir legal muhalefet dinamiğini gayri legal yollardan ve bir an evvel bertaraf etmeyi hedefleyen bir siyasal akındır. Bu davada problem “suçu” ve “suçlu”yu tespit ve gereğinin yerine getirilmesi için Anayasa Mahkemesi Yargısı’na müracaat etmek değildir; sorun, iktidarın siyasal terslerini, “zorun da karıştığı yöntemlerle” bertaraf etmeye ve bu amaçla devletin “zor” aygıtlarını rakiplerinin üzerine sevk etme sıkıntısıdır. Bu dava, devletin sıkıntı kullanma inhisarının meşruiyet zırhına büründürüldüğü yargı aygıtının en yüksek kurumunun araçsallaştırılması ve gayri legal bir halde Halkların Demokratik Partisi üzerine sevk edilmesi amacıyla Anayasa Mahkemesi önüne getirilmiştir. Bir siyasal tertiptir.
HDP’NİN ‘SUÇ’U ALTERNATİF ANLATI SUNMAYI BAŞARMASI: “HDP’yi kapatma davası”nın bir tertip yapıtı olduğunu görmeye yalnızca Kobanê dava evrakındaki “TEM belgesi” bile kâfi ispat sayılabilir. Fakat bu tertibe niye muhtaçlık duyulduğunun yanlışsız anlaşılması da en az bunun kadar kıymetlidir. İktidarın HDP’ye duyduğu öfkenin, hareketi berhava etme hırsının gerisinde yatan, HDP’nin “terörizm”e başvurarak kamu nizamını yıkmaya, “vatanı bölme”ye yönelmiş olması değil, tam aksine oyunun kuralları ortasında kalarak, topluma resmi anlatıyı çelen bir alternatif anlatı sunmayı başarmış olmasıdır. Kırk yıllık “törörö” edebiyatının HDP’nin siyaset sahnesinde görünüşüyle bir arada ıskartaya çıkarılmak zorunda kalınmasıdır. HDP’nin toplumun çoğul, epey kimlikli, hayli etnili, hayli dinli, epey lisanlı, çatışan çıkarlara sahip sınıflardan oluşan gerçek karakterini tanıyan bir lisanla konuşmasının kabul görmesi, legal kabul edilmesidir.
HDP, AÇIK SİYASETİN GERÇEK YOLUNDAN YÜRÜDÜ: Sonunda HDP’ye beden verecek olan Halkların Demokratik Kongresi (HDK), 2011’den başlayarak, şiddet eksenli gayret biçimlerine müracaat etmeksizin, demokratik ve barışçı siyaset yordamlarıyla halkın yaşadığı ve çalıştığı alanlarında inisiyatif, kelam ve karar sahibi olmasının yollarını açan, meclisler temelinde kendi kendisini yönetmesine dayalı bir yeni siyaset usulü ortaya çıkardı. Osmanlı Devleti’nden müdevver, kadim, iki kutuplu klasik siyaset alanını bir uçtan ötekine yaran üçüncü bir kutup oluşturdu. Kürtlerin demokratik özerklik talebiyle, Türklerin demokratik cumhuriyet talebi içinde bir köprü kurdu. Silahlı çatışmadan değil, tam bilakis, “çözüm ve müzakere” sürecinden beslendi. Kürt halkının ve Kürt siyasetinin “barış” iradesinin rüzgarını gerisine alarak Türkiye’nin batısında Kürtlerin hak ve taleplerinin tercümanı oldu. HDP işte bu yer üzerinde doğdu, yükseldi.
HDP, ‘ÜÇÜNCÜ KUTUP’LA BİRLİKTE DOĞDU: HDP siyasetinin toplumsal onay kazanması, kendisini kabul ettirmesi etkinliklerinin şiddete dayanmasından değil, dayanmamasındandı. HDP “suç” işlemedi, yaptıklarının bugün hata sayılması, toplumsal olanı siyasete çeviri ederek konseyi nizamın ötesine bakması ancak büsbütün yasal bir yönelişle, iktidarın muhafazakâr ve adaletsiz toplum modelinin karşısına yenilikçi ve özgürlükçü bir ülke ve toplum tasavvuru üzerinde yükselen elle tutulur, samimi ve gerçek bir siyaset ortaya koymasındandı. İktidar sahipleri, saklı gündemlerini cemaatlerin kuytuluklarında pişirir, kamusal alanda takiyyeyle sureti haktan görünürken HDP pervasızca açık siyasetin gerçek yolundan yürüdü. Toplum bu siyaseti benimsedi, ödüllendirdi. “HDP kapatılsın” diyenlere ardını döner, baraj altına gömerken HDP’yi birinci imtihanı olan Haziran 2015 genel seçimlerinde omuzlarının üzerine alarak on yıllardır altına ittirildiği seçim barajının üzerinden aşırdı ve ona siyasal toplumun baş köşesinde bir yer sundu. Toplum “çözüm ve müzakere” sürecine takviye verdi ve HDP’nin önünü bilhassa bu süreçteki rolü ötürüsıyla açtı. Bu mecrada konseyi nizamın hiç hesap etmediği lakin HDP’nin varlık sebebi olan bir üçüncü kutup, bir üçüncü sosyo-politik eksen oluştu. Bu eksen Kürtlere, bu memleketin öz sahibi olma yetkisiyle Türkler’in yanı sıra açık kimlikleriyle fiili ve legal bir hak gayretine girişmelerinin ve kendi kendilerini direktörün yolunu açtı. Kürt halkı hükümetin bütün Kürt oylarının kendisine akacağı zehabıyla kalkıştığı barış sürecine kendi geleceği için epeyce büyük bir manevi yatırım yaptı. Bütün ümitlerini, hayallerini, gelecek planlarını en az bir jenerasyon boyunca tekrar silahlı çatışmaya dönülmeyeceği var iseyımı üzerine kurdu.
TÜRKİYE ‘ÇÖZÜM VE MÜZAKERE’ DEVRİNDE 4 YILDA 4 BİN FERSAH YOL ALDI: 2011-2015 içinde Diyarbakır, Van, Mardin başta olmak üzere bütün kentlere yeni birer kent eklendi. Bütün Kürt kentleri büyüdü, beşerler yastık altındaki servetlerini ortaya döktüler, konut aldılar, konut sattılar. Özel okullar açıldı, dünyanın neresinde ne var ise Kürt kentleri kendilerinde de ondan olsun istediler. Oğulları ve kızları için öteki bir gelecek hayali kurdular. Gençler çatışmalarda hayatlarını kaybedip doğdukları kentlere tabutlar ortasında dönmediler. Kentin varlıklı kesitleri artık doğdukları topraklara yatırım yapmaya; evvelki çatışma devirlerinde göçmüş olan Asuriler, Süryaniler köylerine kentlerine geri dönmeye başladılar ve olağan olarak siyasal temsilcileri olarak yüzlerini iktidar partisine değil HDP’ye döndüler, ne vakit oyları sorulsa kendi partilerine verdiler… Bu muazzam maddi ve manevi dönüşüm, bunların hepsi, silahlı çatışmaların askıya alındığı 2011-15 -özellikle 2013-15- periyodunda oldu, Türkiye dört yılda, 4 bin fersah yol aldı. Bu manada, Türkiye’nin çağdaş tarihini, bir bakıma “çözüm ve müzakere sürecindilk önce” ve “çözüm ve müzakere sürecinden daha sonra”, ya da “HDP’dilk önce” ve “HDP’den daha sonra” olarak da dönemselleştirmek pekâlâ mümkün.
BUGÜNKÜ İKTİDAR BLOKU 7 HAZİRAN GECESİ KURULDU: Ne var ki, insanlık için, ülke için, toplum için bir bir daha doğuş, bir yenilenme çığırı olan bu vakitte toplum elverişli toplumsal ve iktisadi gelişmelerin de katkısıyla hummalı bir halde bu süratli gelişime denk düşecek yeni bir siyasal tertip arayışına girişirken, konseyi sistem gidişattan, sistemin bozulduğu, lisana, dine ve etnisiteye dayalı “Türklüğün” tehdit altında olduğu kararınu çıkardı. Bugünkü iktidar bloku 7 Haziran 2015 gecesi, HDP’nin barajı yıkarak Türkiye’nin üçüncü gücü olarak sahneye çıktığı, tek parti hakimiyetine son verdiği, Erdoğan’ın artık Devlet Bahçeli olmaksızın ayakta duramayacağının tam olarak idrak edildiği an kuruldu. Irkçılık ve siyasal İslam, Türkiye’nin ufkunda beliren “yeni yaşam”a savaş ilan etti. Bu savaşın esasen daha 2014’te planlanmaya başladığı 2017-18’de medyaya sızan “çöktürme harekât” planı evraklarıyla doğrulandı. Bu dokümanlarda HDP ima edilerek, şu biçimde deniyordu: “Bundan daha sonra asla iç tehdit olmayacak. Meşru alanda örgütlenmesinin verdiği avantajlar, anayasanın kendilerine verdiği Anayasal hakları ve muhafaza zırhı terör destekçisi partiyi, dağdakilerden daha avantajlı duruma getirmiştir. Devletimizin ve milletimizin birlik ve bütünlüğüne kasteden bu hain küme, devlet imkanlarını da devletimize karşı kullanarak her türlü hokkabazlığı yaparak ülke bütünlüğümüzü tehdit derecesine varmışlardır.” Açıkça görüleceği üzere, devletin güvenlik aygıtı, açık demokratik siyaset yaptığı, şiddetle iştigal etmediği ve bu siyaseti toplum tarafınca ödüllendirildiği için hem HDP’yi hem toplumu cezalandırmaya hazırlanıyordu.
HDP ÇÖKTÜRÜLEMEZSE, TÜRKİYE ÇÖKTÜRÜLEMEZ: HDP’nin iktidar blokunun gayesi haline gelişinin ve bu davanın Anayasa Mahkemesi önüne taşınmasının gerçek sebebi, HDP’nin tek parti istibdadına karşı TBMM’deki biricik yasal ve şartsız direniş odağı olması, geçmişe, savaşa, sömürgeciliğe, istibdada, otoriterliğe, ırkçılığa, cinsiyetçiliğe ve faşizme dönüş önündeki en temelli sosyo-politik pürüz olmasıdır. HDP, açık, etkin ve legal bir sosyo-politik güç olarak var çok ne dinin ne etnistenin başat olduğu bir onarım için çoğunluğun isteğinin üretilemeyeceğinin, HDP çöktürülmedikçe Türkiye’nin çöktürülemeyeceğinin iktidar sahiplerince idrak edilmesidir.
MAKSAT, FAŞİZME TIRMANIŞI TEPEYE ULAŞTIRMAK: “HDP’yi kapatma davası” bugün Anayasa Mahkemesi önüne, iktidar blokunca bir yandan HDP’yi 2023 seçimleri öncesinde demokratik siyasette bir politik seçenek olmaktan çıkarırken, Anayasa Mahkemesini de faşizmin politik aparatı olarak bir daha tasarlamayı, mümkünse ondan büsbütün kurtulmayı hedefleyen bir politik operasyonun kesimi olarak getirilmiştir. Bu operasyonun muvaffakiyete ulaşması, beş yıldır mühlet giden ve toplumun kararlıkla geri püskürttüğü faşizme tırmanışın tepeye ulaşması demektir. HDP’nin kapatılması, Türkiye’nin “kapatılması”, 100 yıldır mühlet giden demokrasi ve eşitlik çabamızın toplumsal ve politik kazanımları içinde büsbütün budanamamış olanların da Türkiye toprağından kazınması demektir. HDP’nin kapatılmasının sonuçları, oluşacak politik vakum ötürüsıyla öbür bir vakitte kapatılan rastgele bir partinin yokluğunun neticelerindan farklı olacaktır.
HDP TÜRKİYE’NİN İNSANLIK TARİHİNE SUNDUĞU ÖZGÜN BİR KATKIDIR: Bütün bu niçinlerle, Anayasa Mahkemesi önündeki bu davanın nasıl sonuçlanacağı sadece HDP’nin sorunu değildir ve HDP de sırf HDP’den ibaret değildir. HDP Türkiye’nin çağdaş tarihinde, sosyalizm ve devrimciliğin uzak görüşlülüğünün Kürt halkının kararlılık ve uğraş azmi ve emekçi sınıfının organik aydınlarının yaratıcılık ve zekâsıyla, bayanların özgürlük kavgasıyla, ihmal edilen, dışlanan ve horlanan toplulukların onur isyanıyla birleşmesinden doğmuş istisnai bir politik tecrübedir. HDP, Türklerin ve Kürtlerin toplumsal muhalefet güçlerinin, Türkiye’nin bütün ezilenlerinin itirazlarıyla buluşarak oluşturdukları, milletlerarası müktesebatta da bir gibisi olmayan, özgün -ve başarılı- bir siyasal örgütlenme tecrübesidir. HDP Türkiye’nin insanlık tarihine sunabileceği memleketler arası kıymet ve pahaya sahip pek az özgün siyasal katkıdan biridir. HDP doğuncaya kadar, dünyada ve Türkiye’de hiç bir politik hareket ezilen milletin özgürlük gayretiyle, toplumsal kurtuluş dinamiklerini, bayanların kurtuluşu davasıyla, çalışanların sınıf çabasını, mütedeyyin Müslümanlarla, LGBTİ aktivistlerini, bağımsız sendikal hareketlerle, Alevilerin özgürlük hengamesini, hiç birinin özgün renk ve karakterini ötekine feda etmeksizin bu kuvvet ve süreklilikte bir ortaya getirebilmiş değildi. HDP’nin ortasından doğduğu HDK’de bir ortaya gelen oldukçaluk ve çoğulluğu hiç bir “terörist” örgüt 10 yıldır aralıksız mühlet giden resmi ve gayri resmi şiddet altında bir ortada uğraş alanında tutmayı başaramazdı.
HDP ONURSAL GENEL LİDERİ SIFATININ BEDELİ her neyse ÖDENECEKTİR
Yaşadığım nispeten uzunca ömrün ima ettiği, kimi birtakım kıl hissesi atlatılabilmiş risklere rağmen sağ ve salim olarak partimizin programında tabirini bulan “sınıfsız ve sömürüsüz” bir dünya gayretinde yer almayı hala sürdürebildiğim için bahtiyarım. Devrimci hareketimiz, siyasal uğraşımın daha en başında beni DEV-GENÇ genel başkanlığına seçerek taçlandırmıştı, 40 yıl daha sonra halklarımızın devrimci ve demokratik güçlerinin ortaklaştığı Halkların Demokratik Partisi kongresince sevgili Sebahat Tuncel ile bir arada partimizin siyasal alana çıkışına HDP Eş Genel Liderleri olarak yol göstermekle bakılırsavlendirilişimiz ve misyonu devrettiğimiz Kongre’de HDP “Onursal Genel Başkanı” olarak taçlandırılmamla olağan olarak gurur duyuyorum. Bu nazaranv ve sıfatların külfetleriyle birlikte gelmesinin siyasal çabanın tabiatı gereği olduğunu olağan olarak biliyorum. Bu pozisyonları ve bu sıfatları taşımanın bedeli her neyse olağan olarak ödenecektir ve üstelik bu bedeller bu uğraşta hayatlarını vermiş olanların ödedikleri yanında hiç bir şeydir.
HDP’NİN KAPATILMASI TÜRKİYE’NİN KAPATILMASI DEMEK OLUR: birebir vakitte, HDP’nin kapatılmasından doğacak sonuçların şahsi boyutları, asıl büyük toplumsal ve politik boyutlar yanında değersiz bir sıkıntıdır. Kelamını etmeye bile değmez. Üstte da deklare ettiğım üzere bu davanın merkezi sorunu, hangi nazaranvde olursa olsun olsun HDP’de sorumluluk yüklenmiş bayan ve adamların daha sonraki hayatlarında maruz kalabilecekleri hak kısıtlamaları değildir. Problem, partimizi var eden, maddi ve manevi katkılarıyla dev politik güçlerle uzunluk ölçüşebilmeye muktedir bir politik hareket inşa eden milyonlarca taraftarımız, üyemiz ve gönüllümüzün özgürce seçme ve seçilme hakkının, siyaseten cezalandırılma telaşına kapılmış müflis ırkçı ve mezhepçiler iktidarı bir devir daha Türkiye’ye musallat olabilsin diye gasp edilmesi sıkıntısıdır. Sorun, HDP’nin bu gayri legal yordamlarla bertaraf edilerek faşizmin önünün açılması sorunudur. Buna Türkiye’nin bütün demokratik ve toplumsal muhalefet güçlerinin bir defa daha dikkatini çekmek istiyorum: HDP’nin kapatılmasından iktidar haricinde hiç bir politik ve toplumsal dinamik için bir yarar doğmaz. HDP’nin kapatılması Türkiye’nin kapatılması demek olur. Üstelik bu sırf Türkiye’nin sıkıntısı de değildir; bu, rejimin ırkçı, fetihçi ve istilacı bir güç ve daima bir savaş ve yıkım dinamiği olarak bölge barışına ve memleketler arası barışa vereceği ziyanlarla ilgili bir milletlerarası problemdir.
FAŞİZMİ VE TAASSUBU ENİNDE SONUNDA YENECEĞİZ: Bütün bu niçinler ve münasebetlerle Anayasa Mahkemesinin, adil bir yargılama kararında HDP’nin varlık ve haklarına her insanın hürmet duymasını sağlayacak, demokratik standartları yükseltmeye ve kendi yargı alanını rejimin tahakkümünden müdafaaya katkıda bulunacak bir karara ulaşmasını diliyorum. Partimizin kapatılmasına sonuna kadar direnmeye kararlıyım. Türkiye’nin toplumsal ve demokratik güçlerinin, dünyanın dört bucağındaki uygarlık dinamiklerinin, HDP’nin taammüden yok edilmesi teşebbüsüne müsaade vermeyeceğine bu davayı kazanacağımıza ve faşizmi ve taassubu eninde sonunda yeneceğimize kalpten inanıyorum. İnsanlığı davamıza sahip çıkmaya çağırıyorum. Son kelamımız çabucak hemen söylenmedi… (HABER MERKEZİ)