kunteper
Member
Rusya’nın Ukrayna’ya taarruzuyla başlayan savaşta şimdiden yaklaşık 2 milyon kişi meskenini yurdunu terk etmek zorunda kalırken, hergün yüzlerce kişi ölüyor, yaralanıyor. Türkiye’de iktidarın tavrı, savaşın personel ve işçilere yansıması ve antiemperyalist barış gayreti hakkında değerlendirmelerde bulunan Emek Partisi (EMEP) Genel Lideri Ercüment Akdeniz, ‘pandemiden daha sonra kapitalist barbarlığın bir benzerinin savaşta görüldüğünü’ belirterek, “Sorun kapitalist tertip meselesidir. Bu çürümüş tertibin devamı lakin kanla savaşlarla mümkün. Pandemideki kâr savaşının yeni biçimidir savaş. Yıkarken silah monopolleri kazanıyor: İnşa ederken demir, çelik, inşaat monopolleri. Güç, toprak ve pazar paylaşım savaşının borsasından kan damlıyor. Devir yeni alt üst oluşların yaşanacağı, sosyalizmin emek dünyasını bir daha saracağı bir periyoda de işaret. Kuruyan, yağmalanan yerküreye şu biçimde bir bakın; insanlığın personel ve işçi iktidarlarına gereksinimi var” dedi.
Türkiye halkının barış beklentisi ile AK Parti hükümetinin savaş karşısındaki tavrını birbirinden ayırmak gerektiğini söyleyen Akdeniz, Evrensel’e yaptığı açıklamada, NATO’ya ait soruya ise şu cevabı verdi:
“Türkiye NATO’ya girdiğinden beri başı beladan kurtulmadı. Afganistan’dan Libya’ya biroldukca yere NATO gücü olarak Türkiye de asker gönderdi. NATO 12 Eylül darbesi üzere kanlı darbelerin de gerisindeki güçtür.
Kirli ve kanlı geçmişe sahip olan NATO emperyalist bir savaş örgütüdür. NATO’ya bugün ABD emperyalizmi öncülük ediyor. NATO doğu Avrupa ve Ukrayna’daki tansiyonun, provokasyonların, askeri yığınağın sorumlu taraflarından biridir. NATO Ukrayna ve etrafını silah yığınağı ve nükleer akının üssü yapmak istiyor, bu fazlaca açık. Ukrayna üzerinde yaşanan emperyalist dalaşın bir tarafı Putin idaresi ise öteki tarafı ABD ve NATO güçleridir. NATO alacağı her kararda Türkiye’yi de savaşa dahil edecek. NATO üyeliği ortada dururken, ikili askeri muahedeler yürürlükteyken, ABD askeri üsleri Türkiye’den hala sökülüp atılmamışken; hükümetin ‘tarafsızlık’ ve ‘barış’ lafları içi boş laflardır.
Kelamımız açık ve net: Ne NATO’nun savaş otomobiline bineceksin ne de öteki emperyalistin. Ülke NATO’dan derhal çıksın, askeri muahedeler çabucak iptal edilsin. Ukrayna’da silah satışına son verilsin. Montrö Sözleşmesi’nden doğan haklar emperyalistler için değil, barış için kullanılsın. NATO’nun alacağı siyasi, ticari, askeri ambargo kararları tanınmasın. ABD ve Rusya ile girilen münasebetlerde S-400, F-35 üzere çılgın silahlanmalara bitmiş oldurilsin. Ülke kaynakları militarizme, emperyalist silah monopollerine akmasın, devasa savaş harcamaları terk edilsin, bu paralar eğitime, sıhhate, halk faydasına kullanılsın. Bakın, son bütçe görüşmelerinde de EMEP olarak savaş harcamalarına dikkat çekmiştik. Bütün bunları yok sayarak bölgede barış gücü olunmaz. Olsa olsa emperyalist bloklardan birinin ‘barış gücü’ ismi altında savaş gücü olunur. İşte bugünkü iktidarla bizim aramızdaki fark budur.
Türkiye uzun müddettir tartışılan ABD-Rusya içindeki ‘denge’ siyasetini savaş şartlarında sürdürebilir mi?
Abir dahasi iştir kişinin lafa bakılmaz. Dış siyasetini yeni Osmanlıcı hatta bağlamış olan AKP, ABD ile Rusya emperyalizmi içinde rüzgargülü taraf değiştiriyor. Ülkeyi maceradan maceraya, savaş bataklığına sürüklüyor. Zira AKP’nin ardında savaştan çıkar uman işbirlikçi burjuva monopoller ve sermaye güçleri var. Savaş zenginleri bunu ‘ulusal çıkar’ diye yutturmaya çalışıyor. Lakin savaşın faturası her seferinde halkın sırtına biniyor. Bu güçler fırsat bulduklarında Ukrayna savaşına da baş aşağı dalmaktan geri durmazlar. bir müddetdir zayıflayan tek adam idaresi bunu değerlendirecektir. Özetle sermaye sınıfı savaş ve yağmanın, emekçi sınıfı ve halk ise barış çabasının sigortasıdır.
NATO’nun Türkiye’nin güvenliği için kıymetli olduğu öne sürülüyor. Türkiye NATO olmadan kendisini koruyamaz mı?
Savaşı zenginler başlatır fakirler ölür. Savaş başladığında sonu birinci geçenler sermaye sahipleridir. Paralarıyla birlikte kaçar onlar. Geride kalan milyonlarca fakir Suriye’de, Ukrayna’da olduğu üzere zahmet çeker, her şeylerini kaybetmiş mülteciler durumuna düşerler. O niçinle bu sorunun cevabı da sınıfsal olmak zorundadır. Şayet Türkiye’yi emekçiler ve işçiler yönetse onların tercihi emperyalist savaşın tarafı olmazdı. Bir ülkenin, bir halkın kendini muhafazasının yolu evvela barış siyasetinden geçer. Komşu ülkelerle barış, dünya halklarıyla barış diyoruz. Türkiye halkı 70 yıllık NATO tarihinde hiç bir vakit kazanmamış, daima kaybetmiştir, bedel ödemiş fakirleşmiştir. Türkiye kendini koruyacaksa evvel NATO’dan korumalıdır.”
RÖPORTAJIN TAMAMI İÇİN TIKLAYINIZ
Türkiye halkının barış beklentisi ile AK Parti hükümetinin savaş karşısındaki tavrını birbirinden ayırmak gerektiğini söyleyen Akdeniz, Evrensel’e yaptığı açıklamada, NATO’ya ait soruya ise şu cevabı verdi:
“Türkiye NATO’ya girdiğinden beri başı beladan kurtulmadı. Afganistan’dan Libya’ya biroldukca yere NATO gücü olarak Türkiye de asker gönderdi. NATO 12 Eylül darbesi üzere kanlı darbelerin de gerisindeki güçtür.
Kirli ve kanlı geçmişe sahip olan NATO emperyalist bir savaş örgütüdür. NATO’ya bugün ABD emperyalizmi öncülük ediyor. NATO doğu Avrupa ve Ukrayna’daki tansiyonun, provokasyonların, askeri yığınağın sorumlu taraflarından biridir. NATO Ukrayna ve etrafını silah yığınağı ve nükleer akının üssü yapmak istiyor, bu fazlaca açık. Ukrayna üzerinde yaşanan emperyalist dalaşın bir tarafı Putin idaresi ise öteki tarafı ABD ve NATO güçleridir. NATO alacağı her kararda Türkiye’yi de savaşa dahil edecek. NATO üyeliği ortada dururken, ikili askeri muahedeler yürürlükteyken, ABD askeri üsleri Türkiye’den hala sökülüp atılmamışken; hükümetin ‘tarafsızlık’ ve ‘barış’ lafları içi boş laflardır.
Kelamımız açık ve net: Ne NATO’nun savaş otomobiline bineceksin ne de öteki emperyalistin. Ülke NATO’dan derhal çıksın, askeri muahedeler çabucak iptal edilsin. Ukrayna’da silah satışına son verilsin. Montrö Sözleşmesi’nden doğan haklar emperyalistler için değil, barış için kullanılsın. NATO’nun alacağı siyasi, ticari, askeri ambargo kararları tanınmasın. ABD ve Rusya ile girilen münasebetlerde S-400, F-35 üzere çılgın silahlanmalara bitmiş oldurilsin. Ülke kaynakları militarizme, emperyalist silah monopollerine akmasın, devasa savaş harcamaları terk edilsin, bu paralar eğitime, sıhhate, halk faydasına kullanılsın. Bakın, son bütçe görüşmelerinde de EMEP olarak savaş harcamalarına dikkat çekmiştik. Bütün bunları yok sayarak bölgede barış gücü olunmaz. Olsa olsa emperyalist bloklardan birinin ‘barış gücü’ ismi altında savaş gücü olunur. İşte bugünkü iktidarla bizim aramızdaki fark budur.
Türkiye uzun müddettir tartışılan ABD-Rusya içindeki ‘denge’ siyasetini savaş şartlarında sürdürebilir mi?
Abir dahasi iştir kişinin lafa bakılmaz. Dış siyasetini yeni Osmanlıcı hatta bağlamış olan AKP, ABD ile Rusya emperyalizmi içinde rüzgargülü taraf değiştiriyor. Ülkeyi maceradan maceraya, savaş bataklığına sürüklüyor. Zira AKP’nin ardında savaştan çıkar uman işbirlikçi burjuva monopoller ve sermaye güçleri var. Savaş zenginleri bunu ‘ulusal çıkar’ diye yutturmaya çalışıyor. Lakin savaşın faturası her seferinde halkın sırtına biniyor. Bu güçler fırsat bulduklarında Ukrayna savaşına da baş aşağı dalmaktan geri durmazlar. bir müddetdir zayıflayan tek adam idaresi bunu değerlendirecektir. Özetle sermaye sınıfı savaş ve yağmanın, emekçi sınıfı ve halk ise barış çabasının sigortasıdır.
NATO’nun Türkiye’nin güvenliği için kıymetli olduğu öne sürülüyor. Türkiye NATO olmadan kendisini koruyamaz mı?
Savaşı zenginler başlatır fakirler ölür. Savaş başladığında sonu birinci geçenler sermaye sahipleridir. Paralarıyla birlikte kaçar onlar. Geride kalan milyonlarca fakir Suriye’de, Ukrayna’da olduğu üzere zahmet çeker, her şeylerini kaybetmiş mülteciler durumuna düşerler. O niçinle bu sorunun cevabı da sınıfsal olmak zorundadır. Şayet Türkiye’yi emekçiler ve işçiler yönetse onların tercihi emperyalist savaşın tarafı olmazdı. Bir ülkenin, bir halkın kendini muhafazasının yolu evvela barış siyasetinden geçer. Komşu ülkelerle barış, dünya halklarıyla barış diyoruz. Türkiye halkı 70 yıllık NATO tarihinde hiç bir vakit kazanmamış, daima kaybetmiştir, bedel ödemiş fakirleşmiştir. Türkiye kendini koruyacaksa evvel NATO’dan korumalıdır.”
RÖPORTAJIN TAMAMI İÇİN TIKLAYINIZ