kunteper
Member
CHP Genel Lider Yardımcısı ve Denizli Milletvekili Gülizar Biçer Karaca, Denizli’nin Çardak ilçesi Geniş mahallesinde yurttaşlarla bir ortaya gelerek sıkıntılarını dinledi.
Biçer Karaca’ya geçim sorunundan ve hayat pahalılığından keder yanan 69 yaşındaki İsmail Soydan isimli vatandaşın kelamları son devirde yaşananların özeti olarak görüldü.
Emekli Soydan’ın 1996 yılını örnek göstererek hayat pahalılığını anlatması ise Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın, iktidara geldiği 2002’dilk evvel Türkiye’nin güç durumda olduğu açıklamalarını ise yalanladı.
İsmail Soydan yaptığı açıklamada şunları söylemiş oldu:
“1996’da emekli oldum. 30 küsur bin lira maaş alıyordum. Etimi, sütümü alıyordum. Sarrafa gidiyordum köyüme geliyordum. 3 ay da yetiyordu maaş. Artık alıyorum maaşı daha torunlarıma veremiyorum, evvelden hepsine dağıtıyordum artık veremiyorum. Bu kadar acı geliyor, cebimde 5 kuruş kalmıyor. Bu kahveye geliyoruz yok para yok. Bir de köyde yaşıyoruz. Emeklinin durumu bu. Bana para veriyor üstüne artırım koyuyor, bu biçimde olmaz ki. 1996’da emekli olduğumda tam yaşardım. Elin Almanyalısı gezip gidiyor biz Pamukkale’ye gidemiyoruz, Pamukkale’yi bilen yok burada. Evvelce az verdikleri biçimde köşeme bin lira atıyordum o da yetiyordu. Sonraki ay da çoluğuma çocuğuma lazım olursa veriyordum. Ancak artık hiç biri yetmiyor. Ne hallere düşürdüler bizi.”
Biçer Karaca’ya geçim sorunundan ve hayat pahalılığından keder yanan 69 yaşındaki İsmail Soydan isimli vatandaşın kelamları son devirde yaşananların özeti olarak görüldü.
Emekli Soydan’ın 1996 yılını örnek göstererek hayat pahalılığını anlatması ise Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın, iktidara geldiği 2002’dilk evvel Türkiye’nin güç durumda olduğu açıklamalarını ise yalanladı.
İsmail Soydan yaptığı açıklamada şunları söylemiş oldu:
“1996’da emekli oldum. 30 küsur bin lira maaş alıyordum. Etimi, sütümü alıyordum. Sarrafa gidiyordum köyüme geliyordum. 3 ay da yetiyordu maaş. Artık alıyorum maaşı daha torunlarıma veremiyorum, evvelden hepsine dağıtıyordum artık veremiyorum. Bu kadar acı geliyor, cebimde 5 kuruş kalmıyor. Bu kahveye geliyoruz yok para yok. Bir de köyde yaşıyoruz. Emeklinin durumu bu. Bana para veriyor üstüne artırım koyuyor, bu biçimde olmaz ki. 1996’da emekli olduğumda tam yaşardım. Elin Almanyalısı gezip gidiyor biz Pamukkale’ye gidemiyoruz, Pamukkale’yi bilen yok burada. Evvelce az verdikleri biçimde köşeme bin lira atıyordum o da yetiyordu. Sonraki ay da çoluğuma çocuğuma lazım olursa veriyordum. Ancak artık hiç biri yetmiyor. Ne hallere düşürdüler bizi.”