kunteper
Member
ANKARA – Okulların açılmasına sayılı günler kala toplumun büyük bir kısmının gündeminde eğitim var. Ekonomik tabloda yaşanan gelişmelerin yansımaları, barınma sorunu ve imtihanlara ait dert üzere bir epeyce sorunun konuşulduğu ortamda milyonlarca öğrenci ders başı yapacak.
Türkiye seçimlere giderken partilerin mutfaklarında eğitim alanına dönük hazırlıklar da tamamlanıyor. Öğretmenlere uygulanan mülakatı kaldırmayı, rektör atamalarını üniversitelerin inisiyatifine bırakmayı, tüm öğrencilere kartlar ile dayanak sağlamayı taahhüt eden GÜZEL Parti de bu alana dönük kapsamlı hareket planını deklare etti.
‘TAŞIMALI SİSTEM ÇÖKTÜ, İHALELERİ YAPAMADILAR’
İYİ Parti Eğitim Siyasetleri Lideri Sevinç Atabay ile yeni eğitim öğretim yılı öncesi konuştuk. Eğitimde fırsat eşitsizliğinin yıllar ortasında derinleştiğini, 100 çocuktan 22’sinin öğrenme fakiri olduğunu, ekonomik tabloda yaşanan aksiliklerle toplumun eğitimi düşünemez hale geldiğini söyleyen Atabay’ın sorularımıza cevapları şöyleki:
Okulların açılmasına sayılı günler kaldı. Nasıl bir eğitim periyoduna başlıyoruz?
Ciddi sıkıntılarla dolu bir periyoda başlıyoruz. Parti olarak üzerinde epeyce durduğumuz kapatılan köy okullarında taşımalı sistem var. Bu sistem çöktü ve ihaleleri yapamadılar. Çocuklar 12 Eylül’de bulundukları köylerden okullarına gidebilecekler mi aşikâr değil. Bunun yanı sıra hâlâ eksik öğretmen var. Biroldukca okulda yeteri sayıda öğretmen atanamadı, takımlı öğretmen yok. Kontratlı ve fiyatlı statüde öğretmen çalıştırılması öğretmenin kendini inançta hissetmemesi manasında gelir. Bir öğretmenin sınıfa girdiğinde evvel kendini inançta hissetmesi gerekir ki çocuğa o inançlı ortamda öğrenme seyahati sağlayabilsin.
‘100 ÇOCUKTAN 22’Sİ ÖĞRENME YOKSULU’
İçlerinde eğitim fakültesi mezunları var ancak eğitim fakültesi mezunu olmayıp fiyatlı olarak gorevlendirilen öğretmenler var. Öğretmenlik fazlaca farklı bir meslektir. Herkes, ‘Ben bunu yapabilirim’ dememeli ve buna cüret edememeli. Anaokulu, ilkokul üzere küçük yaş çocuklarında asıl mesleği öğretmen olmayan birinin onlara öğrenme sürecine başlaması başından yanlışın yapılmasıdır. Çocuklar yanılgılı öğrenme sağladığında daha sonraki senelerda bunu düzeltemiyorlar. Öğrenme yoksulluğu bu niçinle oluyor. O öğretmen öğretmenlik mesleğinin pedagojik formasyonuna sahip olmadığı için çocuğun öğrenip öğrenmediğini bilmiyor. Bu niçinle bizim ülkemizde başka ülkedeki çocuklara oranla yaklaşık 100 çocuktan 22’si öğrenme fakiri.
‘ZİHİNLER İPOTEK ALTINA ALINDI VE DENETİM EDİLİYOR’
Öğrenme fakiri kavramını biraz açabilir misiniz?
İlkokulda okumak ve yazmak en temel marifettir. Çok sıradan seviyede de matematik süreçlerine başlamak demektir. 10 yaşına gelmiş bir çocuğun bu temel maharetleri yapabiliyor olması gerekiyor. Ama güzel bir öğrenme ortamını yaşayamadıkları için o çocuklar öğrenmemiş oluyor. Ya okuyamıyor ya da okuduğunu anlayamıyor. Bu çocukların toplumsal ve duygusal marifetleri de gelişmiyor. Bir çocuğun gelişmeninde toplumsal ve duygusal gelişim okuma yazmayı bilmesi kadar kıymetli. Türkiye’nin fazlaca süratli bir biçimde bu sorunu aşması gerekiyor.
Bu çocuklara tek tek ulaşmayı amaçlıyorsunuz o denli mi?
Sınıf ortamlarında çocuklarda öğrenme yoksulluğu var mı yok mu, bunların tüm hazırlıklarını yaptık. OECD ülkeleri içindeki araştırmalara nazaran yetişkinlerin bile temel hünerleri Avrupa beşerinin altında. Son yirmi yılda bu kadar eğitimsiz bir toplum haline geldik ki sokaktaki insan sorgulamayı bilmiyor. Ne duyarsa onu bir bilgi zannediyor. Bilgi bu biçimde bir şey değildir. Bilgi sorgulanmayı gerektirir. Zihinler ipotek altına alındı ve denetim ediliyor.
‘KIRILMA 4+4+4 SİSTEMİNE GEÇMEKTİ’
Eğitimde son yirmi yılda yaşanan tahribata vurgu yaptınız. 42 yıllık eğitimci kimliğiniz bu “tahribata” şahit olarak geçti. Eğitimde fırsat eşitsizliğinin her geçen gün arttığı değerlendirmeleri yapılırken size nazaran bugüne gelişte değerli bir mihenk taşı var mı?
Bu iktidar misyona geldikten bir süre daha sonra liseleri dört yıla çıkardı. Bunun bilimsel bir değerlendirmesi yok. Hâlâ üniversite imtihanlarında çocuklar 40 sorudan yarısını bile yapamıyor. Demek ki dört yıla çıkmasının bilimsel bir açıklaması yok, yalnızca üniversiteye girişi ve iş ömrüne atılması ötelendi. En büyük kırılma noktamız 2013 yılında 4+4+4 sistemine geçmekti. hiç bir bilimsel data, destek yok. Yalnızca küçük çocukların hayatlarını kurgulamak isteyen zihniyet bunu getirdi. Dünyanın 197 ülke ya da bölgesinde ilkokul eğitimi 5 ya da 6 yıl. Biz bunu 4’e çekiyoruz. İlkokulun dörde inmesi bu ülkenin eğitimini katletmektir. Katlettiler. Biz ısrarla bir yıl okul öncesi eğitimin mecburî olması gerektiğini söylüyoruz. İlkokulun da beş yıl olmasını hayata geçireceğiz.
‘DERİN YOKSULLUK VAR’
Ekonomik manada yaşanan olumsuz durumla bu eğitimdeki eşitsizlik katlandı mı? Bugünden adım atılmazsa bu eşitsizlik daha da katmerleşecek mi?
Şu anda Türkiye’nin en büyük eksiği, görüyorsunuz ekonomik sorun. Beşerler aç. Türkiye dar gelirli diye bir kavram bilirken derin yoksulluk diye bir kavramı ortaya çıktı. Bütün bunlar bu ülkenin ne kadar zorda olduğunun açık göstergeleri. Eğitimsizlik o denli bir noktada ki, araştırmalarda sorun manasında dördüncü sırada. İktisat, işsizlik ve sığınmacıların akabinde eğitim dördüncü sorun olarak lisana getiriliyor. Açlık insanları eğitimi düşünmez hale getirdi. halbuki bir çocuk doğduğu an eğitim hakkına sahiptir. Toplumsal devletlerin de her çocuğun eğitiminden sorumlu olması gerekir.
‘GÜÇLÜ OKUL’
Eğitimde fırsat eşitsizliği bu süreçte fazlaca daha derinleşti. Fırsat eşitsizliği ülkemizde daima vardı lakin son on beş yılda aralık fazlaca büyüdü ve derinleşti. Biz UYGUN Parti olarak nitelikli fırsat eşitliği diyoruz. Bir çocuğun okula erişmiş olması nitelikli eğitim almış olduğu manasına gelmez. Siz o okula alanında uzman bir öğretmeni almamışsanız, o meslekten değilse, o okulun başına liyakatli bir müdür yoksa, bütçe yetersizliğinden dolayı o okulun kâfi donanımı yoksa çocuğun okula erişmiş olması fırsat eşitliğini sağlamış olduğu manasına gelir mi? Hayır gelmez. O yüzden YETERLİ Parti iktidarında, ‘kuvvetli Okullar’ diye bir sloganımız var. kuvvetli okul, liyakatli müdürünün olduğu, öğrencisini merkeze alan, okul temelli bütçesini kendi yönetebilen, çocukların derslerine aç girmediği bir okul. bu biçimde bir okulun olduğu yerde nitelikli fırsat eşitliği sağlarsınız. Bunları yapmadan ‘Bir okul binası var, 40-50 kişilik sınıflar var, okullaşma oranım şu kadara ulaştı’ demek yalnızca kendimizi kandırmaktan ibarettir.
‘OKUL MÜDÜRÜNE PARMAK SALLAMAKLA OLMAZ’
Milli Eğitim Bakanı Mahmut Özer yakın periyotta Urfa’da ziyaret ettiğini bir okulun durumunu görmesinin akabinde okul müdürünü azarlamıştı. Siz binaların onarılmasının da tek başına kâfi olmadığını söylüyorsunuz.
Bakanlık bütçe göndermiyorsa o müdür ne yapabilir? Her öğretim yılı başında hiç de gerçek olmayan bir biçimde velilerden ‘Bağış ismi altında para alınmayacaktır’ diyorsun, okul müdürüne bütçe göndermiyorsun, bir de ‘Bu binanın hali ne’ diye hesap soruyorsun. Bir Ulusal Eğitim Bakanı bu biçimde soru sorar mı?
Bağış konusunu konuşuyor olmamız gerekiyor değil mi?
Okullarda temizlikçi yok. Zira Ulusal Eğitim Bakanlığı temizlikçi vermiyor. Okullarda hijyen yok. Okul müdürleri okul aile birliğinden yardım almaya çalışıyor. Bir temizlikçi alıp fiyatını okul aile birliğine ödetiyor. Aksi biçimde çocuklar tuvalete gidemiyor. O Ulusal Eğitim bakanlarının gidip, ‘Ben okullarda bu çocukların sıhhatinden da sorumluyum’ demesi lazım. Okul müdürüne parmak sallamakla olmaz.
‘GENÇ BİRİNİN AÇ KALMASI NE DEMEK?’
İlkokul ve ortaokulun yanı sıra üniversitelerde de problemler açığa çıkıyor. Barınma sorunu kelam konusu. Öğrenciler yurt konusunda dayanak olunması için partinizi arıyor mu?
Çok, oldukça… Her gün vilayet teşkilatlarımıza ‘yurtsuz kaldım, barınacak yerim yok’ diyorlar. Bu hususta geçen yıl sorunun çıkmasıyla bana bir epeyce bilgi geldi. Çocuk bulunduğu kentten diğer bir kenti kazanabildiği biçimde, epey hoş kısımlar tuttuğu biçimde, barınma meselesinden dolayı ailesinin yaşadığı küçük bir kentteki üniversiteyi tercih ediyor. Çocukların geleceğiyle oynuyorlar. Üniversite eğitimi bir insanın her türlü gelişmenini sağlar. Bir genç doğduğu yerden diğer bir kente giderek kendi dünyasını da geliştirir. Çocuklar mecburen ailelerinin yanında kalıyor zira barınacak yeri yok. Barınacak yer var ise da ekonomik olarak gücü yok. Bir biçimde halletse karnını doyuramıyor. Genç birinin aç kalması ne demek? Bu çocuklar arkadaşlarıyla vakit geçirecek, dünyası gelişecek. Şenlikler konserler yasaklanmayacak, onlara gidecek.
‘GENÇLER KENDİLERİNİ İNANÇTA HİSSETMİYORLAR’
Eskiden dar gelirli ve orta gelirli dediğimiz ailelerin çocukları üniversite için öteki bir kente gidebiliyordu, ceplerine harçlıkları da konabiliyordu. Artık ortada bir küme olmadığı için o ailelerin çocukları, ‘açım’ diyor. Bir genç için değerli olan kavramlar özgürlük, demokrasi ve adalettir. Özgürlükleri yok, demokrasi yok ve adalet yok. Bu çocuk ülkeye güvenir mi? Gençler yalnızca işsizlik niçiniyle ülkelerinden gitmiyor. Bu üç kavram kaybolduğu için gidiyor. Zira kendini ülkelerinde inançta hissetmiyor.
‘KİMSE BUNDAN daha sonra HİÇBİR İMTİHANA İNANÇ ORTAMINDA GİRMEYECEK’
Soruların çalındığı argümanı niçiniyle KPSS 18 Eylül’de yine edilecek. Soruşturmanın akıbeti de hâlâ net değil. İmtihanlara ait de adımlar atıyorsunuz değil mi?
Ben gençlerin güvenerek imtihana giderecekleri kanaatinde değilim. Zira bu ispatlandı ve şaibeden çıktı. 2 Ağustos’ta KPSS imtihanındaki sorular ifşa edildi. Eylülün birinci haftası fakat hala soruşturmada ne olduğunu bu ülke bilmiyor. ÖSYM Lideri nazaranvden alındı ve mevzu kapandı. Bu ülkede kimse bundan daha sonra hiç bir imtihana itimat ortamında girmeyecek. Mecbur olduğu için girecek. Tam bir imtihanlar ülkesi olduk. ÖSYM birinci kurulduğunda üniversiteye seçme ve yerleştirme merkeziydi artık tüm kamunun imtihanlarını yapıyor. Biz hazırladığımız yüksek öğretimle ilgili hareket planımızla da ÖSYM’nin asıl fonksiyonuna geri dönmesi gerektiğini söylemiş olduk. Yüksek öğretim aksiyon planımızla yurtları da üniversitelere bağlıyoruz.
‘BU ÜLKE BUNLARI HAK ETMİYOR’
Eylem planınıza nazaran YÖK’ün de yapısını değiştirmeyi amaçlıyorsunuz.
YÖK’ü, Yükseköğretim Planlama Heyeti yapacağız. Zira bir planlamaya ve eşgüdüme muhtaçlığı var. YÖK tam bir merkeziyetçi lakin üniversitelerinin kalite denetimini bile yapmıyor. 200’ü aşan üniversite kümesinde birtakım devlet üniversiteleri ve bir fazlaca özel üniversitenin vasıfsız olduğunu biliyoruz. Yalnızca çocuklar oralara kayıt olarak işsizliklerini ötelemiş oluyorlar. Bu ülke bunları hak etmiyor.
‘BİRİNCİ ÖNCELİĞİMİZ EĞİTİM’
Ekonomi seçimlere giderken en büyük gündem olarak dikkat çekiyor. Eğitim de gelecek seçimlerde belirleyici olacak mı?
Şu anda iktisat her şeyin önünde. Mazlumun muhtaçlıklar listesinin birinci sırasında karnını doyurmak vardır. Türkiye nüfusunun kıymetli bir kısmı şu anda aç ve fakirse ne yazık ki önceliği eğitim olamıyor. Biz de o niçinle, ‘Hem çocukların karnını doyuracağız tıpkı vakitte onu okulsuz bırakmayacağız’ diyoruz. Bu topraklarda doğmuş çocukların eğitiminden kendimizi sorumlu hissediyoruz. Bu niçinle bizim birinci önceliğimiz eğitim. Bu ülkede bir ulusal çaba gerekiyorsa bir daha eğitimle olacak.
Türkiye seçimlere giderken partilerin mutfaklarında eğitim alanına dönük hazırlıklar da tamamlanıyor. Öğretmenlere uygulanan mülakatı kaldırmayı, rektör atamalarını üniversitelerin inisiyatifine bırakmayı, tüm öğrencilere kartlar ile dayanak sağlamayı taahhüt eden GÜZEL Parti de bu alana dönük kapsamlı hareket planını deklare etti.
‘TAŞIMALI SİSTEM ÇÖKTÜ, İHALELERİ YAPAMADILAR’
İYİ Parti Eğitim Siyasetleri Lideri Sevinç Atabay ile yeni eğitim öğretim yılı öncesi konuştuk. Eğitimde fırsat eşitsizliğinin yıllar ortasında derinleştiğini, 100 çocuktan 22’sinin öğrenme fakiri olduğunu, ekonomik tabloda yaşanan aksiliklerle toplumun eğitimi düşünemez hale geldiğini söyleyen Atabay’ın sorularımıza cevapları şöyleki:
Okulların açılmasına sayılı günler kaldı. Nasıl bir eğitim periyoduna başlıyoruz?
Ciddi sıkıntılarla dolu bir periyoda başlıyoruz. Parti olarak üzerinde epeyce durduğumuz kapatılan köy okullarında taşımalı sistem var. Bu sistem çöktü ve ihaleleri yapamadılar. Çocuklar 12 Eylül’de bulundukları köylerden okullarına gidebilecekler mi aşikâr değil. Bunun yanı sıra hâlâ eksik öğretmen var. Biroldukca okulda yeteri sayıda öğretmen atanamadı, takımlı öğretmen yok. Kontratlı ve fiyatlı statüde öğretmen çalıştırılması öğretmenin kendini inançta hissetmemesi manasında gelir. Bir öğretmenin sınıfa girdiğinde evvel kendini inançta hissetmesi gerekir ki çocuğa o inançlı ortamda öğrenme seyahati sağlayabilsin.
‘100 ÇOCUKTAN 22’Sİ ÖĞRENME YOKSULU’
İçlerinde eğitim fakültesi mezunları var ancak eğitim fakültesi mezunu olmayıp fiyatlı olarak gorevlendirilen öğretmenler var. Öğretmenlik fazlaca farklı bir meslektir. Herkes, ‘Ben bunu yapabilirim’ dememeli ve buna cüret edememeli. Anaokulu, ilkokul üzere küçük yaş çocuklarında asıl mesleği öğretmen olmayan birinin onlara öğrenme sürecine başlaması başından yanlışın yapılmasıdır. Çocuklar yanılgılı öğrenme sağladığında daha sonraki senelerda bunu düzeltemiyorlar. Öğrenme yoksulluğu bu niçinle oluyor. O öğretmen öğretmenlik mesleğinin pedagojik formasyonuna sahip olmadığı için çocuğun öğrenip öğrenmediğini bilmiyor. Bu niçinle bizim ülkemizde başka ülkedeki çocuklara oranla yaklaşık 100 çocuktan 22’si öğrenme fakiri.
‘ZİHİNLER İPOTEK ALTINA ALINDI VE DENETİM EDİLİYOR’
Öğrenme fakiri kavramını biraz açabilir misiniz?
İlkokulda okumak ve yazmak en temel marifettir. Çok sıradan seviyede de matematik süreçlerine başlamak demektir. 10 yaşına gelmiş bir çocuğun bu temel maharetleri yapabiliyor olması gerekiyor. Ama güzel bir öğrenme ortamını yaşayamadıkları için o çocuklar öğrenmemiş oluyor. Ya okuyamıyor ya da okuduğunu anlayamıyor. Bu çocukların toplumsal ve duygusal marifetleri de gelişmiyor. Bir çocuğun gelişmeninde toplumsal ve duygusal gelişim okuma yazmayı bilmesi kadar kıymetli. Türkiye’nin fazlaca süratli bir biçimde bu sorunu aşması gerekiyor.
Bu çocuklara tek tek ulaşmayı amaçlıyorsunuz o denli mi?
Sınıf ortamlarında çocuklarda öğrenme yoksulluğu var mı yok mu, bunların tüm hazırlıklarını yaptık. OECD ülkeleri içindeki araştırmalara nazaran yetişkinlerin bile temel hünerleri Avrupa beşerinin altında. Son yirmi yılda bu kadar eğitimsiz bir toplum haline geldik ki sokaktaki insan sorgulamayı bilmiyor. Ne duyarsa onu bir bilgi zannediyor. Bilgi bu biçimde bir şey değildir. Bilgi sorgulanmayı gerektirir. Zihinler ipotek altına alındı ve denetim ediliyor.
‘KIRILMA 4+4+4 SİSTEMİNE GEÇMEKTİ’
Eğitimde son yirmi yılda yaşanan tahribata vurgu yaptınız. 42 yıllık eğitimci kimliğiniz bu “tahribata” şahit olarak geçti. Eğitimde fırsat eşitsizliğinin her geçen gün arttığı değerlendirmeleri yapılırken size nazaran bugüne gelişte değerli bir mihenk taşı var mı?
Bu iktidar misyona geldikten bir süre daha sonra liseleri dört yıla çıkardı. Bunun bilimsel bir değerlendirmesi yok. Hâlâ üniversite imtihanlarında çocuklar 40 sorudan yarısını bile yapamıyor. Demek ki dört yıla çıkmasının bilimsel bir açıklaması yok, yalnızca üniversiteye girişi ve iş ömrüne atılması ötelendi. En büyük kırılma noktamız 2013 yılında 4+4+4 sistemine geçmekti. hiç bir bilimsel data, destek yok. Yalnızca küçük çocukların hayatlarını kurgulamak isteyen zihniyet bunu getirdi. Dünyanın 197 ülke ya da bölgesinde ilkokul eğitimi 5 ya da 6 yıl. Biz bunu 4’e çekiyoruz. İlkokulun dörde inmesi bu ülkenin eğitimini katletmektir. Katlettiler. Biz ısrarla bir yıl okul öncesi eğitimin mecburî olması gerektiğini söylüyoruz. İlkokulun da beş yıl olmasını hayata geçireceğiz.
‘DERİN YOKSULLUK VAR’
Ekonomik manada yaşanan olumsuz durumla bu eğitimdeki eşitsizlik katlandı mı? Bugünden adım atılmazsa bu eşitsizlik daha da katmerleşecek mi?
Şu anda Türkiye’nin en büyük eksiği, görüyorsunuz ekonomik sorun. Beşerler aç. Türkiye dar gelirli diye bir kavram bilirken derin yoksulluk diye bir kavramı ortaya çıktı. Bütün bunlar bu ülkenin ne kadar zorda olduğunun açık göstergeleri. Eğitimsizlik o denli bir noktada ki, araştırmalarda sorun manasında dördüncü sırada. İktisat, işsizlik ve sığınmacıların akabinde eğitim dördüncü sorun olarak lisana getiriliyor. Açlık insanları eğitimi düşünmez hale getirdi. halbuki bir çocuk doğduğu an eğitim hakkına sahiptir. Toplumsal devletlerin de her çocuğun eğitiminden sorumlu olması gerekir.
‘GÜÇLÜ OKUL’
Eğitimde fırsat eşitsizliği bu süreçte fazlaca daha derinleşti. Fırsat eşitsizliği ülkemizde daima vardı lakin son on beş yılda aralık fazlaca büyüdü ve derinleşti. Biz UYGUN Parti olarak nitelikli fırsat eşitliği diyoruz. Bir çocuğun okula erişmiş olması nitelikli eğitim almış olduğu manasına gelmez. Siz o okula alanında uzman bir öğretmeni almamışsanız, o meslekten değilse, o okulun başına liyakatli bir müdür yoksa, bütçe yetersizliğinden dolayı o okulun kâfi donanımı yoksa çocuğun okula erişmiş olması fırsat eşitliğini sağlamış olduğu manasına gelir mi? Hayır gelmez. O yüzden YETERLİ Parti iktidarında, ‘kuvvetli Okullar’ diye bir sloganımız var. kuvvetli okul, liyakatli müdürünün olduğu, öğrencisini merkeze alan, okul temelli bütçesini kendi yönetebilen, çocukların derslerine aç girmediği bir okul. bu biçimde bir okulun olduğu yerde nitelikli fırsat eşitliği sağlarsınız. Bunları yapmadan ‘Bir okul binası var, 40-50 kişilik sınıflar var, okullaşma oranım şu kadara ulaştı’ demek yalnızca kendimizi kandırmaktan ibarettir.
‘OKUL MÜDÜRÜNE PARMAK SALLAMAKLA OLMAZ’
Milli Eğitim Bakanı Mahmut Özer yakın periyotta Urfa’da ziyaret ettiğini bir okulun durumunu görmesinin akabinde okul müdürünü azarlamıştı. Siz binaların onarılmasının da tek başına kâfi olmadığını söylüyorsunuz.
Bakanlık bütçe göndermiyorsa o müdür ne yapabilir? Her öğretim yılı başında hiç de gerçek olmayan bir biçimde velilerden ‘Bağış ismi altında para alınmayacaktır’ diyorsun, okul müdürüne bütçe göndermiyorsun, bir de ‘Bu binanın hali ne’ diye hesap soruyorsun. Bir Ulusal Eğitim Bakanı bu biçimde soru sorar mı?
Bağış konusunu konuşuyor olmamız gerekiyor değil mi?
Okullarda temizlikçi yok. Zira Ulusal Eğitim Bakanlığı temizlikçi vermiyor. Okullarda hijyen yok. Okul müdürleri okul aile birliğinden yardım almaya çalışıyor. Bir temizlikçi alıp fiyatını okul aile birliğine ödetiyor. Aksi biçimde çocuklar tuvalete gidemiyor. O Ulusal Eğitim bakanlarının gidip, ‘Ben okullarda bu çocukların sıhhatinden da sorumluyum’ demesi lazım. Okul müdürüne parmak sallamakla olmaz.
‘GENÇ BİRİNİN AÇ KALMASI NE DEMEK?’
İlkokul ve ortaokulun yanı sıra üniversitelerde de problemler açığa çıkıyor. Barınma sorunu kelam konusu. Öğrenciler yurt konusunda dayanak olunması için partinizi arıyor mu?
Çok, oldukça… Her gün vilayet teşkilatlarımıza ‘yurtsuz kaldım, barınacak yerim yok’ diyorlar. Bu hususta geçen yıl sorunun çıkmasıyla bana bir epeyce bilgi geldi. Çocuk bulunduğu kentten diğer bir kenti kazanabildiği biçimde, epey hoş kısımlar tuttuğu biçimde, barınma meselesinden dolayı ailesinin yaşadığı küçük bir kentteki üniversiteyi tercih ediyor. Çocukların geleceğiyle oynuyorlar. Üniversite eğitimi bir insanın her türlü gelişmenini sağlar. Bir genç doğduğu yerden diğer bir kente giderek kendi dünyasını da geliştirir. Çocuklar mecburen ailelerinin yanında kalıyor zira barınacak yeri yok. Barınacak yer var ise da ekonomik olarak gücü yok. Bir biçimde halletse karnını doyuramıyor. Genç birinin aç kalması ne demek? Bu çocuklar arkadaşlarıyla vakit geçirecek, dünyası gelişecek. Şenlikler konserler yasaklanmayacak, onlara gidecek.
‘GENÇLER KENDİLERİNİ İNANÇTA HİSSETMİYORLAR’
Eskiden dar gelirli ve orta gelirli dediğimiz ailelerin çocukları üniversite için öteki bir kente gidebiliyordu, ceplerine harçlıkları da konabiliyordu. Artık ortada bir küme olmadığı için o ailelerin çocukları, ‘açım’ diyor. Bir genç için değerli olan kavramlar özgürlük, demokrasi ve adalettir. Özgürlükleri yok, demokrasi yok ve adalet yok. Bu çocuk ülkeye güvenir mi? Gençler yalnızca işsizlik niçiniyle ülkelerinden gitmiyor. Bu üç kavram kaybolduğu için gidiyor. Zira kendini ülkelerinde inançta hissetmiyor.
‘KİMSE BUNDAN daha sonra HİÇBİR İMTİHANA İNANÇ ORTAMINDA GİRMEYECEK’
Soruların çalındığı argümanı niçiniyle KPSS 18 Eylül’de yine edilecek. Soruşturmanın akıbeti de hâlâ net değil. İmtihanlara ait de adımlar atıyorsunuz değil mi?
Ben gençlerin güvenerek imtihana giderecekleri kanaatinde değilim. Zira bu ispatlandı ve şaibeden çıktı. 2 Ağustos’ta KPSS imtihanındaki sorular ifşa edildi. Eylülün birinci haftası fakat hala soruşturmada ne olduğunu bu ülke bilmiyor. ÖSYM Lideri nazaranvden alındı ve mevzu kapandı. Bu ülkede kimse bundan daha sonra hiç bir imtihana itimat ortamında girmeyecek. Mecbur olduğu için girecek. Tam bir imtihanlar ülkesi olduk. ÖSYM birinci kurulduğunda üniversiteye seçme ve yerleştirme merkeziydi artık tüm kamunun imtihanlarını yapıyor. Biz hazırladığımız yüksek öğretimle ilgili hareket planımızla da ÖSYM’nin asıl fonksiyonuna geri dönmesi gerektiğini söylemiş olduk. Yüksek öğretim aksiyon planımızla yurtları da üniversitelere bağlıyoruz.
‘BU ÜLKE BUNLARI HAK ETMİYOR’
Eylem planınıza nazaran YÖK’ün de yapısını değiştirmeyi amaçlıyorsunuz.
YÖK’ü, Yükseköğretim Planlama Heyeti yapacağız. Zira bir planlamaya ve eşgüdüme muhtaçlığı var. YÖK tam bir merkeziyetçi lakin üniversitelerinin kalite denetimini bile yapmıyor. 200’ü aşan üniversite kümesinde birtakım devlet üniversiteleri ve bir fazlaca özel üniversitenin vasıfsız olduğunu biliyoruz. Yalnızca çocuklar oralara kayıt olarak işsizliklerini ötelemiş oluyorlar. Bu ülke bunları hak etmiyor.
‘BİRİNCİ ÖNCELİĞİMİZ EĞİTİM’
Ekonomi seçimlere giderken en büyük gündem olarak dikkat çekiyor. Eğitim de gelecek seçimlerde belirleyici olacak mı?
Şu anda iktisat her şeyin önünde. Mazlumun muhtaçlıklar listesinin birinci sırasında karnını doyurmak vardır. Türkiye nüfusunun kıymetli bir kısmı şu anda aç ve fakirse ne yazık ki önceliği eğitim olamıyor. Biz de o niçinle, ‘Hem çocukların karnını doyuracağız tıpkı vakitte onu okulsuz bırakmayacağız’ diyoruz. Bu topraklarda doğmuş çocukların eğitiminden kendimizi sorumlu hissediyoruz. Bu niçinle bizim birinci önceliğimiz eğitim. Bu ülkede bir ulusal çaba gerekiyorsa bir daha eğitimle olacak.