oKMaDeM
New member
Toprağımızın etrafında yörüngede olan enkaz, uzay kirliliği ve güvenlik açısından büyük bir sorundur ve bunların varlığı, dünya dışı faaliyetlerimizin çoğunu çarpışma tehlikesi ile riske atar. Ve gelecekteki soru, sera gazı emisyonları nedeniyle giderek daha fazla kavurabilir. Bu, bir araştırmacı ekibi Boston MIT ve Birmingham Üniversitesi sayfalarından Doğa sürdürülebilirliği.
Uzay
Kenya'ya düşen mekansal debriity ve yörüngelerin kirliliği sorunu
Matteo Marini tarafından
05 Ocak 2025
Çalışması William Parker Ve uzun zamandır sera gazlarının uyduların ve uzay enkazlarının ticareti üzerindeki yankılarını anlamaya kararlı olan meslektaşları, bu kez farklı iklim senaryolarındaki emisyonların etkilerini tahmin etmeyi amaçladılar: daha iyimserden en çok iyimserden SSP1-2.6, SSP2-4.5 ve SSP5, en düşük, intersions. Aslında, bu farklı iklim senaryoları atmosferde derin değişiklikler ve farklı alanlara göre farklıdır. Dünya yüzeyinin yakınında, karbondioksit artışı, en yüksek katmanlarda, yoğunluğun daha az olduğu ve daha büyük ısının dağılmasının, NASA tarafından açıklanması – en yüksek katmanların yükselişini ana etkiye sahiptir – etkisi bir soğutmadır. Ve atmosfer sözleşmelerinin soğutulması, böylece Parker ve meslektaşları yazacak şekilde en yüksek rakım yoğunluğu azalır.
Ve burada çalışmanın esasına giriyoruz: Yoğunluk azaldığında, Uydular ve enkazVe bu bir sorundur: “Yoğunluktaki azalma, detrital nesnelerdeki direnci azaltır ve yörüngedeki süreyi uzatır, diğer uydularla kalıcı bir çarpışma riski koyar ve diğer enkazların kaskad üretimini riske atar”, Parker ve meslektaşları yazın. Aslında, bu nedenle, emisyon artışı, uyduları yörüngeye göndermek için giderek daha riskli olabilir. Araştırmacıların tahminlerine göre, düşük karasal yörüngenin uydulara ev sahipliği yapma yeteneğinde bir daralma riskiyle karşı karşıya kalıyoruz, iklim senaryolarının en kötüsü olacak ve güneş minimumlarına uyuyoruz. Çünkü güneş aktivitesi de atmosferin kasılmasını etkileyebilir. Özellikle, en kötü senaryo için, çok yüksek emisyonlara göre, buradan 2100'e kadar bu% 66 kapasitenin azalması araştırmacıları yazıyor. Bu, Dünya yüzeyinden 200 ila 1000 km arasında bir yükseklik içindir. Analizi 400 ila 1000 km arasındaki bantla daraltarak, kapasite de%82 azaltılabilir.
Teknoloji
Ekosmik, çarpışmalardan kaçınarak alanı kirlilikten kurtaran girişim
16 Eylül 2024
Ne yapabiliriz? Bu alanda yörüngeye uydu göndermeye devam etmek istiyorsak, birkaç yolumuz var. Kesinlikle daha az riskli dönemden yararlanmamak (güneş en büyük güneşte), çünkü çoğu uydunun hayatı bir güneş döngüsünden daha yüksektir. Belki başka bir şey yapabiliriz: Uydu ve enkaz izleme faaliyetlerini geliştirinAraştırmacılar, çarpışmaları önlemek veya enkaz aktivasyonlarını kaldırmak ve yine de nakliye takvimlerini daha iyi koordine etmek için manevralar yapmak. Ancak “bu geleneksel müdahalelerin aksine, Sera gazı emisyonlarında azalmalar Kapasite kaybını kökene hafifletirler, çünkü tüm düşük karasal yörüngedeki uydu direnci üzerinde doğrudan bir etkiye sahiptirler “, nihayet Parker ve meslektaşlarını ekler. Söyledikleri gibi, çok geç ve (daha fazla) zor, daha önce hareket etmek için daha iyi davranmak yerine.
Uzay
Kenya'ya düşen mekansal debriity ve yörüngelerin kirliliği sorunu
Matteo Marini tarafından
05 Ocak 2025
Çalışması William Parker Ve uzun zamandır sera gazlarının uyduların ve uzay enkazlarının ticareti üzerindeki yankılarını anlamaya kararlı olan meslektaşları, bu kez farklı iklim senaryolarındaki emisyonların etkilerini tahmin etmeyi amaçladılar: daha iyimserden en çok iyimserden SSP1-2.6, SSP2-4.5 ve SSP5, en düşük, intersions. Aslında, bu farklı iklim senaryoları atmosferde derin değişiklikler ve farklı alanlara göre farklıdır. Dünya yüzeyinin yakınında, karbondioksit artışı, en yüksek katmanlarda, yoğunluğun daha az olduğu ve daha büyük ısının dağılmasının, NASA tarafından açıklanması – en yüksek katmanların yükselişini ana etkiye sahiptir – etkisi bir soğutmadır. Ve atmosfer sözleşmelerinin soğutulması, böylece Parker ve meslektaşları yazacak şekilde en yüksek rakım yoğunluğu azalır.
Ve burada çalışmanın esasına giriyoruz: Yoğunluk azaldığında, Uydular ve enkazVe bu bir sorundur: “Yoğunluktaki azalma, detrital nesnelerdeki direnci azaltır ve yörüngedeki süreyi uzatır, diğer uydularla kalıcı bir çarpışma riski koyar ve diğer enkazların kaskad üretimini riske atar”, Parker ve meslektaşları yazın. Aslında, bu nedenle, emisyon artışı, uyduları yörüngeye göndermek için giderek daha riskli olabilir. Araştırmacıların tahminlerine göre, düşük karasal yörüngenin uydulara ev sahipliği yapma yeteneğinde bir daralma riskiyle karşı karşıya kalıyoruz, iklim senaryolarının en kötüsü olacak ve güneş minimumlarına uyuyoruz. Çünkü güneş aktivitesi de atmosferin kasılmasını etkileyebilir. Özellikle, en kötü senaryo için, çok yüksek emisyonlara göre, buradan 2100'e kadar bu% 66 kapasitenin azalması araştırmacıları yazıyor. Bu, Dünya yüzeyinden 200 ila 1000 km arasında bir yükseklik içindir. Analizi 400 ila 1000 km arasındaki bantla daraltarak, kapasite de%82 azaltılabilir.
Teknoloji
Ekosmik, çarpışmalardan kaçınarak alanı kirlilikten kurtaran girişim
16 Eylül 2024
Ne yapabiliriz? Bu alanda yörüngeye uydu göndermeye devam etmek istiyorsak, birkaç yolumuz var. Kesinlikle daha az riskli dönemden yararlanmamak (güneş en büyük güneşte), çünkü çoğu uydunun hayatı bir güneş döngüsünden daha yüksektir. Belki başka bir şey yapabiliriz: Uydu ve enkaz izleme faaliyetlerini geliştirinAraştırmacılar, çarpışmaları önlemek veya enkaz aktivasyonlarını kaldırmak ve yine de nakliye takvimlerini daha iyi koordine etmek için manevralar yapmak. Ancak “bu geleneksel müdahalelerin aksine, Sera gazı emisyonlarında azalmalar Kapasite kaybını kökene hafifletirler, çünkü tüm düşük karasal yörüngedeki uydu direnci üzerinde doğrudan bir etkiye sahiptirler “, nihayet Parker ve meslektaşlarını ekler. Söyledikleri gibi, çok geç ve (daha fazla) zor, daha önce hareket etmek için daha iyi davranmak yerine.