celikci
New member
Belize'nin iç kısımlarında yer alan başkenti Belmopan'dan bahsederseniz, birçok Belizeli, şehri sadece sıkıcı değil aynı zamanda gece hayatından da yoksun, kalem iten bürokratların kalesi olarak küçümseyecektir.
Sanat okulu sahibi 45 yaşındaki Raquel Rodriguez, hareketli sahil kasabası Belize City'den Belmopan'a taşındığında gösterilen tepkiyle ilgili olarak “'Belmopan yeni evliler veya ölmek üzere olan insanlar içindir' diye uyarılmıştım” dedi.
Genç şehir sakinleri için pek de cennet olarak bilinmeyen Belmopan, Amerika'nın en küçük başkentlerinden biri. Yalnızca 25.000 nüfusu ve kasırgalara dayanıklı, ağır betonlu, brütalist Maya esintili binalardan oluşan bir koleksiyonu var.
Orta Amerika'nın İngilizce konuşulan tek ülkesinin başkenti, komşu ülkelerin hareketli başkentlerinden oldukça farklı olabilir. Belmopan'ın kökenleri ve tasarımı bakımından, özellikle Afrika'daki diğer eski İngiliz kolonilerinin başkentleriyle daha fazla ortak noktası vardır.
Ancak Belmopan aynı zamanda Orta Amerika'da bir istisna olarak ortaya çıkan Belize'nin gelişiminin görülebileceği bir prizma da olabilir. Yöneticilerin otoriter taktikler kullandığı bir bölgede Belize, barışçıl güç geçişleri geçmişine sahip, nispeten istikrarlı (genç de olsa) bir parlamenter demokrasi olarak ortaya çıktı.
Bazen neşeli olan başkent, güvenlik ve yaşam kalitesiyle ünlüdür. Yarım milyondan az nüfusa sahip seyrek nüfuslu bir ülkede Belmopan'ın misafirperver atmosferi aynı zamanda Belize'nin olağanüstü etnik çeşitliliğini ve Orta Amerika'nın diğer bölgelerinden gelen göçmenleri kabul etme eğilimini de yansıtıyor.
Pek çok sakinin yiyeceklerini satın aldığı açık hava pazarını düşünün. Seyyar satıcılar müşterileri Belize'nin resmi dili olan İngilizce veya Kriol ile selamlıyor; bu dil, yüzyıllar önce İngilizlerin köleleştirilmiş Afrikalıları şimdiki Belize'ye getirdiği zaman ortaya çıkan yerel yerel lehçe.
Diğer sağlayıcılar Kekchí, Mopán ve Yucatec gibi Maya dillerini konuşuyor ve bu nedenle Belize'de uzun süredir yaşayan veya Guatemala veya Meksika'dan ülkeye taşınan yerli halklara odaklanıyor. Diğerleri farklı göç dalgalarını yansıtıyor ve zanaatlarını Hollandaca'dan etkilenen arkaik bir Germen dili olan İspanyolca, Çince veya Plautdietsch'te uyguluyorlar.
Belmopan'daki pek çok kişi gibi, 71 yaşındaki Mennonit çiftçi Johan Guenther de başka yerden gelmişti. Büyük Mennonit topluluklarının yaşadığı Meksika'nın Chihuahua eyaletinde doğdu ve 16 yaşındayken Belize'ye geldi.
Daha sonra şansını bir süre Bolivya'da denedi ancak Belize'nin daha yumuşak yaşam tarzını tercih etmeye karar verdi. Eşiyle birlikte Belmopan'ın dışındaki küçük bir çiftçi topluluğunda yaşıyor ve pazarda peynir, tereyağı, krema ve bal satmak için başkente geliyor.
Bay Günther İngilizce, Plautdietsch ve İspanyolca karışımı bir dille “Ben şehir insanı değilim ama Belmopan'ı seviyorum” dedi. “Sessiz, üretimimi satmak için iyi, girip çıkması kolay.”
Belmopan'ı, Belize'nin iç kesimlerinde tarımsal kalkınma için bir merkez ve doğal afetlere karşı bir sığınak haline getirmek, Hattie Kasırgası'nın 1961'de eski başkent Belize City'yi harap edip yüzlerce ölü bırakmasının ardından İngiliz sömürgecilerin kasabayı inşa etme planları geliştirmesiyle ön plandaydı.
Bu dönemde dünyanın çeşitli yerlerinde planlı şehirler ortaya çıktı; bu eğilim, 1960 yılında Brezilya'nın fütüristik başkenti Brasília'nın açılışıyla daha da güçlendi. Parçalanan Britanya İmparatorluğu'nun, özellikle Afrika'nın yeni başkentleri arasında Tanzanya'daki Dodoma; Gaborone, Botsvana'da; ve Malavi'deki Lilongwe. Belmopan gibi tasarımcılar da buraları büyük ölçüde geniş açık alanları, parkları ve yaya yürüyüş yolları olan “bahçe şehirler” olarak tasavvur ettiler.
Siyasi gerilimler şehrin planlarını şekillendirdi. Belize'nin bağımsızlığının mimarı George Price, Belmopan'ın inşasını etnik farklılıkları aşan bir ulusal kimlik duygusu yaratmanın bir yolu olarak gördü. Ve Guatemala, bugüne kadar devam eden bir toprak anlaşmazlığı nedeniyle Belize üzerinde hak iddia ettiğinden, Belize'nin sömürgeci yöneticileri iç kısımları doldurmak için Belize Şehri ile Guatemala sınırının yaklaşık ortasında bir yer seçtiler.
Ulusal Meclis gibi sağlam beton hükümet binaları, esintinin yapıyı serinletebileceği yapay bir tepenin üzerine kurulmuş bir Maya tapınağının piramidal şeklini anımsatıyor. Hem kasırgalara dayanıklı hem de ekonomik olacak şekilde tasarlandıkları için klimaya gerek yoktu.
Yetkililer aynı zamanda kamu çalışanlarını, farklı ekonomik kökenden insanların yaşayacağı sokaklarda esasen beton kabuk şeklinde evler sunarak Belmopan'a çekmeye çalıştı.
Ailesi 1975'te buraya taşınan Belizeli mimar John Milton Arana (51), “Belmopan sosyal bir deney” dedi. Halen yerleşim alanlarını Belmopan'ın beton çekirdeğine bağlayan yürüyüş yollarına dikkat çekerek şunları ekledi: “Yaya bu vizyonun ön saflarında yer alıyordu.”
Yine de Bay Arana, özellikle yavaş olan şehrin, kavşakları, çevre yolu ve yoğun ticari alanların olmayışı nedeniyle kafa karıştırıcı olabileceğini söyledi. Bay Arana, “İnsanlar gelip bana 'Şehir merkezi nerede?' diye soruyorlar” dedi. “Onlara 'Sen az önce geçtin' diyorum.”
Herkes Belmopan'a ikna olmadı. Turistler şehri ihmal etme eğiliminde olup uzak adaların yakınında şnorkelli yüzmeyi veya büyüleyici Maya arkeolojik alanlarını tercih ediyorlar. Belmopan 1970 yılında hizmete girdiğinde nüfusun hızla 30.000 kişiye ulaşacağı tahmin ediliyordu; bu sayıya elli yılı aşkın bir süre sonra hâlâ ulaşılamadı.
Bazıları bu yavaş büyümeyi sürekli bütçe kısıtlamalarına bağlayarak Belmopan'a sürekli olarak tamamlanmamış bir görünüm kazandırıyor. Pek çok memurun emek verdiği, eskiliğini gösteren, yüksek sesli klima üniteleriyle süslenmiş kale benzeri binalar; Tayvan hükümetinin asma bahçeleriyle bir hediyesi olan Dışişleri Bakanlığı gibi havadar yeni binalar, yetkililerin Belmopan'ın Spartalı kökenlerinden nasıl uzaklaştığını gösteriyor.
Mimar Bay Arana, Belmopan'ın orijinal tasarımlarından sapmaların şehri daha da kötü yönde değiştireceğini söyledi. Kendisi, özellikle komşu El Salvador ve Guatemala'dan gelen İspanyolca konuşan göçmenlerin yerleştiği merkezi bölgeler dışındaki harap gelişmenin, standartların altında konut ve arıtılmamış kanalizasyon gibi sorunların altını çizdiğini söyledi.
Belmopan hakkındaki görüşler diplomatlar arasında bölünmüş durumda. Panama ve Guatemala gibi ülkelerin yanı sıra kendi kendini yöneten Tayvan adasının büyükelçilikleri, Belmopan nüfusunun iki katından fazlasına ev sahipliği yapan Belize City'de bulunuyor. Belize'nin 1981'deki tam bağımsızlığından sonra bile ABD'nin büyükelçiliğini Belmopan'a taşıması 25 yıl sürdü.
ABD'nin Belize Büyükelçisi ve Olimpiyat ödüllü patenci Michelle Kwan, Belmopan'ın Los Angeles'tan taşındıktan sonra kendisine hayran kaldığını söyledi. Buradaki yaşamı, Kaliforniya'nın San Bernardino Dağları'ndaki küçük bir tatil kasabası olan Lake Arrowhead'deki eğitimiyle karşılaştırdı; burada “gerçekten yapmam gereken şeye odaklanabiliyordu.”
Bayan Kwan, “Burada da durum farklı değil” dedi. “Burası konsantre olduğumuz yer ve burası çalışıyoruz.”
Belmopan'daki diğerleri, şehrin Maya halklarını ve daha yeni Latin göçmenleri içeren çok kültürlü bir Belize kimliğinin oluşmasına yardımcı olduğunu ve Afrika ve İngiliz kökenli Kriollerin kalesi olma olasılığı daha yüksek olan Belize Şehri'nden farklı olduğunu iddia ediyor. bilinen.
Ana kampüsü başkentte bulunan Belize Üniversitesi'nde eğitim öğretim görevlisi olan 49 yaşındaki Kimberly Stuart, “Belmopan kültürel farklılıklarımızı daha az belirgin hale getirdi” dedi.
Diğerleri Belmopan'daki yaşamın belirli yönlerinden şikayetçi. Gösterişli yeni evler ve gösterişli yeni ofis binaları başkentin küçük kasaba hissini değiştirirken, hala az sayıda restoran ve bar var ve çoğu zaman erken kapanıyor.
Belmopan'daki bazıları bunun çok sıkıcı olduğunu söylüyor ama bu şekilde seviyorlar. Bir hidroelektrik projesinde çalışmak üzere Belize'ye taşınan Nepalli göçmen Raj Karki (52), rahat şehri o kadar beğendi ki burada kalmaya ve hükümet binalarının yakınında Güney Asya mutfağı sunan bir restoran açmaya karar verdi.
Bay Karki, “Belmopan'a dünyanın her yerinden gelebilirsiniz” dedi. “Kısa bir süre sonra memnuniyetle karşılanacaksınız ve şöyle deneceksiniz: 'Geleceği şekillendirmemize yardım edin.'”
Sanat okulu sahibi 45 yaşındaki Raquel Rodriguez, hareketli sahil kasabası Belize City'den Belmopan'a taşındığında gösterilen tepkiyle ilgili olarak “'Belmopan yeni evliler veya ölmek üzere olan insanlar içindir' diye uyarılmıştım” dedi.
Genç şehir sakinleri için pek de cennet olarak bilinmeyen Belmopan, Amerika'nın en küçük başkentlerinden biri. Yalnızca 25.000 nüfusu ve kasırgalara dayanıklı, ağır betonlu, brütalist Maya esintili binalardan oluşan bir koleksiyonu var.
Orta Amerika'nın İngilizce konuşulan tek ülkesinin başkenti, komşu ülkelerin hareketli başkentlerinden oldukça farklı olabilir. Belmopan'ın kökenleri ve tasarımı bakımından, özellikle Afrika'daki diğer eski İngiliz kolonilerinin başkentleriyle daha fazla ortak noktası vardır.
Ancak Belmopan aynı zamanda Orta Amerika'da bir istisna olarak ortaya çıkan Belize'nin gelişiminin görülebileceği bir prizma da olabilir. Yöneticilerin otoriter taktikler kullandığı bir bölgede Belize, barışçıl güç geçişleri geçmişine sahip, nispeten istikrarlı (genç de olsa) bir parlamenter demokrasi olarak ortaya çıktı.
Bazen neşeli olan başkent, güvenlik ve yaşam kalitesiyle ünlüdür. Yarım milyondan az nüfusa sahip seyrek nüfuslu bir ülkede Belmopan'ın misafirperver atmosferi aynı zamanda Belize'nin olağanüstü etnik çeşitliliğini ve Orta Amerika'nın diğer bölgelerinden gelen göçmenleri kabul etme eğilimini de yansıtıyor.
Pek çok sakinin yiyeceklerini satın aldığı açık hava pazarını düşünün. Seyyar satıcılar müşterileri Belize'nin resmi dili olan İngilizce veya Kriol ile selamlıyor; bu dil, yüzyıllar önce İngilizlerin köleleştirilmiş Afrikalıları şimdiki Belize'ye getirdiği zaman ortaya çıkan yerel yerel lehçe.
Diğer sağlayıcılar Kekchí, Mopán ve Yucatec gibi Maya dillerini konuşuyor ve bu nedenle Belize'de uzun süredir yaşayan veya Guatemala veya Meksika'dan ülkeye taşınan yerli halklara odaklanıyor. Diğerleri farklı göç dalgalarını yansıtıyor ve zanaatlarını Hollandaca'dan etkilenen arkaik bir Germen dili olan İspanyolca, Çince veya Plautdietsch'te uyguluyorlar.
Belmopan'daki pek çok kişi gibi, 71 yaşındaki Mennonit çiftçi Johan Guenther de başka yerden gelmişti. Büyük Mennonit topluluklarının yaşadığı Meksika'nın Chihuahua eyaletinde doğdu ve 16 yaşındayken Belize'ye geldi.
Daha sonra şansını bir süre Bolivya'da denedi ancak Belize'nin daha yumuşak yaşam tarzını tercih etmeye karar verdi. Eşiyle birlikte Belmopan'ın dışındaki küçük bir çiftçi topluluğunda yaşıyor ve pazarda peynir, tereyağı, krema ve bal satmak için başkente geliyor.
Bay Günther İngilizce, Plautdietsch ve İspanyolca karışımı bir dille “Ben şehir insanı değilim ama Belmopan'ı seviyorum” dedi. “Sessiz, üretimimi satmak için iyi, girip çıkması kolay.”
Belmopan'ı, Belize'nin iç kesimlerinde tarımsal kalkınma için bir merkez ve doğal afetlere karşı bir sığınak haline getirmek, Hattie Kasırgası'nın 1961'de eski başkent Belize City'yi harap edip yüzlerce ölü bırakmasının ardından İngiliz sömürgecilerin kasabayı inşa etme planları geliştirmesiyle ön plandaydı.
Bu dönemde dünyanın çeşitli yerlerinde planlı şehirler ortaya çıktı; bu eğilim, 1960 yılında Brezilya'nın fütüristik başkenti Brasília'nın açılışıyla daha da güçlendi. Parçalanan Britanya İmparatorluğu'nun, özellikle Afrika'nın yeni başkentleri arasında Tanzanya'daki Dodoma; Gaborone, Botsvana'da; ve Malavi'deki Lilongwe. Belmopan gibi tasarımcılar da buraları büyük ölçüde geniş açık alanları, parkları ve yaya yürüyüş yolları olan “bahçe şehirler” olarak tasavvur ettiler.
Siyasi gerilimler şehrin planlarını şekillendirdi. Belize'nin bağımsızlığının mimarı George Price, Belmopan'ın inşasını etnik farklılıkları aşan bir ulusal kimlik duygusu yaratmanın bir yolu olarak gördü. Ve Guatemala, bugüne kadar devam eden bir toprak anlaşmazlığı nedeniyle Belize üzerinde hak iddia ettiğinden, Belize'nin sömürgeci yöneticileri iç kısımları doldurmak için Belize Şehri ile Guatemala sınırının yaklaşık ortasında bir yer seçtiler.
Ulusal Meclis gibi sağlam beton hükümet binaları, esintinin yapıyı serinletebileceği yapay bir tepenin üzerine kurulmuş bir Maya tapınağının piramidal şeklini anımsatıyor. Hem kasırgalara dayanıklı hem de ekonomik olacak şekilde tasarlandıkları için klimaya gerek yoktu.
Yetkililer aynı zamanda kamu çalışanlarını, farklı ekonomik kökenden insanların yaşayacağı sokaklarda esasen beton kabuk şeklinde evler sunarak Belmopan'a çekmeye çalıştı.
Ailesi 1975'te buraya taşınan Belizeli mimar John Milton Arana (51), “Belmopan sosyal bir deney” dedi. Halen yerleşim alanlarını Belmopan'ın beton çekirdeğine bağlayan yürüyüş yollarına dikkat çekerek şunları ekledi: “Yaya bu vizyonun ön saflarında yer alıyordu.”
Yine de Bay Arana, özellikle yavaş olan şehrin, kavşakları, çevre yolu ve yoğun ticari alanların olmayışı nedeniyle kafa karıştırıcı olabileceğini söyledi. Bay Arana, “İnsanlar gelip bana 'Şehir merkezi nerede?' diye soruyorlar” dedi. “Onlara 'Sen az önce geçtin' diyorum.”
Herkes Belmopan'a ikna olmadı. Turistler şehri ihmal etme eğiliminde olup uzak adaların yakınında şnorkelli yüzmeyi veya büyüleyici Maya arkeolojik alanlarını tercih ediyorlar. Belmopan 1970 yılında hizmete girdiğinde nüfusun hızla 30.000 kişiye ulaşacağı tahmin ediliyordu; bu sayıya elli yılı aşkın bir süre sonra hâlâ ulaşılamadı.
Bazıları bu yavaş büyümeyi sürekli bütçe kısıtlamalarına bağlayarak Belmopan'a sürekli olarak tamamlanmamış bir görünüm kazandırıyor. Pek çok memurun emek verdiği, eskiliğini gösteren, yüksek sesli klima üniteleriyle süslenmiş kale benzeri binalar; Tayvan hükümetinin asma bahçeleriyle bir hediyesi olan Dışişleri Bakanlığı gibi havadar yeni binalar, yetkililerin Belmopan'ın Spartalı kökenlerinden nasıl uzaklaştığını gösteriyor.
Mimar Bay Arana, Belmopan'ın orijinal tasarımlarından sapmaların şehri daha da kötü yönde değiştireceğini söyledi. Kendisi, özellikle komşu El Salvador ve Guatemala'dan gelen İspanyolca konuşan göçmenlerin yerleştiği merkezi bölgeler dışındaki harap gelişmenin, standartların altında konut ve arıtılmamış kanalizasyon gibi sorunların altını çizdiğini söyledi.
Belmopan hakkındaki görüşler diplomatlar arasında bölünmüş durumda. Panama ve Guatemala gibi ülkelerin yanı sıra kendi kendini yöneten Tayvan adasının büyükelçilikleri, Belmopan nüfusunun iki katından fazlasına ev sahipliği yapan Belize City'de bulunuyor. Belize'nin 1981'deki tam bağımsızlığından sonra bile ABD'nin büyükelçiliğini Belmopan'a taşıması 25 yıl sürdü.
ABD'nin Belize Büyükelçisi ve Olimpiyat ödüllü patenci Michelle Kwan, Belmopan'ın Los Angeles'tan taşındıktan sonra kendisine hayran kaldığını söyledi. Buradaki yaşamı, Kaliforniya'nın San Bernardino Dağları'ndaki küçük bir tatil kasabası olan Lake Arrowhead'deki eğitimiyle karşılaştırdı; burada “gerçekten yapmam gereken şeye odaklanabiliyordu.”
Bayan Kwan, “Burada da durum farklı değil” dedi. “Burası konsantre olduğumuz yer ve burası çalışıyoruz.”
Belmopan'daki diğerleri, şehrin Maya halklarını ve daha yeni Latin göçmenleri içeren çok kültürlü bir Belize kimliğinin oluşmasına yardımcı olduğunu ve Afrika ve İngiliz kökenli Kriollerin kalesi olma olasılığı daha yüksek olan Belize Şehri'nden farklı olduğunu iddia ediyor. bilinen.
Ana kampüsü başkentte bulunan Belize Üniversitesi'nde eğitim öğretim görevlisi olan 49 yaşındaki Kimberly Stuart, “Belmopan kültürel farklılıklarımızı daha az belirgin hale getirdi” dedi.
Diğerleri Belmopan'daki yaşamın belirli yönlerinden şikayetçi. Gösterişli yeni evler ve gösterişli yeni ofis binaları başkentin küçük kasaba hissini değiştirirken, hala az sayıda restoran ve bar var ve çoğu zaman erken kapanıyor.
Belmopan'daki bazıları bunun çok sıkıcı olduğunu söylüyor ama bu şekilde seviyorlar. Bir hidroelektrik projesinde çalışmak üzere Belize'ye taşınan Nepalli göçmen Raj Karki (52), rahat şehri o kadar beğendi ki burada kalmaya ve hükümet binalarının yakınında Güney Asya mutfağı sunan bir restoran açmaya karar verdi.
Bay Karki, “Belmopan'a dünyanın her yerinden gelebilirsiniz” dedi. “Kısa bir süre sonra memnuniyetle karşılanacaksınız ve şöyle deneceksiniz: 'Geleceği şekillendirmemize yardım edin.'”