kunteper
Member
MHP Genel Lideri Devlet Bahçeli, ABD’yi “Arkamızdan dolanıyorlar, müttefiklik edebiyatı yapıyorlar, teröristlerle iş tutuyorlar” diye eleştirdi, erken seçim isteyen muhalefeti de terör örgütleriyle bir tuttu. Bahçeli’nin küme toplantısında yaptığı konuşma özetle şu biçimde:
BUZLARIN ÇÖZÜLMESİ SAMİMİ DİLEĞİMİZ: Haklı olarak bütün dünyanın gözü Brüksel’deki NATO Karargâhına çevrilmiştir. NATO Genel Sekreteri, tepe öncesinde, “trans-atlantik münasebetlerimizde yeni bir sayfa açıyoruz”, yorumu getirerek bir tarafıyla gündemde olan NATO’nun 2030 stratejisi hakkında ipucu vermiştir. Bizim üzerinde durduğumuz asıl gündem konusu ise Türkiye’nin müttefikleriyle olan bağlantılarının muhasebesi, müzakeresi, şayet mümkünse nasıl bir mutabakatla bağlanacağı problemidir. Bilhassa Türkiye’yle ABD içinde soğuk rüzgârların estiğini bilmeyen, bu soğukluğu hissetmeyen neredeyse kalmamıştır. İki ülke içinde kaygan bir yer oluşturan kalın buzların çözülmesi samimi dileğimizdir.
BİDEN HANGİ KATEGORİDE PAHALANDIRIYOR?: ABD Lideri Biden’in 6 Haziran 2021 tarihinde Washington Post’a yazdığı bir makalede, “Avrupa seyahatinde, dünya demokrasilerini bir daha bir ortaya toplamayı ve harekete geçirmeyi hedeflediğini” açıklamıştır. Bunun nasıl olacağı, hangi vasıtaların kullanılacağı, Türkiye’nin bu dünya demokrasileri ortasında nasıl bir yer tutacağı tartışılması gereken bir muamma olarak karşımızdadır. ABD’nin müttefiklerine ve ortaklarına taahhütlerini yenileyeceğini söyleyen Biden’in, Türkiye’yi hangi kategoride değerlendirdiği de merak ettiğimiz bir konudur. Bahsi geçen bu ortaklar içinde PKK/YPG’nin olup olmadığı çabucak hemen ve somut formda açıklığa kavuşmuş değildir. Biden’in Türkiye’yi nasıl ve hangi düzeyde bir müttefik gördüğü de belirsizliğini korumaktadır.
ABD DIŞİŞLERİ BAKANI YA BİLGİSİZ YA KÜSTAH: Tepe öncesi, Türkiye’yi ilzam eden, haksız sözlerle eleştiren ABD Dışişleri Bakanı, peşin kararlara, husumetle perçinlenmiş heveslere anlaşılan teslim olmuştur. 8 Haziran 2021’de, ABD Senatosu’nda konuşan bu bakan ya bilgisiz ya da küstahtır. Türkiye’nin NATO müttefiki üzere davranmadığını, S-400 almasının ve Doğu Akdeniz’deki adımlarının rahatsız edici olduğunu yüzsüzce söz etmiştir. ABD Dışişleri Bakanı, ülkemizde insan hakları ve gazetecilerin durumu konusunda da önemli tasa taşıdıklarını söylemiştir. Bizim kaygılarımızın mahiyetini, kuşkularımızın içeriğini bir öğrense bu bakanın dışarıya çıkacak mecalinin olmayacağını cümle alem görür ve şahit olurdu. Türkiye’nin NATO müttefiki üzere davranmadığını tez eden ABD’nin hangi örgütlerle fiili ittifak ve dayanışma ortasında olduğunu sadece biz değil, günü geldiğinde beşeri vicdan ve tarih anlata anlata bitiremeyecektir. Ardımızdan dolanıyorlar, müttefiklik edebiyatı yapıyorlar. Teröristlerle iş tutuyorlar, stratejik paydaşlıktan bahsediyorlar. Türkiye’nin kuyusunu kazıyorlar, kelamda Ermeni soykırım palavrasına sarılıyorlar, daha sonra dönüp NATO diyorlar. 15 Temmuz darbecilerini koruyorlar, Pensilvanya’da FETÖ’yü barındırıyorlar, utanmadan, sıkılmadan, yüzleri kızarmadan demokrasi ve hukuk alanlarında ahkam kesip bize parmak sallıyorlar. Bilmiyorlar ki, palavralarla çevrili bir ortamda inancın meskeni yoktur. Çünkü palavra dönüş ihtimali olmadan kapanan çıkış kapısıdır. Kaybedilen bir itimadı açmanın anahtarı da yoktur.
SORUP DA YANIT ARAMAYALIM MI?: Geçen hafta PKK/YPG terör örgütü, Suriye’nin Tel Rıfat Bölgesi’nden Afrin’de heyeti bulunan Şifa Hastanesi’ne saldırdı. Dikkat ediniz, bu saldırıyı grad füzeleriyle ve top atışlarıyla gerçekleştirdi. Tedavi nazarann 14 saf sivil ömrünü kaybederken 32 sivil de yaralandı. Aklı sıra dünya demokrasilerini bir ortaya getirmeyi amaçlayan Biden, bu grad füzelerinin PKK’nın eline nasıl geçtiğiyle ilgili bir durum tespiti yapmış mıdır? Ya bu ülkenin Dışişleri Bakanı, terör örgütünün top bataryalarına nasıl sahip olduğunu itiraf edecek kırıntı da olsa bir ahlaka, bir izana, bir vicdana sahip midir? ABD menşeli silahlar teröristlerin elinde kurşun atarken, NATO müttefikliği hiç düşünülmüş, hiç hesaba katılmış mıdır? Geçiniz bu sıradan oyunları, bırakınız sonu gelmez oyalamaları. NATO, bugüne kadar Türkiye’nin hangi güvenlik muhtaçlığına karşılık vermiştir? Sormayalım mı, sorup da yanıt aramayalım mı? Türkiye, NATO misyonlarına en hayli takviye olan birinci beş ülke içindeyken, ortak bütçeye en çok katkı sağlayan birinci sekiz ülkeden de birisidir. İttifak’ın en büyük ikinci ordusu Türk ordusudur. Türkiye NATO misyonlarına içtenlikle uymuştur. En son olarak Türkiye’nin kilit bir role sahip olduğu söz edilen Afganistan bunlardan birisidir. NATO’nun yeni tehditlerine ahenk konusunda tereddüt yaşamayan ülkemizle, hangi vahim problemler karşısında dayanışma içine girilmiştir?
15 TEMMUZ ELEŞTİRİSİ: 15 Temmuz’da başkentimiz hainler tarafınca bombalanırken, bu NATO neredeydi? Ne yapıyordu? Neyin hazırlığı ortasındaydı? Bu sorunun da peşine düşmeyelim mi? Failleri deşifre etmeyelim mi? Güney hudutlarımızda terör devleti kurulması hedeflenirken, NATO’da bir arada silah tuttuğumuz ülkelerin sırtımıza namertçe ateş açtığını söylemeyelim mi? Uzaktan bakılınca saf mı görünüyoruz? Elimize vurup ekmeğimizi alacaklarını mı sanıyorlar? Tarihte bu biçimdesi gaflete düşenlere kahramanlıkla perçinlenmiş iman dolu kalplerin neler yaptığını, ömrü ve dünyayı nasıl zindana çevirdiğini bilmeyen var ise bilenlere sorsun, yok onlar da bilmiyorsa öğrenmek için sıralarını beklemeye şimdiden koyulsunlar.
KİMDEN SİLAH ALACAĞIMIZ BİZİM BİLECEĞİMİZ İŞ: Türkiye, NATO’nun eşit bir müttefikidir, en azından biz bu biçimde kıymetlendiriyoruz. İrademiz Brüksel’deki NATO karargâhına devredilmiş değildir. Gerçekten kimden silah alıp almayacağımızın konu bahsi NATO’nun bileceği, tayin edeceği bir husus da olamayacaktır. ABD’nin Türkiye’yi savunmasız bırakma konusundaki zımnî niyeti zehirli meyvelerini 15 Temmuz gecesi vermedi mi? Az kalsın Türkiye işgal edilmeyecek miydi? Pekala, dost dediklerimiz neredeydi? Hangi senaryoları yazıyorlardı? Türkiye’deki muhalefet cenahını kışkırtıp iktidar havucuyla tutsak alanların sorarım sizlere, neresi dosttur? Nereleri müttefiklik ruhuyla uyuşmaktadır? Ekonomik tetikçilerini üzerimize salıp istikrarsızlık fitilini tutuşturanların nesine güveneceğiz? Rusya’dan silah almayın diyorlar, tamam da gereksinim duyduğumuz silahları siz verdiniz mi? Üretiminde ortak olduğumuz ve parasını peşinen ödediğimiz F-35’leri gasp ederken aklınız neredeydi? Neyin peşindeydiniz? ABD’nin Senato Dışilişkiler Komitesi Başkanı’nın hazırladığı tasarıyla, Türkiye’ye teslim edilmeyen F-35’lerin Yunanistan’a verilme teklifi hangi mantığın, hangi amacın mahsulüdür?
ERDOĞAN-BİDEN GÖRÜŞMESİ: Türkiye’ye karşı uygulanan baskı ve yaptırım siyasetlerinin bu haliyle devamı iki ülke içindeki ilgileri fazlaca taraflı zedeleyecektir. Birebir ABD, sorun yaşadığı öteki ülkelerle müzakere ve diplomasi kanallarını açık tutarak ülkemize ikili standart uygulamıştır. Doğu Akdeniz’deki adımlarımızdan rahatsız oluyorlarmış, varsın olsunlar, onları rahatsız etmek bize düğün bayramdır. Hatta münhasır ekonomik bölge ilanı etmek için de fazla beklemeye gerek kalmamıştır. Bu kurşun üzere ortamda Cumhurbaşkanımız NATO doruğuna katılmış, bir program çerçevesinde devlet ve hükümet liderleriyle bir ortaya gelmiştir. Günlerdir beklenen Sayın Cumhurbaşkanı’yla ABD Lideri Biden içindeki görüşme 45 dakikalık mühlet zarfında gerçekleşmiş, akabinde da iki ülke heyetleri bir masa etrafında buluşmuştur. Biden birinci açıklamasında epey güzel bir görüşme yaptıklarına temas etmiş, çabucak sonrasında da Sayın Cumhurbaşkanı ikili toplantıda problemleri yapan bir biçimde ele aldıklarını, görüşmenin de son derece yararlı ve samimi bir havada geçtiğini vurgulamıştır. Her alanda hürmet ve çıkara dayalı aktif işbirliği maksadı kapsamında ABD’yle direkt diyalog kanallarını daha da canlandırma konusunda mutabık kalınmıştır. Türkiye’nin haklı beklentileri, legal evvelari ve ulusal hassasiyetleri ABD Başkanı’na ve muhatap ülkelere tüm berraklığıyla aktarılmıştır.
ERKEN SEÇİM YANSISI: Türkiye’de siyasal istikrar hakimdir. Hükümet vazifesinin başındadır. TBMM açık ve çalışmaktadır. Covid-19’la uğraş muvaffakiyetle yönetilmiştir. Ekonomik nitelikli sızlanma ve şikâyetler konjoktüreldir ve geçecektir. Su akacak yatağını kesinlikle bulacaktır. Ne var ki, zillet ittifakı havlu atmış, ava giderken avlanmış, politik iflasa gömülmüş, telaffuz kısırlığı ortasında erken seçimden öteki hiç bir şey söyleyemeyecek duruma gerilemiştir. Erken seçim sonucu alınmasının hukuken iki yolu vardır: Birincisi, TBMM’nin karar alması, oburu de Sayın Cumhurbaşkanı’nın iradesidir. TBMM’de kâfi sayısal çoğunluğu olmayan CHP-İP-HDP ve oburlarının erken seçim sonucunı çıkarması mümkün değildir. Sayın Cumhurbaşkanı’nın da tekraren erken seçim yok dediği belgelidir ve bilinmektedir. bu biçimde, bu erken seçim nasıl olacaktır? CHP, nerelere ileti vermekte, kimlerin dikkatini çekmeye uğraşmaktadır?
BÂTIN HEDEFLERİ NEDİR: Biz erken seçim yok dedikçe, olacak diyenlerin bâtın hedefi nedir? Bu zorlamanın, bu dayatmanın, bu ısrarın gerçek manası nasıl yorumlanmalıdır? Duvara konuşsak, duvar anlar, tamam kederi. Suya yazsak adresine masraf, göle yoğurt çalsak fazlacatan tutardı. Fakat CHP ve yedekleri bir türlü anlamıyor, devamlı mızmızlanarak, devamlı mırıldanarak vakit kaybediyor. Zillete düşenlere nasıl anlatalım, nasıl erken seçimin olmayacağını söyleyelim. Düşünüyorum da şahsa mahsus mektup yazsak, el ilanları hazırlayıp dağıtsak, billboardları kullansak, sanki sonuç alabilir miyiz? Ne söylesek beyhude, kör kuyularda merdivensiz kalan Kılıçdaroğlu’nun bir kulağından giren öbüründen çıkıp gidiyor. Ya dinlemiyor ya da başı almıyor. Şunun da şuurundayız; her lafı duymayalım diye kulağın gerisi var, her şeyi görmeyelim diye gözün kapağı var, her lafı söylemeyelim diye lisanın önünde dudak var. Yunus der ki, küçük beşerler dengini, büyük beşerler kendini arar. Kılıçdaroğlu’na tavsiyem, kendini aramak için yineen yollara düşmesi, bahtı yaver giderse de bir an evvel bulmasıdır. Bu şahıs çabucak seçim diyor. PKK da seçim istiyor. FETÖ, yarın seçim olsun diye bekliyor. PYD/YPG’de koroya katılmış, Kılıçdaroğlu’nun erken seçim talebini destekliyor. Türkiye düşmanları erken seçim safında birleşmiş, şakşakçılık yapıyor, zillete refakat ediyor. İP, HDP, DEVA Partisi, Gelecek Partisi, Saadet Partisi, Demokratik Bölgeler Partisi, TKP, TİP erken seçim hayali görüyor.
MUHALEFET KRİZE OYNUYOR: Bu ortada Kılıçdaroğlu, Türkiye’de can ve mal güvenliğinin kalmadığını vicdanı sızlamadan söyleyebiliyor. Ülkemizi haksız ve hayasızca jurnalliyor. Demokrasi dışı arayışlara can suyu verip yeşil ışık yakıyor. CHP-İP-HDP ve öbür ortakları krize oynuyor, hatta sokakları karıştırmak istiyor. Muhalefet, terörü besleyen en değerli faktörün demokrasi eksikliği ve kelamda kimlik baskısı olduğunu düşünüyor, bu prestijle daima bu mevzuyu kaşıyarak, kapanmaya yüz tutmuş yaraları bir daha kanatıyor. Siyasi hayatımızda “serseri mayın” üzere sürüklenen ve bu hüviyetiyle temel bir güvenlik riski ve gerginlik odağı haline gelen CHP için çatışmacı siyaset anlayışı, siyasi varlığını sürdürmenin yegane vasıtası olarak görülüyor.
CUMHUR İTTİFAKI HER SIKINTININ DEVASI: Demokratik hesaplaşmanın olacağı günü de sabırla bekliyoruz. Cumhur İttifakı alayının uzunluğunun ölçüsünü sandıkta alacak, vaktinde yapılacak seçimin kaç bucak olduğunu gösterecektir. Erken seçim talebi beyhude bir hevestir. Cumhurbaşkanlığı ve Milletvekili Genel Seçimleri 2023 yılının haziran ayında yapılacaktır. Türkiye, Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi, yani Türk Tipi Başkanlık Modeli’yle geleceği yüksek bir irade ve inanmışlıkla kucaklayacaktır. Cumhur İttifakı, her kederin devası, her belanın defedeni, her sorunun tahlil ümididir. Parlamenter sisteme dönüş ezberleri fostur, fuzuli gündem işgalidir. Zira İP’in ve CHP’nin güzelleştirilmiş ve güçlendirilmiş parlamenter sistem söylemlerinin içi büsbütün boştur. Özellikle İP’in kağıt kesiminden ibaret değerlendirmeleri hazırlıksız bir telaşın ve acemiliğin sonucudur. İP’in teklifine bakılırsa, Cumhurbaşkanının bakılırsav ve yetkileri ile ilgili kısımda “Cumhurbaşkanı makamının yalnızca temsili nitelikte olmayacağı” söylenmektedir. Bir yandan Cumhurbaşkanının parlamenter sistem gereği “tarafsız ve yetkisiz” olması savunulmakta, öteki yandan “temsili nitelikte olmayacağı” söylenerek tam bir çelişkiye düşülmektedir. meğer parlamenter sistemlerde Cumhurbaşkanları “yetkisiz, sorumsuz ve tarafsız”dır. Cumhurbaşkanının halk tarafınca mı yoksa TBMM tarafınca mı seçilmesi gerektiği konusu ise belgisiz havale edilmiştir.”
BUZLARIN ÇÖZÜLMESİ SAMİMİ DİLEĞİMİZ: Haklı olarak bütün dünyanın gözü Brüksel’deki NATO Karargâhına çevrilmiştir. NATO Genel Sekreteri, tepe öncesinde, “trans-atlantik münasebetlerimizde yeni bir sayfa açıyoruz”, yorumu getirerek bir tarafıyla gündemde olan NATO’nun 2030 stratejisi hakkında ipucu vermiştir. Bizim üzerinde durduğumuz asıl gündem konusu ise Türkiye’nin müttefikleriyle olan bağlantılarının muhasebesi, müzakeresi, şayet mümkünse nasıl bir mutabakatla bağlanacağı problemidir. Bilhassa Türkiye’yle ABD içinde soğuk rüzgârların estiğini bilmeyen, bu soğukluğu hissetmeyen neredeyse kalmamıştır. İki ülke içinde kaygan bir yer oluşturan kalın buzların çözülmesi samimi dileğimizdir.
BİDEN HANGİ KATEGORİDE PAHALANDIRIYOR?: ABD Lideri Biden’in 6 Haziran 2021 tarihinde Washington Post’a yazdığı bir makalede, “Avrupa seyahatinde, dünya demokrasilerini bir daha bir ortaya toplamayı ve harekete geçirmeyi hedeflediğini” açıklamıştır. Bunun nasıl olacağı, hangi vasıtaların kullanılacağı, Türkiye’nin bu dünya demokrasileri ortasında nasıl bir yer tutacağı tartışılması gereken bir muamma olarak karşımızdadır. ABD’nin müttefiklerine ve ortaklarına taahhütlerini yenileyeceğini söyleyen Biden’in, Türkiye’yi hangi kategoride değerlendirdiği de merak ettiğimiz bir konudur. Bahsi geçen bu ortaklar içinde PKK/YPG’nin olup olmadığı çabucak hemen ve somut formda açıklığa kavuşmuş değildir. Biden’in Türkiye’yi nasıl ve hangi düzeyde bir müttefik gördüğü de belirsizliğini korumaktadır.
ABD DIŞİŞLERİ BAKANI YA BİLGİSİZ YA KÜSTAH: Tepe öncesi, Türkiye’yi ilzam eden, haksız sözlerle eleştiren ABD Dışişleri Bakanı, peşin kararlara, husumetle perçinlenmiş heveslere anlaşılan teslim olmuştur. 8 Haziran 2021’de, ABD Senatosu’nda konuşan bu bakan ya bilgisiz ya da küstahtır. Türkiye’nin NATO müttefiki üzere davranmadığını, S-400 almasının ve Doğu Akdeniz’deki adımlarının rahatsız edici olduğunu yüzsüzce söz etmiştir. ABD Dışişleri Bakanı, ülkemizde insan hakları ve gazetecilerin durumu konusunda da önemli tasa taşıdıklarını söylemiştir. Bizim kaygılarımızın mahiyetini, kuşkularımızın içeriğini bir öğrense bu bakanın dışarıya çıkacak mecalinin olmayacağını cümle alem görür ve şahit olurdu. Türkiye’nin NATO müttefiki üzere davranmadığını tez eden ABD’nin hangi örgütlerle fiili ittifak ve dayanışma ortasında olduğunu sadece biz değil, günü geldiğinde beşeri vicdan ve tarih anlata anlata bitiremeyecektir. Ardımızdan dolanıyorlar, müttefiklik edebiyatı yapıyorlar. Teröristlerle iş tutuyorlar, stratejik paydaşlıktan bahsediyorlar. Türkiye’nin kuyusunu kazıyorlar, kelamda Ermeni soykırım palavrasına sarılıyorlar, daha sonra dönüp NATO diyorlar. 15 Temmuz darbecilerini koruyorlar, Pensilvanya’da FETÖ’yü barındırıyorlar, utanmadan, sıkılmadan, yüzleri kızarmadan demokrasi ve hukuk alanlarında ahkam kesip bize parmak sallıyorlar. Bilmiyorlar ki, palavralarla çevrili bir ortamda inancın meskeni yoktur. Çünkü palavra dönüş ihtimali olmadan kapanan çıkış kapısıdır. Kaybedilen bir itimadı açmanın anahtarı da yoktur.
SORUP DA YANIT ARAMAYALIM MI?: Geçen hafta PKK/YPG terör örgütü, Suriye’nin Tel Rıfat Bölgesi’nden Afrin’de heyeti bulunan Şifa Hastanesi’ne saldırdı. Dikkat ediniz, bu saldırıyı grad füzeleriyle ve top atışlarıyla gerçekleştirdi. Tedavi nazarann 14 saf sivil ömrünü kaybederken 32 sivil de yaralandı. Aklı sıra dünya demokrasilerini bir ortaya getirmeyi amaçlayan Biden, bu grad füzelerinin PKK’nın eline nasıl geçtiğiyle ilgili bir durum tespiti yapmış mıdır? Ya bu ülkenin Dışişleri Bakanı, terör örgütünün top bataryalarına nasıl sahip olduğunu itiraf edecek kırıntı da olsa bir ahlaka, bir izana, bir vicdana sahip midir? ABD menşeli silahlar teröristlerin elinde kurşun atarken, NATO müttefikliği hiç düşünülmüş, hiç hesaba katılmış mıdır? Geçiniz bu sıradan oyunları, bırakınız sonu gelmez oyalamaları. NATO, bugüne kadar Türkiye’nin hangi güvenlik muhtaçlığına karşılık vermiştir? Sormayalım mı, sorup da yanıt aramayalım mı? Türkiye, NATO misyonlarına en hayli takviye olan birinci beş ülke içindeyken, ortak bütçeye en çok katkı sağlayan birinci sekiz ülkeden de birisidir. İttifak’ın en büyük ikinci ordusu Türk ordusudur. Türkiye NATO misyonlarına içtenlikle uymuştur. En son olarak Türkiye’nin kilit bir role sahip olduğu söz edilen Afganistan bunlardan birisidir. NATO’nun yeni tehditlerine ahenk konusunda tereddüt yaşamayan ülkemizle, hangi vahim problemler karşısında dayanışma içine girilmiştir?
15 TEMMUZ ELEŞTİRİSİ: 15 Temmuz’da başkentimiz hainler tarafınca bombalanırken, bu NATO neredeydi? Ne yapıyordu? Neyin hazırlığı ortasındaydı? Bu sorunun da peşine düşmeyelim mi? Failleri deşifre etmeyelim mi? Güney hudutlarımızda terör devleti kurulması hedeflenirken, NATO’da bir arada silah tuttuğumuz ülkelerin sırtımıza namertçe ateş açtığını söylemeyelim mi? Uzaktan bakılınca saf mı görünüyoruz? Elimize vurup ekmeğimizi alacaklarını mı sanıyorlar? Tarihte bu biçimdesi gaflete düşenlere kahramanlıkla perçinlenmiş iman dolu kalplerin neler yaptığını, ömrü ve dünyayı nasıl zindana çevirdiğini bilmeyen var ise bilenlere sorsun, yok onlar da bilmiyorsa öğrenmek için sıralarını beklemeye şimdiden koyulsunlar.
KİMDEN SİLAH ALACAĞIMIZ BİZİM BİLECEĞİMİZ İŞ: Türkiye, NATO’nun eşit bir müttefikidir, en azından biz bu biçimde kıymetlendiriyoruz. İrademiz Brüksel’deki NATO karargâhına devredilmiş değildir. Gerçekten kimden silah alıp almayacağımızın konu bahsi NATO’nun bileceği, tayin edeceği bir husus da olamayacaktır. ABD’nin Türkiye’yi savunmasız bırakma konusundaki zımnî niyeti zehirli meyvelerini 15 Temmuz gecesi vermedi mi? Az kalsın Türkiye işgal edilmeyecek miydi? Pekala, dost dediklerimiz neredeydi? Hangi senaryoları yazıyorlardı? Türkiye’deki muhalefet cenahını kışkırtıp iktidar havucuyla tutsak alanların sorarım sizlere, neresi dosttur? Nereleri müttefiklik ruhuyla uyuşmaktadır? Ekonomik tetikçilerini üzerimize salıp istikrarsızlık fitilini tutuşturanların nesine güveneceğiz? Rusya’dan silah almayın diyorlar, tamam da gereksinim duyduğumuz silahları siz verdiniz mi? Üretiminde ortak olduğumuz ve parasını peşinen ödediğimiz F-35’leri gasp ederken aklınız neredeydi? Neyin peşindeydiniz? ABD’nin Senato Dışilişkiler Komitesi Başkanı’nın hazırladığı tasarıyla, Türkiye’ye teslim edilmeyen F-35’lerin Yunanistan’a verilme teklifi hangi mantığın, hangi amacın mahsulüdür?
ERDOĞAN-BİDEN GÖRÜŞMESİ: Türkiye’ye karşı uygulanan baskı ve yaptırım siyasetlerinin bu haliyle devamı iki ülke içindeki ilgileri fazlaca taraflı zedeleyecektir. Birebir ABD, sorun yaşadığı öteki ülkelerle müzakere ve diplomasi kanallarını açık tutarak ülkemize ikili standart uygulamıştır. Doğu Akdeniz’deki adımlarımızdan rahatsız oluyorlarmış, varsın olsunlar, onları rahatsız etmek bize düğün bayramdır. Hatta münhasır ekonomik bölge ilanı etmek için de fazla beklemeye gerek kalmamıştır. Bu kurşun üzere ortamda Cumhurbaşkanımız NATO doruğuna katılmış, bir program çerçevesinde devlet ve hükümet liderleriyle bir ortaya gelmiştir. Günlerdir beklenen Sayın Cumhurbaşkanı’yla ABD Lideri Biden içindeki görüşme 45 dakikalık mühlet zarfında gerçekleşmiş, akabinde da iki ülke heyetleri bir masa etrafında buluşmuştur. Biden birinci açıklamasında epey güzel bir görüşme yaptıklarına temas etmiş, çabucak sonrasında da Sayın Cumhurbaşkanı ikili toplantıda problemleri yapan bir biçimde ele aldıklarını, görüşmenin de son derece yararlı ve samimi bir havada geçtiğini vurgulamıştır. Her alanda hürmet ve çıkara dayalı aktif işbirliği maksadı kapsamında ABD’yle direkt diyalog kanallarını daha da canlandırma konusunda mutabık kalınmıştır. Türkiye’nin haklı beklentileri, legal evvelari ve ulusal hassasiyetleri ABD Başkanı’na ve muhatap ülkelere tüm berraklığıyla aktarılmıştır.
ERKEN SEÇİM YANSISI: Türkiye’de siyasal istikrar hakimdir. Hükümet vazifesinin başındadır. TBMM açık ve çalışmaktadır. Covid-19’la uğraş muvaffakiyetle yönetilmiştir. Ekonomik nitelikli sızlanma ve şikâyetler konjoktüreldir ve geçecektir. Su akacak yatağını kesinlikle bulacaktır. Ne var ki, zillet ittifakı havlu atmış, ava giderken avlanmış, politik iflasa gömülmüş, telaffuz kısırlığı ortasında erken seçimden öteki hiç bir şey söyleyemeyecek duruma gerilemiştir. Erken seçim sonucu alınmasının hukuken iki yolu vardır: Birincisi, TBMM’nin karar alması, oburu de Sayın Cumhurbaşkanı’nın iradesidir. TBMM’de kâfi sayısal çoğunluğu olmayan CHP-İP-HDP ve oburlarının erken seçim sonucunı çıkarması mümkün değildir. Sayın Cumhurbaşkanı’nın da tekraren erken seçim yok dediği belgelidir ve bilinmektedir. bu biçimde, bu erken seçim nasıl olacaktır? CHP, nerelere ileti vermekte, kimlerin dikkatini çekmeye uğraşmaktadır?
BÂTIN HEDEFLERİ NEDİR: Biz erken seçim yok dedikçe, olacak diyenlerin bâtın hedefi nedir? Bu zorlamanın, bu dayatmanın, bu ısrarın gerçek manası nasıl yorumlanmalıdır? Duvara konuşsak, duvar anlar, tamam kederi. Suya yazsak adresine masraf, göle yoğurt çalsak fazlacatan tutardı. Fakat CHP ve yedekleri bir türlü anlamıyor, devamlı mızmızlanarak, devamlı mırıldanarak vakit kaybediyor. Zillete düşenlere nasıl anlatalım, nasıl erken seçimin olmayacağını söyleyelim. Düşünüyorum da şahsa mahsus mektup yazsak, el ilanları hazırlayıp dağıtsak, billboardları kullansak, sanki sonuç alabilir miyiz? Ne söylesek beyhude, kör kuyularda merdivensiz kalan Kılıçdaroğlu’nun bir kulağından giren öbüründen çıkıp gidiyor. Ya dinlemiyor ya da başı almıyor. Şunun da şuurundayız; her lafı duymayalım diye kulağın gerisi var, her şeyi görmeyelim diye gözün kapağı var, her lafı söylemeyelim diye lisanın önünde dudak var. Yunus der ki, küçük beşerler dengini, büyük beşerler kendini arar. Kılıçdaroğlu’na tavsiyem, kendini aramak için yineen yollara düşmesi, bahtı yaver giderse de bir an evvel bulmasıdır. Bu şahıs çabucak seçim diyor. PKK da seçim istiyor. FETÖ, yarın seçim olsun diye bekliyor. PYD/YPG’de koroya katılmış, Kılıçdaroğlu’nun erken seçim talebini destekliyor. Türkiye düşmanları erken seçim safında birleşmiş, şakşakçılık yapıyor, zillete refakat ediyor. İP, HDP, DEVA Partisi, Gelecek Partisi, Saadet Partisi, Demokratik Bölgeler Partisi, TKP, TİP erken seçim hayali görüyor.
MUHALEFET KRİZE OYNUYOR: Bu ortada Kılıçdaroğlu, Türkiye’de can ve mal güvenliğinin kalmadığını vicdanı sızlamadan söyleyebiliyor. Ülkemizi haksız ve hayasızca jurnalliyor. Demokrasi dışı arayışlara can suyu verip yeşil ışık yakıyor. CHP-İP-HDP ve öbür ortakları krize oynuyor, hatta sokakları karıştırmak istiyor. Muhalefet, terörü besleyen en değerli faktörün demokrasi eksikliği ve kelamda kimlik baskısı olduğunu düşünüyor, bu prestijle daima bu mevzuyu kaşıyarak, kapanmaya yüz tutmuş yaraları bir daha kanatıyor. Siyasi hayatımızda “serseri mayın” üzere sürüklenen ve bu hüviyetiyle temel bir güvenlik riski ve gerginlik odağı haline gelen CHP için çatışmacı siyaset anlayışı, siyasi varlığını sürdürmenin yegane vasıtası olarak görülüyor.
CUMHUR İTTİFAKI HER SIKINTININ DEVASI: Demokratik hesaplaşmanın olacağı günü de sabırla bekliyoruz. Cumhur İttifakı alayının uzunluğunun ölçüsünü sandıkta alacak, vaktinde yapılacak seçimin kaç bucak olduğunu gösterecektir. Erken seçim talebi beyhude bir hevestir. Cumhurbaşkanlığı ve Milletvekili Genel Seçimleri 2023 yılının haziran ayında yapılacaktır. Türkiye, Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi, yani Türk Tipi Başkanlık Modeli’yle geleceği yüksek bir irade ve inanmışlıkla kucaklayacaktır. Cumhur İttifakı, her kederin devası, her belanın defedeni, her sorunun tahlil ümididir. Parlamenter sisteme dönüş ezberleri fostur, fuzuli gündem işgalidir. Zira İP’in ve CHP’nin güzelleştirilmiş ve güçlendirilmiş parlamenter sistem söylemlerinin içi büsbütün boştur. Özellikle İP’in kağıt kesiminden ibaret değerlendirmeleri hazırlıksız bir telaşın ve acemiliğin sonucudur. İP’in teklifine bakılırsa, Cumhurbaşkanının bakılırsav ve yetkileri ile ilgili kısımda “Cumhurbaşkanı makamının yalnızca temsili nitelikte olmayacağı” söylenmektedir. Bir yandan Cumhurbaşkanının parlamenter sistem gereği “tarafsız ve yetkisiz” olması savunulmakta, öteki yandan “temsili nitelikte olmayacağı” söylenerek tam bir çelişkiye düşülmektedir. meğer parlamenter sistemlerde Cumhurbaşkanları “yetkisiz, sorumsuz ve tarafsız”dır. Cumhurbaşkanının halk tarafınca mı yoksa TBMM tarafınca mı seçilmesi gerektiği konusu ise belgisiz havale edilmiştir.”