Türkiye’de önde gelen heykeltıraşlardan Server Demirtaş’ın, ABD’deki heykeli ilgi odağı oldu.
.ABD’de sanat, bilim ve değişen teknolojinin kesiştiği kıymetli stantlara mesken sahipliği yapan “Artec House” yeni karma standında Türk heykeltıraş Server Demirtaş’ı ağırladı. Başşehir Washington’da 27 Eylül’de kapılarını açan ve Memleketler arası Nörobilim Derneği’nin (Society for Neuroscience) 50. kuruluş yıldönümü vesilesiyle hazırlanan “Life of a Neuron (Bir Nöronun yaşamı)” isimli stantta Demirtaş’ın hareketli heykeli de yer aldı. “Stres” temalı heykel, her gün yüzlerce kişinin ziyaret ettiği stantta büyük ilgi çekiyor.
“HEYKEL YAPMAMI İSTEDİLER, BEN DE OLUR DEDİM”
Demirtaş, aslında ressam olduğunu, heykel yaparak konusunu daha düzgün anlatabileceğini düşündüğünü, son 25-30 yıldır hareketli heykeller yaptığına değindi. Washington’daki stantta ziyaretçilere sunulan heykelin konusunun “stres” olduğunu belirten Demirtaş, “Artec House şirketi benden bu biçimde bir heykel yapmamı talep etti. Ben de olur dedim. bu biçimde başladık heykelin yapımına” sözlerini kullandı.
“İNSANLARIN SORUNLARINI ANLATMAYA ÇALIŞTIM”
Demirtaş, “Daha evvel de ’itiş kakış’ diye bir heykelim vardı. Bu heykelde de bir ortaya sıkışmış beşerler ne yapacaklarını bilemiyorlar, lakin kümeden da ayrılmıyorlar. Bir aile üzere kendi içlerine sinmişler. kimi vakit itişip kakışıyorlar, bunun da o denli bir tesiri var. Yani onların daraltılmış ve küçültülmüş alanlarındaki problemlerini anlatmaya çalıştım, daha evvelki işlerim de göç vardı örneğin. Bir yerden bir yere gidiyorlar, yersiz yurtsuz kalmışlar. Bu benim epey ilgimi çekiyordu” diyerek heykelin öyküsüne değindi.
“ACISI OLMAZ, YAŞAYAN BİLİR”
“Bunun acısını anlatmak olmaz yani, bunu lakin yaşayan bilir” diyen Demirtaş, “O sokakta kalan, yatacak bir yer bulmayan, itilip kakılan, kıymet verilmeyen bayanlar, kızlar, erkekler, onlar bilirler aslında. Benim yaptığım nedir ki, küçücük bir şey. Bir temas, insanlara bir ihtar üzere, o denli bir hissimi anlatıyorum onlara” sözlerini kullandı.
“HER ŞEY MEKANİK”
Kinetik heykelinin içeriğin dair bilgiler de veren Demirtaş, “Alt kısmında bir düzenek var. Elektronik hiç bir şey yok. Her şey mekanik. Diskler dönüyor otomatlar üzere. O disklerin üstündeki kollar da üstteki heykellere düzenekler vasıtasıyla, çelik teller vasıtasıyla hareket ediyor. Aslında kullandığım sistem açısında da bu biçimde hayli yazılım, işte bilgisayar o denli bir şeyler yok. Daha doğrusu onu bilmiyorum. Benim bildiğim mekaniği yapmak. Onun için bu biçimde bir mekanik düzenek benim hoşuma gidiyor ve becerebileceğim alan” dedi.
“DAHA ÇOK BEŞERLE ORTAK BİR ŞEY YAKALAMAK İSTEDİM”
Demirtaş son devirlerde çalışma alanına yüklü olarak yerlerinden, yurtlarından edilmiş insanların hayatlarına yer verdiğini belirterek, “Kim bunlar, ne yapıyorlar, bunlar bir aile mi üzere daima sorular geliyor. Aslında onların bir aile vesaire olmasının bir değeri yok, onlar insan. Yani dertteki beşerler. Çok belirli gerilim altında. Fakat yalnızca göçerler yok ki hayatta. Göçmenler de sorun hayatıyor mu? Üstelik yoksuluyla zenginiyle her insanın kendine göre bir sorunu var. Ben aslında bu üniversal boyuttaki var olmanın, sen de yalnız kaldığın vakit, uyuduğun vakit bir soru sormuyor musun kendine, ben kimim, ne yapıyorum, neredeyim, benim vatanım neresi üzere soruları soruyorsun. Ben aslında o şeyleri de düşünerek yani. Gayem daha epey beşerle ortak bir şey yakalamak, onu paylaşmak duygusu, kanısındayım. Onun için yapıyorum bu heykelleri” dedi.
Demirtaş, “Birisiyle paylaşmak, onların ilgisini ve hissini çekmek için, uyarmak için. Hem kendim de memnun olacağım bu türlü bir kontak kurmuş olacağım. Senin beğenmen, onunla ilgilenmen bana bir şey oluyor, uyarıyor beni yani, tamam bu hakikat duygudasın, yürü manasında bu biçimde bir heyecan yaşıyorum” formunda konuştu.
“BİZİMLE FARKI VİZYONLAR PAYLAŞMAYA DAVET ETTİK”
Standın ziyaretçi sorumlusu Lena ise sanatkarların deneyimsel ve teknoloji odaklı sanat yapıtlarını paylaştığı ve insanlara ilham verdiği Artec House’ta olduklarını belirterek şöyleki konuştu:
“Stresin tesiri konusunda sanatçıyı bizimle bu konularda farklı vizyonlar paylaşmaya davet ettik. Beşerler onu birinci gördüklerinde hareket edebildiklerini fark etmiyorlar, taştan yapılmış üzere görünüyor ancak yaklaştığınızda figürün küçüldüğünü görüyorsunuz. Onların alanına giren yeni bir bireye gerilim etkeni olarak reaksiyon verdiklerini görüyorsunuz ve bu gerilim, yaşadığımızda ne olduğu fikrini gereğince hoş bir biçimde iletiyor. Zira içgüdüsel reaksiyonumuz, o ortamda olmak istemediğimiz olumsuz bir şeyden uzaklaşmak. Aslında bize olan budur. Hücresel seviyede nöronlar da gerilim yaşadığımızda küçülür. Bu yüzden ’Bir Nöronun yaşamı’ standını açtık. Bilim adamları ve sanatkarlar içinde yakın bir iş birliği oldu”
.ABD’de sanat, bilim ve değişen teknolojinin kesiştiği kıymetli stantlara mesken sahipliği yapan “Artec House” yeni karma standında Türk heykeltıraş Server Demirtaş’ı ağırladı. Başşehir Washington’da 27 Eylül’de kapılarını açan ve Memleketler arası Nörobilim Derneği’nin (Society for Neuroscience) 50. kuruluş yıldönümü vesilesiyle hazırlanan “Life of a Neuron (Bir Nöronun yaşamı)” isimli stantta Demirtaş’ın hareketli heykeli de yer aldı. “Stres” temalı heykel, her gün yüzlerce kişinin ziyaret ettiği stantta büyük ilgi çekiyor.
“HEYKEL YAPMAMI İSTEDİLER, BEN DE OLUR DEDİM”
Demirtaş, aslında ressam olduğunu, heykel yaparak konusunu daha düzgün anlatabileceğini düşündüğünü, son 25-30 yıldır hareketli heykeller yaptığına değindi. Washington’daki stantta ziyaretçilere sunulan heykelin konusunun “stres” olduğunu belirten Demirtaş, “Artec House şirketi benden bu biçimde bir heykel yapmamı talep etti. Ben de olur dedim. bu biçimde başladık heykelin yapımına” sözlerini kullandı.
“İNSANLARIN SORUNLARINI ANLATMAYA ÇALIŞTIM”
Demirtaş, “Daha evvel de ’itiş kakış’ diye bir heykelim vardı. Bu heykelde de bir ortaya sıkışmış beşerler ne yapacaklarını bilemiyorlar, lakin kümeden da ayrılmıyorlar. Bir aile üzere kendi içlerine sinmişler. kimi vakit itişip kakışıyorlar, bunun da o denli bir tesiri var. Yani onların daraltılmış ve küçültülmüş alanlarındaki problemlerini anlatmaya çalıştım, daha evvelki işlerim de göç vardı örneğin. Bir yerden bir yere gidiyorlar, yersiz yurtsuz kalmışlar. Bu benim epey ilgimi çekiyordu” diyerek heykelin öyküsüne değindi.
“ACISI OLMAZ, YAŞAYAN BİLİR”
“Bunun acısını anlatmak olmaz yani, bunu lakin yaşayan bilir” diyen Demirtaş, “O sokakta kalan, yatacak bir yer bulmayan, itilip kakılan, kıymet verilmeyen bayanlar, kızlar, erkekler, onlar bilirler aslında. Benim yaptığım nedir ki, küçücük bir şey. Bir temas, insanlara bir ihtar üzere, o denli bir hissimi anlatıyorum onlara” sözlerini kullandı.
“HER ŞEY MEKANİK”
Kinetik heykelinin içeriğin dair bilgiler de veren Demirtaş, “Alt kısmında bir düzenek var. Elektronik hiç bir şey yok. Her şey mekanik. Diskler dönüyor otomatlar üzere. O disklerin üstündeki kollar da üstteki heykellere düzenekler vasıtasıyla, çelik teller vasıtasıyla hareket ediyor. Aslında kullandığım sistem açısında da bu biçimde hayli yazılım, işte bilgisayar o denli bir şeyler yok. Daha doğrusu onu bilmiyorum. Benim bildiğim mekaniği yapmak. Onun için bu biçimde bir mekanik düzenek benim hoşuma gidiyor ve becerebileceğim alan” dedi.
“DAHA ÇOK BEŞERLE ORTAK BİR ŞEY YAKALAMAK İSTEDİM”
Demirtaş son devirlerde çalışma alanına yüklü olarak yerlerinden, yurtlarından edilmiş insanların hayatlarına yer verdiğini belirterek, “Kim bunlar, ne yapıyorlar, bunlar bir aile mi üzere daima sorular geliyor. Aslında onların bir aile vesaire olmasının bir değeri yok, onlar insan. Yani dertteki beşerler. Çok belirli gerilim altında. Fakat yalnızca göçerler yok ki hayatta. Göçmenler de sorun hayatıyor mu? Üstelik yoksuluyla zenginiyle her insanın kendine göre bir sorunu var. Ben aslında bu üniversal boyuttaki var olmanın, sen de yalnız kaldığın vakit, uyuduğun vakit bir soru sormuyor musun kendine, ben kimim, ne yapıyorum, neredeyim, benim vatanım neresi üzere soruları soruyorsun. Ben aslında o şeyleri de düşünerek yani. Gayem daha epey beşerle ortak bir şey yakalamak, onu paylaşmak duygusu, kanısındayım. Onun için yapıyorum bu heykelleri” dedi.
Demirtaş, “Birisiyle paylaşmak, onların ilgisini ve hissini çekmek için, uyarmak için. Hem kendim de memnun olacağım bu türlü bir kontak kurmuş olacağım. Senin beğenmen, onunla ilgilenmen bana bir şey oluyor, uyarıyor beni yani, tamam bu hakikat duygudasın, yürü manasında bu biçimde bir heyecan yaşıyorum” formunda konuştu.
“BİZİMLE FARKI VİZYONLAR PAYLAŞMAYA DAVET ETTİK”
Standın ziyaretçi sorumlusu Lena ise sanatkarların deneyimsel ve teknoloji odaklı sanat yapıtlarını paylaştığı ve insanlara ilham verdiği Artec House’ta olduklarını belirterek şöyleki konuştu:
“Stresin tesiri konusunda sanatçıyı bizimle bu konularda farklı vizyonlar paylaşmaya davet ettik. Beşerler onu birinci gördüklerinde hareket edebildiklerini fark etmiyorlar, taştan yapılmış üzere görünüyor ancak yaklaştığınızda figürün küçüldüğünü görüyorsunuz. Onların alanına giren yeni bir bireye gerilim etkeni olarak reaksiyon verdiklerini görüyorsunuz ve bu gerilim, yaşadığımızda ne olduğu fikrini gereğince hoş bir biçimde iletiyor. Zira içgüdüsel reaksiyonumuz, o ortamda olmak istemediğimiz olumsuz bir şeyden uzaklaşmak. Aslında bize olan budur. Hücresel seviyede nöronlar da gerilim yaşadığımızda küçülür. Bu yüzden ’Bir Nöronun yaşamı’ standını açtık. Bilim adamları ve sanatkarlar içinde yakın bir iş birliği oldu”