Papatya
Ve yine, şu ya da bu. Ve biliyorsunuz ki, hepimizin dilinde aynı kelimeler tekrarlanıyor; "Kaderim bu" diyorlar. Zamanın sonsuzluğunu göstererek, "bu telaşlı hızımı dengele" diyen çıkmıyor. Ya da "günün karmaşası içinde bana son nefesimi verene kadar, tepelerin sükunetini ver"...