Şampiyonluğu bir de ben yazayım!
Şampiyonluk yazısı için çok bekledim... Herkes yazdı, onlarca, belki yüzlerce cümle kuruldu. Ama ben biraz farklı yazmak istedim galiba. Pandemi, Yağmur, Çamur, Soğuk, Kar, Kış derken seyircisiz de olsa, 34 haftalık lig maratonunun birçok haftasında Nazilli Belediyespor, Belediye Kütahyaspor ve Fethiyespor aynı şeyin peşinde koştular. ŞAMPİYONLUK..Ve şampiyonluk mücadelesi 34 hafta sürdü... Zirveye oynayan takımlar liderliği her geçen hafta birbirlerine ikram edip duruyorlardı. ŞAMPİYONLUK kolay olmayacaktı. Ne kendi aralarındaki oynayacakları maçlar çözecekti şampiyonluğu, ne de düşmemeye oynayan takımlar. Şampiyonu Play-off'a oynayan takımlar belirleyecekti.Fethiyespor yarışı son düzlüğe çıkmadan erken pes etti, Belediye Kütahyaspor açık ara Nazilli Belediyespor’un önünde şampiyon gibiydi. Son 3 hafta kala alınacak bir galibiyet kendilerini bir üst lige taşıyacaktı. Hesap etmedikleri bir şekilde Nazilli Belediyespor, sinsice son düzlükte Bold Pilot gibi sprinte kalkmıştı, haberleri olmadı.Geçen yıl pandeminin başlaması, liglerin ertelenmesi ile 6. olarak Play-Off dışında kalarak şampiyonluğu kaybeden Nazilli Belediyespor, aynı şeyi bir kere daha yaşamayacaktı. O muhteşem taraftarı ve Basını ile yaşamak istemiyordu. Yönetimi, teknik adamı ve futbolcuları da gün be gün büyüyen inadı ile yaşamamalıydı. Yüzülmüş ve kuyruğuna gelinmiş bir şampiyonluk şansı elbette ki Nazilli Belediyesporun elinde olmalıydı.İskenderunspor'un, Belediye Kütahyaspor karşısında 56. dakikada gelen galibiyet haberi ile Nazilli Belediyespor ve Belediye Kütahyaspor finişe burun buruna uzanmışlardı. Heyecan ile Foto finiş bekleniyordu artık..Trabzon Yomra da Nazilli Belediyespor'un uzatma dakikalarında ki baskısı ile gol beklenirken, basit bir top kontrolünün, harika bir penaltı ile sonuçlanacağı aklımıza bile gelmezdi. İşte bu basit bir top kontrolünün, bir penaltıyı, bir penaltının bir vuruşu, bir vuruşun bir maçı, bir maçın da Şampiyonluğu nasıl getirdiğini yaşadık hep birlikte, ağlamaklı gözlerle….Bizler evlerimizde, sahadaki takım Yomra sahasında yeşil çimler üzerinde, Tribünde ki bir avuç yönetici, İskenderun' dan gelecek bitiş düdüğü sesi ile mutlu haberi bekler olduk… Yarabbim kalbim duracak gibi oluyordu. Sahada olanları düşünemedim bile… Ve Mutlu haber duyulur duyulmaz, Tribünlerde ki maçı canlı izleyen yöneticiler ve Basın mensupları sevinçten, birbirlerini kutlamaktan yorgun düşse de, her bir futbolcusunu elleri patlayana kadar alkışladı, boğazlarını yırtıncaya kadar da bağırdı; Tabiki ben ve ailem de... Siyah...Beyaz...En Büyük… Nazilli...Nasıl oldu, nasıl geçti bilemedik. Yarışı Nazilli Belediyespor; Bold Pilot gibi burun farkıyla son noktayı koymuş, Adını ŞAMPİYON diye yazdırmıştı....Gerisi mi; Diğerleri tabelayı tamamladılar.HAYDİ HEP BERABER: SİYAH….BEYAZ….ŞAMPİYON….NAZİLLİ..
ALINTIDIR
Şampiyonluk yazısı için çok bekledim... Herkes yazdı, onlarca, belki yüzlerce cümle kuruldu. Ama ben biraz farklı yazmak istedim galiba. Pandemi, Yağmur, Çamur, Soğuk, Kar, Kış derken seyircisiz de olsa, 34 haftalık lig maratonunun birçok haftasında Nazilli Belediyespor, Belediye Kütahyaspor ve Fethiyespor aynı şeyin peşinde koştular. ŞAMPİYONLUK..Ve şampiyonluk mücadelesi 34 hafta sürdü... Zirveye oynayan takımlar liderliği her geçen hafta birbirlerine ikram edip duruyorlardı. ŞAMPİYONLUK kolay olmayacaktı. Ne kendi aralarındaki oynayacakları maçlar çözecekti şampiyonluğu, ne de düşmemeye oynayan takımlar. Şampiyonu Play-off'a oynayan takımlar belirleyecekti.Fethiyespor yarışı son düzlüğe çıkmadan erken pes etti, Belediye Kütahyaspor açık ara Nazilli Belediyespor’un önünde şampiyon gibiydi. Son 3 hafta kala alınacak bir galibiyet kendilerini bir üst lige taşıyacaktı. Hesap etmedikleri bir şekilde Nazilli Belediyespor, sinsice son düzlükte Bold Pilot gibi sprinte kalkmıştı, haberleri olmadı.Geçen yıl pandeminin başlaması, liglerin ertelenmesi ile 6. olarak Play-Off dışında kalarak şampiyonluğu kaybeden Nazilli Belediyespor, aynı şeyi bir kere daha yaşamayacaktı. O muhteşem taraftarı ve Basını ile yaşamak istemiyordu. Yönetimi, teknik adamı ve futbolcuları da gün be gün büyüyen inadı ile yaşamamalıydı. Yüzülmüş ve kuyruğuna gelinmiş bir şampiyonluk şansı elbette ki Nazilli Belediyesporun elinde olmalıydı.İskenderunspor'un, Belediye Kütahyaspor karşısında 56. dakikada gelen galibiyet haberi ile Nazilli Belediyespor ve Belediye Kütahyaspor finişe burun buruna uzanmışlardı. Heyecan ile Foto finiş bekleniyordu artık..Trabzon Yomra da Nazilli Belediyespor'un uzatma dakikalarında ki baskısı ile gol beklenirken, basit bir top kontrolünün, harika bir penaltı ile sonuçlanacağı aklımıza bile gelmezdi. İşte bu basit bir top kontrolünün, bir penaltıyı, bir penaltının bir vuruşu, bir vuruşun bir maçı, bir maçın da Şampiyonluğu nasıl getirdiğini yaşadık hep birlikte, ağlamaklı gözlerle….Bizler evlerimizde, sahadaki takım Yomra sahasında yeşil çimler üzerinde, Tribünde ki bir avuç yönetici, İskenderun' dan gelecek bitiş düdüğü sesi ile mutlu haberi bekler olduk… Yarabbim kalbim duracak gibi oluyordu. Sahada olanları düşünemedim bile… Ve Mutlu haber duyulur duyulmaz, Tribünlerde ki maçı canlı izleyen yöneticiler ve Basın mensupları sevinçten, birbirlerini kutlamaktan yorgun düşse de, her bir futbolcusunu elleri patlayana kadar alkışladı, boğazlarını yırtıncaya kadar da bağırdı; Tabiki ben ve ailem de... Siyah...Beyaz...En Büyük… Nazilli...Nasıl oldu, nasıl geçti bilemedik. Yarışı Nazilli Belediyespor; Bold Pilot gibi burun farkıyla son noktayı koymuş, Adını ŞAMPİYON diye yazdırmıştı....Gerisi mi; Diğerleri tabelayı tamamladılar.HAYDİ HEP BERABER: SİYAH….BEYAZ….ŞAMPİYON….NAZİLLİ..
ALINTIDIR