celikci
New member
Başkan Jimmy Carter ve Bill Clinton için perde arkasında Fidel Castro’ya giden gizli bir kanal kurmak ve altı ABD büyükelçiliği yetkilisinin İran’dan kaçışını organize etmeye yardım etmek de dahil olmak üzere deneyimli bir diplomat olan Peter Tarnoff, daha sonra bu kaçış olarak tasvir edilmiştir. 2012 yapımı Argo filmi. ” 1 Kasım’da San Francisco’daki evinde öldü. 86 yaşındaydı.
Eşi Mathea Falco, ölüm nedeninin Parkinson hastalığının komplikasyonları olduğunu söyledi.
Bay Tarnoff, Başkan John F. Kennedy’nin sözlerinden esinlenerek 1960’ların başında ABD diplomatik teşkilatına katılan bir grup Dış Servis yetkilisinden biriydi.
Birçoğu Güney Vietnam’da hizmet ederek dişlerini kesti ve aralarında Bay Tarnoff, Anthony Lake, Frank Wisner II ve Richard Holbrooke’un da bulunduğu bazıları ABD dış politika yapısında öncü roller oynamaya devam etti.
Ancak sık sık dışişleri bakanı adayı olan Bay Holbrooke ve Bill Clinton yönetimindeki ulusal güvenlik danışmanı Bay Lake gibi olağanüstü isimler ün kazanırken, Bay Tarnoff nüfuzunu kamuoyunun gözü önünde göstermeyi tercih etti. .
Clinton yönetiminde onunla birlikte görev yapan Wendy Sherman bir telefon görüşmesinde “Peter, hiçbir zaman ilgi odağı olmayı istememesi açısından gerçekten bir diplomatın örneğiydi” dedi. “Asla bahsedilen kişi olmak zorunda değildi. O sadece işini yaptı.”
Bay Tarnoff, kariyerinin başlarında, yüksek profilli diplomatlara yüksek profilli müzakerelerde rehberlik eden mükemmel bir gizli asistan olarak ün kazandı.
Güney Vietnam’da, ABD’nin Saygon büyükelçisi Henry Cabot Lodge Jr.’ın yakın danışmanı oldu ve bu görevini 1969’da Bay Lodge’un Vietnam Savaşı’nı sona erdirmek için Paris barış görüşmelerine ABD delegasyonunu yönetmesiyle sürdürdü.
Bay Tarnoff, yaklaşık on yıl sonra Jimmy Carter döneminde dışişleri bakanı olan Cyrus Vance’in ve Bay Vance’in halefi Edmund Muskie’nin özel asistanı olarak benzer bir hizmeti yerine getirdi.
Bu görevinde hem üstlerini bürokratik iç çatışmalardan korudu (Bay Vance ve ulusal güvenlik danışmanı Zbigniew Brzezinski, Carter yönetiminin büyük bir kısmı adına topyekun bir savaşa girmişlerdi) hem de geçilemeyecek kadar hassas emirleri yerine getirdi. yürütülecek geleneksel kanallar.
New York’ta yaşayan üst düzey Kübalı diplomat Ricardo Alarcón ile gizli bir ilişki geliştirdi. Plaza Otel’de puro içerken ve daha sonra Havana’da Fidel Castro ile yapılan gizli bir toplantıda, binlerce sığınmacının Mariel tekne asansörü olarak bilinen Florida’ya göçüne son vermek için bir anlaşma yaptılar.
Devrimcilerin Tahran’daki ABD Büyükelçiliği personelinin çoğunu yakaladığı 1979 İran rehine krizi sırasında daha da samimi bir rol oynadı. Altı kişi Kanada büyükelçiliğine kaçmıştı ve Bay Tarnoff, Kanada hükümeti ile onları dışarı çıkarma planı olan Merkezi İstihbarat Teşkilatı arasında bir irtibat görevi görüyordu.
Argo adlı bir bilim kurgu filminin yerlerini araştıran Kanadalı bir film ekibi gibi poz veren altı çalışan, iki CIA ajanıyla birlikte Zürih’e uçmak için İran pasaport kontrolünden geçmeyi başardı.
Bay Tarnoff, daha sonra “Kanada Kaparisi” olarak anılacak olan filmdeki rolünü hiçbir zaman doğrulamadı ve bu filmle ilgili Oscar ödüllü filmin yapımını da görmedi. Ancak Dışişleri Bakanlığı belgeleri onun önemli bir rol oynadığını gösteriyor.
1980’lerin çoğunu, 1921’de kurulan ABD dış politikası ve uluslararası ilişkiler üzerine Amerikan düşünce kuruluşu olan Dış İlişkiler Konseyi’nin başkanı olarak da dahil olmak üzere özel sektörde geçirdi. Ancak 1993 yılında Dışişleri Bakanlığı’na Siyasi İşlerden Sorumlu Devlet Müsteşarı Başkanı olarak, esasen üçüncü pozisyon olarak geri döndü.
Göreve geldikten birkaç ay sonra, bir grup gazeteciyle yaptığı isimsiz bir görüşmede, bütçe açıkları ve Soğuk Savaş’ın sona ermesiyle karşı karşıya kalan ABD’nin dış taahhütlerini geri çekmek zorunda kalabileceğini söylemesi küçük bir skandala neden oldu.
Odada muhabiri bulunmayan Haberler, kısa sürede Bay Tarnoff’u ifşa etti ve bir an için işini kaybedecekmiş gibi göründü.
Ama kaybedilmeyecek kadar değerliydi. Küba hükümetinin gizli komisyoncusu olarak görevine devam etti ve bu kez ABD’nin Kübalı sığınmacılara yönelik açık kapı politikasını sonlandıracak bir anlaşma üzerinde Bay Alarcón ile yeniden çalıştı.
Savunma müsteşarı olarak görev yapan Bay Wisner şöyle konuştu: “Peter, bir okul liderinin neye ihtiyacı olduğunu ve sorunlara ve müdahalelere çözüm bulmak için fikirleri nasıl yönetmesi ve bir araya getirmesi gerektiğini anlama konusunda her zaman büyük bir yeteneğe sahip olmuştur ve bunu tam bir takdir yetkisiyle yapmıştır.” Bir telefon görüşmesinde Başkan Clinton yönetimindeki politikalar için söyledi.
Peter Tarnoff, 19 Nisan 1937’de Manhattan’da doğdu ve ailesi 12 yaşındayken Montreal’e taşınana kadar Brooklyn’de büyüdü. Babası Norman, Macy’s’te yöneticiydi ve annesi Henrietta (Goldfarb) Tarnoff ev hanımıydı.
1958 yılında Colgate’ten felsefe diplomasıyla mezun oldu ve bu konuyu Chicago Üniversitesi’nde bir doktora programı olan Sosyal Düşünce Komitesi’nde sürdürmeye devam etti. Ancak küresel meselelere olan ilgisi onu akademiden uzak tuttu ve 1962’de Dışişleri Bakanlığı’na katıldı.
Bay Tarnoff’un Danielle Oudinot ile olan ilk evliliği boşanmayla sonuçlandı. 1982 yılında Bayan Falco ile evlendi. İlk evliliğinden olan Alexander’dan bir oğlu hayatta kaldı; ikinci oğlu Benjamin’in oğlu; üvey kardeşi John Tarnoff; ve üç torun. Bayan Oudinot’un diğer oğlu Nicholas da 1991 yılında öldü.
Nijerya’nın Lagos kentindeki ilk görevinin ardından Bay Tarnoff, Güney Vietnam’ın başkenti Saygon’a (şimdiki Ho Chi Minh Şehri) taşındı. 1965’te ABD Büyükelçiliği’nin yanında bombalı bir arabanın patlaması sonucu, içeride iki, sokakta ise 20 kişi hayatını kaybettiğinde, uçan camdan dolayı ağır yaralandı.
1975’te Washington’a taşınmadan önce 1970’lerde Avrupa’da çeşitli görevlerde bulundu.
Ronald Reagan’ın 1980 başkanlık seçimlerinde Bay Carter’ı mağlup etmesinden sonra gelenek, yeni yönetimin hem siyasi olmayan bir Dışişleri yetkilisi hem de önceki yönetimin üst düzey Kabine üyelerinden birinin sırdaşı olan Bay Tarnoff’la ilgilenmesini gerektiriyordu.
Ancak şok edici bir ihlalle, yeni dışişleri bakanı Alexander M. Haig Jr., görünüşte Küba’daki işinin onu siyasi olarak lekelemesi nedeniyle Bay Tarnoff’u bir kenara itti. Stanford’daki Hoover Enstitüsü’nde bir yıllık bursu tamamladı ve 1982’de Dışişleri Bakanlığı’ndan emekli oldu.
Üç yıl boyunca San Francisco merkezli Kuzey Kaliforniya Dünya İşleri Konseyi’nin başkanlığını yaptı ve ardından 1985’ten 1993’e kadar Dış İlişkiler Konseyi’nin başkanlığını üstlendi ve ardından Kaliforniyalı arkadaşının emriyle Dışişleri Bakanlığı’na geçti. , Warren M. Christopher, yeni atanan dışişleri bakanıydı.
Bay Tarnoff, 1997 yılında Dışişleri Bakanlığı’ndan ayrıldı ve San Francisco’ya döndü. Emekliliğinden kısa bir süre önce bölümün en büyük onuru olan Üstün Hizmet Ödülü’nü aldı.
Eşi Mathea Falco, ölüm nedeninin Parkinson hastalığının komplikasyonları olduğunu söyledi.
Bay Tarnoff, Başkan John F. Kennedy’nin sözlerinden esinlenerek 1960’ların başında ABD diplomatik teşkilatına katılan bir grup Dış Servis yetkilisinden biriydi.
Birçoğu Güney Vietnam’da hizmet ederek dişlerini kesti ve aralarında Bay Tarnoff, Anthony Lake, Frank Wisner II ve Richard Holbrooke’un da bulunduğu bazıları ABD dış politika yapısında öncü roller oynamaya devam etti.
Ancak sık sık dışişleri bakanı adayı olan Bay Holbrooke ve Bill Clinton yönetimindeki ulusal güvenlik danışmanı Bay Lake gibi olağanüstü isimler ün kazanırken, Bay Tarnoff nüfuzunu kamuoyunun gözü önünde göstermeyi tercih etti. .
Clinton yönetiminde onunla birlikte görev yapan Wendy Sherman bir telefon görüşmesinde “Peter, hiçbir zaman ilgi odağı olmayı istememesi açısından gerçekten bir diplomatın örneğiydi” dedi. “Asla bahsedilen kişi olmak zorunda değildi. O sadece işini yaptı.”
Bay Tarnoff, kariyerinin başlarında, yüksek profilli diplomatlara yüksek profilli müzakerelerde rehberlik eden mükemmel bir gizli asistan olarak ün kazandı.
Güney Vietnam’da, ABD’nin Saygon büyükelçisi Henry Cabot Lodge Jr.’ın yakın danışmanı oldu ve bu görevini 1969’da Bay Lodge’un Vietnam Savaşı’nı sona erdirmek için Paris barış görüşmelerine ABD delegasyonunu yönetmesiyle sürdürdü.
Bay Tarnoff, yaklaşık on yıl sonra Jimmy Carter döneminde dışişleri bakanı olan Cyrus Vance’in ve Bay Vance’in halefi Edmund Muskie’nin özel asistanı olarak benzer bir hizmeti yerine getirdi.
Bu görevinde hem üstlerini bürokratik iç çatışmalardan korudu (Bay Vance ve ulusal güvenlik danışmanı Zbigniew Brzezinski, Carter yönetiminin büyük bir kısmı adına topyekun bir savaşa girmişlerdi) hem de geçilemeyecek kadar hassas emirleri yerine getirdi. yürütülecek geleneksel kanallar.
New York’ta yaşayan üst düzey Kübalı diplomat Ricardo Alarcón ile gizli bir ilişki geliştirdi. Plaza Otel’de puro içerken ve daha sonra Havana’da Fidel Castro ile yapılan gizli bir toplantıda, binlerce sığınmacının Mariel tekne asansörü olarak bilinen Florida’ya göçüne son vermek için bir anlaşma yaptılar.
Devrimcilerin Tahran’daki ABD Büyükelçiliği personelinin çoğunu yakaladığı 1979 İran rehine krizi sırasında daha da samimi bir rol oynadı. Altı kişi Kanada büyükelçiliğine kaçmıştı ve Bay Tarnoff, Kanada hükümeti ile onları dışarı çıkarma planı olan Merkezi İstihbarat Teşkilatı arasında bir irtibat görevi görüyordu.
Argo adlı bir bilim kurgu filminin yerlerini araştıran Kanadalı bir film ekibi gibi poz veren altı çalışan, iki CIA ajanıyla birlikte Zürih’e uçmak için İran pasaport kontrolünden geçmeyi başardı.
Bay Tarnoff, daha sonra “Kanada Kaparisi” olarak anılacak olan filmdeki rolünü hiçbir zaman doğrulamadı ve bu filmle ilgili Oscar ödüllü filmin yapımını da görmedi. Ancak Dışişleri Bakanlığı belgeleri onun önemli bir rol oynadığını gösteriyor.
1980’lerin çoğunu, 1921’de kurulan ABD dış politikası ve uluslararası ilişkiler üzerine Amerikan düşünce kuruluşu olan Dış İlişkiler Konseyi’nin başkanı olarak da dahil olmak üzere özel sektörde geçirdi. Ancak 1993 yılında Dışişleri Bakanlığı’na Siyasi İşlerden Sorumlu Devlet Müsteşarı Başkanı olarak, esasen üçüncü pozisyon olarak geri döndü.
Göreve geldikten birkaç ay sonra, bir grup gazeteciyle yaptığı isimsiz bir görüşmede, bütçe açıkları ve Soğuk Savaş’ın sona ermesiyle karşı karşıya kalan ABD’nin dış taahhütlerini geri çekmek zorunda kalabileceğini söylemesi küçük bir skandala neden oldu.
Odada muhabiri bulunmayan Haberler, kısa sürede Bay Tarnoff’u ifşa etti ve bir an için işini kaybedecekmiş gibi göründü.
Ama kaybedilmeyecek kadar değerliydi. Küba hükümetinin gizli komisyoncusu olarak görevine devam etti ve bu kez ABD’nin Kübalı sığınmacılara yönelik açık kapı politikasını sonlandıracak bir anlaşma üzerinde Bay Alarcón ile yeniden çalıştı.
Savunma müsteşarı olarak görev yapan Bay Wisner şöyle konuştu: “Peter, bir okul liderinin neye ihtiyacı olduğunu ve sorunlara ve müdahalelere çözüm bulmak için fikirleri nasıl yönetmesi ve bir araya getirmesi gerektiğini anlama konusunda her zaman büyük bir yeteneğe sahip olmuştur ve bunu tam bir takdir yetkisiyle yapmıştır.” Bir telefon görüşmesinde Başkan Clinton yönetimindeki politikalar için söyledi.
Peter Tarnoff, 19 Nisan 1937’de Manhattan’da doğdu ve ailesi 12 yaşındayken Montreal’e taşınana kadar Brooklyn’de büyüdü. Babası Norman, Macy’s’te yöneticiydi ve annesi Henrietta (Goldfarb) Tarnoff ev hanımıydı.
1958 yılında Colgate’ten felsefe diplomasıyla mezun oldu ve bu konuyu Chicago Üniversitesi’nde bir doktora programı olan Sosyal Düşünce Komitesi’nde sürdürmeye devam etti. Ancak küresel meselelere olan ilgisi onu akademiden uzak tuttu ve 1962’de Dışişleri Bakanlığı’na katıldı.
Bay Tarnoff’un Danielle Oudinot ile olan ilk evliliği boşanmayla sonuçlandı. 1982 yılında Bayan Falco ile evlendi. İlk evliliğinden olan Alexander’dan bir oğlu hayatta kaldı; ikinci oğlu Benjamin’in oğlu; üvey kardeşi John Tarnoff; ve üç torun. Bayan Oudinot’un diğer oğlu Nicholas da 1991 yılında öldü.
Nijerya’nın Lagos kentindeki ilk görevinin ardından Bay Tarnoff, Güney Vietnam’ın başkenti Saygon’a (şimdiki Ho Chi Minh Şehri) taşındı. 1965’te ABD Büyükelçiliği’nin yanında bombalı bir arabanın patlaması sonucu, içeride iki, sokakta ise 20 kişi hayatını kaybettiğinde, uçan camdan dolayı ağır yaralandı.
1975’te Washington’a taşınmadan önce 1970’lerde Avrupa’da çeşitli görevlerde bulundu.
Ronald Reagan’ın 1980 başkanlık seçimlerinde Bay Carter’ı mağlup etmesinden sonra gelenek, yeni yönetimin hem siyasi olmayan bir Dışişleri yetkilisi hem de önceki yönetimin üst düzey Kabine üyelerinden birinin sırdaşı olan Bay Tarnoff’la ilgilenmesini gerektiriyordu.
Ancak şok edici bir ihlalle, yeni dışişleri bakanı Alexander M. Haig Jr., görünüşte Küba’daki işinin onu siyasi olarak lekelemesi nedeniyle Bay Tarnoff’u bir kenara itti. Stanford’daki Hoover Enstitüsü’nde bir yıllık bursu tamamladı ve 1982’de Dışişleri Bakanlığı’ndan emekli oldu.
Üç yıl boyunca San Francisco merkezli Kuzey Kaliforniya Dünya İşleri Konseyi’nin başkanlığını yaptı ve ardından 1985’ten 1993’e kadar Dış İlişkiler Konseyi’nin başkanlığını üstlendi ve ardından Kaliforniyalı arkadaşının emriyle Dışişleri Bakanlığı’na geçti. , Warren M. Christopher, yeni atanan dışişleri bakanıydı.
Bay Tarnoff, 1997 yılında Dışişleri Bakanlığı’ndan ayrıldı ve San Francisco’ya döndü. Emekliliğinden kısa bir süre önce bölümün en büyük onuru olan Üstün Hizmet Ödülü’nü aldı.