Olimpia Biasi imzalı bir duvar halısı, Goldoni Tiyatrosu'nda sergilenen, atılan kıyafetlerden doğdu

[oKMaDeM]

“Bizden önce seçen ve seven bir başka kişiye ait kumaş ve objeleri kullanarak bir sanat eseri yaratmak sadece yaratıcı bir eylem değil, çevreye, Doğaya karşı bir farkındalık jestidir”. Gibi Olimpia Biasiİtalya'da ve yurt dışında çok sayıda kişisel ve karma sergi açan, Venedik Görsel Sanatlar Bienali'ne iki kez davet edilen sanatçı, bir outlet müşterilerinin çöpe attığı kıyafetleri muhteşem bir sanat eserine dönüştürdü. 4-29 Nisan tarihleri arasında Venedik'teki Carlo Goldoni Tiyatrosu'nun fuayesinde “Ateşböcekleri için bir pelerin gibi” başlıklı, yedi metre uzunluğunda bir duvar halısı sergilendi.

Olimpia Biasi, Venedik'teki Goldoni Tiyatrosu'nda sergilenen duvar halısını anlatıyor


Sanatçının enstalasyona sekiz aydan fazla bir çalışma ayırarak iç içe geçirdiği, diktiği ve yeniden bağladığı uzun bir renkli şerit akışı. Fondazione Teatro Stabile del Veneto-Teatro Nazionale ile döngüsel ekonomi projelerine olan bağlılığını teyit eden ve Noventa di Piave mağazasında kıyafetlerin toplanmasından sorumlu olan ve bunları satışa sunan McArthurGlen arasındaki işbirliğinden doğan bir proje. Treviso sanatçısına. Ayrıca, çağrılan bir girişimin parçası olarak, atılan giyim eşyalarını konteynırlara getirmeleri istenen müşteriler de katıldı. Modanızı geri dönüştürün.

Goldoni halısı Vakfın sunduğu diğer fuayelerde, yani Padua'daki Teatro Verdi'de (30 Nisan – 17 Mayıs) ve Treviso'daki Teatro Del Monaco'da (18 Mayıs – 8 Haziran) sergilenecekse, koleksiyon Kuzeydoğunun büyük ticaret merkezindeki mağazalarda devam edecek.

Ancak 15 yılı aşkın bir süredir Olimpia Biasi'nin çalışmaları doğrudan doğadan ilham alıyor ve sanatçı, yeteneğini Erbolari'de kişisel olarak topladığı malzemeleri kurtarmaya yöneltiyor. Yumuşak renkli uzun tüllerin içine yerleştirdiği her renk çeşidinden otlar, böcekler, kelebekler, meyveler, dallar, tüyler, yapraklar dikey bahçelere, on yedinci yüzyıldan kalma ev-atölyesinin bahçesinde geçirdiği günlerin günlüklerine benziyor. Piave, Treviso'nun eteklerinde Lovadina'da. Olimpia Biasi, Stromboli ve Ischia gezisini hatırlatan bitkiler, hediye olarak alınan bitkiler, yeni hayat verdiği asırlık ağaçlara tırmanan antik güller gibi, burada her köşenin kendi hikayesi olduğunu açıklıyor.

Sanat yaşamını doğanın gizemine adamaya karar verdiği anı anımsarken, “Erbolari'de sanki doğa her bir telden geçiyormuş gibi” diye açıklıyor. Sonsuz bir çalışma alanı.

Goldoni Tiyatrosu'nun fuayesinde sergilenen “Ateşböcekleri için bir pelerin gibi” duvar halısı

Bir sanatçı için, eserlerinin yalnızca yeteneğinin ödülü olmakla kalmayıp aynı zamanda somut, elle tutulur bir mesaj vermesi gerektiği an gelir. Yaratılanların anlamı üzerinde düşünün, aksi halde bunlar yalnızca kişinin kendi becerisinin sergilenmesi olarak kalır. Bunun yerine neyin acil ve gerekli olduğu hakkında konuşması gerektiğini düşünüyorum ve ben de bu şekilde çevremdeki dünyaya, Doğaya doğru sanatsal ama aynı zamanda kişisel bir yolculuğa çıkmaya karar verdim.

Günlük bir taahhüt haline gelen bir yol: “Nesnelere karşı büyük bir tasarruf duygum var, işe yaramaz, gereksiz şeyleri ne kadar israf ettiğimizi görmek beni üzüyor: bu nedenle yerden topluyorum ve hatta yaratımlarıma dahil ediyorum. Terk edilmiş bulduğum şeyler. Küçük nesneler olarak kabul ettiğimiz şeylerin bile kendi saygınlıkları olduğunu ve israf edilmemesi gerektiğini anlamak isterim.”

Goblenin yapımından bir an


Stefano Mancuso ve bitki nörobiyolojisi ile toplantı


Ve hayat fırsatlardan oluştuğu için kariyerinin yeni rotasına hayat veren iki buluşma oldu: Birincisi, bir arkadaşının ona verdiği kitaptı. Orta Çağ'da yaşamış bir Alman rahibe ve aynı zamanda bir filozof, şifacı ve bitki uzmanı olan Hidelgard Von Bingen'in çalışmaları, yüzyıllar boyunca doğal tıp alanında en büyük uzman olarak kabul edilmiştir. Ani bir tutku, Padua Botanik Bahçesi'nde (Unesco Mirası, 1545'e dayanan dünyanın ilk üniversite botanik bahçesi) açılan bir sergi olan “Veriditas” için ilham kaynağı oldu ve tam da bu vesileyle, Botanik Bahçesi'nin ikinci temel toplantısı yapıldı. onun kozmik sanatı.

Profesör Stefano Mancuso'nun bitki nörobiyolojisi teorilerine tamamen katılıyorum: Sonsuz formlarıyla doğanın canlılığı, her bitkinin kendine ait bir karakteri, kendi kimliği vardır. Kendi zekası. Hidelgard'ın teorileri yüzyıllar sonra doğrulandı. Önemli bir toplantı olduğunu düşünüyorum ve arkadaş olduk.

Nasıl ki bitkiler tül üzerine çizilmiş dikey bahçelerinde süzülüyorsa, renkler de Goldoni Tiyatrosu'nda sergilenen duvar halısı üzerinde uçuşuyor. “McArthurGlen benimle iletişime geçip atılmış kıyafetlerden çıkan kumaşları getirdiğinde çok heyecanlandım. Çünkü onlara dokunanların hatırası nesnelere kazınmış durumda. Bu yüzden yaratmadan önce içimdeki o duygu dalgasının dinmesini beklemek zorunda kaldım. goblenin taslağı. O zamanlar bana ilham veren o bilinmeyen kıyafetlerdi, kumaşları elime aldım, sonra kesmeye başladım: uzun renk şeritleri. Yaratıcı kısmın ilk dürtüsü renkleri birleştirmekti Ama sonra hissettim Hayata geçecek bir şeyle ilgileniyordum ve öyle de oldu.”

Neden bu başlık: Ateşböceklerine battaniye gibi? “Anlamı koruyucu ve faydalı bir battaniye. Çünkü ateşböcekleri yok oluyor ve ben onları savunmak istiyorum.” Ayrıca küratör Anna Maria Orsini'nin Pier Paolo Pasolini'nin kuzeni Nico Maldini'nin bir dizesinden aldığı şiirsel bir gönderme var.