celikci
New member
Venezuela Devlet Başkanı Nicolás Maduro siyasi bir ikilem içinde. Yıllar süren otoriter yönetimin ardından özgür ve adil seçimler düzenlemesi veya sakatlayıcı ekonomik yaptırımların yeniden uygulanmasıyla karşı karşıya kalması konusunda ABD’nin baskısı altında. Ancak analistler onun iktidardan vazgeçme ihtimalinin düşük olduğunu ve büyük olasılıkla güvenilir bir seçimde kaybedeceğini söylüyor.
Şimdi Bay Maduro, çok daha küçük bir komşu ülkeyle sınır anlaşmazlığını yeniden alevlendirdi; bu, en azından kısmen, milliyetçi coşkuyu körükleyerek dikkatleri ülke içindeki siyasi sorunlarından başka yöne çekme arzusundan kaynaklanıyor gibi görünüyor.
Bay Maduro, yaklaşık 800.000 nüfuslu bir ülke olan Guyana’nın geniş, petrol zengini Essequibo bölgesinin, yaklaşık 28 milyon nüfuslu bir ülke olan Venezuela’nın bir parçası olduğunu ve Pazar günü seçmenlere sorular sorarak bağlayıcı olmayan bir referandum düzenleyeceğini iddia ediyor. hükümetin pozisyonunu destekleyip desteklemedikleri.
Bay Maduro’nun iddiası, birçok Venezüellalının, Essequibo bölgesini Guyana’ya devreden 19. yüzyıldaki gayri meşru bir anlaşma olduğuna inandığı şeye dayanıyor.
Uzmanlar, çoğu ülkenin Essequibo’nun Guyana’nın bir parçası olduğunu kabul etmesine rağmen, konunun birçok Venezüellalı için bir tartışma konusu olmayı sürdürdüğünü ve referandumun muhtemelen kabul edileceğini söyledi.
Guyana Devlet Başkanı İrfaan Ali, “Essequibo’nun her santimetre karesi bizimdir” dedi ve onu savunacağına söz verdi.
Bay Maduro’ya göre, jeopolitik bir krizi kışkırtmak, birçok Venezüellalının iktidara meydan okuyabilecek bir seçim için baskı yaptığı bir dönemde iç siyasi tartışmaları değiştirmenin bir yolunu sunuyor.
Venezuela’nın başkenti Caracas’ta yaşayan Uluslararası Kriz Grubu’ndan analist Phil Gunson, “Maduro’nun seçimle ilgili nedenlerden dolayı kendisini bayrağa sarması gerekiyor ve bir komşuyla toprak anlaşmazlığı açıkça mükemmel bir bahane” dedi.
Bay Maduro’ya karşı olan Venezüellalı gruplar ve aktivistler, gelecek yıl yapılacak seçimlere aday seçmek için Ekim ayında resmi hükümet desteği olmadan bir ön seçim düzenlediler. 2,4 milyondan fazla Venezuelalı oy kullandı; bu büyük bir sayı, seçmenlerin genel seçimlerde ne kadar ilgili olabileceğini gösteriyor.
Ancak o zamandan beri Maduro hükümeti oylamanın meşruiyetini sorguladı ve organizatörlere karşı yasal işlem başlattı. Bu durum, ülkesi uluslararası yaptırımlar nedeniyle sıkıntı çekmeye devam ederken, Bay Maduro’nun 10 yıllık görev süresi boyunca her türlü ciddi zorluğa karşı direneceği endişelerini artırıyor.
Diğerlerinin yanı sıra kamu sektörü çalışanlarının da oy kullanması zorunlu olduğundan, Pazar günü seçmen katılımının yüksek olması bekleniyor. Analistler, muhalefet önseçimlerine göre daha yüksek bir seçmen katılımının Bay Maduro’nun konumunu güçlendirebileceğini söylüyor.
Gunson, “Amaç, hükümetin halkı muhalefetin yapamayacağı şekilde harekete geçirebileceği izlenimini yaratmak” dedi.
Georgia eyaletinden biraz daha büyük bir bölge olan Essequibo, mineral ve kerestenin yanı sıra petrol açısından da zengin bir tropikal ormandır. Son yıllarda Venezuela ve Brezilya’dan pek çok kişi yasadışı madencilikten kâr elde etmek için buraya göç etti.
Guyana, Venezüella sınırındaki polis varlığını artırırken, Brezilya bölgeye asker gönderdi. Şu ana kadar Venezuela sınıra ilave kuvvet yerleştirmedi.
Ancak referandumun dilinin bir kısmı, hükümetin Essequibo üzerinde tam egemenlik kullanması gerektiğini söylüyor ve bazı analistler, bunun geçmesinin Bay Maduro’ya düşmanlıkları başlatması için bir neden verebileceğini söylüyor.
Savunma analisti Rocío San Miguel, “Referandum onaylandıktan sonra, Maduro’ya herhangi bir zamanda ve kendi takdirine bağlı olarak Essequibo topraklarında askeri nitelikte bir sınır çatışması başlatabilmesi veya sahneleyebilmesi için açık çek veriliyor” dedi. Orduyu inceleyen Venezuela.
Bayan San Miguel, eğer Bay Maduro bir seçimde mağlup edilebileceğine inanırsa “savaş düğmesine basabileceğini” ve ulusal acil durum ilan ederek seçimi askıya alabileceğini söyledi.
Essequibo ile ilgili mevcut anlaşmazlık, o zamanlar Britanya Guyanası olan bölgenin sınırlarını belirlemek için Paris’te bir mahkemenin toplandığı 1899 yılına kadar uzanıyor. Venezuelalılar, bölgenin İspanyol İmparatorluğu’nun bir parçası olduğu dönemde Venezuela’nın bir parçası olduğunu söylüyor.
Ancak Venezüellalılar mahkemeye katılmadı ve kararı geçersiz saydı.
1966’da Büyük Britanya, Britanya Guyanası ve Venezuela hükümetleri sınır anlaşmazlığını çözmek için Cenevre Sözleşmesini imzaladılar. Anlaşmaya göre, bir çıkmaz yaşanması halinde anlaşmazlık Birleşmiş Milletler’e götürülecek.
O zamandan bu yana bölge bağımsız bir Guyana tarafından yönetiliyor ancak Venezuela tarafından talep ediliyor, ancak 2004 yılında Guyana’ya yaptığı ziyarette konuyu takip etmekle ilgilenmediğini belirten dönemin Venezüella başkanı Hugo Chavez döneminde gerginlikler azaldı.
Ancak bu, petrol patlamasının Guyana ekonomisini dünyanın en hızlı büyüyen ekonomilerinden biri haline getirmesinden önceydi. Bu petrolün bir kısmı, ülke yüzölçümünün yaklaşık üçte ikisini oluşturan Essequibo bölgesinde bulunmaktadır.
2020 yılında anlaşmazlık, Birleşmiş Milletler’in en yüksek mahkemesi olan Uluslararası Adalet Divanı tarafından ele alındı ve halen derdest durumda. Ancak Bay Maduro, mahkemenin bu konuda yargı yetkisine sahip olmadığını söyledi.
Cuma günü mahkeme Venezuela’ya Guyana’nın Essequibo üzerindeki kontrolünü değiştirecek herhangi bir eylemde bulunmamasını emretti. Ancak mahkeme Guyana’nın talebi üzerine Venezuela’nın referandum yapmasını yasaklamadı.
Analistler, referandum kabul edilse bile, Venezüella’nın bölgedeki iddiasını yeniden canlandırmanın büyük olasılıkla geçici bir dikkat dağıtıcı olacağını ve Bay Maduro’nun popülaritesini artırmayacağını söylüyor.
Gunson, “İnsanların günlük ihtiyaçları için pratik çözümlere ihtiyacı var: gıda, ilaç, eğitim, hastane hizmetleri ve yollar.” dedi. “Bayrak sallamanıza gerek yok. Bu masaya yemek koymayacak.
Bazı analistler, ülkenin askeri diktatörlüğü sırasında iktidarda olan ve popülaritesinin azaldığı bir dönemde 1982’de Falkland Adaları’nın işgal edilmesini emreden eski Arjantin cumhurbaşkanı Leopoldo Galtieri ile paralellikler kurdu. Onu iktidardan uzaklaştıran İngiliz ordusuna yenildi.
Essequibo’da yaşayan insanlar çoğunlukla İngilizce konuşuyor, kültürel olarak kendilerini Guyanalı olarak tanımlıyor ve bildikleri tek hükümet olan Guyana’nın bir parçası olarak kalmak istediklerini söylüyorlar. İspanyol İmparatorluğu’nun bir parçasıyken bile uzak ve gelişmemiş bir bölge olarak görülüyordu.
Pek çok bölge sakini, Essequibo’daki yaşamın huzurundan ve petrol patlamasının ekonomik faydalarından keyif aldıklarını ve Venezuela’nın bölge üzerinde egemenlik kazanması durumunda evlerini terk etmek zorunda kalacaklarından korktuklarını söyledi.
Guyana hükümetinin durumu nasıl ele aldığından “mutlu ve gururlu” olduğunu söyleyen taksi şoförü Abdul Rashid, “Essequibo’yu kaybedersek nerede yaşayacağız?” dedi.
Fotoğrafçı ve video editörü Bob Mahadeo, Guyanalılar tarafından geliştirilen Venezuela’nın bu araziyi nasıl talep edebildiğini anlamadığını söyledi.
“Burası bizim ülkemiz” dedi. “Guyanalıların gerçekten ayağa kalkması ve bu insanlara karşı savaşması gerekiyor çünkü bu bizim burada alın terimiz ve liyakatimizdir.”
Anselm Gibbs ve Flavia Milhorance raporlamaya katkıda bulunmuştur.
Şimdi Bay Maduro, çok daha küçük bir komşu ülkeyle sınır anlaşmazlığını yeniden alevlendirdi; bu, en azından kısmen, milliyetçi coşkuyu körükleyerek dikkatleri ülke içindeki siyasi sorunlarından başka yöne çekme arzusundan kaynaklanıyor gibi görünüyor.
Bay Maduro, yaklaşık 800.000 nüfuslu bir ülke olan Guyana’nın geniş, petrol zengini Essequibo bölgesinin, yaklaşık 28 milyon nüfuslu bir ülke olan Venezuela’nın bir parçası olduğunu ve Pazar günü seçmenlere sorular sorarak bağlayıcı olmayan bir referandum düzenleyeceğini iddia ediyor. hükümetin pozisyonunu destekleyip desteklemedikleri.
Bay Maduro’nun iddiası, birçok Venezüellalının, Essequibo bölgesini Guyana’ya devreden 19. yüzyıldaki gayri meşru bir anlaşma olduğuna inandığı şeye dayanıyor.
Uzmanlar, çoğu ülkenin Essequibo’nun Guyana’nın bir parçası olduğunu kabul etmesine rağmen, konunun birçok Venezüellalı için bir tartışma konusu olmayı sürdürdüğünü ve referandumun muhtemelen kabul edileceğini söyledi.
Guyana Devlet Başkanı İrfaan Ali, “Essequibo’nun her santimetre karesi bizimdir” dedi ve onu savunacağına söz verdi.
Bay Maduro’ya göre, jeopolitik bir krizi kışkırtmak, birçok Venezüellalının iktidara meydan okuyabilecek bir seçim için baskı yaptığı bir dönemde iç siyasi tartışmaları değiştirmenin bir yolunu sunuyor.
Venezuela’nın başkenti Caracas’ta yaşayan Uluslararası Kriz Grubu’ndan analist Phil Gunson, “Maduro’nun seçimle ilgili nedenlerden dolayı kendisini bayrağa sarması gerekiyor ve bir komşuyla toprak anlaşmazlığı açıkça mükemmel bir bahane” dedi.
Bay Maduro’ya karşı olan Venezüellalı gruplar ve aktivistler, gelecek yıl yapılacak seçimlere aday seçmek için Ekim ayında resmi hükümet desteği olmadan bir ön seçim düzenlediler. 2,4 milyondan fazla Venezuelalı oy kullandı; bu büyük bir sayı, seçmenlerin genel seçimlerde ne kadar ilgili olabileceğini gösteriyor.
Ancak o zamandan beri Maduro hükümeti oylamanın meşruiyetini sorguladı ve organizatörlere karşı yasal işlem başlattı. Bu durum, ülkesi uluslararası yaptırımlar nedeniyle sıkıntı çekmeye devam ederken, Bay Maduro’nun 10 yıllık görev süresi boyunca her türlü ciddi zorluğa karşı direneceği endişelerini artırıyor.
Diğerlerinin yanı sıra kamu sektörü çalışanlarının da oy kullanması zorunlu olduğundan, Pazar günü seçmen katılımının yüksek olması bekleniyor. Analistler, muhalefet önseçimlerine göre daha yüksek bir seçmen katılımının Bay Maduro’nun konumunu güçlendirebileceğini söylüyor.
Gunson, “Amaç, hükümetin halkı muhalefetin yapamayacağı şekilde harekete geçirebileceği izlenimini yaratmak” dedi.
Georgia eyaletinden biraz daha büyük bir bölge olan Essequibo, mineral ve kerestenin yanı sıra petrol açısından da zengin bir tropikal ormandır. Son yıllarda Venezuela ve Brezilya’dan pek çok kişi yasadışı madencilikten kâr elde etmek için buraya göç etti.
Guyana, Venezüella sınırındaki polis varlığını artırırken, Brezilya bölgeye asker gönderdi. Şu ana kadar Venezuela sınıra ilave kuvvet yerleştirmedi.
Ancak referandumun dilinin bir kısmı, hükümetin Essequibo üzerinde tam egemenlik kullanması gerektiğini söylüyor ve bazı analistler, bunun geçmesinin Bay Maduro’ya düşmanlıkları başlatması için bir neden verebileceğini söylüyor.
Savunma analisti Rocío San Miguel, “Referandum onaylandıktan sonra, Maduro’ya herhangi bir zamanda ve kendi takdirine bağlı olarak Essequibo topraklarında askeri nitelikte bir sınır çatışması başlatabilmesi veya sahneleyebilmesi için açık çek veriliyor” dedi. Orduyu inceleyen Venezuela.
Bayan San Miguel, eğer Bay Maduro bir seçimde mağlup edilebileceğine inanırsa “savaş düğmesine basabileceğini” ve ulusal acil durum ilan ederek seçimi askıya alabileceğini söyledi.
Essequibo ile ilgili mevcut anlaşmazlık, o zamanlar Britanya Guyanası olan bölgenin sınırlarını belirlemek için Paris’te bir mahkemenin toplandığı 1899 yılına kadar uzanıyor. Venezuelalılar, bölgenin İspanyol İmparatorluğu’nun bir parçası olduğu dönemde Venezuela’nın bir parçası olduğunu söylüyor.
Ancak Venezüellalılar mahkemeye katılmadı ve kararı geçersiz saydı.
1966’da Büyük Britanya, Britanya Guyanası ve Venezuela hükümetleri sınır anlaşmazlığını çözmek için Cenevre Sözleşmesini imzaladılar. Anlaşmaya göre, bir çıkmaz yaşanması halinde anlaşmazlık Birleşmiş Milletler’e götürülecek.
O zamandan bu yana bölge bağımsız bir Guyana tarafından yönetiliyor ancak Venezuela tarafından talep ediliyor, ancak 2004 yılında Guyana’ya yaptığı ziyarette konuyu takip etmekle ilgilenmediğini belirten dönemin Venezüella başkanı Hugo Chavez döneminde gerginlikler azaldı.
Ancak bu, petrol patlamasının Guyana ekonomisini dünyanın en hızlı büyüyen ekonomilerinden biri haline getirmesinden önceydi. Bu petrolün bir kısmı, ülke yüzölçümünün yaklaşık üçte ikisini oluşturan Essequibo bölgesinde bulunmaktadır.
2020 yılında anlaşmazlık, Birleşmiş Milletler’in en yüksek mahkemesi olan Uluslararası Adalet Divanı tarafından ele alındı ve halen derdest durumda. Ancak Bay Maduro, mahkemenin bu konuda yargı yetkisine sahip olmadığını söyledi.
Cuma günü mahkeme Venezuela’ya Guyana’nın Essequibo üzerindeki kontrolünü değiştirecek herhangi bir eylemde bulunmamasını emretti. Ancak mahkeme Guyana’nın talebi üzerine Venezuela’nın referandum yapmasını yasaklamadı.
Analistler, referandum kabul edilse bile, Venezüella’nın bölgedeki iddiasını yeniden canlandırmanın büyük olasılıkla geçici bir dikkat dağıtıcı olacağını ve Bay Maduro’nun popülaritesini artırmayacağını söylüyor.
Gunson, “İnsanların günlük ihtiyaçları için pratik çözümlere ihtiyacı var: gıda, ilaç, eğitim, hastane hizmetleri ve yollar.” dedi. “Bayrak sallamanıza gerek yok. Bu masaya yemek koymayacak.
Bazı analistler, ülkenin askeri diktatörlüğü sırasında iktidarda olan ve popülaritesinin azaldığı bir dönemde 1982’de Falkland Adaları’nın işgal edilmesini emreden eski Arjantin cumhurbaşkanı Leopoldo Galtieri ile paralellikler kurdu. Onu iktidardan uzaklaştıran İngiliz ordusuna yenildi.
Essequibo’da yaşayan insanlar çoğunlukla İngilizce konuşuyor, kültürel olarak kendilerini Guyanalı olarak tanımlıyor ve bildikleri tek hükümet olan Guyana’nın bir parçası olarak kalmak istediklerini söylüyorlar. İspanyol İmparatorluğu’nun bir parçasıyken bile uzak ve gelişmemiş bir bölge olarak görülüyordu.
Pek çok bölge sakini, Essequibo’daki yaşamın huzurundan ve petrol patlamasının ekonomik faydalarından keyif aldıklarını ve Venezuela’nın bölge üzerinde egemenlik kazanması durumunda evlerini terk etmek zorunda kalacaklarından korktuklarını söyledi.
Guyana hükümetinin durumu nasıl ele aldığından “mutlu ve gururlu” olduğunu söyleyen taksi şoförü Abdul Rashid, “Essequibo’yu kaybedersek nerede yaşayacağız?” dedi.
Fotoğrafçı ve video editörü Bob Mahadeo, Guyanalılar tarafından geliştirilen Venezuela’nın bu araziyi nasıl talep edebildiğini anlamadığını söyledi.
“Burası bizim ülkemiz” dedi. “Guyanalıların gerçekten ayağa kalkması ve bu insanlara karşı savaşması gerekiyor çünkü bu bizim burada alın terimiz ve liyakatimizdir.”
Anselm Gibbs ve Flavia Milhorance raporlamaya katkıda bulunmuştur.