celikci
New member
Manuel Barrios, bir bankanın Kolombiya’daki evini geri almakla tehdit etmesi nedeniyle Ukrayna’da Rus birliklerine karşı mücadeleye katıldı. Luis Alejandro Herrera, Meksika üzerinden Amerika Birleşik Devletleri’ne girme girişiminde kaybettiği birikimleri geri almak için cepheye döndü. Jhoan Cerón yürümeye başlayan çocuğuna bakmakta zorlandı.
Üçü de, akrabalarının pek bilmediklerini veya önemsemediklerini söylediği bir savaşta öldü.
Onlar, kendi ülkelerinde kazanabileceklerinin en az üç katını kazanma şansı için Ukrayna adına savaşmaya gönüllü olan yüzlerce Kolombiyalı gazinin arasındaydılar.
Bay Barrios’un eşi Maria Cubillos, “Kendisinin olmayan bir ülkedeki acil ihtiyaç nedeniyle savaş yürüttüğünü söyledi” dedi.
Kolombiyalı gönüllülerin hikayeleri, ulusal hayatta kalma mücadelesinden hızlı bir yıpratma savaşına dönüşen Ukrayna Savaşı’nın dönüşümünü gösteriyor. Ağır kayıplar ve çıkmaz, her iki tarafı da saflarını yenilemek için yeni savaşçılar aramaya zorluyor.
Ukrayna’da, geçen yıl ahlaki inançları nedeniyle, macera arayışı içinde ya da Rusya’ya karşı nefret nedeniyle gelen çoğunlukla Batılı yabancı gönüllülere, paralı askerlerin yasal tanımına daha çok benzeyen yoksul ülkelerden savaşçılar da ekleniyor – onlar tarafından kiralanan askerler Mali kazanç için dış çatışmalara sürüklendiler.
Kolombiya ordusunda keskin nişancı olarak emekli olan, yurt dışında özel güvenlik sözleşmeleri kapsamında çalışan ve savaşacak Ukrayna’yı düşünen Cristian Pérez, “Tek bir Kolombiyalının oraya demokrasiyi savunmak için gitmediğini söyleyebilirim” dedi. “Savaştan önce Ukrayna’nın adını bile duyduklarını sanmıyorum. Her şey ekonomik motivasyonlara bağlı.”
Kolombiya, onlarca yıldır Marksist isyanlar ve uyuşturucu kartelleriyle savaştıktan sonra Güney Amerika’nın en büyük ordusuna sahip olan ülke, asker toplamak için verimli bir zemin sunuyor.
Yine de yabancı savaşçılar Ukrayna ordusunun yalnızca küçük bir kısmını oluşturuyor.
Ukrayna’nın düşmanı Rusya, gönüllüleri çekmek için ölüm sigortası ve sübvansiyonlu ipotek gibi mali faydalara daha fazla önem vermek zorunda kaldı. Ve Rusya, Orta Asya, Nepal ve Küba’dan sınırlı askeri deneyime sahip erkekler de dahil olmak üzere, finansal zorunluluk nedeniyle savaşçıları işe almak için küresel ekonomik çalkantıdan da yararlandı.
Çatışmalar sonuçsuz, vahşi bir siper savaşına dönüştükçe, maddi nedenler daha da ön plana çıkıyor.
Ukrayna ordusu, operasyonel güvenliği gerekçe göstererek, kendi saflarındaki Kolombiyalı veya diğer yabancı savaşçıların sayısıyla ilgili tahmin yapmayı reddetti. Kolombiya hükümeti de herhangi bir rakam vermedi ve gönüllülerin hâlâ vatandaş olduklarını ancak artık Kolombiya kurumlarıyla bağlantılarının olmadığını vurguladı.
Ukrayna’da görev yapan dört Kolombiyalı gönüllüyle yapılan röportajların yanı sıra oradaki savaşçıların gönderdiği sesli ve yazılı mesajların incelenmesi, herhangi bir zamanda Ukrayna’da yüzlerce Kolombiyalı gönüllünün bulunduğunu gösteriyor.
Kolombiyalı gönüllüleri çalıştıran ana askeri birimlerden biri olan ve Yabancı Lejyon olarak da bilinen Uluslararası Ukrayna Savunma Lejyonu’nun sözcüsü Oleksandr Shahuri, “Kötülüğe karşı savaşmaya hazır olan her dünya vatandaşının yardımını memnuniyetle karşılıyoruz” dedi. .
Kolombiya 50 milyon nüfuslu bir ülke ve uzun zamandır yetenekli savaşçıları ihraç ediyor. Amerika Birleşik Devletleri ile yapılan bir güvenlik ittifakı sayesinde, askerleri Latin Amerika’daki en iyi eğitimli ve donanımlı askerler arasında yer alıyor ve uzun süreli savaşlar onlara çok az geleneksel ordunun eşleşebileceği bir deneyim kazandırdı.
Yoksul Kolombiyalı erkekler için ordu uzun süredir finansal güvenliğe giden birkaç yasal yoldan birini sağlıyor. Kolombiya’da emekli profesyonel askerlere ömür boyu aylık 400 ila 600 dolar arasında emekli maaşı ve aileleri için ücretsiz sağlık hizmeti veriliyor.
Yine de bu avantajlar çoğu zaman geçinmek için yeterli olmuyor ve çoğu kişi ormanlarda ve dağlarda geliştirdikleri becerilerin sivil hayatta pek işe yaramadığının farkında.
Ukrayna’da görev yapmış emekli Kolombiyalı asker Andrés, “Biz sadece silahların nasıl kullanılacağını biliyoruz” dedi ve kariyerine zarar verme korkusuyla soyadını vermek istemedi.
Bazı gaziler organize suç gruplarına katılıyor. Bu makale için röportaj yapılan bir adam, üç ay boyunca Meksikalı bir kartel için çalıştığını söyledi.
Yasal ekonomide çalışmaya devam edenler, elit birimlerin gazilerine ayda 1.000 dolara kadar maaş veren, ortalamanın üzerinde bir maaş ama yine de mali hedeflerini karşılayacak kadar nadir olan korumalar olma eğilimindedir.
Ve iş rekabeti artıyor. Hükümet ile Kolombiya’nın en büyük isyancı grubu arasında 2016 yılında yapılan barış anlaşması, ülkenin ordusunun büyüklüğünü önemli ölçüde azalttı.
Ekonomik baskılar Kolombiyalı gazileri yurt dışına itiyor. Pek çok kişi Orta Doğu’daki petrol devletlerinde kazançlı güvenlik sözleşmelerine imreniyor, ancak bu pozisyonlar genellikle yalnızca 40 yaşın altındaki erkeklere açık ve emekli Kolombiyalı profesyonel askerlerin çoğunu diskalifiye ediyor.
Bazı yabancı misyonlar skandallara yol açtı. İki düzine emekli Kolombiyalı komando, 2021’de bir Haiti başkanına düzenlenen suikasttaki rolleri nedeniyle Haiti ve ABD’de yargılanıyor.
Ukrayna’daki savaş, Kolombiyalı gazilere, ABD tarafından desteklenen uluslararası alanda tanınan bir hükümet için savaşırken kaderlerini değiştirmeleri için nadir bir fırsat sunuyor.
Amerika Birleşik Devletleri’nden sınır dışı edildikten sonra bu yıl ikinci bir tur için Ukrayna’ya dönen merhum Kolombiyalı asker Bay Herrera’nın dul eşi Paola Ortiz, “Her zaman daha fazlası olma hırsı vardı” dedi. “Çocuklarını üniversiteye göndermek, ev almak, iş kurmak istiyordu.”
Geçen yıl, idealist Batılı gönüllülerin ülkeye akınının azalmasıyla birlikte, Ukrayna’daki savaş fırsatlarına dair söylentiler Kolombiyalı gazilerin sohbet gruplarında yayıldı.
Bir düzineden fazla Kolombiyalı gazi ve aileleri röportajlarda gönüllülük sürecini anlattı.
Kolombiyalı erkekler Polonya’ya kendi başlarına seyahat ediyor ve yolculuğu karşılayabilmek için sıklıkla araba gibi değerli eşyaları satıyorlar.
Ukrayna sınırında, sınır muhafızlarına askeri deneyime sahip olduklarını ve Ukrayna için savaşmak istediklerini söylemek için çeviri uygulamalarını kullanıyorlar. Ülkeye vardıklarında kendilerini batıdaki Ternopil kentindeki bir askeri üste tanıtıyorlar.
Bir röportaj ve üstünkörü bir tıbbi muayeneden sonra, Latin Amerikalı savaşçıların iki ana varış noktasından biri olan Yabancı Lejyon veya 49. Karpat-Sich Piyade Taburu için bekleme listesine alınırlar.
Yerel bir banka hesabı açıyorlar ve ailelerine Kolombiya ATM’sinden para çekmek için kullanabilecekleri banka kartlarını gönderiyorlar.
Kolombiyalı askerler kendilerine Ukrayna para birimi cinsinden ayda yaklaşık 3.000 dolar ödendiğini, bunun kabaca yerel askerlerin maaşına eşit olduğunu söyledi.
Cephede isyancılara karşı yaşadıklarından çok farklı bir savaşla karşılaştıklarını söylediler.
Yoğun bitki örtüsüyle kaplı arazide otomatik silahlarla yapılan yakın dövüşün yerini açık alanların bombardımanı aldı. Ve hava saldırıları veya tahliyeler için Kolombiya’da sahip oldukları hava üstünlüğüne güvenemezlerdi.
Ekim ayında bir gaziler sohbet grubuna gönderilen sesli mesajda Kolombiyalı bir gönüllü, “Buraya gelmek istiyorsanız önce düşünün” dedi. “Kolombiya buraya kıyasla çocuk oyuncağı. Yakınınızda ilk kez bir roket patladığında şeytanın ta kendisini görüyorsunuz.”
Medyaya konuşma yetkisi olmadığı için kimliği gizli tutulan adam, kendisine katılan 60 Kolombiyalıdan yalnızca yedisinin kaldığını söyledi. Geri kalanlar öldürüldü, yaralandı ya da cephede birkaç hafta geçirdikten sonra evlerine döndüler.
Şubat ayında Ukrayna’ya vardıktan sonra Bay Barrios, karısına çatışmanın beklediğinden daha tehlikeli olduğunu söyledi.
Üçüncü çocuğunun doğumundan haftalar sonra bankanın evini geri almakla tehdit etmesi üzerine Ukrayna’ya gitmeye karar verdi. Bayan Cubillos, hemşiresinin maaşının kredi ödemelerini karşılayamayacağını söyledi.
Bayan Cubillos, Kolombiya’nın Neiva kentinde verdiği bir röportajda, “‘Geri dön, beni bu çocuklarla yalnız bırakma’ diye ona sürekli söyledim” dedi. “Ama o sadece ‘Hayır tatlım, evi kurtarmam lazım’ diye tekrarladı.”
Bay Barrios, ön saflarda 20 gün geçirdikten sonra, maaş çekini bile alamayacak kadar erken bir roket saldırısında öldü.
Ukrayna yasalarına göre çatışmada öldürülen askerlerin ailelerine 411.000 dolar ödeme yapılması gerekiyor.
Ancak Bayan Cubillos, Ukrayna’ya seyahat etmek ve bizzat tazminat talebinde bulunmak için bir avukata ya da uçak biletine yetecek parasının olmadığını söyledi.
Borçlarından sorumlu olmaya devam ettiğini ve bankanın evini geri almakla tehdit etmeye devam ettiğini söyledi.
Kocasının Ukrayna hizmetine dair tek hatırlatıcısı, cesediyle birlikte teslim edilen, içinde Ukrayna ve Yabancı Lejyon bayraklarının bulunduğu bir kutu.
“Hepsini çöpe atmak istedim. Onun yerine benim için hiçbir şey ifade etmeyen bayraklı bir kutu aldım” dedi Bayan Cubillos. “Ama bebeğin babasının hikayesini bilmesini ve ondan gelenleri göstermesini istiyorum.”
Thomas Gibbons Neff Ve Natalya Novosolova Kiev, Ukrayna’dan raporlamaya katkı.
Üçü de, akrabalarının pek bilmediklerini veya önemsemediklerini söylediği bir savaşta öldü.
Onlar, kendi ülkelerinde kazanabileceklerinin en az üç katını kazanma şansı için Ukrayna adına savaşmaya gönüllü olan yüzlerce Kolombiyalı gazinin arasındaydılar.
Bay Barrios’un eşi Maria Cubillos, “Kendisinin olmayan bir ülkedeki acil ihtiyaç nedeniyle savaş yürüttüğünü söyledi” dedi.
Kolombiyalı gönüllülerin hikayeleri, ulusal hayatta kalma mücadelesinden hızlı bir yıpratma savaşına dönüşen Ukrayna Savaşı’nın dönüşümünü gösteriyor. Ağır kayıplar ve çıkmaz, her iki tarafı da saflarını yenilemek için yeni savaşçılar aramaya zorluyor.
Ukrayna’da, geçen yıl ahlaki inançları nedeniyle, macera arayışı içinde ya da Rusya’ya karşı nefret nedeniyle gelen çoğunlukla Batılı yabancı gönüllülere, paralı askerlerin yasal tanımına daha çok benzeyen yoksul ülkelerden savaşçılar da ekleniyor – onlar tarafından kiralanan askerler Mali kazanç için dış çatışmalara sürüklendiler.
Kolombiya ordusunda keskin nişancı olarak emekli olan, yurt dışında özel güvenlik sözleşmeleri kapsamında çalışan ve savaşacak Ukrayna’yı düşünen Cristian Pérez, “Tek bir Kolombiyalının oraya demokrasiyi savunmak için gitmediğini söyleyebilirim” dedi. “Savaştan önce Ukrayna’nın adını bile duyduklarını sanmıyorum. Her şey ekonomik motivasyonlara bağlı.”
Kolombiya, onlarca yıldır Marksist isyanlar ve uyuşturucu kartelleriyle savaştıktan sonra Güney Amerika’nın en büyük ordusuna sahip olan ülke, asker toplamak için verimli bir zemin sunuyor.
Yine de yabancı savaşçılar Ukrayna ordusunun yalnızca küçük bir kısmını oluşturuyor.
Ukrayna’nın düşmanı Rusya, gönüllüleri çekmek için ölüm sigortası ve sübvansiyonlu ipotek gibi mali faydalara daha fazla önem vermek zorunda kaldı. Ve Rusya, Orta Asya, Nepal ve Küba’dan sınırlı askeri deneyime sahip erkekler de dahil olmak üzere, finansal zorunluluk nedeniyle savaşçıları işe almak için küresel ekonomik çalkantıdan da yararlandı.
Çatışmalar sonuçsuz, vahşi bir siper savaşına dönüştükçe, maddi nedenler daha da ön plana çıkıyor.
Ukrayna ordusu, operasyonel güvenliği gerekçe göstererek, kendi saflarındaki Kolombiyalı veya diğer yabancı savaşçıların sayısıyla ilgili tahmin yapmayı reddetti. Kolombiya hükümeti de herhangi bir rakam vermedi ve gönüllülerin hâlâ vatandaş olduklarını ancak artık Kolombiya kurumlarıyla bağlantılarının olmadığını vurguladı.
Ukrayna’da görev yapan dört Kolombiyalı gönüllüyle yapılan röportajların yanı sıra oradaki savaşçıların gönderdiği sesli ve yazılı mesajların incelenmesi, herhangi bir zamanda Ukrayna’da yüzlerce Kolombiyalı gönüllünün bulunduğunu gösteriyor.
Kolombiyalı gönüllüleri çalıştıran ana askeri birimlerden biri olan ve Yabancı Lejyon olarak da bilinen Uluslararası Ukrayna Savunma Lejyonu’nun sözcüsü Oleksandr Shahuri, “Kötülüğe karşı savaşmaya hazır olan her dünya vatandaşının yardımını memnuniyetle karşılıyoruz” dedi. .
Kolombiya 50 milyon nüfuslu bir ülke ve uzun zamandır yetenekli savaşçıları ihraç ediyor. Amerika Birleşik Devletleri ile yapılan bir güvenlik ittifakı sayesinde, askerleri Latin Amerika’daki en iyi eğitimli ve donanımlı askerler arasında yer alıyor ve uzun süreli savaşlar onlara çok az geleneksel ordunun eşleşebileceği bir deneyim kazandırdı.
Yoksul Kolombiyalı erkekler için ordu uzun süredir finansal güvenliğe giden birkaç yasal yoldan birini sağlıyor. Kolombiya’da emekli profesyonel askerlere ömür boyu aylık 400 ila 600 dolar arasında emekli maaşı ve aileleri için ücretsiz sağlık hizmeti veriliyor.
Yine de bu avantajlar çoğu zaman geçinmek için yeterli olmuyor ve çoğu kişi ormanlarda ve dağlarda geliştirdikleri becerilerin sivil hayatta pek işe yaramadığının farkında.
Ukrayna’da görev yapmış emekli Kolombiyalı asker Andrés, “Biz sadece silahların nasıl kullanılacağını biliyoruz” dedi ve kariyerine zarar verme korkusuyla soyadını vermek istemedi.
Bazı gaziler organize suç gruplarına katılıyor. Bu makale için röportaj yapılan bir adam, üç ay boyunca Meksikalı bir kartel için çalıştığını söyledi.
Yasal ekonomide çalışmaya devam edenler, elit birimlerin gazilerine ayda 1.000 dolara kadar maaş veren, ortalamanın üzerinde bir maaş ama yine de mali hedeflerini karşılayacak kadar nadir olan korumalar olma eğilimindedir.
Ve iş rekabeti artıyor. Hükümet ile Kolombiya’nın en büyük isyancı grubu arasında 2016 yılında yapılan barış anlaşması, ülkenin ordusunun büyüklüğünü önemli ölçüde azalttı.
Ekonomik baskılar Kolombiyalı gazileri yurt dışına itiyor. Pek çok kişi Orta Doğu’daki petrol devletlerinde kazançlı güvenlik sözleşmelerine imreniyor, ancak bu pozisyonlar genellikle yalnızca 40 yaşın altındaki erkeklere açık ve emekli Kolombiyalı profesyonel askerlerin çoğunu diskalifiye ediyor.
Bazı yabancı misyonlar skandallara yol açtı. İki düzine emekli Kolombiyalı komando, 2021’de bir Haiti başkanına düzenlenen suikasttaki rolleri nedeniyle Haiti ve ABD’de yargılanıyor.
Ukrayna’daki savaş, Kolombiyalı gazilere, ABD tarafından desteklenen uluslararası alanda tanınan bir hükümet için savaşırken kaderlerini değiştirmeleri için nadir bir fırsat sunuyor.
Amerika Birleşik Devletleri’nden sınır dışı edildikten sonra bu yıl ikinci bir tur için Ukrayna’ya dönen merhum Kolombiyalı asker Bay Herrera’nın dul eşi Paola Ortiz, “Her zaman daha fazlası olma hırsı vardı” dedi. “Çocuklarını üniversiteye göndermek, ev almak, iş kurmak istiyordu.”
Geçen yıl, idealist Batılı gönüllülerin ülkeye akınının azalmasıyla birlikte, Ukrayna’daki savaş fırsatlarına dair söylentiler Kolombiyalı gazilerin sohbet gruplarında yayıldı.
Bir düzineden fazla Kolombiyalı gazi ve aileleri röportajlarda gönüllülük sürecini anlattı.
Kolombiyalı erkekler Polonya’ya kendi başlarına seyahat ediyor ve yolculuğu karşılayabilmek için sıklıkla araba gibi değerli eşyaları satıyorlar.
Ukrayna sınırında, sınır muhafızlarına askeri deneyime sahip olduklarını ve Ukrayna için savaşmak istediklerini söylemek için çeviri uygulamalarını kullanıyorlar. Ülkeye vardıklarında kendilerini batıdaki Ternopil kentindeki bir askeri üste tanıtıyorlar.
Bir röportaj ve üstünkörü bir tıbbi muayeneden sonra, Latin Amerikalı savaşçıların iki ana varış noktasından biri olan Yabancı Lejyon veya 49. Karpat-Sich Piyade Taburu için bekleme listesine alınırlar.
Yerel bir banka hesabı açıyorlar ve ailelerine Kolombiya ATM’sinden para çekmek için kullanabilecekleri banka kartlarını gönderiyorlar.
Kolombiyalı askerler kendilerine Ukrayna para birimi cinsinden ayda yaklaşık 3.000 dolar ödendiğini, bunun kabaca yerel askerlerin maaşına eşit olduğunu söyledi.
Cephede isyancılara karşı yaşadıklarından çok farklı bir savaşla karşılaştıklarını söylediler.
Yoğun bitki örtüsüyle kaplı arazide otomatik silahlarla yapılan yakın dövüşün yerini açık alanların bombardımanı aldı. Ve hava saldırıları veya tahliyeler için Kolombiya’da sahip oldukları hava üstünlüğüne güvenemezlerdi.
Ekim ayında bir gaziler sohbet grubuna gönderilen sesli mesajda Kolombiyalı bir gönüllü, “Buraya gelmek istiyorsanız önce düşünün” dedi. “Kolombiya buraya kıyasla çocuk oyuncağı. Yakınınızda ilk kez bir roket patladığında şeytanın ta kendisini görüyorsunuz.”
Medyaya konuşma yetkisi olmadığı için kimliği gizli tutulan adam, kendisine katılan 60 Kolombiyalıdan yalnızca yedisinin kaldığını söyledi. Geri kalanlar öldürüldü, yaralandı ya da cephede birkaç hafta geçirdikten sonra evlerine döndüler.
Şubat ayında Ukrayna’ya vardıktan sonra Bay Barrios, karısına çatışmanın beklediğinden daha tehlikeli olduğunu söyledi.
Üçüncü çocuğunun doğumundan haftalar sonra bankanın evini geri almakla tehdit etmesi üzerine Ukrayna’ya gitmeye karar verdi. Bayan Cubillos, hemşiresinin maaşının kredi ödemelerini karşılayamayacağını söyledi.
Bayan Cubillos, Kolombiya’nın Neiva kentinde verdiği bir röportajda, “‘Geri dön, beni bu çocuklarla yalnız bırakma’ diye ona sürekli söyledim” dedi. “Ama o sadece ‘Hayır tatlım, evi kurtarmam lazım’ diye tekrarladı.”
Bay Barrios, ön saflarda 20 gün geçirdikten sonra, maaş çekini bile alamayacak kadar erken bir roket saldırısında öldü.
Ukrayna yasalarına göre çatışmada öldürülen askerlerin ailelerine 411.000 dolar ödeme yapılması gerekiyor.
Ancak Bayan Cubillos, Ukrayna’ya seyahat etmek ve bizzat tazminat talebinde bulunmak için bir avukata ya da uçak biletine yetecek parasının olmadığını söyledi.
Borçlarından sorumlu olmaya devam ettiğini ve bankanın evini geri almakla tehdit etmeye devam ettiğini söyledi.
Kocasının Ukrayna hizmetine dair tek hatırlatıcısı, cesediyle birlikte teslim edilen, içinde Ukrayna ve Yabancı Lejyon bayraklarının bulunduğu bir kutu.
“Hepsini çöpe atmak istedim. Onun yerine benim için hiçbir şey ifade etmeyen bayraklı bir kutu aldım” dedi Bayan Cubillos. “Ama bebeğin babasının hikayesini bilmesini ve ondan gelenleri göstermesini istiyorum.”
Thomas Gibbons Neff Ve Natalya Novosolova Kiev, Ukrayna’dan raporlamaya katkı.