Ipsos çevre araştırması: “İtalyanların %75'i için nükleer tehlikeli ve pek de kullanışlı değil”

oKMaDeM

New member
İtalyanların %75'i için nükleer geçerli bir alternatif değil. Çok tehlikeli ve pek de kullanışlı değil. Sadece %25'i enerjiye dönüşün doğru çözüm olduğunu düşünüyor. Ancak İtalyanların çoğu için yenilenebilir enerji kaynakları, döngüsel ekonomi ve iklim kriziyle mücadele konusunda daha fazla şey yapılması gerekiyor. Yüzde 29'u ise hastalıkların artmasına neden olan şeyin bu olduğunu düşünüyor. Legambiente, Kyoto Club, Nuova Ecologia (Conai ve Conou işbirliğiyle) tarafından yaptırılan ve 3 Temmuz'da Roma'da dairesel ekonomi (EcoForum) ulusal konferansının ilk günü vesilesiyle sunulan Ipsos anketinden elde edilen veriler açıkça ortaya koyuyor. Meloni Hükümeti nükleer enerjinin kullanımına giderek daha fazla ikna oluyorsa, öyle ki PNIECC'nin son versiyonunda 2050 yılına kadar “yaklaşık %11 ve %22” nükleer paya sahip bir elektrik karışımı öngörüyorsa, İtalyanların büyük bir kısmı farklı düşünüyor ve atomun geri dönüşüne hayır diyor.










Yeşil İşler Yaratmak İçin Temiz Kaynaklar ve Döngüsel Ekonomi

Ankete katılanların %54'ü, hükümetin yenilenebilir enerjinin üretimini ve kullanımını teşvik etmesi ve döngüsel ekonomiyi geliştirmesi gerektiğini düşünüyor. Sadece bu değil. %38'i çok fazla bürokrasi olduğunu ve yönetimlerin yenilenebilir enerji santralleri kurmak için izin alma sürecini basitleştirmeleri gerektiğini düşünüyor. Temiz kaynaklar ve dairesel ekonomi bu nedenle ülke için itici güçlerdir ve yeni yeşil işlerin yaratılmasına olanak tanır: aslında, 2 İtalyandan 1'inden fazlası gelecekte bunların artacağına inanıyor. Legambiente ve Kyoto Kulübü'nün Çevre Bakanı'nın dikkatine sunduğu veriler Gilberto Pichetto Fratin “Ekonomi 2030. Öncelikler, inşaat alanları, Avrupa hedeflerine ulaşmak için araçlar” başlıklı Ecoforum'un ilk gününde konuştu. İki dernek için hükümetin atom yolunu izlemesi ciddi bir hatadır.






Kyoto Kulübü: “Hatalar konusunda endişeliyiz”


İleriye dönük yol, yenilenebilir enerji ve döngüsel ekonominin, üç stratejik tedarik zincirinden başlayarak ülke genelinde homojen bir şekilde yaygınlaştırılmasıdır. EEEEE (Elektrikli ve Elektronik Cihaz Atıkları); tekstil ve kritik malzemeler yeniyi temsil eden “kentsel madenler” yabancı ülkelere bağımlı kalmadan devam etmek. İtalya'nın şu anda geride kaldığı ayrı atık toplama kalitesini iyileştirmek. Açıklıyor Kyoto Kulübü Başkan Yardımcısı Francesco Ferrante: Fosil yakıtlardan yenilenebilir enerjiye döngüsel ekonomi ve enerji dönüşümü artık sadece iklim krizini ele almak için bir zorunluluk değil, aynı zamanda endüstriyel bir politika oluşturmanın anahtarıdır ekonomik sistemimizin sadece savunmada değil, tanık olduğumuz jeopolitik çalkantıda öncü bir rol oynamasına olanak tanır. Bu nedenle yenilenebilir enerji cephesinde yapılan hatalardan, hiçbir şeye “uymayan” ve aslında izin vermeyi zorlaştıracak bir “uygun alanlar” kararnamesinden ve örneğin atık döngüsünden çıkıp malzemelere geçmemize izin verecek atık disiplinlerinde biriken gecikmelerden endişe duyuyoruz. Çok fazla ham madde tasarrufu sağlayacak bir strateji”.


Rapor

“Dünya, yenilenebilir kaynaklardan elektrik üretimini üç katına çıkarma taahhüdünde geride kalıyor”



Giacomo Talignani tarafından

05 Haziran 2024


İnsanların %45'i iklim krizi ve yaşam maliyetinin bağlantılı olduğunu düşünüyor


Kendi Ankete katılanların %61'i doğal afetlerdeki artışın iklim değişikliğinden kaynaklandığını söyledi.Yine Ipsos anketine göre, vatandaşlar ekonomik sonuçlar ve bölgeler ve insanların sağlığı üzerindeki etkiler konusunda giderek daha fazla bilinçleniyor. Özellikle, %45'i için iklim değişikliği genel olarak yaşam maliyetini etkiliyor, %44'ü için gıda ürünlerinin maliyetinde artışa, %29'u için kronik hastalıklarda, alerjilerde ve toleranslarda artışa neden oluyor. Bu nedenle, iklim kriziyle mücadele taahhüdünde, görüşülenlerin %72'si için ulusal hükümetler ön planda olmalı, ardından şirketler ve konsorsiyumlar (%42), yerel yönetimler (%39), vatandaşlar/tüketiciler (%35), medya (%20) geliyor.

Stratejiler


Legambiente ve Kyoto Kulübü, İtalya'nın üç acil müdahale üzerinde çalışması gerektiğine inanıyor.

  • Ülkenin dairesel devrimi için gerekli olan tesislerin inşası, sosyal yeniden kalkınma, çevresel iyileştirme ve bölgelerin ekonomik olarak yeniden canlandırılması için bir fırsat olarak görülüyor.
  • Tekstilden kritik hammaddelere, özel atıklardan gıda atıklarına kadar tüm sektörlerde stratejik tedarik zincirlerinin ve sektörlerin geliştirilmesini, bu sektörlerde de dijital çağın getirdiği zorluklarla başa çıkmak için yeni çözümlerin araştırılmasını ve geliştirilmesini desteklemek.
  • Atık yönetimi hiyerarşisinin temel prensiplerinin (atıkların azaltılması, yeniden kullanımı, geri dönüşümü ve geri kazanımı) bölgelerde güçlendirilmesi.
“AB'nin 2030 hedeflerine ulaşmak için – diye açıkladı Legambiente Ulusal Başkanı Stefano Ciafani – İklim kriziyle mücadeleyi hızlandıracak ve hızlandıracak cesur politikalara ve müdahalelere ihtiyacımız var. 2030'a sadece altı yıl kaldı ancak Meloni hükümeti, nükleer enerji, gaz ve Mattei Planı'na dayalı bir enerji karışımı içeren PNIEC'te yapılan seçimden başlayarak geçmişe bakıyor. Yarımada'ya dağılmış yenilenebilir enerji deneyimlerini ve Avrupa'daki dairesel ekonomideki İtalyan liderliğini hesaba katmayan ciddi bir karar. Yeni temiz enerji tesislerinin geliştirilmesini ve inşasını hızlandırmalı ve WEEE geri dönüşümünden başlayarak dairesel ekonominin stratejik tedarik zincirleri üzerinde çalışmalıyız. Bunu yapmak için, şu anda gelişimini yavaşlatan bürokratik ve teknolojik engelleri kaldırmalı, Sıfır Atık, Bin Tesis stratejisini izlemeli, kapıdan kapıya toplama, zamanında fiyatlandırma, bölge genelinde yaygın ve kılcal tesisler ve vatandaşlara yönelik yeni bilgi ve farkındalık kampanyalarına dayalı giderek daha da optimum bir yönetim modeli hedeflemeliyiz”.







Bin ton WEEE'den 900 ton hammadde geri kazanıldı


Elektronik Ürünlerle İlgili Atıklar Konsorsiyumu Erion Wee'nin verilerine göre, bin ton WEEE'nin geri dönüştürülmesiyle plastik, cam, çimento, bakır, alüminyum ve ahşap gibi yaklaşık 900 ton hammadde geri kazanılabiliyor.
Sanayi sektörüne gelince, TÜİK verilerine göre;Avrupa Çevre Ajansı (AÇA), 2020 yılında su ve arazi kullanım bozulmasının üçüncü büyük kaynağıydı. O yıl, her AB vatandaşının giyeceği ve ayakkabısı için ortalama dokuz metreküp suya, 400 metrekare araziye ve 391 kilogram hammaddeye ihtiyaç duyuluyordu. Avrupa'nın ihtiyaç duyduğu kritik ham maddelerin %56'sı şu anda Çin'den geliyor ve dünyadaki nadir toprak elementleri, manganez ve germanyum üretiminin yaklaşık %90'ı da Çin'den geliyor. Bu senaryoda, AB Komisyonu tarafından Mart 2023'te çıkarılan Kritik Ham Maddeler Yasası, 2030 yılına kadar bu malzemelerin çıkarılması, rafine edilmesi ve geri dönüştürülmesinin sırasıyla Avrupa'nın ihtiyaçlarının en az %10, %40 ve %15'ini karşılaması gerektiğini ve endüstriyel tedarik zincirlerini daha dayanıklı ve üçüncü ülkelere daha az bağımlı hale getirmeyi hedefliyor.


Atık bertarafı: Aileler en erdemli olanlardır


Ailelerin ve bireylerin %70'i atık bertarafı konusunda en erdemli davranan kesim olarak kendilerini gösterirken, bunu %62 ile kamu sektörü, %57 ile şirketler takip ediyor. Vatandaşların bertaraf edilmesi en tehlikeli olarak değerlendirdiği malzemelerin sıralamasında şunlar doğrulandı: kullanılmış mineral yağlama yağı (%60), WEEE (%53) ve sert plastik (%50). Kullanılmış mineral yağa gelince, vatandaşlar bunun toplandığını ve yeniden üretilebileceğini biliyor, ancak tüketiciler bilinçli seçimler yapmak için bunun kutuda belirtilmesini istiyor.
“Atık ve Döngüsel Ekonomi hakkındaki sayısız rapordan – şunu beyan ediyor: CONOU Başkanı Riccardo Piunti – bir gerçek ortaya çıkıyor: biz sıklıkla geri dönüştürmektense toplamada daha iyidir. Bu, birçok kentsel atık için doğru olsa da, geçerli değildir. (AB'nin 2023 yılı sonu itibarıyla yaptığı çalışmaya göre) İtalya, toplamada (%100) ve rejenerasyonda (%98) AB ortalamasının sırasıyla %82 ve %61'ine göre ön sıralarda yer alan mineral yağ. Tam da bu sektörde (ve belki de sadece bu sektörde) Avrupa'nın, bu tehlikeli atığı yeniden üretmenin önemini kabul etmesine rağmen hedefler koymamış olması paradoksaldır. Genellikle İtalyan konsorsiyum modelinin etkinliğinden yararlanan toplama, artık küçük aile işletmesinden, belki de yabancı, tüm farklılıklarıyla büyük grupların bir parçasına doğru bir evrim perspektifiyle karşı karşıyadır”.

Conai: İtalya hedeflerini aştı


“Ülkemiz, her devletin ambalaj atıklarının en az %70'ini geri dönüştürmek zorunda kalacağı 2030 yılı için Avrupa tarafından talep edilen genel geri dönüşüm hedeflerini aştı” diye açıklıyor Fabio Costarella, CONAI Genel Müdür Yardımcısı. «En son Eurostat verilerine göre, İtalya kişi başına ambalaj geri dönüşümünde Almanya ile başa baş gidiyor: Aslında geçen yıl Avrupa Komisyonu, Atık Direktiflerinin uygulanmasına ilişkin erken uyarı raporunda bizi geri dönüşüm hedeflerine ulaşma riski olmayan dokuz ülke arasına dahil etti. Ancak sıkı çalışmaya devam etmeliyiz. Yeni Avrupa Yönetmeliği ambalajların giderek daha yüksek oranlarda kesilmesini gerektirecek: Uygun durumlarda seçici toplamalar yoluyla da dahil olmak üzere, ambalajların ayrı toplanmasının miktarını ve kalitesini artırmak için çalışmamız gerekiyor. Ancak gelişmek için, giderek daha geri dönüştürülebilir paketler tasarlamak gibi yukarı akışta yenilikler ve geri dönüşümü hala zor olan parçalardan malzemeyi geri kazanabilen geri dönüşüm teknolojilerini aramak da önemli olacaktır.».
 
Üst