oKMaDeM
New member
Ben Jacopo'yum, 35 yaşındayım, araştırmacıyım ve iklim konusunda uzmanlar ve genç İtalyan uzmanlardan oluşan bir ağın başkanı olmaktan onur duyuyorum. İtalyan iklim ağı“Gezegenimizi önemsiyoruz ve iklim için hareket etmek istiyoruz!”, Sitemizde bulacağınız ifade. İtalya ve Avrupa arasında dağılmış çalışıyoruz, böylece İklim değişikliği teması kamuoyu tartışmasında bir öncelik haline gelir ve ulusal siyasi gündemde merkezi bir rol işgal eder. Bunu okullarda çalışarak, öğretmenler ve gazeteciler oluşturarak, BM müzakerelerinden raporlar üreterek yapıyoruz. Merak ettik ve bize, “Ve iklim, Avrupa için meydan ile bununla ne yapmalıyız?” Diye sordular. Bununla ilgiliyiz, iklimin bununla ilgisi var ve Avrupa Birliği temelinde değerler bununla ilgili. Mevcut ve perspektif, iki okuma. Copernicus'a göre, yani Avrupa iklim uydularımıza göre, 2024 sadece dünyanın en sıcak yılı değil, aynı zamanda 2015'in (on yılın zaten geçtiği) hedeflerinde olabileceğimiz sınırlara tehlikeli bir şekilde yaklaşabilen, 1,5 derece orta küresel ısıtma kritik eşiğini aştığımız ilk şeydi.
Sonra alıntı yapıyorum. “İnsan, alışılmış ve entelektüel olarak çok esnek bir hayvandır ve her şeyden önce paradigma değişikliklerine isteksiz [..] Bu, genellikle ekolojiyi aşırı ve radikal bir konum ve onu ütopik olarak temel alan yol olarak göstermenin nedeni budur. [..] (Ama) ekolojide radikal ve zor yolda ütopik bir şey yok [della transizione ecologica]”. Çalışmalarını Copernicus gibi kanıtlar ve bilimsel verilere dayandıran bir dernekiz, ancak bu verileri halka getirmek için daha fazla bir şeye hizmet ettiğini, sosyal ve politik bir yapıya hizmet ettiğini, bir arzuya ihtiyacımız olduğunu söyledi. Alexander Langer. Kısa bir süre önce bahsettiğim kelimeler bir filozof yerine, Andrea Porciello. Öğrencilerle tanışmak için okullara gittiğimde sık sık bahsediyorum. İklimsel felaketle karşılaştırıldığında, buraya neyin aşırı olan, neyin radikal, neyin gerekli olduğu, ne olduğu hakkında – pragmatik olarak konuşulan – zor. Biz saf değiliz. Ne iklim ne de Avrupa'da. Zor kelimeye geri dönüyorum. Bize en az 40 yıldır bilim isteyen büyük ölçekli dekarbonizasyon aslında zorBirçoğunu yaşama, üretme, ticaret, bağlılığa ve kaynaklara ihtiyacımız var. Ama bunu yapmamak daha da korkunç olurdu ve neyse ki hareket ve plan yapma yolları orada.
İmkansız olmamak zor, özellikle zor olan gerektiğinde. Birleşik Avrupa hakkında pratik ve gerçekleşen bir fikri olmadan, şimdiki zamanın tüm sınırlarına rağmen, belki de bir şirket olarak, bu zor çalışmayı gerektiği gibi görmek için asla tüm teknik, bilimsel, kültürel ve politik araçlara sahip olmazdık. Milyonlarca kişimizin diğer ülkelerde çalışma ve çalışma olasılığı sayesinde onları aldık. Onları, birkaç on yıl öncesine kadar insanlar arasında fikirlerin, insanların, duyguların, duyguların, duygularının ve vizyonlarının, konsoloslara, sınırlarda dikenli tellere, dikenli tellere bölündükten sonra onlara sahip olduk. Sonra Yeşil Anlaşmanın Orijinal Hırsının Avrupa'sını düşünüyorum.Bugün saldırı, yaşam ve ufuk projeleri, iklim diplomasisi, Marie Sklodowska-curie bilimsel konular için burslar altında, aslında Copernicus'un Avrupa'sını düşünüyorum, bu da bugün meydandaki herkesin ve her birimizin iklimimizdeki uydu verilerine ücretsiz olarak erişmesine izin veriyor. Sadece son haftalarda, okyanusun diğer tarafında, benzer araçlar, fosil inkârından başka bir şey olmayan harcama tasarrufu adına zayıflar veya silinir. Siyasi olasılıklar göz önüne alındığında, seyahat arkadaşlarımızın bu kareye güvensizlik ile baktığının farkındayız. Uzun birlik fikri için buradayız ve bugünün bireysel gerçeklerinin ve mevcut çelişkilerin ötesine geçen güçlü değerlere dayanan tarihe yansıtılıyoruz. Bizimkinden çok daha az “rahat” bir tarihsel bağlamda, kendilerini barışa ve halkların birliğine adamak için silah ve şiddetten vazgeçen bir kıta hakkında hayal eden ve yazanları etkileyen aynı uzun fikir.
Bugün de basit kanıtlar temelindeyiz: Silahlı bir çatışmanın olduğu yerde iklim için herhangi bir eylem olamaz. Nokta. Gezegenimizin her bir parçasının bombalandığı, kendini öldürdüğü, yok edildiği, bunların iklimin geleceğinden ve insanlığın hektarlık hektarları olduğu açık olmalıdır. Ama bugün bu meydanın duygusuna geri dönelim. Çalışmalarımızı, hayallerimizi (biz ama en genç olanı, hala başarılı oluyor muyuz?) Perspektiflerimizi hayal etmeye çalıştım, burada Avrupa'nın orada olmadığı bir gelecekte. Araştırma programlarının finanse edilmediği, birlikte çalışmak, birlikte çalışmak, birlikte çalışmak, birlikte çalışmaktan vazgeçtiğimiz, iklimin eylemi kurumlar tarafından desteklenmiyor, sivil toplum korunmuyor, bir aktivistin hala gaz veya petrol satan bir şirketten çok daha fazlasını hissedebiliyor. Ne yazık ki, zaten kıtamızda bu ayrılmadan biraz yaşıyoruz, ama eğer iyiysek, onu tanımalı ve farklı bir şey inşa etmeliyiz, değil mi? Geçmişe bakan ifadelerden kaçınmaya kararlıyım. Önden buyurun. Her birimiz inşa etmek için çağrılır. Çevresel açıdan zararlı sübvansiyonların sonunda fosil kaynaklardan çıkışa yol açan uzun ve zor yol için, sağlıklı ve temiz bir ortamda yenilenebilir manzaralara yol açanBurada bu yol için bir çerçeve olarak hizmet ettiğine inanıyoruz ve hiçbir şey vermeden, zar zor ve diyalog için bir araç olarak kelimeler olmadan, silah, yenilenebilir ve yağ değil, herkesi Belgrad'a birleştiren bir vizyon – ve tarihimizde hala açık olan yaralardan bahsediyorum. Ve sonra istediğimiz Avrupa, yeşil, misafirperver ve huzurlu, diğerleri iklim mücadelemizi tanımladığı için kesin, radikal, nihai bir analizden geçiyor. 60 yıl önce Birleşik Avrupa, Erasmus ve Copernicus orada değildi. Bunu düşünmek saçma olmasaydı oldukça aşırı, kesinlikle radikaldi, kesinlikle ütopikti. Yine de. Sadece bugün ne olduğumuza, dünyanın bu sarsıntısına bakmıyoruz. Bunu inşa etmek için cesarete ihtiyacınız var ve bunu yapmak için tüm koşullar olduğuna inanıyoruz. Ve bu mücadelelerin nihayetinde aynı tek perspektifte olduğuna inanıyorum. Açılışta söylediğim gibi, buradayız çünkü bu büyük fikir hakkındaki bir çağrıya, kurucu ve .. yenilenebilir değerler, şimdi içeriden de saldırı altında cevap verdik, e Bu, sivil toplum olarak uyanık kalmamızı gerektirir; Dediğim bir çağrıyı yanıtladık ve ancak olumlu cevap verebiliriz. Teşekkür ederim.
*(Yazar İtalyan İklim Ağının Başkanıdır)
Sonra alıntı yapıyorum. “İnsan, alışılmış ve entelektüel olarak çok esnek bir hayvandır ve her şeyden önce paradigma değişikliklerine isteksiz [..] Bu, genellikle ekolojiyi aşırı ve radikal bir konum ve onu ütopik olarak temel alan yol olarak göstermenin nedeni budur. [..] (Ama) ekolojide radikal ve zor yolda ütopik bir şey yok [della transizione ecologica]”. Çalışmalarını Copernicus gibi kanıtlar ve bilimsel verilere dayandıran bir dernekiz, ancak bu verileri halka getirmek için daha fazla bir şeye hizmet ettiğini, sosyal ve politik bir yapıya hizmet ettiğini, bir arzuya ihtiyacımız olduğunu söyledi. Alexander Langer. Kısa bir süre önce bahsettiğim kelimeler bir filozof yerine, Andrea Porciello. Öğrencilerle tanışmak için okullara gittiğimde sık sık bahsediyorum. İklimsel felaketle karşılaştırıldığında, buraya neyin aşırı olan, neyin radikal, neyin gerekli olduğu, ne olduğu hakkında – pragmatik olarak konuşulan – zor. Biz saf değiliz. Ne iklim ne de Avrupa'da. Zor kelimeye geri dönüyorum. Bize en az 40 yıldır bilim isteyen büyük ölçekli dekarbonizasyon aslında zorBirçoğunu yaşama, üretme, ticaret, bağlılığa ve kaynaklara ihtiyacımız var. Ama bunu yapmamak daha da korkunç olurdu ve neyse ki hareket ve plan yapma yolları orada.
İmkansız olmamak zor, özellikle zor olan gerektiğinde. Birleşik Avrupa hakkında pratik ve gerçekleşen bir fikri olmadan, şimdiki zamanın tüm sınırlarına rağmen, belki de bir şirket olarak, bu zor çalışmayı gerektiği gibi görmek için asla tüm teknik, bilimsel, kültürel ve politik araçlara sahip olmazdık. Milyonlarca kişimizin diğer ülkelerde çalışma ve çalışma olasılığı sayesinde onları aldık. Onları, birkaç on yıl öncesine kadar insanlar arasında fikirlerin, insanların, duyguların, duyguların, duygularının ve vizyonlarının, konsoloslara, sınırlarda dikenli tellere, dikenli tellere bölündükten sonra onlara sahip olduk. Sonra Yeşil Anlaşmanın Orijinal Hırsının Avrupa'sını düşünüyorum.Bugün saldırı, yaşam ve ufuk projeleri, iklim diplomasisi, Marie Sklodowska-curie bilimsel konular için burslar altında, aslında Copernicus'un Avrupa'sını düşünüyorum, bu da bugün meydandaki herkesin ve her birimizin iklimimizdeki uydu verilerine ücretsiz olarak erişmesine izin veriyor. Sadece son haftalarda, okyanusun diğer tarafında, benzer araçlar, fosil inkârından başka bir şey olmayan harcama tasarrufu adına zayıflar veya silinir. Siyasi olasılıklar göz önüne alındığında, seyahat arkadaşlarımızın bu kareye güvensizlik ile baktığının farkındayız. Uzun birlik fikri için buradayız ve bugünün bireysel gerçeklerinin ve mevcut çelişkilerin ötesine geçen güçlü değerlere dayanan tarihe yansıtılıyoruz. Bizimkinden çok daha az “rahat” bir tarihsel bağlamda, kendilerini barışa ve halkların birliğine adamak için silah ve şiddetten vazgeçen bir kıta hakkında hayal eden ve yazanları etkileyen aynı uzun fikir.
Bugün de basit kanıtlar temelindeyiz: Silahlı bir çatışmanın olduğu yerde iklim için herhangi bir eylem olamaz. Nokta. Gezegenimizin her bir parçasının bombalandığı, kendini öldürdüğü, yok edildiği, bunların iklimin geleceğinden ve insanlığın hektarlık hektarları olduğu açık olmalıdır. Ama bugün bu meydanın duygusuna geri dönelim. Çalışmalarımızı, hayallerimizi (biz ama en genç olanı, hala başarılı oluyor muyuz?) Perspektiflerimizi hayal etmeye çalıştım, burada Avrupa'nın orada olmadığı bir gelecekte. Araştırma programlarının finanse edilmediği, birlikte çalışmak, birlikte çalışmak, birlikte çalışmak, birlikte çalışmaktan vazgeçtiğimiz, iklimin eylemi kurumlar tarafından desteklenmiyor, sivil toplum korunmuyor, bir aktivistin hala gaz veya petrol satan bir şirketten çok daha fazlasını hissedebiliyor. Ne yazık ki, zaten kıtamızda bu ayrılmadan biraz yaşıyoruz, ama eğer iyiysek, onu tanımalı ve farklı bir şey inşa etmeliyiz, değil mi? Geçmişe bakan ifadelerden kaçınmaya kararlıyım. Önden buyurun. Her birimiz inşa etmek için çağrılır. Çevresel açıdan zararlı sübvansiyonların sonunda fosil kaynaklardan çıkışa yol açan uzun ve zor yol için, sağlıklı ve temiz bir ortamda yenilenebilir manzaralara yol açanBurada bu yol için bir çerçeve olarak hizmet ettiğine inanıyoruz ve hiçbir şey vermeden, zar zor ve diyalog için bir araç olarak kelimeler olmadan, silah, yenilenebilir ve yağ değil, herkesi Belgrad'a birleştiren bir vizyon – ve tarihimizde hala açık olan yaralardan bahsediyorum. Ve sonra istediğimiz Avrupa, yeşil, misafirperver ve huzurlu, diğerleri iklim mücadelemizi tanımladığı için kesin, radikal, nihai bir analizden geçiyor. 60 yıl önce Birleşik Avrupa, Erasmus ve Copernicus orada değildi. Bunu düşünmek saçma olmasaydı oldukça aşırı, kesinlikle radikaldi, kesinlikle ütopikti. Yine de. Sadece bugün ne olduğumuza, dünyanın bu sarsıntısına bakmıyoruz. Bunu inşa etmek için cesarete ihtiyacınız var ve bunu yapmak için tüm koşullar olduğuna inanıyoruz. Ve bu mücadelelerin nihayetinde aynı tek perspektifte olduğuna inanıyorum. Açılışta söylediğim gibi, buradayız çünkü bu büyük fikir hakkındaki bir çağrıya, kurucu ve .. yenilenebilir değerler, şimdi içeriden de saldırı altında cevap verdik, e Bu, sivil toplum olarak uyanık kalmamızı gerektirir; Dediğim bir çağrıyı yanıtladık ve ancak olumlu cevap verebiliriz. Teşekkür ederim.
*(Yazar İtalyan İklim Ağının Başkanıdır)