Venole
Active member
Çocuğun sağlıklı ruhsal gelişimi için en az anne kadar baba da merkezi bir role sahip. Pekala, birfazlaca baba çocuğu ile vakit geçirmek, onu tanımak, duygusal paylaşımlarda bulunmak için son bir buçuk yılda pandemi sürecini fırsata çevirmeyi başardı. Uzman Klinik Psikolog Neil Serem Yılmaz “Pandemi devri ile birlikte biroldukça baba konutta çalıştıkları devirde çocukları ile daha fazla vakit geçirme fırsatı buldu. Üstelik bu süreci fırsata çevirmeyi başararak hem kendileri ‘baba’ kimliğini hakikaten hissettiler ve bu memnunluğu tattılar birebir vakitte çocuklarına babalarının ilgisinin ve birlikte paylaşımlarının memnunluğunu tattırdılar. Daima meskende daima birlikte kalmak bir ekip zorluklar getirse de babalar için çocuklarını daha fazla tanımak ve onlarla daha sağlıklı ve daha yakın bir münasebet kurmak için değerli bir fırsat oldu” diyor.
İlgisiz babanın çocukta yol açabileceği sorunlar
-Baba varlığını ve dayanağını çocuğa hissettirmediğinde çocuğun bir ayağı boşta kalır, eksik, kıymetsiz ve yetersiz hisseder.
-Çocuk için baba gücü temsil eder. Babanın gücünü görmek çocuk için bir dayanak ve destek vazifesi görür. Çocuklar birtakım kimi dışarıdan özgüvenli ve kuvvetli görünebilirler. halbuki büyüyebilmek kendi ortasında yaslanabileceği bir güç oluşturmak için babanın gücünü görmeleri ve ona yaslanmaları gerekmektedir. Fakat bu gücü gördükçe ve ona yaslandıkça daha kuvvetli hissedebilirler. Kendi içlerinde zorluklara, eksikliklere dayanabilecekleri, onları büyüten bir güç oluşturabileceklerdir. Bu olmadığında, ötekine bağımlı, daima bir diğerinden dayanak isteyen, kendine güvenmeyen ve zorluklar karşısında çabuk pes eden bir yapı oluşturmaları kaçınılmaz olabilir.
-Baba çocuk için toplumsal dünyaya açılan kapıdır. Baba, anne- çocuk bağlantısına dahil olmadığında çocuk ve anne ayrışamaz. Çocuk dış dünyaya açılamaz, toplumsal bağlar kurmakta zorlanır. Çocuğun toplumsal alakalar kurabilmesi için evvel anne ile bağımlı bağdan uzaklaşabilmesi gerekir bu da lakin çocuğun babanın varlığını hissetmesi ile olur. Annenin her an onunla olmadığını bakılırsarek, anneyi babayla da paylaştığını fark etmesi ile mümkün olur.
-Baba çocuk için fren fonksiyonu sağladığından hislerini rahatça söz etme alanı sağlar. Çocuk yanlış bir şey yaptığında ya da tehlikede olduğunda babanın orada olduğunu bilir ve bu sayede özgür hisseder. halbuki baba orada olmadığında çocuk kendini frensiz bir otomobilde hissettiğinden harekete geçmekten, hislerini söz etmekten çekinebilir. Yanlış yapma ve yanlış yaptığında durdurulmayacağı telaşı ile hiç harekete geçemeyebilir. Duygusal ve akademik alanda bir kitlenme yaşayabilir, harekete geçip etkin aksiyonlarda bulunmaz.
-Erkek çocuk erkek olmayı, cinsel kimliğini babası aracılığı ile kazanır. Babanın nasıl özellikleri olduğu, annesine nasıl davrandığını izler ve çocuğun gelecekte nasıl bir erkek olacağı üzerinde bu tecrübeleri pek belirleyicidir. Şayet baba çocuğa ilgisiz davranıyorsa çocuk kendini bedelsiz gorecektir. Şayet öfkeli ve tahammülsüz bir baba ile karşılaşıyorsa o da gelecekte öfkesini denetim etmekte zorlanacaktır. Babanın varlığı ve erkek çocuğa olan hali, çocuğun gelecekte nasıl bir erkek ve baba olacağı üzerinde son derece tesirlidir.
-Kız çocuğun karşı cins ile kuracağı bağın niteliği babanın bu süreçteki rolüne bağlıdır. Şayet baba çocuğu görmezden gelirse hayli sert, bedelsiz ve kıymetsiz hissettirdiğinde karşı cinsle ilgilerinde de benzeri bir dinamik gerçekleşecektir.
Çok ilgili babanın yol açabileceği sorunlar
-Çocuklar her şeyi bildiklerini, her şeye güçlerinin yettiğini düşünmek isterler ve çocuk olmanın yetersiz taraflarına katlanmakta zorlanabilirler. Lakin çocukların engellenmeye ve negatif durumlarla dayanabilmeye toleranslarının gelişebilmesi, hayal kırıklıklarına dayanabilmesi için evvela meskende bir grup yasaklar ve yoksunluklarla müsabakaları gerekir. Üzülmesin ya da ağlamasın diye her istediği yapılan çocuk bekleyemez, erteleyemez ve büyüyemez. Bu kapasitesinin gelişebilmesi için babaların yapılandırıcı yasaklar koyması, bekleyebilmeyi öğrenmesi için her istediğini çabucak yapmaması, kimi şeylere ulaşamayacağını öğretmesi gerekir. Kurallar otomobilin freni üzeredir, çocuğun kendini durdurmayı öğrenmesi için evvel baba tarafınca bu frenin çocuğa sağlanması gerekir.
-Çocuklar için bir oyunda kaybeden olmak ya da istediğine ulaşamamak dayanması güç bir durum olsa da sağlıklı ruhsal gelişim için çocuğun deneyimlemesi için gerekli bir durumdur. kimi bazı babalar çocukları üzülmesin, kendilerini makus hissetmesin ya da öfkelenmesin diye çocuk karşısında güçsüz bir pozisyona geçebilmektedirler. Bilerek oyunda çocuğa yenilmek, birtakım şeyleri yapamıyormuş üzere davranmak ya da çocukların kendilerinden daha kuvvetli olduklarını söyleyebilmektedirler. Durum bu biçimde olduğunda evvela çocuk babayı kendinin akranı zannetmekte ve koyduğu kurallara uymamaktadır. Daha da kıymetlisi erkek çocuk baba ile rekabete girer, babadan daha kuvvetli olduğunu görmek ister fakat sonrasındasında babanın gücünü fark edip kabul eder bu biçimdece hem ruhsal olgunlaşma gerçekleşirken birebir vakitte ebeveynin koyduğu kurallar kabul edilir. Lakin baba burada bahsedilen kuvvetli pozisyonu almadığında çocuk kendini konutun hakimi zanneder.
-Baba gerekli durumlarda çocuğa fren fonksiyonu sağlamadığında çocuk duygusal bir boşluk ortasında hisseder, riskli hareketlerde ve davranışlarda bulunur, hudutları kendini tehlikeye atarcasına zorlayabilir. Çocukluk çağında çoğunlukla; davranış bozukluğu ve dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu haline dönüşebilir.
-Babası tarafınca konutta yasaklarla ve kurallarla karşılaşmayan çocuk, okulda ve toplumsal alakalarda de çeşitli zorluklar yaşar. Arkadaşlık bağlantılarında; her şey kendi istediği üzere olsun ister. Daima merkezde ve kazanan olmak ister, herkesi yönetmek ve her şeye hakim olmak ister. Paylaşmak ve beklemek pek zordur. İstedikleri haricinde bir şey olduğunda öbür çocuklar üzerinde zorbalığa başvurma ya da öfke krizleri yaşayabilirler.
-Diğer bir zorluk alanı da okulda görülür. İsteklerini erteleyemeyen, bekleyemeyen çocuk okulda da sırasını bekleyemez, derslerde dikkatini toparlayamaz, ödevlerini yapmakta zorlanır. Meskende her istediğini yapan ve babanın koyduğu sonlar ile karşılaşmayan çocuk, okulda da okulun kurallarına, öğretmenin yönergelerine uymakta zorlanır sıklıkla sınıf nizamını bozucu hareketlerde bulunur.
İlgili babanın olumlu tesirleri
-İlgili bir baba yardımıyla; erkek çocuk erkeksiliği ve cinsel gelişimi babayı model alarak, baba ile alakası aracılığı ile öğrenir. Erkek çocuk 3 yaş periyodunda anneye hayran olduğu ve babanın yerini almak istediği bir periyottan geçer. Baba ile rekabete girer, babadan daha kuvvetli olduğunu zanneder. Babaların burada çocuğun özgüvenini kıracak ve kıymetsiz hissettirecek hallerden uzak kalabilmesi son derece değerlidir. ‘Sen ne anlarsın’, ‘yapamazsın’ yerine büyümek konusunda motive eden ‘şimdi küçüksün lakin büyüdüğünde sen de yapabileceksin’ üzere tıpkı zamandastekleyici birebir vakitte çocuksu pozisyonunu hatırlatan, babanın kendi yerini de koruduğu bir lisan çocuğa gelecekte de kıymetli kazanımlar sağlar.
-Kız çocuğun gelişmeninde ise; çocuğun karşılaştığı birinci erkek figür babadır. 3 yaşları civarında kız çocuk anne ile rekabete girer, annenin yerini almak ve babanın gözdesi olmak ister. Babanın ortadaki dengeyi kurabilmesi son derece kıymetlidir. Bu süreçte hem çocuğa pahalı ve kıymetli hissettiren birebir vakitte çocuğun gözünde annenin yerini ve bedelini koruyan baba kızını geleceğe sağlıklı biçimde hazırlar. Anne hakkında çocuğun yanında tenkitte bulunmayan baba yardımıyla çocuk; annenin yerine geçemeyeceğini fakat büyüyüp annesi üzere bir bayan olduğunda babası üzere biri tarafınca sevilebileceğini fark ederek bu vakitten sağlıklı bir biçimde büyüme ve olgunlaşma motivasyonu ile çıkar.
-Babanın varlığı ve ‘prenses kızım’ , ‘güzel kızım’ , ‘akıllı kızım’ üzere hoş kelamları ile çocuk bedelli ve sevilmeye bedel bulur kendini. Baba tarafınca sevilen kız çocuk gelecekte fakat sevilen ve bedelli bulunan bir bayan olabilir. Aksi biçimde hırpalandığı ve makûs muamele gördüğü münasebetler kurabilmektedir.
-Çocuklarıyla vakit geçiren, onların meseleleriyle ilgilenen, iştirakçi bir baba bununla birlikte anne ile de sorumlulukları paylaşacağından annenin çocuklarına karşı daha tahammüllü ve anlayışlı davranabilmesini sağlar. Anne-çocuk içindeki çatışmaları azaltır.
İlgisiz babanın çocukta yol açabileceği sorunlar
-Baba varlığını ve dayanağını çocuğa hissettirmediğinde çocuğun bir ayağı boşta kalır, eksik, kıymetsiz ve yetersiz hisseder.
-Çocuk için baba gücü temsil eder. Babanın gücünü görmek çocuk için bir dayanak ve destek vazifesi görür. Çocuklar birtakım kimi dışarıdan özgüvenli ve kuvvetli görünebilirler. halbuki büyüyebilmek kendi ortasında yaslanabileceği bir güç oluşturmak için babanın gücünü görmeleri ve ona yaslanmaları gerekmektedir. Fakat bu gücü gördükçe ve ona yaslandıkça daha kuvvetli hissedebilirler. Kendi içlerinde zorluklara, eksikliklere dayanabilecekleri, onları büyüten bir güç oluşturabileceklerdir. Bu olmadığında, ötekine bağımlı, daima bir diğerinden dayanak isteyen, kendine güvenmeyen ve zorluklar karşısında çabuk pes eden bir yapı oluşturmaları kaçınılmaz olabilir.
-Baba çocuk için toplumsal dünyaya açılan kapıdır. Baba, anne- çocuk bağlantısına dahil olmadığında çocuk ve anne ayrışamaz. Çocuk dış dünyaya açılamaz, toplumsal bağlar kurmakta zorlanır. Çocuğun toplumsal alakalar kurabilmesi için evvel anne ile bağımlı bağdan uzaklaşabilmesi gerekir bu da lakin çocuğun babanın varlığını hissetmesi ile olur. Annenin her an onunla olmadığını bakılırsarek, anneyi babayla da paylaştığını fark etmesi ile mümkün olur.
-Baba çocuk için fren fonksiyonu sağladığından hislerini rahatça söz etme alanı sağlar. Çocuk yanlış bir şey yaptığında ya da tehlikede olduğunda babanın orada olduğunu bilir ve bu sayede özgür hisseder. halbuki baba orada olmadığında çocuk kendini frensiz bir otomobilde hissettiğinden harekete geçmekten, hislerini söz etmekten çekinebilir. Yanlış yapma ve yanlış yaptığında durdurulmayacağı telaşı ile hiç harekete geçemeyebilir. Duygusal ve akademik alanda bir kitlenme yaşayabilir, harekete geçip etkin aksiyonlarda bulunmaz.
-Erkek çocuk erkek olmayı, cinsel kimliğini babası aracılığı ile kazanır. Babanın nasıl özellikleri olduğu, annesine nasıl davrandığını izler ve çocuğun gelecekte nasıl bir erkek olacağı üzerinde bu tecrübeleri pek belirleyicidir. Şayet baba çocuğa ilgisiz davranıyorsa çocuk kendini bedelsiz gorecektir. Şayet öfkeli ve tahammülsüz bir baba ile karşılaşıyorsa o da gelecekte öfkesini denetim etmekte zorlanacaktır. Babanın varlığı ve erkek çocuğa olan hali, çocuğun gelecekte nasıl bir erkek ve baba olacağı üzerinde son derece tesirlidir.
-Kız çocuğun karşı cins ile kuracağı bağın niteliği babanın bu süreçteki rolüne bağlıdır. Şayet baba çocuğu görmezden gelirse hayli sert, bedelsiz ve kıymetsiz hissettirdiğinde karşı cinsle ilgilerinde de benzeri bir dinamik gerçekleşecektir.
Çok ilgili babanın yol açabileceği sorunlar
-Çocuklar her şeyi bildiklerini, her şeye güçlerinin yettiğini düşünmek isterler ve çocuk olmanın yetersiz taraflarına katlanmakta zorlanabilirler. Lakin çocukların engellenmeye ve negatif durumlarla dayanabilmeye toleranslarının gelişebilmesi, hayal kırıklıklarına dayanabilmesi için evvela meskende bir grup yasaklar ve yoksunluklarla müsabakaları gerekir. Üzülmesin ya da ağlamasın diye her istediği yapılan çocuk bekleyemez, erteleyemez ve büyüyemez. Bu kapasitesinin gelişebilmesi için babaların yapılandırıcı yasaklar koyması, bekleyebilmeyi öğrenmesi için her istediğini çabucak yapmaması, kimi şeylere ulaşamayacağını öğretmesi gerekir. Kurallar otomobilin freni üzeredir, çocuğun kendini durdurmayı öğrenmesi için evvel baba tarafınca bu frenin çocuğa sağlanması gerekir.
-Çocuklar için bir oyunda kaybeden olmak ya da istediğine ulaşamamak dayanması güç bir durum olsa da sağlıklı ruhsal gelişim için çocuğun deneyimlemesi için gerekli bir durumdur. kimi bazı babalar çocukları üzülmesin, kendilerini makus hissetmesin ya da öfkelenmesin diye çocuk karşısında güçsüz bir pozisyona geçebilmektedirler. Bilerek oyunda çocuğa yenilmek, birtakım şeyleri yapamıyormuş üzere davranmak ya da çocukların kendilerinden daha kuvvetli olduklarını söyleyebilmektedirler. Durum bu biçimde olduğunda evvela çocuk babayı kendinin akranı zannetmekte ve koyduğu kurallara uymamaktadır. Daha da kıymetlisi erkek çocuk baba ile rekabete girer, babadan daha kuvvetli olduğunu görmek ister fakat sonrasındasında babanın gücünü fark edip kabul eder bu biçimdece hem ruhsal olgunlaşma gerçekleşirken birebir vakitte ebeveynin koyduğu kurallar kabul edilir. Lakin baba burada bahsedilen kuvvetli pozisyonu almadığında çocuk kendini konutun hakimi zanneder.
-Baba gerekli durumlarda çocuğa fren fonksiyonu sağlamadığında çocuk duygusal bir boşluk ortasında hisseder, riskli hareketlerde ve davranışlarda bulunur, hudutları kendini tehlikeye atarcasına zorlayabilir. Çocukluk çağında çoğunlukla; davranış bozukluğu ve dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu haline dönüşebilir.
-Babası tarafınca konutta yasaklarla ve kurallarla karşılaşmayan çocuk, okulda ve toplumsal alakalarda de çeşitli zorluklar yaşar. Arkadaşlık bağlantılarında; her şey kendi istediği üzere olsun ister. Daima merkezde ve kazanan olmak ister, herkesi yönetmek ve her şeye hakim olmak ister. Paylaşmak ve beklemek pek zordur. İstedikleri haricinde bir şey olduğunda öbür çocuklar üzerinde zorbalığa başvurma ya da öfke krizleri yaşayabilirler.
-Diğer bir zorluk alanı da okulda görülür. İsteklerini erteleyemeyen, bekleyemeyen çocuk okulda da sırasını bekleyemez, derslerde dikkatini toparlayamaz, ödevlerini yapmakta zorlanır. Meskende her istediğini yapan ve babanın koyduğu sonlar ile karşılaşmayan çocuk, okulda da okulun kurallarına, öğretmenin yönergelerine uymakta zorlanır sıklıkla sınıf nizamını bozucu hareketlerde bulunur.
İlgili babanın olumlu tesirleri
-İlgili bir baba yardımıyla; erkek çocuk erkeksiliği ve cinsel gelişimi babayı model alarak, baba ile alakası aracılığı ile öğrenir. Erkek çocuk 3 yaş periyodunda anneye hayran olduğu ve babanın yerini almak istediği bir periyottan geçer. Baba ile rekabete girer, babadan daha kuvvetli olduğunu zanneder. Babaların burada çocuğun özgüvenini kıracak ve kıymetsiz hissettirecek hallerden uzak kalabilmesi son derece değerlidir. ‘Sen ne anlarsın’, ‘yapamazsın’ yerine büyümek konusunda motive eden ‘şimdi küçüksün lakin büyüdüğünde sen de yapabileceksin’ üzere tıpkı zamandastekleyici birebir vakitte çocuksu pozisyonunu hatırlatan, babanın kendi yerini de koruduğu bir lisan çocuğa gelecekte de kıymetli kazanımlar sağlar.
-Kız çocuğun gelişmeninde ise; çocuğun karşılaştığı birinci erkek figür babadır. 3 yaşları civarında kız çocuk anne ile rekabete girer, annenin yerini almak ve babanın gözdesi olmak ister. Babanın ortadaki dengeyi kurabilmesi son derece kıymetlidir. Bu süreçte hem çocuğa pahalı ve kıymetli hissettiren birebir vakitte çocuğun gözünde annenin yerini ve bedelini koruyan baba kızını geleceğe sağlıklı biçimde hazırlar. Anne hakkında çocuğun yanında tenkitte bulunmayan baba yardımıyla çocuk; annenin yerine geçemeyeceğini fakat büyüyüp annesi üzere bir bayan olduğunda babası üzere biri tarafınca sevilebileceğini fark ederek bu vakitten sağlıklı bir biçimde büyüme ve olgunlaşma motivasyonu ile çıkar.
-Babanın varlığı ve ‘prenses kızım’ , ‘güzel kızım’ , ‘akıllı kızım’ üzere hoş kelamları ile çocuk bedelli ve sevilmeye bedel bulur kendini. Baba tarafınca sevilen kız çocuk gelecekte fakat sevilen ve bedelli bulunan bir bayan olabilir. Aksi biçimde hırpalandığı ve makûs muamele gördüğü münasebetler kurabilmektedir.
-Çocuklarıyla vakit geçiren, onların meseleleriyle ilgilenen, iştirakçi bir baba bununla birlikte anne ile de sorumlulukları paylaşacağından annenin çocuklarına karşı daha tahammüllü ve anlayışlı davranabilmesini sağlar. Anne-çocuk içindeki çatışmaları azaltır.