oKMaDeM
New member
İtalyan beyaz kalbi, iklim değişikliğinin çarpıcı bir sonucu olarak eriyor. Yaza çok benzeyen bu sonbaharda, bir kışın soğuğu ve bir sonraki karın, dağlarımızı etkileyen şok edici başkalaşımı engellemeye kesinlikle yeterli olmayacağının bilincindeyiz.
En son onay, başlıklı bir çalışmadan geliyor. Geri çekilen devler: İklim krizinin İtalyan buzulları üzerindeki etkileri Greenpeace-İtalya ve İtalyan Buzulbilim Komitesi arasındaki işbirliğinden, Ağustos ve Eylül 2023 arasında gerçekleştirilen iki keşif gezisinin sonucunda doğdu. Biri buzulda Alta Valtellina’daki fırınlar, diğeri Stelvio Milli Parkı’nda Miage buzulu, Mont Blanc’ın İtalya tarafında, Aosta Vadisi’nde. İtalyan Alplerindeki en büyük ve en simgesel buzullardan ikisi analiz edildi, fotoğraflandı, 3 boyutlu olarak çoğaltıldı ve on dokuzuncu yüzyılın sonundan günümüze nasıl dönüştükleri gösterildi.
Ve sonuçlar rahatlatıcı değil. Forni buzulu, sıcak hava dalgası sırasında günde 9 santimetre kalınlık kaybetti Ağustos ayının ikinci yarısında donma noktası birkaç gün boyunca 5.000 metrenin üzerinde kaldı. Önceki yıllarda kaydedilen ortalamadan %15 daha yüksek bir birleşme oranı.
Ayrıca Miage buzulu giderek artan aşırı sıcaklıklardan büyük zarar görüyor: 2008’den 2022’ye kadar 100 milyar litre su kaybetti, 40 bin olimpik yüzme havuzuna karşılık geliyor. 2018-2023 döneminde yalnızca göl alanı 1,1 milyar litre su kaybetti; bu, geçen yıl kaydedilen toplam kaybın üçte birinden fazlasına denk geliyor.
“İtalyan buzulları beklenenden daha hızlı eriyor, bu da en felaket senaryolarına ilişkin tahminlerin gerçeğe dönüşmesine neden oluyor” diye açıkladı Federico Spadini, iklim kampanyacısı Greenpeace İtalya’nın “iklim krizinin kötüleştiğinin ve su rezervlerinin azalmasının yeni kuraklık dönemlerini destekleyeceğinin bir başka kanıtıdır. Fosil yakıtları çıkarmaya ve yakmaya devam etmek, yalnızca buzulları değil, gezegeni ve yaşamlarımızı da ayaklanmalara mahkum edecektir. Daha önce hiç görülmemiş. Politikacıların, şirketlerin ve medyanın inkarcılığı teşvik etmek, fosil yakıtları terk etmek ve yenilenebilir enerjileri teşvik etmek yerine bilim camiasının alarmına kulak verme zamanı. Dağ bizimle konuşuyor: tek yapmamız gereken dinlemek. bunu yap ve harekete geç.”
2022 buzulların korkunç yılı
“Ancak Alpler’deki tüm buzullar, uzantılarının yüzde 50’sinden fazlasının kaybına uğradı ve bu oranın yaklaşık yüzde 70’i son 30 yılda kaybedildi” diye altını çiziyorlar. Valter Maggi, İtalyan Buzul Bilimi Komitesi (CGI) başkanı Marco GiardinoCGI’nın başkan yardımcısı, her ikisi de çalışmanın önsözünde üniversite profesörleri. “Bu trend son 15 yılda, Alpler’in farklı kesimlerinde farklı yöntem ve hızlarda olsa da hızlanacak gibi görünüyor. Bir diğer önemli husus ise tek bir buzul kütlesinden ayrı parçalara ayrılan buzulların parçalanmasıdır.
Son üç buzul bilimi kampanyası (2021, 2022 ve 2023), ülkemizdeki buzulların otuz yıllık kayda değer daralma eğilimini doğruladı ve buzul cephelerinde maksimum geri çekilmenin 2022 yılında gerçekleştiğini doğruladı.Annus horribilis Buzulbilimci, “Tam olarak 2022’nin korkunç yazından geldiğimiz ve 2023’ün buzullarımız için daha iyi bir durum getireceğini umduğumuz için, ancak ne yazık ki durum daha da kötüleşiyor” diye ekliyor Claudio SmiragliaCGI’nın eski başkanı ve yeşil aklamaya karşı bağımsız ağ üyesi İklim için sesler.
“Kararma”: kararma
Eski dağcılık masallarındaki tertemiz ortamı dağ buzullarında görmek artık imkansız. Greenpeace ve İtalyan Buzul Bilimi Komitesi’nin raporunda şunu okuduk: “Günümüzdeki buz beyaz ve kristalimsi görünmüyor, ancak büyük kahverengi ve grimsi bölümler halinde görünüyor.” Yüzeye yerleşen ve beyazlığını sınırlayan toz, döküntü ve yabancı maddelerin varlığı nedeniyle giderek daha koyu hale gelir“.
2005 yılından bu yana faaliyet gösteren meteoroloji istasyonunun buzulun yüzeyine yansıyan güneş ışınımını ölçtüğü Forni buzulunda kolaylıkla fark edilen bir olay. Kararma, hem birkaç yılda bir görüntülerin karşılaştırılmasında, hem de uzaktan algılama sayesinde Dünya’nın uzaydan gözlemlenmesiyle açıkça görülüyor. Veriler sizi düşündürür. Çalışma şöyle diyor: “Güneş ışınımının %15’inden azı artık buzul yüzeyi tarafından yansıtılıyor. Bu, buzun %85’ini emdiği ve erimesine katkıda bulunduğu anlamına gelir! 2010 yılına kadar yayınlanan buzul bilimi kılavuzlarında bu kadar yüksek değerlere rastlanmıyor! Forni buzuluna ve diğer dağ buzullarına ne oldu? Bu veriler buzul kararması olarak bilinen bir olguya tanıklık ediyor. Hem doğal hem de antropojenik nedenlerden (partikül madde veya siyah karbon Dizel motorların yanması, orman yangınları ve ovalardaki endüstriyel faaliyetlerden kaynaklanan). 1987-2012 yılları arasında Landsat uyduları tarafından elde edilen ve NASA tarafından ücretsiz olarak kullanıma sunulan görüntüler kullanılarak, buzulların kararmasının, farklı yoğunluklarda da olsa, Stelvio Ulusal Parkı’ndaki 40 buzulun tamamında devam eden bir olgu olduğu doğrulandı. Bu şekilde buzullar yalnızca grileşmekle kalmıyor, aynı zamanda daha kırılgan hale geliyor. Aslında karardıkça daha fazla güneş ışınımı emiyorlar ve daha hızlı eriyorlar.”
2023: Forni buzulunda yaz
Stelvio Milli Parkı içindeki en büyük İtalyan buzullarından biridir (ya da daha doğrusu öyleydi). SIC’ye eklendi (Topluluğun İlgilendiği Site“Forni Vadisi ve Glacier-Val Cedec-Gran Zebrù” olarak adlandırılan, Pizzo Tresero’dan Palon de la Mare’ye kadar onu görkemli bir yarım daire ile çevreleyen 3500 metrenin üzerindeki zirveler dizisinin eteğinde yer alıyor. “13 Zirve” olarak bilinir.
On dokuzuncu yüzyılın ortalarında yaklaşık 19 kilometrekarelik alanı kaplayan karmaşık bir buzul sistemi. Yıllarca insansız hava araçları ve uydularla da izlenen buzulun üzerine iki otomatik meteoroloji istasyonu kuruldu: biri 2005’ten bu yana (İtalya’daki bir buzuldaki ilki), diğeri ise 2014’ten beri faaliyette. İstasyonlar sayesinde araştırmacılar, kar ve buzun erime oranları: 2006’dan 2009’a kadar sadece 4 yılda kalınlık kaybı 20 metrenin üzerinde, 2012’ye kadar olan yıllar da dikkate alındığında neredeyse 40 metre. Sadece bu da değil. Ve eğer dikkate alırsak son 150 yılda buzulun yüzeyinin 1867’den 2017’ye kadar yaklaşık 8,5 kilometrekarelik, yani yüzeyin %45’i kadar daralmaya uğradığını görüyoruz..
İklim krizi
Kopernik: Hiç bitmeyen bir yazın ardından en sıcak Eylül ayı
kaydeden Matteo Marini
05 Ekim 2023
Etkileyici bir manzara değişikliği
2023 yazında Forni buzulunda farklı yüksekliklerdeki erime miktarı ölçüldü ve farklı enkaz kapsamı da dikkate alındı. Buzun ortalama erimesini vurgulayan bir yöntem: Buzun temiz olduğu yerde günde 6,5 santimetre, enkazla kaplı olduğu yerde ise 7,6 santimetre. Ancak Alp zincirinin çoğunda donma noktasının birkaç gün boyunca 5000 metrenin üzerinde olduğu 16-24 Ağustos 2023 arasındaki günlerde erime oranları günde 9 santimetreye ulaştı. (yaklaşık %20 oranında bir artış).
Önceki yılların kar ve buz erimesi değerleri ile karşılaştırıldığında (İtalya’nın en uzun buzulolojik hava izleme rekorunu temsil eden buzul üstü hava istasyonundan elde edilmiştir) 2023 verileri ortalama %15 daha yüksektir. “Böylesine önemli bir artış, önümüzdeki on yıl içinde buzulun kökten değişebileceğini ve merkezi gövdeyle sürekliliğini kaybedebileceğini gösteriyor.” Kısacası, Forni buzulu erime süreçlerinde o kadar büyük bir hızlanma yaşıyor ki, diğer birçok İtalyan buzulu gibi sadece boyutunu küçültmekle kalmıyor, aynı zamanda görünüşü değişiyor.
İklim krizi
NASA: +1,5° küresel ısınmayla buzulların yarısı yok olacak
kaydeden Matteo Marini
15 Eylül 2023
“Alta Valtellina’nın bu sektörünün morfolojik özelliklerinin ve tüm peyzajının etkileyici bir dönüşümü. Özellikle, en dik bölgelerde sürekli olarak meydana gelen büyük kaya ve buz heyelanlarının da eklendiği iki akışın kesilmesinin altı çizilmelidir. özellikle yürüyüşçüler ve dağcılar için önemli bir risk oluşturan çevredeki duvarlarda. Uzunluk ve yüzey alanında parçalanma ve azalmalar artık esas olarak eriyen suların yoğun bir erozyon eylemi gerçekleştirdiği buzulun geniş bölümlerinin çökmesi nedeniyle meydana geliyor.. Böylece yaz sonunda buzul çekilmeleri geçmişte olduğu gibi metrelerle, onlarca metreyle değil, yüzlerce metreyle ölçülüyor”.
Miage buzulunda 2023 yazı
Val Veny’de, Brouillard buzulu ve bunun Lex Blanche güney tarafında mont BlancHimalaya tipi olarak tanımlanan, İtalya’nın en büyük vadi buzullarından biridir. Tamamen aşağıdaki buzu maskeleyen kayalık döküntülerle kaplı uzun bir Mont Blanc vadisinden (Miage Vadisi) geçiyor. Bir yandan buzulun neye benzediği konusunda daha kalıplaşmış bir fikre sahip olanların beklentilerini boşa çıkarabilecek bir örtü, diğer yandan da erimeyi yavaşlatan bir tür termal battaniye işlevi görüyordu.
Miage buzulundaki göl
Peki yalıtkan etkisine rağmen buzulun görünen acı durumunun nedeni nedir? Ve her yaz mevsiminde meydana gelen kütle kaybı, son yıllarda bunu sık sık yapma fırsatı bulan herkesi etkiliyorsa, bu olgunun bilimsel olarak doğrulanmasını sağlayan şey teknolojidir. Aslında Miage buzulunun ön kısmı birkaç yıldır İtalyan Glakoloji Komitesi araştırmacıları tarafından lazer taramalarla izleniyor. Sonuç? Morfolojik değişikliklerin ve dolayısıyla buzun kalınlığının hassas bir şekilde değerlendirilmesiyle dijital bir model elde edildi. Ağustos 2022’de Miage buzulunun vadi dilinin tamamı için bir helikopter araştırması gerçekleştirildi ve bu, tüm buzul kütlesinin iç kısmının daha da ayrıntılı bir şekilde analiz edilmesine olanak sağladı. 2023 kampanyası sırasında Miage Gölü çevresindeki bir alan fotogrametrik drone araştırması kullanılarak araştırıldı.
Ancak 1970’li yıllardan ardışık görüntüler ile geçen Eylül ayına kadar yapılanlar arasındaki karşılaştırmada kar örtüsündeki farkı ve hacim kayıplarının değerlendirilmesini görmek mümkün.
Zaman içinde tespit edilen buzul yüzeyinin topoğrafik modelleri arasındaki karşılaştırma, değerlendirmenin çeşitli yıllarda kullanılan analiz araçlarının ve dijital araçların hassasiyetine bağlı olduğunu da hesaba katarak, kaybolan buz kütlelerinin miktarını belirlememize olanak tanır.
Tarih
Sergio Maggioni buzulları kaybetmemek için sesini dinliyor
kaydeden Giacomo Talignani
26 Eylül 2023
Miage buzulu için 65 yıllık bir zaman aralığını analiz etmek üzere üç farklı model kullanmak mümkündü.
1957-2008 aşaması: 70’li yıllardaki soğuk dönemi takiben hacim artışının ardından, 80’li yılların ikinci yarısında zirveye çıkan buzul kütlesinde azalma başlıyor. Toplamda, buzul dilinin tamamı boyunca 94 milyon metreküp buz kayboluyor; bu, buzul yüzeyinin ortalama yaklaşık 20 metre alçalması anlamına geliyor.
Aşama 2008-2022: giderek artan kütle kaybıyla karakterizedir. Genel olarak, buzul dilinin tamamı boyunca 110 milyon metreküp buz kayboluyor; bu da buzul yüzeyinin ortalama yaklaşık 23 metre alçalması anlamına geliyor. Tüm bunların günlük hayatımızı nasıl etkileyeceğini anlamak için, 1957’den 20087’ye kadar 85 milyar litre suyun kaybolduğunu, 2008’den 2022’ye kadar bu rakamın 100 milyar litreye çıktığını düşünün. Ve bu sadece İtalyan Alpleri’ndeki buzullardan biri için geçerli.
En son onay, başlıklı bir çalışmadan geliyor. Geri çekilen devler: İklim krizinin İtalyan buzulları üzerindeki etkileri Greenpeace-İtalya ve İtalyan Buzulbilim Komitesi arasındaki işbirliğinden, Ağustos ve Eylül 2023 arasında gerçekleştirilen iki keşif gezisinin sonucunda doğdu. Biri buzulda Alta Valtellina’daki fırınlar, diğeri Stelvio Milli Parkı’nda Miage buzulu, Mont Blanc’ın İtalya tarafında, Aosta Vadisi’nde. İtalyan Alplerindeki en büyük ve en simgesel buzullardan ikisi analiz edildi, fotoğraflandı, 3 boyutlu olarak çoğaltıldı ve on dokuzuncu yüzyılın sonundan günümüze nasıl dönüştükleri gösterildi.
Ve sonuçlar rahatlatıcı değil. Forni buzulu, sıcak hava dalgası sırasında günde 9 santimetre kalınlık kaybetti Ağustos ayının ikinci yarısında donma noktası birkaç gün boyunca 5.000 metrenin üzerinde kaldı. Önceki yıllarda kaydedilen ortalamadan %15 daha yüksek bir birleşme oranı.
Ayrıca Miage buzulu giderek artan aşırı sıcaklıklardan büyük zarar görüyor: 2008’den 2022’ye kadar 100 milyar litre su kaybetti, 40 bin olimpik yüzme havuzuna karşılık geliyor. 2018-2023 döneminde yalnızca göl alanı 1,1 milyar litre su kaybetti; bu, geçen yıl kaydedilen toplam kaybın üçte birinden fazlasına denk geliyor.
“İtalyan buzulları beklenenden daha hızlı eriyor, bu da en felaket senaryolarına ilişkin tahminlerin gerçeğe dönüşmesine neden oluyor” diye açıkladı Federico Spadini, iklim kampanyacısı Greenpeace İtalya’nın “iklim krizinin kötüleştiğinin ve su rezervlerinin azalmasının yeni kuraklık dönemlerini destekleyeceğinin bir başka kanıtıdır. Fosil yakıtları çıkarmaya ve yakmaya devam etmek, yalnızca buzulları değil, gezegeni ve yaşamlarımızı da ayaklanmalara mahkum edecektir. Daha önce hiç görülmemiş. Politikacıların, şirketlerin ve medyanın inkarcılığı teşvik etmek, fosil yakıtları terk etmek ve yenilenebilir enerjileri teşvik etmek yerine bilim camiasının alarmına kulak verme zamanı. Dağ bizimle konuşuyor: tek yapmamız gereken dinlemek. bunu yap ve harekete geç.”
2022 buzulların korkunç yılı
“Ancak Alpler’deki tüm buzullar, uzantılarının yüzde 50’sinden fazlasının kaybına uğradı ve bu oranın yaklaşık yüzde 70’i son 30 yılda kaybedildi” diye altını çiziyorlar. Valter Maggi, İtalyan Buzul Bilimi Komitesi (CGI) başkanı Marco GiardinoCGI’nın başkan yardımcısı, her ikisi de çalışmanın önsözünde üniversite profesörleri. “Bu trend son 15 yılda, Alpler’in farklı kesimlerinde farklı yöntem ve hızlarda olsa da hızlanacak gibi görünüyor. Bir diğer önemli husus ise tek bir buzul kütlesinden ayrı parçalara ayrılan buzulların parçalanmasıdır.
Son üç buzul bilimi kampanyası (2021, 2022 ve 2023), ülkemizdeki buzulların otuz yıllık kayda değer daralma eğilimini doğruladı ve buzul cephelerinde maksimum geri çekilmenin 2022 yılında gerçekleştiğini doğruladı.Annus horribilis Buzulbilimci, “Tam olarak 2022’nin korkunç yazından geldiğimiz ve 2023’ün buzullarımız için daha iyi bir durum getireceğini umduğumuz için, ancak ne yazık ki durum daha da kötüleşiyor” diye ekliyor Claudio SmiragliaCGI’nın eski başkanı ve yeşil aklamaya karşı bağımsız ağ üyesi İklim için sesler.
“Kararma”: kararma
Eski dağcılık masallarındaki tertemiz ortamı dağ buzullarında görmek artık imkansız. Greenpeace ve İtalyan Buzul Bilimi Komitesi’nin raporunda şunu okuduk: “Günümüzdeki buz beyaz ve kristalimsi görünmüyor, ancak büyük kahverengi ve grimsi bölümler halinde görünüyor.” Yüzeye yerleşen ve beyazlığını sınırlayan toz, döküntü ve yabancı maddelerin varlığı nedeniyle giderek daha koyu hale gelir“.
2005 yılından bu yana faaliyet gösteren meteoroloji istasyonunun buzulun yüzeyine yansıyan güneş ışınımını ölçtüğü Forni buzulunda kolaylıkla fark edilen bir olay. Kararma, hem birkaç yılda bir görüntülerin karşılaştırılmasında, hem de uzaktan algılama sayesinde Dünya’nın uzaydan gözlemlenmesiyle açıkça görülüyor. Veriler sizi düşündürür. Çalışma şöyle diyor: “Güneş ışınımının %15’inden azı artık buzul yüzeyi tarafından yansıtılıyor. Bu, buzun %85’ini emdiği ve erimesine katkıda bulunduğu anlamına gelir! 2010 yılına kadar yayınlanan buzul bilimi kılavuzlarında bu kadar yüksek değerlere rastlanmıyor! Forni buzuluna ve diğer dağ buzullarına ne oldu? Bu veriler buzul kararması olarak bilinen bir olguya tanıklık ediyor. Hem doğal hem de antropojenik nedenlerden (partikül madde veya siyah karbon Dizel motorların yanması, orman yangınları ve ovalardaki endüstriyel faaliyetlerden kaynaklanan). 1987-2012 yılları arasında Landsat uyduları tarafından elde edilen ve NASA tarafından ücretsiz olarak kullanıma sunulan görüntüler kullanılarak, buzulların kararmasının, farklı yoğunluklarda da olsa, Stelvio Ulusal Parkı’ndaki 40 buzulun tamamında devam eden bir olgu olduğu doğrulandı. Bu şekilde buzullar yalnızca grileşmekle kalmıyor, aynı zamanda daha kırılgan hale geliyor. Aslında karardıkça daha fazla güneş ışınımı emiyorlar ve daha hızlı eriyorlar.”
2023: Forni buzulunda yaz
Stelvio Milli Parkı içindeki en büyük İtalyan buzullarından biridir (ya da daha doğrusu öyleydi). SIC’ye eklendi (Topluluğun İlgilendiği Site“Forni Vadisi ve Glacier-Val Cedec-Gran Zebrù” olarak adlandırılan, Pizzo Tresero’dan Palon de la Mare’ye kadar onu görkemli bir yarım daire ile çevreleyen 3500 metrenin üzerindeki zirveler dizisinin eteğinde yer alıyor. “13 Zirve” olarak bilinir.
On dokuzuncu yüzyılın ortalarında yaklaşık 19 kilometrekarelik alanı kaplayan karmaşık bir buzul sistemi. Yıllarca insansız hava araçları ve uydularla da izlenen buzulun üzerine iki otomatik meteoroloji istasyonu kuruldu: biri 2005’ten bu yana (İtalya’daki bir buzuldaki ilki), diğeri ise 2014’ten beri faaliyette. İstasyonlar sayesinde araştırmacılar, kar ve buzun erime oranları: 2006’dan 2009’a kadar sadece 4 yılda kalınlık kaybı 20 metrenin üzerinde, 2012’ye kadar olan yıllar da dikkate alındığında neredeyse 40 metre. Sadece bu da değil. Ve eğer dikkate alırsak son 150 yılda buzulun yüzeyinin 1867’den 2017’ye kadar yaklaşık 8,5 kilometrekarelik, yani yüzeyin %45’i kadar daralmaya uğradığını görüyoruz..
İklim krizi
Kopernik: Hiç bitmeyen bir yazın ardından en sıcak Eylül ayı
kaydeden Matteo Marini
05 Ekim 2023
Etkileyici bir manzara değişikliği
2023 yazında Forni buzulunda farklı yüksekliklerdeki erime miktarı ölçüldü ve farklı enkaz kapsamı da dikkate alındı. Buzun ortalama erimesini vurgulayan bir yöntem: Buzun temiz olduğu yerde günde 6,5 santimetre, enkazla kaplı olduğu yerde ise 7,6 santimetre. Ancak Alp zincirinin çoğunda donma noktasının birkaç gün boyunca 5000 metrenin üzerinde olduğu 16-24 Ağustos 2023 arasındaki günlerde erime oranları günde 9 santimetreye ulaştı. (yaklaşık %20 oranında bir artış).
Önceki yılların kar ve buz erimesi değerleri ile karşılaştırıldığında (İtalya’nın en uzun buzulolojik hava izleme rekorunu temsil eden buzul üstü hava istasyonundan elde edilmiştir) 2023 verileri ortalama %15 daha yüksektir. “Böylesine önemli bir artış, önümüzdeki on yıl içinde buzulun kökten değişebileceğini ve merkezi gövdeyle sürekliliğini kaybedebileceğini gösteriyor.” Kısacası, Forni buzulu erime süreçlerinde o kadar büyük bir hızlanma yaşıyor ki, diğer birçok İtalyan buzulu gibi sadece boyutunu küçültmekle kalmıyor, aynı zamanda görünüşü değişiyor.
İklim krizi
NASA: +1,5° küresel ısınmayla buzulların yarısı yok olacak
kaydeden Matteo Marini
15 Eylül 2023
“Alta Valtellina’nın bu sektörünün morfolojik özelliklerinin ve tüm peyzajının etkileyici bir dönüşümü. Özellikle, en dik bölgelerde sürekli olarak meydana gelen büyük kaya ve buz heyelanlarının da eklendiği iki akışın kesilmesinin altı çizilmelidir. özellikle yürüyüşçüler ve dağcılar için önemli bir risk oluşturan çevredeki duvarlarda. Uzunluk ve yüzey alanında parçalanma ve azalmalar artık esas olarak eriyen suların yoğun bir erozyon eylemi gerçekleştirdiği buzulun geniş bölümlerinin çökmesi nedeniyle meydana geliyor.. Böylece yaz sonunda buzul çekilmeleri geçmişte olduğu gibi metrelerle, onlarca metreyle değil, yüzlerce metreyle ölçülüyor”.
Miage buzulunda 2023 yazı
Val Veny’de, Brouillard buzulu ve bunun Lex Blanche güney tarafında mont BlancHimalaya tipi olarak tanımlanan, İtalya’nın en büyük vadi buzullarından biridir. Tamamen aşağıdaki buzu maskeleyen kayalık döküntülerle kaplı uzun bir Mont Blanc vadisinden (Miage Vadisi) geçiyor. Bir yandan buzulun neye benzediği konusunda daha kalıplaşmış bir fikre sahip olanların beklentilerini boşa çıkarabilecek bir örtü, diğer yandan da erimeyi yavaşlatan bir tür termal battaniye işlevi görüyordu.
Miage buzulundaki göl
Peki yalıtkan etkisine rağmen buzulun görünen acı durumunun nedeni nedir? Ve her yaz mevsiminde meydana gelen kütle kaybı, son yıllarda bunu sık sık yapma fırsatı bulan herkesi etkiliyorsa, bu olgunun bilimsel olarak doğrulanmasını sağlayan şey teknolojidir. Aslında Miage buzulunun ön kısmı birkaç yıldır İtalyan Glakoloji Komitesi araştırmacıları tarafından lazer taramalarla izleniyor. Sonuç? Morfolojik değişikliklerin ve dolayısıyla buzun kalınlığının hassas bir şekilde değerlendirilmesiyle dijital bir model elde edildi. Ağustos 2022’de Miage buzulunun vadi dilinin tamamı için bir helikopter araştırması gerçekleştirildi ve bu, tüm buzul kütlesinin iç kısmının daha da ayrıntılı bir şekilde analiz edilmesine olanak sağladı. 2023 kampanyası sırasında Miage Gölü çevresindeki bir alan fotogrametrik drone araştırması kullanılarak araştırıldı.
Ancak 1970’li yıllardan ardışık görüntüler ile geçen Eylül ayına kadar yapılanlar arasındaki karşılaştırmada kar örtüsündeki farkı ve hacim kayıplarının değerlendirilmesini görmek mümkün.
Zaman içinde tespit edilen buzul yüzeyinin topoğrafik modelleri arasındaki karşılaştırma, değerlendirmenin çeşitli yıllarda kullanılan analiz araçlarının ve dijital araçların hassasiyetine bağlı olduğunu da hesaba katarak, kaybolan buz kütlelerinin miktarını belirlememize olanak tanır.
Tarih
Sergio Maggioni buzulları kaybetmemek için sesini dinliyor
kaydeden Giacomo Talignani
26 Eylül 2023
Miage buzulu için 65 yıllık bir zaman aralığını analiz etmek üzere üç farklı model kullanmak mümkündü.
1957-2008 aşaması: 70’li yıllardaki soğuk dönemi takiben hacim artışının ardından, 80’li yılların ikinci yarısında zirveye çıkan buzul kütlesinde azalma başlıyor. Toplamda, buzul dilinin tamamı boyunca 94 milyon metreküp buz kayboluyor; bu, buzul yüzeyinin ortalama yaklaşık 20 metre alçalması anlamına geliyor.
Aşama 2008-2022: giderek artan kütle kaybıyla karakterizedir. Genel olarak, buzul dilinin tamamı boyunca 110 milyon metreküp buz kayboluyor; bu da buzul yüzeyinin ortalama yaklaşık 23 metre alçalması anlamına geliyor. Tüm bunların günlük hayatımızı nasıl etkileyeceğini anlamak için, 1957’den 20087’ye kadar 85 milyar litre suyun kaybolduğunu, 2008’den 2022’ye kadar bu rakamın 100 milyar litreye çıktığını düşünün. Ve bu sadece İtalyan Alpleri’ndeki buzullardan biri için geçerli.