kunteper
Member
Mülteci sıkıntısının siyasetteki tartışmaları artarak devam ediyor. Sol partiler, AK Parti ve muhalefet partilerinin bu hususta tahlil üretmemelerine reaksiyon gösterirken ırkçı telaffuzların tehlikeli sonuçlar doğurabileceğinin altını çiziyor.
Mülteci gündemi SOL Parti, TÖP, Devrimci Parti ve ESP’yle devam ediyor.
SOL Parti Liderler Konseyi üyesi Lider İşleyen, ABD ve Avrupa ülkelerinin mülteci krizinin haricinde kalmak için Türkiye’yi kullandıklarını söylemiş oldu. Ukrayna Rusya savaşı daha sonrası mülteci sorununda ikiyüzlü bir siyasetin da ortaya çıktığını belirten İşleyen, hem iktidarı birebir vakitte muhalefet partilerini eleştirerek şu açıklamalarda bulundu: “Türkiye’nin en yakıcı meselelerinden birisi de mülteci krizi. Bu krizin sorumlusu iktidar, yanlışı ise muhalefet. Bu da bir çıkışsızlık manasına geliyor. Mülteci krizi 21. yüzyılda emperyalizmin, derin eşitsizlik ve fakirleşmenin yanında iklim krizinin de tetiklediği bir göç dalgası var. Krizin kaynağı olan ABD ve Batı, hudutlarına duvarlar örerek ya da Türkiye üzere kimi ülkeleri tampon ülke haline getirerek kendisini bu krizin uzağında tutmaya çalışıyor. Öte yandan Ukrayna işgali daha sonrasındaki iki yüzlülük de ırkçılıkla birlikte bir insanlık kaybının ne kadar derinleştiğini ortaya koyuyor. Afganistan’dan Suriye’ye varan emperyalist müdahale süreçlerinden bağımsız bir mülteci krizi tartışılamaz.”
Lider İşleyen
“Türkiye’de mülteci krizinin kaynağında AKP iktidarının Suriye iç savaşında emperyalizmin dümen suyunda izlediği cihatçı iç savaş siyaseti var” diyen İşleyen şu biçimde devam etti: “Bu uğurda ülkenin hudut siyasetini 2011 itibariyle sıfıra indirerek denetimsiz bir göç siyaseti uygulandı. Bu siyasetin kararı olarak AKP cihatçı terörü bir iç politik sistem haline getirdi, 2015 ve 2016 yılında yaşanan cihatçı hücumların temelini döşedi. 10 yılı aşkın vakittir süren iç savaşın sonunda başta ABD olmak üzere Suriye büyük güçlerin aktifliği altında büyük oranda parçalanmış durumda. Bu da mülteci krizinin kaynaklarını sıcak tutmaya devam ediyor. AKP iktidarı açısından bu sistemsiz göç siyaseti kuşkusuz ki bir yanıyla bölgeye yönelik bir cihatçı güç merkezi oluşturmanın modülü. 8 milyonu bulan sığınmacı sermaye için de bir ucuz iş gücü olarak kullanılıyor. Öte yandan da AKP iktidarı mültecilerin Avrupa’ya geçişlerinin engellenmesi karşılığı, AB’den gelecek fonlara heveslenip mültecileri bir pazarlık kozu olarak kullanıyor.”
‘MUHALEFET SIĞINMACIYI GAYE TAHTASINA KOYUYOR’
Zafer Partisi Genel Lideri Ümit Özdağ’ın mülteciler konusundaki ırkçı telaffuzlarının iç çatışmalara niye olduğunu belirten İşleyen, tahlil teklifleri için de şunları söylemiş oldu: “Muhalefet ise farklı tonlara sahip olmakla birlikte emperyalizmin ve AKP’nin sorumluluklarına, krizin kaynaklarına bir tenkit getirmeksizin direkt milyonlarca fakir sığınmacıyı amaç tahtasına koyuyor. Farklı ulusları aşağılayan, ırkçı telaffuzlar yaygınlaşırken sosyalistlerin haricindeki tüm muhalefet de bunu besliyor. Hükümetin mültecileri oy deposu olarak görmesi de bu eğilimleri körüklüyor. Son günlerde Ümit Özdağ’ın yürüttüğü ırkçı faşist siyasetle ortaya koyduğu o “otobüs” Türkiye’yi bir tahlile değil lakin bir iç çatışma tabanına de gdolayır. Bu düşmanlaştırma üzerine şurası bir lisanın tahlil olmayacağı açık bir şey. Avrupa’nın Türkiye’yi bir mülteci krizinden koruyacak bir kalkan olarak kullanımını, ABD’nin yıkım siyasetlerinin insanları yurtsuzlaştırılmasını teşhir etmek gerekiyor. Bölgede emperyalizme karşı bir barış siyasetinin kararında istekli olanların yurtlarına dönüş yolu açılabilir. Bunun için Suriye’nin bir daha inşası için memleketler arası dayanışmanın geliştirilerek Suriyelilerin konuta dönüş şartlarının yaratılması gerekiyor. Öte yandan da Suriye savaşının on birinci yılında Türkiye’de doğan büyüyen yeni jenerasyon sığınmacıların laik, demokratik ve kamucu temelde bir entegrasyonunu sağlayacak, milyonlarca çocuğun ucuz iş gücü olarak sömürülmesinin önüne geçecek bir siyaset da buna eşlik etmeli.”
İşleyen son olarak şu biçimde devam etti: “Türkiye ekonomisindeki derin krizle bir arada işsizliğin ve yoksulluğun yaygınlaşması da yabancı uyrukluların günah keçisi ilan edilmesinin şartlarını yaratıyor, tertip muhalefetini de bu körüklüyor. Bu da aslında hatası iktidarın haricinde taşıran ikili bir yanlış manasına geliyor. Bu manada hem insani seviyede tüm halkların sıkıntılarına sahip çıkan, işçiler içindeki düşmanlığı körüklemek yerine okları sorumlu olan iktidara yönelten bir sol muhalefet çizgisinin mülteci krizinde de geliştirilmesi büyük gereksinim.”
‘KRİZİN ÇÖZÜLEMEDİĞİ HER DURUMDA FAŞİST SİYASETLERLE TEPKİ ORTAYA ÇIKIYOR’
Ezilenlerin Sosyalist Partisi (ESP) Eş Genel Lideri Şahin Tümüklü, parti olarak ırkçı telaffuzların ve aksiyonların karşısında olacaklarını tabir ederek şu açıklamalarda bulundu: “Mülteci sıkıntısı dünyanın yaşadığı ekonomik krizin derinleşmesinin sonuçları. Ortadoğu ve Afrika’dan insanların kaçması ucuz iş gücü ve sömürüyü oluşturuyor. Bu krizin çözülemediği her durumda faşist telaffuzlar ve faşist siyasetlerle bir tepki ortaya çıkartıyor. Bugün yaşananlar bundan bağımsız değil. İnsanın en temel hakkı olan ömür hakkına bile hürmet duyulmuyor. Türkiye ve dünyada da bunun en doğal hali yaşanıyor. Biz sosyalistler enternasyonel olmanın gereği olarak amasız fakatsız yaşama hakkının yanındayız. Mültecilere karşı bu ırkçı telaffuzların karşısındayız. Festus Okey’in öldürülmesinde de partimiz özel bir tavır sergiledi. Partimiz halkların eşitliği ve birliğini temel alıyor. Dünyanın neresinde olursa olsun beşerler eşit haklara sahip olmalı. Irkçılığa karşı ve nefret söylemi üreten faşist partilere karşı bir çaba yürütüyoruz. Süleyman Soylu ve onun temsil ettiği Cumhur İttifakı, Millet İttifakı ve telaffuzları kabul edilemez. Partimiz bununla çaba eden bir çizgide bulunuyoruz. Dünyadaki tüm insanların bütün insan haklarına ve özgürlüklerine sahip olması gerektiğinin altını çiziyoruz.”
Şahin Tümüklü
‘ŞİDDETİN ÖNÜNÜ AÇIYORLAR’
Toplumsal Özgürlük Partisi sözcüsü Perihan Koca ise savaş siyasetlerinin milliyetçiliği körüklediğini söyleyerek demokratik çıkış yolu bulmanın gerekli olduğunu tabir etti. Koca şunları dedi: “Irkçılık ve faşistleşme bir bütün olarak tüm iktidar bloğu bileşenlerinin derinleşen krizler karşısında mutabık oldukları bir imdat freni nazaranvi görüyor anlaşılan. Kimse nereye gidiyoruz diye sormuyor, herkes gidilmekte olan yolda mutabık görünüyor. Kendilerince haklılar zira derinleşen krizler bütün nizamı tehdit ediyor. Demokratik bir çıkış yerine olağan olarak karanlık ve sert bir rejimi tercih edecekler. Bu çerçevede şiddetin önünü açıyorlar. Sessizlik ve teşvik siyasetleri ile şiddeti özgür bırakıyorlar. Bakmayın birbirlerine efelendiklerine. Ekonomik ve siyasal krizlerin üzerini örten bu tehlikeli örtü hepsi için fonksiyonel bir bakılırsav görüyor. İçeride ve dışarıda savaş siyasetleriyle ırkçılık ve milliyetçiliği alabildiğince körükleyerek toplumun hudut uçlarıyla oynuyorlar. elbette birbirleriyle didişmeleri de gerçekliğe dayanıyor.”
‘DEVLET İÇİ TÜM FRANKSİYONLAR HAREKETE GEÇTİ’
Koca, “Aynı anda içerisinde pozisyonlandığımız olağanüstü siyasal yerin aktörleri artarak sahnedeki yerini alıyor” dedi ve ekledi: “Ana akım resmi muhalefetin özneleri olan nizam güçleri de devletin ve sistemin onarımı ufkuyla ataklarını hızlandırıyor. Bunun için de devletin ortasında bulunduğu kriz gerçekliğinde krizin tamiratına talip olurken, devlet içi tüm fraksiyonların harekete geçtiğini görüyoruz. Devletin bekasının bir daha tesisi için devletin bekası telaffuzunu diriltme eforuna girişmiş vaziyetteler. Bu açıdan nizamın farklı aktörlerinin göç siyasetini kaldıraç olarak kullanarak, ana omurgasına göçmen-mülteci düşmanlığını yerleştirdikleri bir siyasi çizgide ısrar ediyorlar. çok şuurlu bir siyasetle ırkçılık, milliyetçilik ve şovenizm savaş lisanında ısrar edilerek geri çağrılıyor.”
Perihan Koca
Krizlerin, mülteci düşmanlığıyla unutturulmaya çalışıldığına dikkat çeken Koca şöyleki devam etti: “Nefret telaffuzlarıyla, göçmen ve mülteciler şahsen hâkim siyasetin temsilcileri tarafınca maksat gösteriliyor, provokatif hücumlara hatta daha da ötesinde linç ve pogromlara yer hazırlanıyor. Sistem siyasetinin özneleri, ekonomik krizin ağırlaşan basıncının altında ezilen personel sınıfında, halkta biriken öfkeyi ana muhatabından, yani sermayeden uzaklaştırarak, işçi sınıfları birbirine kırdırma atağı yapıyorlar. Derinleşen krizlerin üstünü mülteci düşmanlığı ve ırkçılık ile kapatmaya çalışıyorlar. Özdağgiller ve türevleri ise bu sürecin ekmeğini yemeğe çalışıyor. Devletin bekası propagandasını bir daha fonksiyonlu kılmak için mültecileri araç olarak kullanıyorlar. Sistemin onarımı için halk güçlerinin öfkesini soğurup sistem içi kestirerek, halkı onarımın dolgu gereci yapma tabanını mülteci düşmanlığı ile zorlanıyor. Irkçılık tehlikeli bir şey ve her an bir provokasyonla ortalık karıştırılabilir.”
‘TOPLUMA YETERLİ ANLATMAMIZ GEREKİYOR’
‘Provokasyonların önüne nasıl geçilir?’ Koca’nın bu soruya karşılığı şu biçimde: “Bunun önüne geçmek için en az ırkçılığı pompalayan odaklar kadar bahadır olunmalı. Bu ruhsal üstünlüğe son verip gerçek sorunu odağa koyan siyaset ve telaffuzlara gereksinimimiz var. Irkçı siyasetlere geçit vermemek birlik dayanışma ve çabayı öne çıkarmak yaşamsal bir kıymet taşıyor. İşçilerin savaşı bu sermaye nizamın ta kendisiyledir. Sermayenin somut hareketinin doğal bir kararı olan göçün niçinlerini topluma uygun anlatmamız gerekiyor. Savaşlar ve iklim değişikliği direkt sermaye nizamının birer zarurî kararı. Sermaye büyüdükçe bu olgular yayılıyor ve derinleşiyor. Antikapitalist gayret bu işin tek esaslı tahlili. Krizdeki bir ülkenin bu kadar büyük bir göçmen nüfusu kaldırıp kaldıramayacağına dair dertleri da anlamakla birlikte, bu şu anda tartışma konusu olamaz. Zira bu istikametteki her telaffuz latife değil, faşizmi güçlendiriyor.”
‘MÜLTECİ DÜŞMANLIĞI SİSTEMİN KODLARINDA MEVCUT’
Devrimci Parti Genel Lider Yardımcısı Burcugül Çubuk ise mülteci gündemine ait şu açıklamalarda bulundu: “Emperyalist-kapitalist dünyada savaşlar, göç yolları, krizler onun kendi iç dinamiklerinin eseri. Haliyle savaşlar, göçler, krizler kaçınılmazdır diyebiliriz. Türkiye de kapitalist bir ülke olarak bu dünyanın/sistemin kıymetli kesimlerinden biri. Direkt Türkiye’nin ve onun bugünkü yürütücüsü olan AKP-MHP faşizminin örgütlediği, yürüttüğü ve taraf olduğu egemenlik savaşlarının kararıdur mültecileşme. Mültecileşmeyi yaratanlar ile mülteci yığınlarından çıkar sağlayanlar, sömürgeci gayelerle halklara saldıran emperyalistler ve taşeronları. Bu istikametiyle baktığımızda -Türkiye açısından da- mülteci düşmanlığının sistemin kodlarında mevcut olduğunu görüyoruz.”
“Son periyotta Ümit Özdağ üzere figürler üzerinden yükseltilen şovenist-mülteci düşmanı telaffuzlar, mevcut iktidarın eksik-yanlış mülteci siyasetlerinin bir kararı değildir” diyen Çubuk şu biçimde devam etti: “AKP-MHP faşist iktidarı içerisinde bulunduğu hayli istikametli krizi aşmak ve eriyen kitle tabanını konsolide etmek maksadıyla şahsen bu yönelimin örgütleyicisi pozisyonunda. Bayanlara yönelik erkek-devlet şiddetinin giderek arttığı, kazanılmış haklarının gasp edildiği; emekçi düşmanı uygulamaların maddelerle teminat altına alındığı, işçi-emekçi kitlelerin kriz ve yoksulluk sarmalında yaşadığı bir müddetçte faşizm ve onunla tıpkı çıkarlara sahip düzen-içi muhalefet, Kürdistan’a yönelik işgal hücumları ve mültecilere yönelik şovenist telaffuz ve taarruzlarla bir tehdit algısı oluşturuyor ve bir ‘düşman’ figürü yaratıyor.”
Mültecilerin pazarlık konusu haline getirildiğini belirten Çubuk şöyleki devam etti: “bu biçimdelikle mevcut kriz durumunda kendi sorumlu konumunu gizlemeye çalışıyor. Mülteciler bir yandan ülkelerindeki savaşın tarafı olan AKP-MHP faşist iktidarı tarafınca dış siyasette pazarlık gereci haline getirilirken bir yandan sermaye ucuz işgücü olarak sömürüyor. Soylu da bunu itiraf etti esasen. Türkiye’de kriz derinleşerek sürerken iktidar ve nizam içi muhalefet; fakirleşen işçi-emekçilere krizin müsebbibi olarak mültecileri işaret ediyor ki öfke sisteme yönelmesin, ezilenler karşı karşıya gelsin, bir arada gayret etmesin, düşmanlaşsın.”
‘MÜLTECİ SORUNU YERİNE SÖMÜRGECİ SİYASETLER…’
Devrimci Parti olarak, ‘mülteci sorunu’ yerine ‘sömürgeci politikalar’ demeyi daha uygun bulduklarını söyleyen Çubuk, şu biçimde konuştu: “Bugün milyonlarca insanın göç edip bu ülkeye geldiğini söyleyenler niye göç etmek zorunda kaldıklarını gündeme getirmiyor, hatta bu sebebin gizlenmesi için ortaklaşa arasındaler. Abartısız bütün mülteciler Türkiye’nin direkt ordu ve kendisine bağlı cihadist örgütlerle işgal etmeye ya da emperyalistlerin işgaline ortak olmaya/taşeronluğunu yapmaya gittiği ülkelerden. Sebep emperyalist-kapitalizm. Çizilen hudutların, o hudutlara dikilen duvarların, çekilen çitlerin, döşenen mayınların kararıdur bütün bu yaşananlar. Halkları uluslarına, renklerine, inançlarına bakılırsa ayrıştıran, ayrıştırarak yönetebilir hale getiren bu sistemden kurtulmak mülteci problemini da çözecek.”
Burcugül Şimşek
Çubuk son olarak şöyleki devam etti: “Sınıfsız, sınırsız, sömürüsüz bir dünyayı hedefliyoruz. Ve bugün başta AKP-MHP faşizmi olmak üzere halklara düşman bütün egemenlere karşı mültecilerle ortak çabayı kurmayı hedefliyoruz. Mülteciler düşmanımız değil; hayatlarımıza yönelen tehditler hiç değildir. Onlar bizim çaba yoldaşımızdır. Ortak düşmanımız ise hâkim sistem ve onun yürütücüsü iktidarlar, devletlerdir. Halkların bir arada sermayeye ve onun devletine, faşizme karşı savaşını örgütlemek gerektiği şuuruyla birleşik çabayı sahipleniyoruz. Enternasyonalist şuurla ülke ortasında ve haricinde geliştirilen ırkçılığı-mülteci düşmanlığını kabul etmiyoruz.”
Mülteci gündemi SOL Parti, TÖP, Devrimci Parti ve ESP’yle devam ediyor.
SOL Parti Liderler Konseyi üyesi Lider İşleyen, ABD ve Avrupa ülkelerinin mülteci krizinin haricinde kalmak için Türkiye’yi kullandıklarını söylemiş oldu. Ukrayna Rusya savaşı daha sonrası mülteci sorununda ikiyüzlü bir siyasetin da ortaya çıktığını belirten İşleyen, hem iktidarı birebir vakitte muhalefet partilerini eleştirerek şu açıklamalarda bulundu: “Türkiye’nin en yakıcı meselelerinden birisi de mülteci krizi. Bu krizin sorumlusu iktidar, yanlışı ise muhalefet. Bu da bir çıkışsızlık manasına geliyor. Mülteci krizi 21. yüzyılda emperyalizmin, derin eşitsizlik ve fakirleşmenin yanında iklim krizinin de tetiklediği bir göç dalgası var. Krizin kaynağı olan ABD ve Batı, hudutlarına duvarlar örerek ya da Türkiye üzere kimi ülkeleri tampon ülke haline getirerek kendisini bu krizin uzağında tutmaya çalışıyor. Öte yandan Ukrayna işgali daha sonrasındaki iki yüzlülük de ırkçılıkla birlikte bir insanlık kaybının ne kadar derinleştiğini ortaya koyuyor. Afganistan’dan Suriye’ye varan emperyalist müdahale süreçlerinden bağımsız bir mülteci krizi tartışılamaz.”
Lider İşleyen
“Türkiye’de mülteci krizinin kaynağında AKP iktidarının Suriye iç savaşında emperyalizmin dümen suyunda izlediği cihatçı iç savaş siyaseti var” diyen İşleyen şu biçimde devam etti: “Bu uğurda ülkenin hudut siyasetini 2011 itibariyle sıfıra indirerek denetimsiz bir göç siyaseti uygulandı. Bu siyasetin kararı olarak AKP cihatçı terörü bir iç politik sistem haline getirdi, 2015 ve 2016 yılında yaşanan cihatçı hücumların temelini döşedi. 10 yılı aşkın vakittir süren iç savaşın sonunda başta ABD olmak üzere Suriye büyük güçlerin aktifliği altında büyük oranda parçalanmış durumda. Bu da mülteci krizinin kaynaklarını sıcak tutmaya devam ediyor. AKP iktidarı açısından bu sistemsiz göç siyaseti kuşkusuz ki bir yanıyla bölgeye yönelik bir cihatçı güç merkezi oluşturmanın modülü. 8 milyonu bulan sığınmacı sermaye için de bir ucuz iş gücü olarak kullanılıyor. Öte yandan da AKP iktidarı mültecilerin Avrupa’ya geçişlerinin engellenmesi karşılığı, AB’den gelecek fonlara heveslenip mültecileri bir pazarlık kozu olarak kullanıyor.”
‘MUHALEFET SIĞINMACIYI GAYE TAHTASINA KOYUYOR’
Zafer Partisi Genel Lideri Ümit Özdağ’ın mülteciler konusundaki ırkçı telaffuzlarının iç çatışmalara niye olduğunu belirten İşleyen, tahlil teklifleri için de şunları söylemiş oldu: “Muhalefet ise farklı tonlara sahip olmakla birlikte emperyalizmin ve AKP’nin sorumluluklarına, krizin kaynaklarına bir tenkit getirmeksizin direkt milyonlarca fakir sığınmacıyı amaç tahtasına koyuyor. Farklı ulusları aşağılayan, ırkçı telaffuzlar yaygınlaşırken sosyalistlerin haricindeki tüm muhalefet de bunu besliyor. Hükümetin mültecileri oy deposu olarak görmesi de bu eğilimleri körüklüyor. Son günlerde Ümit Özdağ’ın yürüttüğü ırkçı faşist siyasetle ortaya koyduğu o “otobüs” Türkiye’yi bir tahlile değil lakin bir iç çatışma tabanına de gdolayır. Bu düşmanlaştırma üzerine şurası bir lisanın tahlil olmayacağı açık bir şey. Avrupa’nın Türkiye’yi bir mülteci krizinden koruyacak bir kalkan olarak kullanımını, ABD’nin yıkım siyasetlerinin insanları yurtsuzlaştırılmasını teşhir etmek gerekiyor. Bölgede emperyalizme karşı bir barış siyasetinin kararında istekli olanların yurtlarına dönüş yolu açılabilir. Bunun için Suriye’nin bir daha inşası için memleketler arası dayanışmanın geliştirilerek Suriyelilerin konuta dönüş şartlarının yaratılması gerekiyor. Öte yandan da Suriye savaşının on birinci yılında Türkiye’de doğan büyüyen yeni jenerasyon sığınmacıların laik, demokratik ve kamucu temelde bir entegrasyonunu sağlayacak, milyonlarca çocuğun ucuz iş gücü olarak sömürülmesinin önüne geçecek bir siyaset da buna eşlik etmeli.”
İşleyen son olarak şu biçimde devam etti: “Türkiye ekonomisindeki derin krizle bir arada işsizliğin ve yoksulluğun yaygınlaşması da yabancı uyrukluların günah keçisi ilan edilmesinin şartlarını yaratıyor, tertip muhalefetini de bu körüklüyor. Bu da aslında hatası iktidarın haricinde taşıran ikili bir yanlış manasına geliyor. Bu manada hem insani seviyede tüm halkların sıkıntılarına sahip çıkan, işçiler içindeki düşmanlığı körüklemek yerine okları sorumlu olan iktidara yönelten bir sol muhalefet çizgisinin mülteci krizinde de geliştirilmesi büyük gereksinim.”
‘KRİZİN ÇÖZÜLEMEDİĞİ HER DURUMDA FAŞİST SİYASETLERLE TEPKİ ORTAYA ÇIKIYOR’
Ezilenlerin Sosyalist Partisi (ESP) Eş Genel Lideri Şahin Tümüklü, parti olarak ırkçı telaffuzların ve aksiyonların karşısında olacaklarını tabir ederek şu açıklamalarda bulundu: “Mülteci sıkıntısı dünyanın yaşadığı ekonomik krizin derinleşmesinin sonuçları. Ortadoğu ve Afrika’dan insanların kaçması ucuz iş gücü ve sömürüyü oluşturuyor. Bu krizin çözülemediği her durumda faşist telaffuzlar ve faşist siyasetlerle bir tepki ortaya çıkartıyor. Bugün yaşananlar bundan bağımsız değil. İnsanın en temel hakkı olan ömür hakkına bile hürmet duyulmuyor. Türkiye ve dünyada da bunun en doğal hali yaşanıyor. Biz sosyalistler enternasyonel olmanın gereği olarak amasız fakatsız yaşama hakkının yanındayız. Mültecilere karşı bu ırkçı telaffuzların karşısındayız. Festus Okey’in öldürülmesinde de partimiz özel bir tavır sergiledi. Partimiz halkların eşitliği ve birliğini temel alıyor. Dünyanın neresinde olursa olsun beşerler eşit haklara sahip olmalı. Irkçılığa karşı ve nefret söylemi üreten faşist partilere karşı bir çaba yürütüyoruz. Süleyman Soylu ve onun temsil ettiği Cumhur İttifakı, Millet İttifakı ve telaffuzları kabul edilemez. Partimiz bununla çaba eden bir çizgide bulunuyoruz. Dünyadaki tüm insanların bütün insan haklarına ve özgürlüklerine sahip olması gerektiğinin altını çiziyoruz.”
Şahin Tümüklü
‘ŞİDDETİN ÖNÜNÜ AÇIYORLAR’
Toplumsal Özgürlük Partisi sözcüsü Perihan Koca ise savaş siyasetlerinin milliyetçiliği körüklediğini söyleyerek demokratik çıkış yolu bulmanın gerekli olduğunu tabir etti. Koca şunları dedi: “Irkçılık ve faşistleşme bir bütün olarak tüm iktidar bloğu bileşenlerinin derinleşen krizler karşısında mutabık oldukları bir imdat freni nazaranvi görüyor anlaşılan. Kimse nereye gidiyoruz diye sormuyor, herkes gidilmekte olan yolda mutabık görünüyor. Kendilerince haklılar zira derinleşen krizler bütün nizamı tehdit ediyor. Demokratik bir çıkış yerine olağan olarak karanlık ve sert bir rejimi tercih edecekler. Bu çerçevede şiddetin önünü açıyorlar. Sessizlik ve teşvik siyasetleri ile şiddeti özgür bırakıyorlar. Bakmayın birbirlerine efelendiklerine. Ekonomik ve siyasal krizlerin üzerini örten bu tehlikeli örtü hepsi için fonksiyonel bir bakılırsav görüyor. İçeride ve dışarıda savaş siyasetleriyle ırkçılık ve milliyetçiliği alabildiğince körükleyerek toplumun hudut uçlarıyla oynuyorlar. elbette birbirleriyle didişmeleri de gerçekliğe dayanıyor.”
‘DEVLET İÇİ TÜM FRANKSİYONLAR HAREKETE GEÇTİ’
Koca, “Aynı anda içerisinde pozisyonlandığımız olağanüstü siyasal yerin aktörleri artarak sahnedeki yerini alıyor” dedi ve ekledi: “Ana akım resmi muhalefetin özneleri olan nizam güçleri de devletin ve sistemin onarımı ufkuyla ataklarını hızlandırıyor. Bunun için de devletin ortasında bulunduğu kriz gerçekliğinde krizin tamiratına talip olurken, devlet içi tüm fraksiyonların harekete geçtiğini görüyoruz. Devletin bekasının bir daha tesisi için devletin bekası telaffuzunu diriltme eforuna girişmiş vaziyetteler. Bu açıdan nizamın farklı aktörlerinin göç siyasetini kaldıraç olarak kullanarak, ana omurgasına göçmen-mülteci düşmanlığını yerleştirdikleri bir siyasi çizgide ısrar ediyorlar. çok şuurlu bir siyasetle ırkçılık, milliyetçilik ve şovenizm savaş lisanında ısrar edilerek geri çağrılıyor.”
Perihan Koca
Krizlerin, mülteci düşmanlığıyla unutturulmaya çalışıldığına dikkat çeken Koca şöyleki devam etti: “Nefret telaffuzlarıyla, göçmen ve mülteciler şahsen hâkim siyasetin temsilcileri tarafınca maksat gösteriliyor, provokatif hücumlara hatta daha da ötesinde linç ve pogromlara yer hazırlanıyor. Sistem siyasetinin özneleri, ekonomik krizin ağırlaşan basıncının altında ezilen personel sınıfında, halkta biriken öfkeyi ana muhatabından, yani sermayeden uzaklaştırarak, işçi sınıfları birbirine kırdırma atağı yapıyorlar. Derinleşen krizlerin üstünü mülteci düşmanlığı ve ırkçılık ile kapatmaya çalışıyorlar. Özdağgiller ve türevleri ise bu sürecin ekmeğini yemeğe çalışıyor. Devletin bekası propagandasını bir daha fonksiyonlu kılmak için mültecileri araç olarak kullanıyorlar. Sistemin onarımı için halk güçlerinin öfkesini soğurup sistem içi kestirerek, halkı onarımın dolgu gereci yapma tabanını mülteci düşmanlığı ile zorlanıyor. Irkçılık tehlikeli bir şey ve her an bir provokasyonla ortalık karıştırılabilir.”
‘TOPLUMA YETERLİ ANLATMAMIZ GEREKİYOR’
‘Provokasyonların önüne nasıl geçilir?’ Koca’nın bu soruya karşılığı şu biçimde: “Bunun önüne geçmek için en az ırkçılığı pompalayan odaklar kadar bahadır olunmalı. Bu ruhsal üstünlüğe son verip gerçek sorunu odağa koyan siyaset ve telaffuzlara gereksinimimiz var. Irkçı siyasetlere geçit vermemek birlik dayanışma ve çabayı öne çıkarmak yaşamsal bir kıymet taşıyor. İşçilerin savaşı bu sermaye nizamın ta kendisiyledir. Sermayenin somut hareketinin doğal bir kararı olan göçün niçinlerini topluma uygun anlatmamız gerekiyor. Savaşlar ve iklim değişikliği direkt sermaye nizamının birer zarurî kararı. Sermaye büyüdükçe bu olgular yayılıyor ve derinleşiyor. Antikapitalist gayret bu işin tek esaslı tahlili. Krizdeki bir ülkenin bu kadar büyük bir göçmen nüfusu kaldırıp kaldıramayacağına dair dertleri da anlamakla birlikte, bu şu anda tartışma konusu olamaz. Zira bu istikametteki her telaffuz latife değil, faşizmi güçlendiriyor.”
‘MÜLTECİ DÜŞMANLIĞI SİSTEMİN KODLARINDA MEVCUT’
Devrimci Parti Genel Lider Yardımcısı Burcugül Çubuk ise mülteci gündemine ait şu açıklamalarda bulundu: “Emperyalist-kapitalist dünyada savaşlar, göç yolları, krizler onun kendi iç dinamiklerinin eseri. Haliyle savaşlar, göçler, krizler kaçınılmazdır diyebiliriz. Türkiye de kapitalist bir ülke olarak bu dünyanın/sistemin kıymetli kesimlerinden biri. Direkt Türkiye’nin ve onun bugünkü yürütücüsü olan AKP-MHP faşizminin örgütlediği, yürüttüğü ve taraf olduğu egemenlik savaşlarının kararıdur mültecileşme. Mültecileşmeyi yaratanlar ile mülteci yığınlarından çıkar sağlayanlar, sömürgeci gayelerle halklara saldıran emperyalistler ve taşeronları. Bu istikametiyle baktığımızda -Türkiye açısından da- mülteci düşmanlığının sistemin kodlarında mevcut olduğunu görüyoruz.”
“Son periyotta Ümit Özdağ üzere figürler üzerinden yükseltilen şovenist-mülteci düşmanı telaffuzlar, mevcut iktidarın eksik-yanlış mülteci siyasetlerinin bir kararı değildir” diyen Çubuk şu biçimde devam etti: “AKP-MHP faşist iktidarı içerisinde bulunduğu hayli istikametli krizi aşmak ve eriyen kitle tabanını konsolide etmek maksadıyla şahsen bu yönelimin örgütleyicisi pozisyonunda. Bayanlara yönelik erkek-devlet şiddetinin giderek arttığı, kazanılmış haklarının gasp edildiği; emekçi düşmanı uygulamaların maddelerle teminat altına alındığı, işçi-emekçi kitlelerin kriz ve yoksulluk sarmalında yaşadığı bir müddetçte faşizm ve onunla tıpkı çıkarlara sahip düzen-içi muhalefet, Kürdistan’a yönelik işgal hücumları ve mültecilere yönelik şovenist telaffuz ve taarruzlarla bir tehdit algısı oluşturuyor ve bir ‘düşman’ figürü yaratıyor.”
Mültecilerin pazarlık konusu haline getirildiğini belirten Çubuk şöyleki devam etti: “bu biçimdelikle mevcut kriz durumunda kendi sorumlu konumunu gizlemeye çalışıyor. Mülteciler bir yandan ülkelerindeki savaşın tarafı olan AKP-MHP faşist iktidarı tarafınca dış siyasette pazarlık gereci haline getirilirken bir yandan sermaye ucuz işgücü olarak sömürüyor. Soylu da bunu itiraf etti esasen. Türkiye’de kriz derinleşerek sürerken iktidar ve nizam içi muhalefet; fakirleşen işçi-emekçilere krizin müsebbibi olarak mültecileri işaret ediyor ki öfke sisteme yönelmesin, ezilenler karşı karşıya gelsin, bir arada gayret etmesin, düşmanlaşsın.”
‘MÜLTECİ SORUNU YERİNE SÖMÜRGECİ SİYASETLER…’
Devrimci Parti olarak, ‘mülteci sorunu’ yerine ‘sömürgeci politikalar’ demeyi daha uygun bulduklarını söyleyen Çubuk, şu biçimde konuştu: “Bugün milyonlarca insanın göç edip bu ülkeye geldiğini söyleyenler niye göç etmek zorunda kaldıklarını gündeme getirmiyor, hatta bu sebebin gizlenmesi için ortaklaşa arasındaler. Abartısız bütün mülteciler Türkiye’nin direkt ordu ve kendisine bağlı cihadist örgütlerle işgal etmeye ya da emperyalistlerin işgaline ortak olmaya/taşeronluğunu yapmaya gittiği ülkelerden. Sebep emperyalist-kapitalizm. Çizilen hudutların, o hudutlara dikilen duvarların, çekilen çitlerin, döşenen mayınların kararıdur bütün bu yaşananlar. Halkları uluslarına, renklerine, inançlarına bakılırsa ayrıştıran, ayrıştırarak yönetebilir hale getiren bu sistemden kurtulmak mülteci problemini da çözecek.”
Burcugül Şimşek
Çubuk son olarak şöyleki devam etti: “Sınıfsız, sınırsız, sömürüsüz bir dünyayı hedefliyoruz. Ve bugün başta AKP-MHP faşizmi olmak üzere halklara düşman bütün egemenlere karşı mültecilerle ortak çabayı kurmayı hedefliyoruz. Mülteciler düşmanımız değil; hayatlarımıza yönelen tehditler hiç değildir. Onlar bizim çaba yoldaşımızdır. Ortak düşmanımız ise hâkim sistem ve onun yürütücüsü iktidarlar, devletlerdir. Halkların bir arada sermayeye ve onun devletine, faşizme karşı savaşını örgütlemek gerektiği şuuruyla birleşik çabayı sahipleniyoruz. Enternasyonalist şuurla ülke ortasında ve haricinde geliştirilen ırkçılığı-mülteci düşmanlığını kabul etmiyoruz.”