Davutoğlu gazetesi Karar yazdı: Bahis Kılıçdaroğlu adaylığı

kunteper

Member
Gelecek Partisi Genel Lideri Ahmet Davutoğlu’na yakınlığıyla bilinen Karar gazetesi müellifi Ahmet Taşgetiren bugünkü köşesine CHP Genel Lideri Kemal Kılıçdaroğlu’nun adaylık çıkışını taşıdı.

Ahmet Taşgetiren’in yazısının ilgili kısmı şöyleki:

“Ben bir garip durum görüyorum ortada.

Şimdi bakıyoruz, Masa’nın öbür üyeleri “Adaylık”tan sorulduğunda “O mevzuyu zinhar konuşmadık”tan öbür bir şey söylemiyorlar. Hatta örneğin Ali Babacan, en yakın arkadaşlarına “Siz aranızda bile konuşmayın” tavsiyesinde bulunuyormuş. Davutoğlu, Karamollaoğlu ve Uysal da o denli.

Peki lakin sayın Kılıçdaroğlu uzunca bir müddetdir “Adaylık” çalışması yapmıyor mu? Son kelamlarından her insanın “Artık Kılıçdaroğlu’dan oburu olmaz” manası çıkarması niye? Ya da Kılıçdaroğlu’nun partilileri çağırdığı şey ne? Sanki partide Kılıçdaroğlu’nun adaylığına itiraz eden mi var?

Yoksa Kılıçdaroğlu’nun “Masa politikası”na yansılar mi? “Masa politikası” dediğim, “Masadaki 6 önderi eşit pozisyonda görme” yaklaşımı. Kılıçdaroğlu “Masayı bir ortada tutmanın CHP’ye taban oluşturmak manasına gelmediğini, iktidarın yürüttüğü kamplaşmaya karşı Türkiye’yi ortak bir bileşkede buluşturma emeli taşıdığını” düşünüyor, parti ortasından ise “Bu, yüzde şu kadar oy alanla ana muhalefeti tıpkı düzeyde görmek demek olduğu” formunda itirazlar mı geliyordu? CHP’de herkes “Masa”ya tıpkı gözle bakmıyor, Kılıçdaroğlu da onu mu tanzim etmek istiyordu?

Peki fakat Kılıçdaroğlu’nun geleceğe dönük vaatlerde “Birinci tekil şahıs” zamiri kullanımı neyin nesiydi?

CHP’lilerin bir kısmı “Kamuoyu yoklamalarında aldıkları görülen oylara bakınca 6’lı masadaki önderlerin eli aslına bakarsan mahkûm” yaklaşımı ortasında miydi?

Bir dünya soru.

Ali Babacan ısrarla “Adaydan evvel seçim daha sonrasının planlanması” diyordu. “Adayın önüne bir yol haritası sunmamız gerekir” diyordu. “Meydana çıkınca ne konuşacak?” diyordu.

Ahmet Davutoğlu, “Seçim kazanılırsa, Cumhurbaşkanı olacak zatın kararlarının nasıl oluşacağına dair ölçüler”den kelam ediyordu. Bir manada 6 önderin ortak imzasıyla yürüyecek bir icraat mantığı öneriyordu.

Belli ki fazlaca özel, epey farklı bir durum olacaktı. Yani Tayyip Erdoğan çeşidi bir idareden farklılık öngörülüyordu. Lakin sistem en azından bir süre birebir kalacaktı. Teklifler, Cumhurbaşkanı’nın önden protokolle sınırlanmasını öngörüyordu.

Diyelim sayın Kılıçdaroğlu, “Aday” olarak belirlendiğinde bu biçimde bir “Cumhurbaşkanlığı statüsü” hakkında ne düşünüyordu?

Şu anda “Burunlarından fitil fitil getireceğim” çeşidi bir üslupla çıkılabiliyordu. Nitekim nasıl bir “Cumhurbaşkanı üslubu” kelam konusu olacaktı?

Babacan’ın ya da Davutoğlu’nun ön protokol teklifinin Cumhurbaşkanlığı yetkisi ile donatılmış bir bireye karşı yaptırım imkânı ne olacaktı?

6’lı Masa’nın başka kuvvetli ismi Meral Akşener, Uygun Parti kurulurken verilen takviye sebebiyle Kılıçdaroğlu’ndan “Kendisine herbiçimde ölünceye kadar şükran duyacağım” diyerek bahsediyor. Bu da Kılıçdaroğlu’nun adaylığını mutlaklaştıran bir tutum olarak okunuyor. Yani iş CHP ile Uygun Parti içinde muahede olursa biter üzere bir yaklaşım.

Başlığa “Bir garip iş” tabirini koydum. Ben o denli görüyorum. Masa’nın bir bölümü “zinhar!” Aday konuşmuyor, öteki kesiti ise Adayı katılaştırıyor.

Ortada birilerinin birilerine saf muamelesi yaptığı birilerinin de saflığı oynamaya devam ettiği üzere bir manzara var.

Ne dersiniz arkadaşlar, “Ortak Adayı konuşmamak”ta hâlâ kararlı mısınız? Sonunda “Kılıçdaroğlu” denecekse bari onun 6’lı Masaya buyruğu vaki biçiminde geldiği üzere bir izlenime imkân vermeyin.

Odatv.com
 
Üst