celikci
New member
Ancak hükümet, ayaklanmaya katıldıkları için tutuklanan yüzlerce kişiyi yargılamaya başladığında bu durum değişebilir. Iowa Üniversitesi’nde Brezilya siyaseti ve demokrasisi üzerine çalışan siyaset bilimcisi Amy Erica Smith, yeni yönetimin “bu insanları yargılaması gerekiyor ve bu insanları yargılayacak” dedi. “Ancak kovuşturmaları da istikrarı bozabilir.”
Siyasi şiddetin demokrasiyi baltalamasının tek yolunun ani bir askeri darbe olmadığını anlamak da önemlidir.
Bayan González, Brezilya polisinin stratejik eylemsizliği siyasi bir araç olarak kullanma konusunda uzun bir geçmişe sahip olduğunu söyledi. Araştırması, örneğin 1980’lerde São Paulo’da, ekonomik kriz zamanlarında, polisin isyanların toplumda politikacıları baskı altına alan bir panik duygusu yaratmasına izin verdiğini ortaya çıkardı. Ve 2013’te, São Paulo belediye başkanı yerel askeri polise fazla mesai ödemeyi erteledikten sonra, polis büyük bir kültür festivalini denetlemede kasten gevşek davrandı, bu da suçta ani bir artışa ve belediye başkanı için bir dizi kötü manşete yol açtı.
Şimdi, gelecekte siyasi şiddeti durdurmak yerine polis veya diğer güvenlik servisleri içindeki Bolsonaro yanlısı grupların “kollarını kavuşturmuş” tehlikesini görüyor.
Pazar günkü ayaklanmalarda kasıtlı eylemsizliğin rol oynadığı söyleniyor. Salı günü, Brezilya Yüksek Mahkemesi yargıcı Alexandre de Moraes (ve kendisi de yetkilerini ciddi şekilde aşmakla suçlanan kutuplaştırıcı bir figür), müfettişlerin güvenlik görevlilerinin şiddetin patlak verdiğini bildiğine ancak durmadığına dair kanıtlar bulduğunu söyledi. Federal polisin talebi üzerine, başkentin asıl güvenlik görevlisi olan Anderson Torres için tutuklama emri çıkardı.
Bayan González, “Kurumların ve normların yavaş yavaş aşınması riski var” dedi. En kötü ihtimalle, aşağıdan yukarıya siyasi şiddet, polis veya diğer güvenlik servisleri içindeki unsurların kasıtlı eylemsizliğiyle birleşerek “yavaş gelişen, neredeyse her gün gerçekleşen bir darbe” oluşturabilir.
Ordu için “faydalı aptallar” mı?
Bu tür bir stratejik eylemsizliğin bir nedeni, geniş çapta polis ve ordunun tercih ettiği aday olarak görülen Bay Bolsonaro’ya verilen destek olabilir. Ancak, belki de daha muhtemel olan başka bir motivasyon, güvenlik aygıtı içindeki pek çok kişinin, Bay Lula’nın politikalarının güvenlik güçlerinin statüsünü, ayrıcalıklarını veya dokunulmazlıklarını tehdit edebileceğinden korkmasıdır.
Siyasi şiddetin demokrasiyi baltalamasının tek yolunun ani bir askeri darbe olmadığını anlamak da önemlidir.
Bayan González, Brezilya polisinin stratejik eylemsizliği siyasi bir araç olarak kullanma konusunda uzun bir geçmişe sahip olduğunu söyledi. Araştırması, örneğin 1980’lerde São Paulo’da, ekonomik kriz zamanlarında, polisin isyanların toplumda politikacıları baskı altına alan bir panik duygusu yaratmasına izin verdiğini ortaya çıkardı. Ve 2013’te, São Paulo belediye başkanı yerel askeri polise fazla mesai ödemeyi erteledikten sonra, polis büyük bir kültür festivalini denetlemede kasten gevşek davrandı, bu da suçta ani bir artışa ve belediye başkanı için bir dizi kötü manşete yol açtı.
Şimdi, gelecekte siyasi şiddeti durdurmak yerine polis veya diğer güvenlik servisleri içindeki Bolsonaro yanlısı grupların “kollarını kavuşturmuş” tehlikesini görüyor.
Pazar günkü ayaklanmalarda kasıtlı eylemsizliğin rol oynadığı söyleniyor. Salı günü, Brezilya Yüksek Mahkemesi yargıcı Alexandre de Moraes (ve kendisi de yetkilerini ciddi şekilde aşmakla suçlanan kutuplaştırıcı bir figür), müfettişlerin güvenlik görevlilerinin şiddetin patlak verdiğini bildiğine ancak durmadığına dair kanıtlar bulduğunu söyledi. Federal polisin talebi üzerine, başkentin asıl güvenlik görevlisi olan Anderson Torres için tutuklama emri çıkardı.
Bayan González, “Kurumların ve normların yavaş yavaş aşınması riski var” dedi. En kötü ihtimalle, aşağıdan yukarıya siyasi şiddet, polis veya diğer güvenlik servisleri içindeki unsurların kasıtlı eylemsizliğiyle birleşerek “yavaş gelişen, neredeyse her gün gerçekleşen bir darbe” oluşturabilir.
Ordu için “faydalı aptallar” mı?
Bu tür bir stratejik eylemsizliğin bir nedeni, geniş çapta polis ve ordunun tercih ettiği aday olarak görülen Bay Bolsonaro’ya verilen destek olabilir. Ancak, belki de daha muhtemel olan başka bir motivasyon, güvenlik aygıtı içindeki pek çok kişinin, Bay Lula’nın politikalarının güvenlik güçlerinin statüsünü, ayrıcalıklarını veya dokunulmazlıklarını tehdit edebileceğinden korkmasıdır.